Philipp Mainländer
| Philipp Mainländer | |
|---|---|
 Mainländer, y. 1867 | |
| Doğumu | Philipp Batz 5 Ekim 1841 Offenbach am Main, Prusya |
| Ölümü | 1 Nisan 1876 (34 yaşında) Offenbach am Main, Prusya |
| Çağı | 19. yüzyıl felsefesi |
| Önemli eser | Die Philosophie der Erlösung |
Philipp Mainländer (5 Ekim 1841, Offenbach am Main - 1 Nisan 1876, Offenbach am Main), asıl adı Philipp Batz olan Alman şair ve filozof.
Doğduğu bölgeye olan sevgisinden dolayı soyadını daha sonra "Mainländer" olarak değiştirecektir. Başyapıtı Die Philosophie der Erlösung (Kurtuluşun Felsefesi), Theodor Lessing'e göre pesimizm konusunda felsefe yazınının tanıdığı belki de en radikal sistemdir. Eser epistemoloji, metafizik, estetik, fizik, etik ve politikayı içeren bir dünya görüşünü içeriyordu. Bu eserinde Mainländer, insansal varoluşun değer içermediği ve "olmamanın olmaktan daha iyi olduğu" düşüncesinden doğan istencin, etiğin en üst ilkesi olduğunu ileri sürer. Bu tümcesinden anlaşılacağı gibi Mainländer, "nihilizmi aşmak için hiçbir şey meşrulaştırmaya çalışmıyor, [...] çünkü ona göre Varlık zaten ölümdür, doğmamak daha iyidir ama doğduysan da fazla beklemene gerek yok."
Philosophie der Erlösung’un en önemli gayesinden birisi de sıradan insanlar için bir kurtuluş mesajı vermekti. Schopenhauer mahut kurtuluşu elit bir azınlığa hitap ederken, Mainländer bütün insanlığa yöneltmişti. Mainlander'in, Schopenhauer ile benzer ve farklı noktaları bulunmaktaydı. Mainlander, istenç kavramına önem vermiş ve bunun ontolojik bir arkhe olarak görmüştür. Fakat Schopenhauer’dan istenç kapsamı açısından ayrılık göstermiştir. Schopenhauer’da istenç tekildir ve zamanın ötesindedir. Ancak Mainlander, daha çoğulcu bir yaklaşımla istenc kavramı üzerine yoğunlaşmıştır. Ve Schopenhauer’de istencin susturulup yok edilmesi neredeyse imkansızken, Mainlander’e göre insanlığın neredeyse tamamı adım adım istencin, yaşama arzusunun susturulmasına, kendi deyişiyle kurtuluşa ilerlemektedir.
Çalışmasının temel amacı, Hristiyanlığı temel seküler veya rasyonel bir temelde açıklamaktı. Ona göre Hristiyanlığın tüm temel hakikatlerinin ezoterik anlamını şuydu: Hayattaki ıstıraptan yalnızca ölüm sayesinde, yani mutlak hiçliğin huzuruna ulaşılması yoluyla kurtulabiliriz. Mesih’in söylemek istediği şey de budur.[1]
Batz'a göre yaşamın getirdiği sefaletten kurtuluşun yegane yolu ölümün kendisiydi ve ölüm hiçlik anlamına geliyordu. Die Philosophie der Erlösung (Kurtuluşun Felsefesi) eserinde ifade ettiğine göre “Tanrı ölmüştür.” Tanrının ölümü ifadesini felsefede, Nietzsche'den önce popülerize etmiştir.[2][3]
Biyografi
Çocukluk ve gençlik yılları
Philipp Mainländer, 5 Ekim 1841'de "tecavüz sonucu" Offenbach am Main'da dünyaya gelir. Altı kardeşin en küçüğü olan Philipp, fabrikatör bir ailede büyür. Batz ailesinin derin psikolojik buhranlar yaşamış olması gerekir, zira altı kardeşten üçü daha sonra intihar edecektir.
Philipp Mainländer, babasının yönlendirmesi üzerine 1856'da Dresden'de ticari meslek eğitimine başlar. İki yıl sonra Napoli'de bir ticarethanede işe başlar. Orada İtalyanca öğrenir ve Dante, Petrarca, Boccaccio ve Leopardi'nin eserleriyle yakından ilgilenir. Mainländer, burada geçirdiği beş yılı hayatının en mutlu dönemi olarak adlandırır.
Bir tüccar olarak dünyayı gördüm, kapsamlı bir ticari bakış açısı kazandım ve felsefe profesörlerinin zehirli nefesinden ve dar görüşlü bilginlerin kuru, solucanımsı, Heraklit'in aşağılayarak söylediği gibi çokbilmiş hallerinden uzak kaldım.[4]
İşte bu dönemde Mainländer, henüz 19 yaşındayken, Arthur Schopenhauer'ın başyapıtı Die Welt als Wille und Vorstellung’u (İstenç ve Tasarım Olarak Dünya) keşfeder. Daha sonra bu keşfi, bir tür vahiy yaşantısı olarak ifade eder, Şubat 1860'da bu eseri keşfettiği günü "yaşamının en anlamlı günü" olarak not eder. Gerçekten de Schopenhauer, Mainländer'in felsefi eserini en çok etkileyen düşünür olmuştur.
1863'te Mainländer Almanya'ya döner ve babasının iş yerinde çalışmaya başlar. Aynı yıl içinde üç bölümlük şiiri Die letzten Hohenstaufen’ı yazar. İki yıl sonra 5 Ekim'de, Mainländer'in 24. doğum gününde, annesi ölür. Bu kayıptan sonra şiir sanatından uzaklaşarak felsefeye daha çok yoğunlaşır, Schopenhauer ve Kant'ı inceler. "Fichte, Schelling ve Hegel tarafından zehirlenmez, daha çok Schopenhauer'ın eleştirel yaklaşıyla zırhlanır",Eschenbach'ın Parzival'ı ve Heraklit'ten Condillac'a kadar klasik düşünürleri inceler.
Mart 1869'da Mainländer, Berlin'de Bankhaus J. Mart. Magnus’ta çalışmaya başlar. Birkaç yıl içinde küçük bir servet edinmeyi ve buradan elde edeceği faizle küçük bir köyde mütevazı bir yaşam sürdürmeyi amaçlar. Ne var ki Viyana borsasındaki iflas (8 Mayıs 1873) Mainländer'in yaşamını tamamen altüst eder ve tüm amaçlarını aniden yok eder. Mainländer, 1873'te çalıştığı bankadaki işine son verir.
Die Philosophie der Erlösung'un doğuşu
1861'de varlıklı ailesi tarafından askerlik meselesi para karşılığında çözümlenip, Mainländer'in asker olma zorunluluğu olmamasına karşın otobiyografik notunda, hayatında bir kez de olsa, bir başkası tarafından her konuda boyunduruk altına alınmayı, en bayağı işte çalışmayı, körü körüne itaat etmeyi istediğini ifade eder- asker olabilmek için elinden gelen her şeyi yapar. 6 Nisan 1874'te nihayet -Mainländer 32 yaşındayken- Kaiser I. Wilhelm'e yollanan ani dilekçe başarıyla sonuçlanır ve Mainländer aynı yıl 28 Eylül'de Halberstadt'ta zırhlı süvariye çağrılır. Askerliğe gitmeden dört ay önce tam bir yaratma cezbi içinde Die Philosophie der Erlösung’un birinci cildini tamamlar:
Ve işte sihirli bir yaşam başladı, saadet dolu ve hoş bir heyecan içeren bir tinsel yeşerme. […] Bu yaşam tam dört ay sürdü; haziran, temmuz, ağustos ve eylül, dört verimli ay. Tamamen şeffaf, tutarlı ve kendi içinde tamamlanmış sistemim düşüncemde hazırdı ve 28 Eylül'de bitirmem gerektiğini bana anımsatan bir düşüncenin kırbacına gerek duymayan bir yaratma cezbi canlandırdı beni çünkü 1 Ekim'de krala hizmet etmeye başlayacaktım - ertelenemez bir gün. Eğer eserimi bitirmemiş olsaydım, ancak üç yıl sonra bitirecektim, bu da demektir ki yıkılan bir varoluşun öfkeleri sonucu kendimi kaçınılmaz olarak uçurumda bulacaktım."[5]
Mainländer, eserinin tamamlanmış el yazmasını kız kardeşi Minna'ya teslim eder, kendisi askerde olduğu sürece Minna, bir yayınevi bulmakla ilgilenecektir. Mainländer, yayınevine yazdığı mektupta doğum adının yerine, "Philipp Mainländer" olarak kullanılmasını rica eder, çünkü "dünyanın gözlerine maruz kalmaktan korktuğu kadar hiçbir şeyden korkmaz”.
1 Kasım 1875'te Mainländer -üç yıllık bir görev planlamışken- kız kardeşi Minna'ya yazdığı mektubunda kendini "tükenmiş" olarak belirtir, "tamamen sağlıklı bir bedensel yapıya karşın tamamen yorgun" olduğunu not eder. Bir an önce askeri hizmetinden taburcu edilir ve doğduğu yer olan Offenbach'a geri döner. Burada güçlü bir yaratma cezbiyle iki ay içinde Die Philosophie der Erlösung’un birinci cildini gözden geçirir, Memoiren’ı ve Rupertine del Fino adlı öyküsünü yazar ve başyapıtının 650 sayfalık ikinci cildini tamamlar.
Ölümü
Emil M. Cioran, filozofların büyük çoğunluğunun yaşamlarının iyi geçtiğini ileri sürmüştür; Mainländer, 34 yıllık yaşamında felsefesinin her evresini derin yaşadı ve bunun neyle sonuçlanacağının da bilincindeydi. Radikal felsefesini tutarlı bir edimle tamamlayan Mainländer, Leibniz'in "Neden bir şey var da Hiç yok?" sorusunu "Neden hemen Hiç değil?" diye ters çevirip sormakla sözü uzatmaz.[6] Tümcede bir intihar-metafiziği seslendirilir. "Hiç, bir şeyden daha iyidir."[7] Kendinde şey, Kant ve Schopenhauer'in aksine, Mainländer'e göre genel, zamanlar üstü ve bireysel yaşam istenci değildir; tüm şeyleri temellendiren şey, bireysel ölüm istenci’dir. "Dünya, olmamak amacı için araçtır."[8] Başka bir ifadeyle: Hiç'ten yaratılış (creatio ex nihilo), Mainländer'de, Hiç için yaratılıştır (creatio ad nihilum).
Yaklaşık Şubat 1875'te Mainländer'in düşünsel kolapsı baş gösterir, birkaç yıl sonra benzeri bir kolapsı Friedrich Nietzsche yaşayacaktır. Die Philosophie der Erlösung, Mainländer'in intiharından bir gün önce yayımlanır.
Mainländer "kanlı bir tutarlılıkla"[9] düşündü ve yazdı. Aynı tutarlılıkla yaşadığı yaşamını aynı tutarlılıkla sonlandırdı. Henüz yeni yayımlanan kitaplarını evinde üst üste koyduktan sonra üzerine çıkar ve hayatını sonlandırır (1 Nisan 1876).
Kaynakça
- ^ Mustafa Kuzuoğlu (27 Şubat 2023). "Philipp Mainländer: Felsefesini İntiharıyla Taçlandıran Filozof - NovaSofya". 10 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2024.
- ^ Beiser, Frederick C. (2008). Weltschmerz, Pessimism in German Philosophy, 1860-1900. Oxford: Oxford University Press. s. 202. ISBN 978-0198768715.
Batz introduces a very modern and redolent theme: the death of God. He popularized the theme before Nietzsche.
- ^ "Şimdi bu varlığa, hayal gücünün hiçbir gücü, en cesur fantezilerin hiçbir uçuşu, derin bir ibadet eden kalbin hiçbir yoğun çabası, ne kadar derin olursa olsun hiçbir soyut düşünce, hiçbir coşkulu ve mest olmuş ruhun ulaşamadığı, her zaman bilinen adı verme hakkına sahibiz: ''Tanrı''. Ancak bu temel birlik ''geçmişte kalmıştır''; artık ''yoktur''. Varlığını değiştirerek tamamen ve bütünüyle kendini paramparça etmiştir. ''Tanrı öldü ve onun ölümü dünyanın yaşamı oldu.'' Mainländer, 'Die Philosophie der Erlösung'
- ^ Fritz Sommerlad. Aus dem Leben Philipp Mainländers. Mitteilungen aus der handschriftlichen Selbstbiographie des Philosophen.
- ^ Philipp Mainländer. Vom Verwesen der Welt und anderen Restposten. Manuscriptum, Warendorf 2003, s. 207.
- ^ Lütkehaus: Nichts, s. 260
- ^ Lütkehaus: Nichts, s. 250
- ^ Band 1, s. 325.
- ^ Lütkehaus: Nichts, s. 243.
Kaynakça listesi
- Philipp Mainländer: Schriften in vier Bänden. Hrsg. v. Winfried H. Müller-Seyfarth, Hildesheim (Georg Olms) 1996–1999
- Band I: Die Philosophie der Erlösung. Erster Band. Berlin 1876, Reprint: Hildesheim 1996. Mit einem Vorwort zur Neuausgabe von Winfried H. Müller-Seyfarth, ISBN 3-487-09556-4
- Band II: Die Philosophie der Erlösung. Zweiter Band. Zwölf philosophische Essays. Frankfurt/M. 1886, Reprint: Hildesheim 1996. Mit einem Vorwort zur Neuausgabe von Winfried H. Müller-Seyfarth, ISBN 3-487-09557-2
- Band III: Die Letzten Hohenstaufen. Ein dramatisches Gedicht in drei Theilen: Enzo – Manfred – Conradino. Leipzig 1876, Reprint: Hildesheim 1997. Mit einem Vorwort zur Neuausgabe von Winfried H. Müller-Seyfarth, ISBN 3-487-10551-9
- Band IV: Die Macht der Motive. Literarischer Nachlaß von 1857 bis 1875. Hildesheim 1999. Mit einem Vorwort von Ulrich Horstmann; herausgegeben und mit einem Nachwort von Joachim Hoell u. Winfried H. Müller-Seyfarth, ISBN 3-487-09558-0
- Vom Verwesen der Welt und anderen Restposten - Eine Werkauswahl von Philipp Mainländer, Vorwort Ulrich Horstmann, Manuscriptum-Verlag ISBN 3933497744
- Winfried H. Müller-Seyfarth (Hrsg.): Was Philipp Mainländer ausmacht. Königshausen & Neumann, Würzburg 2002, ISBN 3-8260-2383-8
- Winfried H. Müller-Seyfarth (Hrsg.): Die modernen Pessimisten als décadents – Von Nietzsche zu Horstmann. Königshausen & Neumann, Würzburg 1993, ISBN 3-8847-9852-9
- Richard Reschika: Schopenhauers wilde Söhne. Philipp Mainländer - der Metaphysiker der Entropie, in: Philosophische Abenteurer. Elf Profile von der Renaissance bis zur Gegenwart, J.C.B. Mohr (Paul Siebeck) UTB, Tübingen 2001, S. 103-141,
- Guido Rademacher: Der Zerfall der Welt. Philipp Mainländer. Kurz gelebt und lange vergessen. Vita und Werk eines Optimisten. Turnshare Ltd., London 2008. ISBN 978-1-84790-006-7
- Ludger Lütkehaus: Nichts. Haffmansverlag 1999.
- H. İbrahim Türkdoğan: İntiharın Apolojisi ve Philipp Mainländer'in Hiç'i. (http://projektmaxstirner.de/mainlaender.html 8 Ağustos 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
Bağlantılar
- Internationale Philipp Mainländer Gesellschaft e.V. – Uluslararası Philipp Mainländer Topluluğu (http://www.mainlaender.de/ 17 Mayıs 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
