İçeriğe atla

Peyk-i Şevket sınıfı torpido kruvazörü


İki Peyk-i Şevket sınıfı kruvazörden biri, hareket hâlindeyken (y. 1907-1909)
Gemi sınıfı
İnşa edilme:1906-1907
Görev dönemi:1907-1944
Tamamlanmış:2
Sökülen:2
Genel karakteristik
Deplasman 775 emperyal ton (787 t)
Uzunluk 80 m (262 ft 6 in)
Genişlik 8,4 m (27 ft 7 in)
Su çekimi 4,6 m (15 ft 1 in)
İtme gücü 2 şaft, 2 üçlü genleşme buhar motoru
Hız 21 kn (39 km/sa; 24 mph)
Menzil 3.240 nmi (6.000 km; 3.730 mi)
Kişi kapasitesi 105
Silah donanımı

Peyk-i Şevket sınıfı, Osmanlı donanması için Almanya'daki Germaniawerft tersanesinde 1906-1907 yıllarında inşa edilen bir çift torpido kruvazörüdür. Peyk-i Şevket ve Berk-i Satvet adlarında iki gemiden oluşuyordu. 20. yüzyılın başında Osmanlı donanmasını modernize etme programının bir parçası olarak sipariş edildiler. 775 metrik ton (763 emperyal ton; 854 küçük ton) deplasmanındaki gemiler, görece küçük boyutlarına göre ağır silahlıydılar ve üç torpido tüpü, bir çift 105 milimetre (4,1 in) top ve birçok küçük silah taşıyorlardı.

Peyk-i Şevket, Süveyş'te enterne edildiği, Berk-i Satvet ise savaşı Marmara'da ana Osmanlı filosuyla beraber geçirdiği için iki gemi de 1911-1912 yıllarındaki Trablusgarp Savaşı sırasında çatışmalarda yer almadılar. Her iki gemi de Balkan Savaşları'nda daha aktif olarak yer aldı ve Doğu Trakya'daki Osmanlı birliklerini desteklemek için topçu desteği sağladı. I. Dünya Savaşı sırasında her iki gemi de Karadeniz'de görev yaparak devriye gezdi, konvoylara eşlik etti ve Rus limanlarına saldırdı. Berk-i Satvet, Ocak 1915'te İstanbul Boğazı açıklarında mayına çarptı. Yedi ay kadar sonra Peyk-i Şevket, Birleşik Krallık denizaltısı HMS E11 tarafından Marmara Denizi'nde torpidolandı. Her iki gemi de onarıldı ve 1918 yılına kadar hizmete döndü.

Savaşın sona ermesinden sonra, her iki gemi de 1920'lerin ortalarında uzun bakımların ardından Türk Deniz Kuvvetleri'nde hizmete girdi. 1930'ların sonlarında kapsamlı bir şekilde modernize edilen gemiler, 1944 yılına kadar hizmette kaldı. Her iki gemi de 1950'lerin başlarında söküldü.

Tasarım

Peyk-i Şevket, Almanya'da Kiel Fiyortu'nda test sürüşünde, 1907.

Peyk-i Şevket sınıfı, Osmanlı donanması tarafından[1] "torpido kruvazörü" olarak sınıflandırılmış; ancak bazı kaynaklarda "torpido gambot" olarak da anılmıştır.[2] İki gemi 1903 yılında, Krupp'un sahip olduğu Almanya'daki Germaniawerft'ten sipariş edildi. Sipariş, tersane ile yapılan ve eski zırhlı korvet Asar-ı Tevfik'in modernizasyonunu da kapsayan bir anlaşmanın parçasıydı.[3] İki kruvazör, Osmanlı filosunun aktif bir rol oynayamadığı 1897 Osmanlı-Yunan Savaşı'nın ardından 1890'ların sonlarında başlayan bir donanma inşa programının parçasıydı.[4]

Özellikler

Gemiler 80,1 m uzunluğunda, 8,4 m genişliğinde ve 4,6 m su çekimindeydi. Gemilerin deniz denemeleri esnasında deplasmanları 775 emperyal ton (787 t), 1938'de ise 850 emperyal ton (860 t) idi. Gemilerde biri ön kumanda kulesinin hemen arkasında, diğeri daha geride iki direk vardı. Baş kasarası ön bacanın altına dek uzanıyordu, kıç güverte ise ana direğin ardında ve daha aşağısındaydı. Çelik gövdeli gemilerdi ve zırh koruması taşımıyorlardı. 125 subay ve denizciden oluşan mürettebatı, 1915'te 145'e yükseltildi.[2][5]

Gemiler, gücünü her biri bir vida pervaneyi çeviren bir çift dikey üçlü genleşme buhar motorundan alıyordu. Germaniawerft tarafından üretilen kömürle çalışan dört Schulz su borulu kazanı iki bacaya bağlıydı. Motorlar 5.100 nominal beygirgücü (3.800 kW) üretebiliyordu ve tasarlanan azami hız 21 knot (39 km/sa; 24 mph) idi, gemiler denemelerde 22 knot (41 km/sa; 25 mph) hıza ulaştılar. 1915'e gelindiğinde, yetersiz bakım ve yoğun kullanım hızlarını 18 knot (33 km/sa; 21 mph) seviyesine düşürmüştü. Peyk-i Şevket sınıfı gemiler 244 metrik ton (240 emperyal ton; 269 küçük ton) kömür kapasitesine sahipti ve 3.240 deniz mili (6.000 km; 3.730 mi) seyir menzilleri vardı.[2][5]

Peyk-i Şevket sınıfı kruvazörlerin birincil saldırı silahları üç 450 mm torpido tüpüydü. Biri pruvada su üstüne, diğer ikisi geminin ortasında güverteye monteli döner kundaklara monte edilmişti. Bir çift seri ateşli 105 mm 40 kalibre top baş kasara ve kıç güvertede silah kalkanlarıyla korunan tekli kundaklarda bulunuyordu. Bu silahlara ek olarak altı adet 57 mm 40 kalibre top, iki adet 37 mm top ve iki makinalı tüfek taşıyorlardı.[2][6]

Modernizasyon

Her iki gemi de 1930'ların sonunda yeniden inşa edildi ve önemli iyileştirmeler yapıldı. Hem baş hem de kıç yeniden inşa edildi, yeni bir eğimli pruva tasarımına geçildi. Üst yapıları da yeniden inşa edildi. Eski toplar bir çift 88 mm 45 kalibre top ve dört 37 mm 40 kalibre top ile değiştirildi. Berk-i Satvet'e, 25 deniz mayını taşımak için gereken ekipman eklendi.[2][6]

Gemiler

AdıTersane[6]Başlangıç[6]Denize indirme[6]Hizmete giriş[6]Hizmetten çıkış[6]Akıbet[6]
Peyk-i ŞevketGermaniawerftŞubat 1906 15 Kasım 1906 Kasım 1907 1944 1953-1955 yılları arasında hurda olarak söküldüler
Berk-i Satvet1 Aralık 1906

Hizmet geçmişi

Osmanlı donanmasında 1914'te görev yapan büyük gemilerin siluetleri; Peyk-i Şevket-sınıfı ikinci satırda dördüncü gemidir.

Her iki gemi de Kasım 1907'de gelişlerini takip eden on yıl boyunca Osmanlı filosuyla kapsamlı hizmet gördü. Filo tarafından 1909'da yirmi yıldan fazla bir süredir yapılan ilk filo manevrasına katıldılar.[7] İki gemi de 1911-12'deki Trablusgarp Savaşı'nda yer almadı, Peyk-i Şevket savaş çıkınca Birleşik Krallık kontrolündeki Süveyş'te enterne edilmiş,[8] Berk-i Satvet ise çok daha güçlü İtalyan filosuyla karşı karşıya gelme riskini almayan ana filo ile birlikte Marmara Denizi'nde kalmıştı.[9] Her iki gemi de 1913'teki Birinci Balkan Savaşı sırasında, özellikle Doğu Trakya'da kıyıdaki Osmanlı kuvvetlerini desteklemek için kullanıldı. Gemiler, başkent İstanbul'u savunmak için Çatalca hattını tutan Osmanlı ordusuna ateş desteği sağladı.[10] Berk-i Satvet ayrıca Yunan Donanması ile iki kısa çatışmaya katıldı.[11]

Osmanlı İmparatorluğu Kasım 1914'te I. Dünya Savaşı'na katıldı. Peyk-i Şevket ve Berk-i Satvet ağırlıklı olarak Karadeniz'del, Rus Karadeniz Filosu'na karşı operasyon yaptı. Sık sık Osmanlı kıyılarında, özellikle İstanbul Boğazı açıklarında devriye gezdiler ve Batı Anadolu'ya giden konvoylara eşlik ettiler. Ocak 1915'teki bu konvoy operasyonlarından birinde Berk-i Satvet, bir mayına çarparak kıç tarafından ciddi hasar aldı. İstanbul'a çekilerek onarıldı,[12] 1918'de hizmete geri döndü.[6] Peyk-i Şevket, 1915 Çanakkale Savaşı sırasında Marmara Denizi'ne döndü ve burada Osmanlı kuvvetlerine mühimmat taşıdı. 6 Ağustos'ta İngiliz denizaltısı HMS E11 tarafından torpidolandı ve ağır hasar gördü,[13] geminin onarımı 1917'ye kadar sürdü.[6] Her iki gemi de savaşın son yılında Karadeniz'de konvoy eskortu olarak kullanıldı.[14]

Savaşı sona erdiren Sevr Antlaşması'na göre, gemilerden biri Portekiz'e savaş tazminatı olarak verilecekti; ancak ardından gelen Türk Kurtuluş Savaşı bu anlaşmayı geçersiz kıldı. Lozan Antlaşması ile yeni Türk cumhuriyeti, Osmanlı filosunu elinde tuttu.[15] İki kruvazör, Türk Deniz Kuvvetleri tarafından tutuldu ve adları Peyk ile Berk olarak kısaltıldı. Berk 1924-1925 yıllarında, Peyk ise 1927-1929 arasında elden geçirildi. Berk 1937-1939, Peyk ise 1936-1938 yılarında modernize edildi. 1944 yılına kadar hizmette kalan gemiler, ardından donanma envanterinden çıkartıldı ve Gölcük Tersanesi'nde kaldı. 1953'te her iki gemi de hurdaya çıkarılarak söküldü.[2][6]

Kaynakça

Özel
Genel

İlgili Araştırma Makaleleri

Yarhisar, Osmanlı Devleti'nde Donanma Cemiyeti tarafından 1907 yılında Fransa'dan satın alınan, Durandal sınıfı temel alınarak tasarlanmış dört Samsun sınıfı muhripten biridir. 1907'de Osmanlı donanmasına katılan muhrip, 1911-1912'de gerçekleşen Trablusgarp Savaşı'nda Osmanlı filosunun geri kalanı gibi İtalyanlarla aktif bir çatışmada yer almadı. 1912-1913'te Balkan Savaşları esnasında Varna Deniz Muharebesi, İmroz Deniz Muharebesi ve Mondros Deniz Muharebesi gibi tüm önemli çatışmalarda yer aldı, ayrıca devriye görevlerinde bulundu. I. Dünya Savaşı'nda özellikle Marmara Denizi'nde eskort ve önleme görevlerinde yer aldı. Marmara'ya giren Müttefik Devletler denizaltılarıyla birçok çatışmaya girdi. 3 Aralık 1915'te tarihinde Yalova açıklarında Birleşik Krallık'ın E11 denizaltısı tarafından torpidolanarak batırıldı. Bu olayda 7 subay ve 33 er öldü. Birleşik Krallık denizaltısı geminin kalan mürettebatını denizden alarak bir Osmanlı yelkenlisine teslim etti.

Samsun, Osmanlı İmparatorluğu tarafından 1907 yılında Fransa'dan satın alınan dört "Durandal" sınıfı muhripten biridir. Gemi, Trablusgarp Savaşı, Balkan Savaşları ve I. Dünya Savaşı esnasında Osmanlı donanmasında görev yaptı.

<i>Mesudiye</i> (zırhlı)

Mesudiye, Osmanlı donanması için 1871-1875 yılları arasında İngiltere'deki Thames Ironworks'te inşa edilmiş merkezî bataryalı zırhlı korvettir. İnşa edilmiş en büyük iki merkezî bataryalı zırhlı korvetten biriydi. Mesudiye'nin Hamidiye adında bir kardeş gemisi olması planlanmıştı; ancak bu gemi Kraliyet Donanması tarafından satın alındı ve HMS Superb adıyla görevlendirildi. Ana silahları merkezî zırhlı bir bataryada yer alan on iki 250 mm toptu.

<i>Asar-ı Tevfik</i>

Asar-ı Tevfik, 1860'larda inşa edilen ve sınıfının tek üyesi olan, Osmanlı donanmasının zırhlı bir savaş gemisiydi. Aslen Mısır Hidivliği tarafından İbrahimiye ismiyle sipariş edilen gemi, daha sonra Osmanlılar tarafından alındı. Kırım Savaşı'ndan sonra 1860'larda Osmanlı filosu için bir genişleme programının bir parçası olarak inşa edilen Asar-ı Tevfik, sekiz adet 220 mm toptan oluşan bir ana batarya ile donatılmış 4.600 metrik tonluk barbetli bir merkezî bataryalı zırhlıydı.

<span class="mw-page-title-main">Varna Deniz Muharebesi</span> Osmanlı ve Bulgar donanmalarının 21 Kasım 1912 tarihinde Karadenizde giriştikleri çatışma

Varna Deniz Muharebesi ya da Draçki Saldırısı, 21 Kasım 1912 tarihinde Karadeniz'de, Bulgaristan'ın Varna limanının 32 mil açığında dört Bulgar torpido botu ile Osmanlı kruvazörü Hamidiye arasında meydana gelen çatışmadır.

<i>Mecidiye</i> (kruvazör) Osmanlı İmparatorluğu donanmasına ait kruvazör

Mecidiye, Osmanlı Devleti hükûmetinin 1900 yılındaki siparişi üzerine Abdülmecid adıyla Amerika Birleşik Devletleri'nin William Cramp & Sons firmasının Philadelphia Tersanesinde suya indirildikten sonra Osmanlı Donanması, Rusya İmparatorluk Deniz Kuvvetleri, Kızıl Donanma, Ukrayna Halk Cumhuriyeti Deniz Kuvvetleri ve Türk Deniz Kuvvetleri'nde görev yapan korumalı kruvazör.

TCG <i>Peyk</i>

TCG Peyk ya da Osmanlı donanmasındaki adıyla Peyk-i Şevket, Osmanlı donanması ve sonrasında Türk Deniz Kuvvetleri'nde hizmet gören Peyk-i Şevket sınıfının öncü gemi olan torpido kruvazörüdür. 1906-1907 yıllarında Kiel, Almanya'daki Germaniawerft tersanesinde inşa edilmiş ve Kasım 1907'de Osmanlı donanması hizmetine girmişti. Geminin ana silahı üç 450 mm torpido tüpü ve bir çift 105 mm toptan oluşuyordu ve gemi 21 knot hıza ulaşabiliyordu.

TCG <i>Berk</i>

TCG Berk ya da Osmanlı donanmasındaki adıyla Berk-i Satvet, Osmanlı donanması ve sonrasında Türk Deniz Kuvvetleri'nde hizmet gören Peyk-i Şevket sınıfının ikinci ve son torpido kruvazörüdür. 1906-1907 yıllarında, Kiel, Almanya'daki Germaniawerft tersanesinde inşa edilmiş ve Kasım 1907'de Osmanlı donanması hizmetine girmişti. Geminin ana silahı üç 450 mm torpido tüpü ve bir çift 105 mm toptu ve gemi, 21 knot maksimum hıza ulaşabiliyordu.

<i>Muin-i Zafer</i>

Muin-i Zafer, 1860'ların sonlarında Osmanlı donanması için inşa edilen iki Avnillah sınıfı zırhlı korvetin ikincisiydi. Geminin inşasına 1868'de başlandı, 1869'da denize indirildi ve ertesi yıl filoya katıldı. Merkezî bataryalı olan gemi, ana silah olarak kazamatlara monte edilmiş dört adet 230 mm top taşıyordu ve saatte 12 deniz mili (22 km/sa) hıza ulaşabiliyordu.

<i>Feth-i Bülend</i>

Feth-i Bülend 1860'ların sonlarında sınıfının öncü gemisi olan demir zırhlı korvet savaş gemisidir. Osmanlı Donanması için İngiliz Thames Iron Works'ten sipariş edildi ve 1868'de inşasına başlandı, 1869'da denize indirildi ve 1870'te hizmete girdi. Dört 229 mm topu vardı, tek pervaneyi çeviren bileşik buhar motoru ile 13 deniz mili (24 km/sa) hıza ulaşabilmekteydi.

<i>İclaliye</i>

İclaliye, 1860'ların sonunda ve 1870'lerin başında Osmanlı donanması için inşa edilmiş, sınıfının tek örneği olan zırhlı savaş gemisidir. Avusturya-Macaristan tersanesi Stabilimento Tecnico Triestino'dan sipariş edildi, Mayıs 1868'de omurgası serildi ve inşası Şubat 1871'de tamamlandı. İclaliye'nin tasarımı, daha önceki Asar-ı Şevket sınıfına dayanıyordu. İki adet 228 mm ve üç adet 178 mm Armstrong top taşıyan İclaliye, 93 Harbi sırasında Kafkasya'da savaşan Osmanlı güçlerini destekledi. Kariyerinin geri kalanının çoğunu, Osmanlı donanmasına çok az bütçe ayrılan bir dönemde hizmet dışında geçirdi. 1912'de donanma, İstanbul'u savunan güçlere topçu desteği sağlamak için İclaliye'yi yeniden hizmete aldı. Birinci Balkan Savaşı sonrasında eğitim gemisi ve kışla gemisi gibi yan görevlerde bulundu. 1928'de hizmetten çıkartıldı ve hurda olarak söküldü.

<i>Avnillah</i> Osmanlı savaş gemisi

Avnillah 1860'ların sonlarında Osmanlı donanması için inşa edilmiş bir zırhlı savaş gemisidir. Avnillah sınıfının öncü gemisi olarak Thames Iron Works tarafından Birleşik Krallık'ta inşa edilmiştir. Omurgası 1868'de serilen gemi, 1869'da denize indirildi ve ertesi yıl filoya katıldı. Merkezî bataryalı gemi olan Avnillah, merkezî bir kazamatta yer alan dört adet 230 mm top ile silahlandırıldı ve en çok saatte 12 deniz mili (22 km/sa) hıza ulaşabiliyordu.

<i>Necm-i Şevket</i>

Necm-i Şevket, 1860'larda Osmanlı donanması için inşa edilen iki Asar-ı Şevket sınıfı merkezî bataryalı gemi tipindeki zırhlı korvetlerin ikincisidir. Başlangıçta Mısır Hidivliği tarafından Muzaffer adıyla sipariş edildi ancak yapım aşamasındayken Osmanlı İmparatorluğu tarafından el konuldu. Gemi inşasına Fransız Forges et Chantiers de la Gironde tersanesinde 1867'de başlandı, 1868'de denize indirildi ve Mart 1870'te Osmanlı donanmasında hizmete girdi. Asar-ı Şevket sınıfı zırhlılar, merkezî bir kazamat içinde dört adet 178 mm ve döner tablalı barbette yer alan bir adet 229 mm Armstrong top ile silahlandırılmıştı.

<i>Asar-ı Şevket</i> sınıfı zırhlı korvet

Asar-ı Şevket sınıfı, 1860'larda başta Mısır, ardından Osmanlı donanması için inşa edilen Asar-ı Şevket ve Necm-i Şevket olmak üzere iki gemiden oluşan zırhlı korvet sınıfıdır. Fransa'da inşa edilen gemiler, tasarımları daha önceki zırhlı korvet sınıfı Asar-ı Tevfik'in tasarımına dayanıyordu. Merkezî bataryalı olarak inşa edilen iki gemi, merkezî bir kazamat içinde dört adet 178 mm Armstrong top ve kazamatın üstünde döner bir barbette bir adet 229 mm Armstrong top taşıyordu.

<i>Asar-ı Şevket</i>

Asar-ı Şevket 1860'larda Osmanlı donanması için inşa edilmiş merkezî bataryalı bir zırhlı korvettir. Başlangıçta Mısır Eyaleti tarafından sipariş edilen ancak yapım aşamasındayken Osmanlı İmparatorluğu tarafından el konulan geminin ilk adı Kahire'ydi. Geminin yapımına Fransız Forges et Chantiers de la Gironde tersanesinde 1867'de başlandı, 1868'de denize indirildi ve Mart 1870'te Osmanlı filosunda hizmete girdi. Asar-i Şevket, dört adet 178 mm Armstrong topundan oluşan kazamat içinde bir merkezi batarya ve kazamatın üzerinde yer alan bir döner barbete monte edilmiş bir adet 229 mm Armstrong top ile silahlandırılmıştı.

<i>Hamidiye</i> (zırhlı) Osmanlı zırhlı gemisi

Hamidiye, 1885'te tamamlanan, Osmanlı donanması için inşa edilmiş sınıfının tek örneği zırhlı savaş gemisidir. Silahlarının çoğu merkezi bir kazamata monte edilmiş merkezi bataryalı bir gemiydi. Tersane-i Amire tarafından inşa edilen geminin tamamlanması yaklaşık yirmi yıl sürdü. Aralık 1874'te kızağa kondu, 1885'te denize indirildi ve 1894'te inşası tamamlandı. İnşasının görece uzun sürmesi nedeniyle hizmete girdiğinde modası geçmişti. Kötü dinamik karakteristikleri ve düşük kaliteli zırhı, neredeyse tamamını sabit bir eğitim gemisi olarak geçirdiği görece kısa bir kariyere yol açtı. 1897'deki Osmanlı-Yunan Savaşı sırasında bir süre kullanılsa da, eski Osmanlı filosunun geri kalanı gibi hizmete gireli sadece üç yıl olmasına rağmen kötü durumdaydı. Osmanlılar, savaşta donanmanın başarısızlığının ardından bir yeniden yapılanma programına başladı; ancak Hamidiye, 1903 yılında çok kötü bir durumdaydı; yeniden inşası mantıklı olmadığı için o yıl hizmetten çıkarıldı, 1909'da satışa çıktı ve 1913'te sökülmek üzere satıldı.

<i>Aziziye</i> (zırhlı fırkateyn)

Aziziye, Osmanlı donanması için 1860'lı yıllarda Robert Napier and Sons tarafından Birleşik Krallık'ta inşa edilen, Osmaniye sınıfı dört zırhlı fırkateynin ikincisi olan zırhlı savaş gemisiydi. İnşasına 1863'te başladı, Ocak 1865'te denize indirildi ve aynı yılın Ağustos ayında hizmete girdi. Adını Padişah Abdülaziz'den alan gemi, bordalara dizili on dört 203 mm ve on 36 libre Armstrong topa ek olarak, burunda bir adet 229 mm Armstrong top taşıyordu. Kariyeri boyunca sınırlı aktif hizmet gördü. 1877-78'deki 93 Harbi esnasında "riske atmak için çok değerli olması" sebebiyle donanma komutanlığı tarafından yedekte tutuldu. 1880'li yılları hizmet dışında geçirdi. 1890'lı yılların başında kapsamlı şekilde yeniden inşa edildi ve daha modern bir barbet gemiye dönüştürüldü. Bununla birlikte, 1897'de Osmanlı-Yunan Savaşı'nın başında bakımsız durumdaydı ve bu savaşta hiçbir çatışmada yer almadı, savaştan sonra ise silahsızlandırıldı. 1904'ten 1909'a kadar kısa bir süre kışla gemisi olarak kullanılmasından başka aktif hizmet görmedi. 1923 yılında hurda olarak gemi sökücülere satıldı ve parçalandı.

<i>Draç</i> (torpido botu) Osmanlı torpido botu

Draç, Osmanlı donanmasına ait 1907'de hizmete giren bir torpido botudur. Balkan Savaşları ile I. Dünya Savaşı'nda görev yapmıştır.

Osmanlı İmparatorluğu'nun zırhlı kruvazörleri listesinde, Osmanlı İmparatorluğu'na ait olan ve olması planlanan çelik kruvazörler yer alır.

<i>Tirimüjgan</i>

Tirimüjgan, 1883'te denize indirilen ve Osmanlı İmparatorluğu tarafından 1906 yılında Birleşik Krallık'tan satın alınarak Trablusgarp Savaşı, Balkan Savaşları ve I. Dünya Savaşı esnasında hizmet veren gemi.