İçeriğe atla

Philippsburg Kuşatması (1734)

Philippsburg Kuşatması (1734)

Fransızların kuşatmadaki konumlarını gösteren 1734 yılına ait harita
49°14′12″K 8°27′15″D / 49.23667°K 8.45417°D / 49.23667; 8.45417
Tarih18 Temmuz 1734
Bölge
Philippsburg, şimdiki Karlsruhe yakınları, Almanya
Sonuç Fransız Zaferi
Taraflar
 Fransa Krallığı Avusturya
Komutanlar ve liderler
Fransa Krallığı James FitzJames, 1st Duke of Berwick (ölü)
Fransa Krallığı Claude François Bidal d'Asfeld
Fransa Krallığı Adrien-Maurice, 3rd duc de Noailles		 Gottfried Ernst von Wuttgenau (Kale garnizon komutanı)
Eugen (Savoie prensi) (yardım ordusu komutanı)
Güçler
60,000 (Kale Kuşatmasında yer alan) 4,200 (garnizon)
70,000 (yardım kuvveti)
Kayıplar
10,000 337 ölü
359 yaralı
321 firar eden veya esir düşen

Philippsburg Kuşatması , Polonya Veraset Savaşı sırasında Ren Nehri vadisindeki Philippsburg kalesindeki güçlere karşı Fransız kuvvetleri tarafından gerçekleştirildi. Berwick Dükü, 1 Haziran 1734'ten itibaren Philippsburg'daki kaleye askeri abluka için 60.000'i görevlendirilmiş olan 100.000 asker ile Ren Vadisi'de Avusturya kuvvetlerine karşı sefere çıktı. Yaşlanan Savoy Prensi Eugene (Prusy) Veliaht Prensi Frederick eşliğinde) altında 35.000 kişilik bir yardım kuvveti ile kuşatmayı kaldırmaya çalıştı ancak başarısız oldu. 12 Haziran'da Fransız ordusunun komutanı Berwick Dükü siperleri teftiş ederken bir top mermisi tarafından öldürüldü ve Fransız kuşatmacıların komutası Marshals d'Asfeld ve Noailles'e geçti. Kale bir ay sonra teslim olmak zorunda kaldı ve kaledeki garnizonun savaş onuru kurallarına göre Mainz kalesine çekilmesine Fransızlar izin verdi.

D'Asfeld, kampanyadaki rolü nedeniyle Fransa Mareşali'ne terfi etti; Avusturya tarafında ise Wuttgenau, kaleyi cesurca savunması nedeniyle korgeneralliğe terfi etti.

Arka plan

Augustus II'nin 1 Şubat 1733'te ölümü üzerine, Polonya tahtı hem oğlu III. Augustus hem de Fransa Kralı XV. Louis'in kayınpederi Stanislas I tarafından talep edildi. III. Augustus Brest'ten deniz yoluyla ayrılırken, Stanislas Almanya'yı kılık değiştirerek geçti ve 8 Eylül'de Varşova'ya ulaştı. 12 Eylül'de Stanislas, diyet meclisi tarafından Polonya kralı seçildi.

Seçimi üzerine, her ikisi de III. Augustus'u destekleyen Rusya ve Avusturya, Polonya'yı işgal etti. 22 Eylül'e kadar düzgün bir ordusu olmayan Stanislas, kendisine vadedilen Fransız yardımını beklemek için Danzig'e (şimdi Gdańsk olarak bilinir) sığınmak zorunda kaldı. 5 Ekim'de, Varşova'da Rus kuvvetleri tarafından korunan III. Augustus kral ilan edildi. Büyük Britanya, Hollanda Cumhuriyeti, İsveç, Danimarka ve Venedik Cumhuriyeti Polonya veraset savaşının Avusturya-Rus savaş nedeni nin bu ülkelerin yayılması ve saldırgan politikaları olduğunı belirterek ve tarafsız kalmaya karar verdiklerini bildirdiler. Milano Dükü'nün istediği İspanya'nın gözünü diktiği Sardunya Napoli Krallığı ise Fransa'nın yanında yer aldı.

Louis XV'in saray erkanı Kralı'nda onayıyla (Conti ve Eu prensleri, Clermont, Charolais ve Belle-Isle kontları, Richelieu dükü, ayrıca Augustus III'ün üvey kardeşi ve Anna Ivanovna'nın eski sevgilisi, şimdi tsarina olan Maurice de Saxe dahil) Lorraine Dükalığı'nı kazanmak ve Avusturya'yı Polonya'daki olaylardan uzaklaştırmak amacıyla Rheinland'ı işgal etmek için bir ordu oluşturmak üzere Berwick Dükü Mareşal James FitzJames'in komutası altında birleşti.

1733 sonbaharında Fransız ordusu Ren'i geçti ve Strazburg yakınlarındaki Kehl'i kuşattı . Kaleyi ele geçirip işgal etmelerine rağmen, Aralık ayında kışın başlaması nedeniyle ordunun çoğu Ren'in batı yakasına çekildi. Kış aylarında, Avusturyalı Mareşal Savoy Prensi Eugene, Fransızlara karşı koymak için Heilbronn yakınlarındaki bir kampta imparatorluğun güçlerini toplamaya başladı. 1734 baharına gelindiğinde, bu kuvvetler, savaş alanında yaklaşık 70.000 askeri olan Fransa'nınkinden hâlâ önemli ölçüde daha küçüktü.

Freiherr Gottfried Ernst von Wuttgenau, Aralık 1733'te Philippsburg'daki kalenin komutasına verildi. Kale içler acısı durumdaydı ve hendeği yer yer surlara kolayca ulaşılabilecek kadar doldurulmuştu. Savunma hazırlıklarını, kalenin altındaki bataklık arazide çalışması gereken kuşatmacılara karşı önemli bir savunma olan kalenin taşkın kontrollerine odaklarken, mühendisi Gerhard Cornelius von Walrave, kalenin doğu bölgesinde onarım ve iyileştirmeler yöneldi. Geçmişte saldırılar buralara yoğunlaşmıştı. 1734 baharında, garnizonda mühimmat ve deneyimli topçu personeli ve mühendisleri olmamasına rağmen, bu hazırlıklar büyük ölçüde tamamlandı. Savunucular bir Walseggers taburundan, Kaiser'in Württemberg, Max Hessen, Kettler, Müfflingen, Sachsen-Gotha, Wolfenbüttel, Walsegg ve Bevern alaylarından, Frank Höltzl alayından ve Frank Bassewitz ve Heller alaylarının bölüklerinden oluşuyordu.

Kuşatma

Top Mermilerinin yörüngelerinin temsili 1734

Mayıs 1734'ün sonlarında Fransızlar, Philippsburg'daki kaleyi kuşatmaya başladı. 14'ü Ren Nehri'nin sol yakasında ve kalanı sağ kıyıda olmak üzere toplam 46 tabur konuşlandırıldı ve kaleye karadan ulaşım yolları kesildi. Sağ yakadaki birliklerin yarısı kuşatma için ayrılmıştı, geri kalanı ise düşmanın kuşatmayı kaldırma girişimlerine karşı kuşatma kampını savunmak için konuşlandırıldı. 26 Mayıs'ta 12.000 kişilik bir ekipte kaleyi çevreleyen dış hendeği kazmaya başladılar.

Kuşatma çalışmaları,12 Haziran'da kadar Lord Berwick'in kaleden gelen tesadüfi bir atışla öldürüldüğü vakte kadar ilerledi. O ölünce kuşatma ordusunun komutanlığına d'Asfeld'e geldi. 19 Haziran'da, Kaiser'in emriyle Avusturyalıların ünlü generali Prens Eugene, o zamandan beri 70.000'den fazla adama ulaşan ordusuyla kuşatmayı kaldırtmak ve kaleye yardım amacıyla Philippsburg'a doğru hareket ettirmeye başladı. 27 Haziran'da ordu Bruchsal'a ulaştı. D'Asfeld, Avusturyalıların bu hareketine süvarilerin nehir boyunca hareketini hızlandırmak için Ren Nehri üzerinde ek tekne köprüleri inşa ederek karşılık verdi ve kuşatma personelinin bir kısmını Eugene'nin tehdidiyle yüzleşmeye yönlendirdi. 5 Temmuz'daki şiddetli yağmurlar pozisyonlarının bazı kısımlarını su basmasına neden olduğunda, Fransızların durumu daha da kötüleşti. Ancak bu zorluklara rağmen, Eugene durumdan yararlanmak için kararlı bir şekilde hareket edemedi ve ordusunu geri çekti.

17 Temmuz'a kadar Fransızlar, kalenin savunmasını iç hendeğine kadar ilerlemişler ve kalenin iç kısmını tehdit ediyorlardı. Eugene ile temas kurmayı başaramayan Wuttgenau ve d'Asfeld, 18 Temmuz'da sabah saatlerinde kaledekilerin teslim şartlarını kabul ettiler.

Kaynakça

Konuyla ilgili yayınlar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">II. Viyana Kuşatması</span> Osmanlı ordusunun Viyanayı başarısız olarak ikinci kez kuşatması ve 60. günün sonunda bozguna uğradığı kuşatma

II. Viyana Kuşatması, 1683 Viyana Kuşatması veya Viyana Bozgunu, Osmanlı İmparatorluğu'nun Kutsal Roma İmparatorluğu'nun bir parçası olan Avusturya Arşidüklüğü'ndeki Viyana şehrini ele geçirmek için yaptığı ikinci girişimdi. Viyana Savaşı, şehrin iki ay boyunca Osmanlı İmparatorluğu tarafından kuşatılmasının ardından 12 Eylül 1683 tarihinde Viyana yakınlarındaki Kahlenberg Dağı'nda gerçekleşti. Savaş, Habsburg monarşisi liderliğindeki Kutsal Roma İmparatorluğu ve Polonya-Litvanya Birliği tarafından, her ikisi de Kral III. Jan Sobieski komutasında, Osmanlılara ve onların vasal ve haraç devletlerine karşı yapıldı. Bu savaş, İngiliz Milletler Topluluğu ve Kutsal Roma İmparatorluğu'nun Osmanlılara karşı ilk kez askerî işbirliği yaptığı savaş oldu. Osmanlıların yenilgisi, Avrupa'ya yayılmasında bir dönüm noktası oldu ve bundan sonra Osmanlılar daha fazla ilerleme kaydedemedi. Bunu takip eden ve 1699 yılına kadar süren savaşta Osmanlılar, Osmanlı Macaristanı'nın büyük bir kısmını Kutsal Roma İmparatoru I. Leopold'a bıraktı.

<span class="mw-page-title-main">Zenta Muharebesi</span> 11 Eylül 1697de gerçekleşen muharebe

Zenta Muharebesi, Osmanlı İmparatorluğu ile Avusturya orduları arasında, 11 Eylül 1697 tarihinde Tisa Irmağı kıyısındaki Zenta’da yapılan ve Osmanlıların yenilgisiyle sonuçlanan muharebedir. Osmanlı-Kutsal İttifak Savaşları'nın son önemli çarpışması olan bu savaşın ardından 1699 yılında Karlofça Antlaşması imzalandı.

<span class="mw-page-title-main">Lehistan Veraset Savaşı</span> II. Agustusun ölmesi ile çıkan taht kavgalarının diğer Avrupa ülkelerinin de katılması ile bir veraset savaşına dönüşmesidir

Lehistan Veraset Savaşı (1733-1738) Lehistan kralı II. August'un ölmesi üzerine çıkan taht kavgalarının diğer Avrupa ülkelerinin de katılmasıyla bir veraset savaşına dönüşmesidir.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı-Kutsal İttifak savaşları</span> Osmanlı İmparatorluğu ile Kutsal İttifak (Habsburg İmparatorluğu, Polonya-Litvanya, Venedik, Rusya) arasında yapılan ve ittifakın zaferiyle sona eren bir dizi savaş (1683-1699)

Osmanlı-Kutsal İttifak Savaşları (1683-1699), Osmanlıların II. Viyana Kuşatması'nda başarısızlığa uğramasından cesaret alan bir grup Avrupa ülkesinin Kutsal İttifak adı altında birleşip Osmanlılara karşı giriştikleri ve bu ülkelerin Macaristan, Ukrayna ve Dalmaçya'da hâkimiyet kurup Balkanlar'daki Osmanlı hâkimiyetine büyük darbe vurmaları ile sonuçlanmış bir savaşlar dizisidir. Osmanlı tarihinde Felaket Seneleri veya Küçük Kıyamet olarak da geçer. Avrupa tarihinde ise genelde Büyük Türk Savaşı olarak bahsedilir.

<span class="mw-page-title-main">Fransa-Prusya Savaşı</span> Avrupa merkezli savaş

Fransa Prusya Savaşı, 19 Temmuz 1870 - 10 Mayıs 1871 tarihleri arasında Fransız İkinci İmparatorluğu ile Prusya Krallığı arasında yapılan savaş. Fransa'da genellikle 1870 Savaşı olarak adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Batı Cephesi (II. Dünya Savaşı)</span>

Batı Cephesi, Almanya'nın işgal ettiği Belçika, Hollanda ve Fransa'da Müttefikler ile geçen savaşlar dizisine verilen addır. Cephe iki evreden oluşur. Birinci evre 1940'ta Fransa Seferi ile Fransa'nın Almanlar tarafından işgal edilişi, ikinci evre ise 1944'te Normandiya Çıkarması ile daha çok ABD, Birleşik Krallık ve Kanada'dan oluşan Müttefik Birleşik Ordusu'nun Fransa'yı Almanlardan geri alması ve Almanya'yı işgal etmesidir.

<span class="mw-page-title-main">1735-1739 Osmanlı-Rus Savaşı</span> Osmanlı İmparatorluğu ile Rus Çarlığı & Avusturya Arşidüklüğü arasında 1735-1739 yılları arasında yapılmış savaş

1735-1739 Osmanlı-Rus-Avusturya Savaşı, Rusya'nın Osmanlı Devleti'ne ait Azak ve Kılburun kalelerini işgal etmesiyle çıkan ve Rusya ile müttefiklik anlaşması yapan Avusturya ordularının da üç koldan Bosna, Balkanlar ve Eflak üzerinden hücum etmesiyle başlayan bir savaştır.

Banya Luka Muharebesi, Hekimoğlu Ali Paşa komutasındaki Osmanlı ordusu ile Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu ve ona bağlı Avusturya Arşidüklüğü arasından yapılmıştır. Bosna'ya girmek isteyen Avusturyalılar, Osmanlı Ordusu ile Banya Luka şehri yakınında karşı karşıya gelmiştir. Osmanlı Ordusunun o bölgedeki ordusu, çoğunlukla yerel Bosnalı kökenli askerlerden ve milislerden oluşmaktaydı. Osmanlı-Bosna askerleri, Avusturya ordusunu yenilgiye uğratıp Bosna'daki ilerlemelerini durdurmuşlardır.

<span class="mw-page-title-main">Belgrad Kuşatması (1739)</span> 1739 yılında yapılan ve Belgradın tekrar Osmanlı İmparatorluğuna geçtiği kuşatma

Belgrad Kuşatması, 1739 yılında yapılan Belgrad'ın tekrar Osmanlı İmparatorluğu'nun eline geçmesini sağlayan kuşatma.

<span class="mw-page-title-main">Württemberg Elektörlüğü</span>

Württemberg Elektörlüğü, Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu'nda bir tarihi devlet. Toprakları günümüzde Almanya sınırları içinde bulunan Ren nehrinin doğu yakasında bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Boze Muharebesi</span> 1789da Osmanlı yenilgisi ile sonuçlanan Osmanlı - Rus Savaşı

Boze Muharebesi ya da Rymnik (Rimnik) Muharebesi, 22 Eylül 1789'da Osmanlı ordusu ile Rus ve Avusturya orduları arasında yapılan ve ağır Osmanlı yenilgisi ile sonuçlanan bir muharebedir. Bu muharebe neticesi kuşatma altındaki İzmail, Akkerman ve Bender kalelerinin Rusların eline geçmesi, kuşatma altındaki Belgrad'ın Avusturya eline geçmesi iyice kolaylaştı. Savaşın yapıldığı Râmnicu Sărat Romanya'da bulan bir yerdir, bu bölge günümüzde Buzău (Boze) yönetim birimine bağlıdır. Bu bölgede Râmnicu Sărat nehri diğer adıyla Rimnik nehri olarak bilinen ve Siret Nehri'nin bir kolu olan nehir bulunmaktadır. Yine Siret'in bir kolu olan Buzau Nehri bu yakınlardan geçmekte ve Siret Nehri ile birleşmektedir. Bu sebeple bu muharebe Ramnicu Sarat şehri yakınlarında Ramnicu Sarat Nehri ve yakınlarında bulunan Boze Nehrinde yapıldığından Türk kaynakları bu muharebeyi Boze Muharebesi, yabancı kaynaklar ise Rymnik (Rimnik) Muharebesi olarak adlandırmaktadır. Bununla birlikte çeşitli yabancı kaynaklar, bu savaşın komutanı olarak yanlışlıkla Koca Yusuf Paşa'yı gösterirler oysaki Koca Yusuf Paşa Osmanlı kaynaklarına göre başarısızlıkları nedeniyle 1789 Mayıs ayında veziriazamlık görevinden alınıp, haziran 1789'da bu görev Cenaze Hasan Paşa'ya verildiğinden; bu muharebe de Osmanlı Veziriazamı komutasındaki bir ordu ile yapıldığından, bu muharebede Osmanlı Ordusunun komutanı Cenaze Hasan Paşa'dır. Hasan Paşa'ya bağlı Osmanlı süvari kuvvetlerinin komutanı ise Kemankeş Mustafa Paşa'dır.

<span class="mw-page-title-main">Belgrad Kuşatması (1789)</span> 1789 tarihinde Osmanlı güçlerinin Belgrada karşı yürüttüğü taarruz

15 Eylül – 8 Ekim 1789 tarihlerinde Ernst von Laudon komutasındaki Habsburg ordusunun Osmanlı kuvvetlerini Belgrad kalesinde kuşatmasıdır. 3 haftalık kuşatmanın ardından Habsburg ordusu kaleyi ele geçirmiştir. Avusturya, şehri 1791 yılına kadar elinde tutmuş daha sonra Osmanlı'ya tekrar geri vermiştir. Kuşatma sırasında sivrilen birkaç Avusturya askeri, Fransız Devrim Savaşları ve Napolyon Savaşlarında önemli görevler almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Karl (Teschen dükü)</span> Avusturyalı asker ve general

Charles Louis John Joseph Laurentius, Teschen Dükü, Avusturyalı asker ve general.

<span class="mw-page-title-main">Raab Muharebesi (1809)</span>

Raab Muharebesi veya Győr Muharebesi 14 Haziran 1809'da Napolyon Savaşları sırasında Fransız-İtalyan kuvvetleri ile Habsburg kuvvetleri arasındaki muharebe. Bu çatışma, o dönem Avusturya İmparatorluğu'na bağlı Macaristan Krallığı'nın Győr (Raab) yakınlarında gerçekleşti ve Fransız-İtalyan zaferiyle sonuçlandı. Bu zaferin ardından Arşidük John'un kuvvetleri Wagram Muharebesi'nde yer alamadı. Eugène de Beauharnais'in bu başarısının ardından I. Napolyon, Wagram'da zafer eldi etti.

<span class="mw-page-title-main">Claude François Bidal d'Asfeld</span> Fransız mareşal (1665 – 1743)

Claude François Bidal, marquis d'Asfeld Fransa'nın Fransız Mareşali idi.

<span class="mw-page-title-main">Ratisbon Muharebesi</span>

Ratisbon Muharebesi veya Regensburg Muharebesi, 23 Nisan 1809'da Napolyon Savaşları sırasında I. Napolyon liderliğindeki Birinci Fransız İmparatorluğu kuvvetleri ile Arşidük Karl liderliğindeki Avusturya İmparatorluğu kuvvetleri arasında yapıldı. 1809 Seferinin Bavyera safhasının son zamanlarında kentin kısa savunması esnasında doğuya doğru duba köprü kurulması, geri çekilen Avusturya ordusunun Bohemya'ya kaçmasına olanak sağladı. Saldırı sırasında, Mareşal Jean Lannes komutasındaki birlikler merdivenlerden surlara çıktı ve bu sırada Napolyon küçük bir topçu mermisi ile bileğinden yaralandı. Atış uzak mesafeden yapılmıştı ve imparatora ciddi şekilde zarar vermedi, ancak bir çürüğe neden oldu.

1737-1739 Osmanlı-Avusturya Savaşı, Osmanlı İmparatorluğu ile Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu arasında 1737 ile 1739 arasında süren ve Belgrad Antlaşması'yla sona eren savaş.

<span class="mw-page-title-main">Maurice de Saxe</span> Fransız mareşal (1696 – 1750)

Hermann Maurice de Saxe, 18. yüzyılın önemli bir askeri komutanıdır. Polonya kralı ve Saksonya elektörü II. August'un gayri meşru oğludur. Başlangıçta Kutsal Roma İmparatorluğu Ordusunda, ardından İmparatorluk Ordusunda görev yaptı ve sonunda Fransız hizmetine girdi. De Saxe, Fransa Mareşal Generali oldu. En çok Avusturya Veraset Savaşı'ndaki başarıları ve Fontenoy Savaşı'ndaki kesin zaferiyle tanındı. Walhalla Anıtı tarafından onurlandırıldı.

<span class="mw-page-title-main">Henri de La Tour d'Auvergne</span> Fransız soylu (1611 – 1675)

Henri de La Tour d'Auvergne, Vicomte de Turenne, genellikle Turenne olarak bilinir. Bir Fransız generaliydi ve Fransa Mareşal Generali olarak terfi ettirilen altı Polisten biriydi. La Tour d'Auvergne ailesinin en ünlü üyesi, 50 yıllık kariyeri boyunca askeri başarıları, ona tarihin en büyük askeri komutanlarından biri olarak ün kazandırdı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.