İçeriğe atla

Peribleptos Manastırı (İstanbul)

Koordinatlar: 41°00′07″K 28°56′00″D / 41.00194°K 28.93333°D / 41.00194; 28.93333
Peribleptos Manastırı
Bizans Dönemi Konstantinopolis haritası
Harita
Eski ad(lar)“Theotokos”, “Ayia Panayia”, “Panayia Peribleptos”
Genel bilgiler
TürManastır, Kilise
Mimari tarzDoğu Roma
KonumFatih, İstanbul, Türkiye
Koordinatlar41°00′07″K 28°56′00″D / 41.00194°K 28.93333°D / 41.00194; 28.93333
Rakım2 m (7 ft)
Tamamlanma1030-1034
Kilise
kilise
kilise hakkında biligi sütünunun fotoğrafı

Peribleptos Manastırı ya da Theotokos Peribleptos Manastırı (Yunanca: Μονὴ τῆϛ Θεοτόκου τῆϛ Περιβλέπτου, Monì tis Theotókou tis Perivléptou), Konstantinopolis'in en önemli Rum Ortodoks manastırlarından biridir. İstanbul’un Fatih ilçesi, Samatya semtinde, Kocamustafapaşa Mahallesi, Marmara Caddesi ve Cambaziye Mektebi Sokak arasında, Surp Kevork Ermeni Kilisesi’nin bulunduğu alanda konumlanmıştır. Meryem Ana’ya adanan yapı, Orta Bizans döneminde, 11. yüzyılda inşa edilmiştir.[1]

Manastır, “Theotokos”, “Ayia Panayia”, “Panayia Peribleptos” adlarıyla anılmıştır. Türkçe adı kilisenin yakınında bulunan ayazma nedeni ile “Sulu Manastır” olarak bilinmektedir.[2] “Peribleptos” kelimesi, “muhteşem”,[2] “şöhretli”,[3] “hayranlık uyandıran”[4] gibi farklı anlamlarda karşımıza çıkmaktadır.

Bizans Dönemi tarihsel topografyası göz önünde bulundurulduğunda Peribleptos Manastırı, Konstantinopolis'in güneybatısında, eski adı ile Psamathia kapısının iç tarafında Marmara Denizi'ne (Propontis) bakan bir tepenin yamacında yer almaktadır. Bizans Dönemi yapısına dair yalnızca altyapı kalıntıları görülebilmektedir. Bu kalıntılar, Cambaziye Mektebi Sokak'ta yer alan Surp Kevork Ermeni Kilisesi'ne ait Sahakyan Nunyan Okulu ile okulun tam karşısında, Cambaziye Mektebi Sokak no.59 ve İnebey Sokak no.17'deki Şahin ve Aydın apartmanlarının altında bulunmaktadır. Okul binasının altındaki altyapı, okulun kalorifer dairesi olarak kullanılmaktadır.[5]

Araştırma Tarihi

Peribleptos Manastırı hakkındaki bilgilere genellikle Rus hacıların ve Avrupalı seyyahların yazmış oldukları seyahatnamelerden ulaşılabilir. Bu kaynaklar arasında 1400'lerin başlarında Anadolu'ya elçi olarak gönderilen İspanyol Ruy González de Clavijo'nun anıları önemlidir.[5]

Yayınlarda manastırın altyapıları ile ilgili çok az bilgi vardır. Mamboury, Schneider, Kleiss, Janin, Müller-Wiener gibi araştırmacılar altyapı ifadesi kullanılmışsa da neyi kastettikleri pek anlaşılamamaktadır. 1940'larda çekilen bir fotoğraf 17 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. a göre altyapının güney cephesindeki tonozları kısmen görülebilir durumdadır. Bu fotoğraf da 1990'lara kadar yayınlanmamıştır. Manastır ile Marmara Denizi arasındaki alanda gerçekleştirilen inşaat çalışmalarında manastırla ilgili olabilecek mimari parçalar tespit edilmişse de sistematik bir şekilde kayda geçirilmemiştir.[1][6]

1997'de Samatya'da meydana gelen bir yangınla Sahakyan Nunyan Okulu altındaki tonozlu altyapı görünür hale gelmiştir. Altyapılar ilk kez 1997-1998 yılında Ferudun Özgümüş ve Ken Dark tarafından İstanbul Yedikule ve Kocamustafapaşa'da yüzey araştırması projesi kapsamında incelenmiştir.[7]

Tarih

Bizans Dönemi

Peribleptos Manastırı, 1030-1034 yıllarında İmparator III. Romanos Argyros (1028-1034) tarafından inşa ettirilmiştir. Yapının inşasına tanıklık eden Mikhail Psellos Khronographia'sında inşaatı detaylı olarak anlatmış ve hiçbir masraftan kaçınılmadığını belirtmiştir. Hem İmparator Romanos hem de manastıra katkıda bulunan III. Nikephoros Botaniates (1078-1081) buraya gömülmüştür. 11 ve 12. yüzyılda manastır, Bogomil mezhebi tartışmasına katılmış, Bogomilizmle suçlanan bir keşiş 1143'te bu manastır kapatılmıştır. Konstantinopolis’te Latin işgalinin (1204-1261) ilk yıllarında Rumların elinde olan manastır 1206’da Latinlerin eline geçmiştir.[3]

Latin işgali sırasında yağmalanan manastır, 1261 sonrasında kenti yeniden ele geçiren VIII. Mikhail Palaiologos (1261-1282) tarafından onarılmıştır. Manastırda İmparator, eşi Theodora ve oğlu Konstantinos’un mozaik tasviri 1782’ye kadar görülebilir durumdadır.[8] Manastır, Palaiologoslar döneminde özel bir öneme sahip olmuştur. Tapınağa Takdim yortusunda imparator ve ailesi her yıl manastırı ziyaret etmiştir. Ayrıca seyyahların ve hacıların aktardıklarına göre burada Vaftizci Yahya’nın eli, Nazianzuslu Gregory’nin başı gibi çok sayıda önemli rölik de bulunmaktadır.[3] 1422’de II. Manuel Palaiologos (1391-1425) veba salgın sırasında ve kent Sultan II. Murat tarafından kuşatıldığında Peribleptos’ta kalmıştır.[8]

Osmanlı Dönemi

1453’te İstanbul Osmanlı Devleti’nin eline geçtikten sonra manastır Rumların elindedir. II. Mehmet şehrin yeniden onarımı için Anadolu’dan Ermeni ustaları, sanatkarları, işçileri İstanbul’a getirmiş ve onları Kumkapı, Yenikapı, Samatya bölgelerine yerleştirmiştir. Manastırın Ermenilere ne zaman verildiği ile ilgili çeşitli görüşler vardır. Yapının fetih öncesinde de Ermenilerle ilişkili olduğu, kilisenin II. Mehmet tarafından 1461’de Ermeni Patrikliği’ne verildiği,[8] yapının Kanuni Sultan Süleyman döneminde Rumlardan Ermenilere verildiği ve 1643’e kadar Rumların yapıyı kullandıkları[3] öne sürülen görüşlerdir. Bu süreçte Rumlar ve Ermeniler arasında çekişmeler yaşanmıştır. 1641 yılında yapının kısa süreliğine Rumların eline geçtiği bilinmektedir. Bu çekişmelerden dolayı yapı, "Kanlı Kilise" olarak da anılmıştır.[5] Ayrıca yapı içinde ayazma ve büyük bir sarnıç bulunduğundan Türkler tarafından "Sulu Manastır" olarak da anılmıştır.[2]

Manastır, Ermenilere verildikten sonra Surp Asdvadzadzin (Meryem Ana) adını almıştır. 1660 yılındaki yangında kilise büyük zarar görmüştür.[2] Bizans manastırının 17. yüzyılda harap olduğu düşünülmektedir.[6] 1722'de Surp Asdvadzadzin adındaki ana kiliseye, Surp Kevork (Aziz George) ve Surp Yerrortutyun (Aziz Üçleme) adlı iki kilise daha eklenmiştir. Kiliseler, 1782 yılında tekrar büyük bir yangın geçirmiştir. Bu yangında Mikhael Palaiologos döneminde yaptırılan mozaik de yok olmuştur. 1804'te yapılar yeniden inşa edilmiştir. 1832 ve 1841 yıllarında kilise kısmen tamir görmüştür. Kilisenin doğusunda yer alan Sahakyan Nunyan Okulu 1830 yılında açılmıştır. 1866 yılındaki yangın ile kilise ve yakınındaki tüm yapılar yok olmuştur. 1885-1887 yıllarında Hagopyan kardeşlerin maddi desteğiyle kilise ve okul kagir olarak tekrar inşa edilmiştir. Mimarı Bedros Nemtze'dir. Bu kilise birkaç küçük onarımla şekil değiştirmeden günümüze ulaşabilmiştir.[2][5]

Mimari

Manastıra dair yalnızca iki altyapı, sarnıç ve ayazma günümüze ulaşabilmiştir. Fakat seyyahların aktardıklarından manastırın mimarisiyle ilgili bilgiler edinmek mümkündür. Clavijo, 1402'deki ziyaretinde kilisenin kapısının dışında birçok servi bulunduğunu, merkezi kilisenin, ön holü ve yan mekanlarıyla imparator mezarları için kullanıldığını, yapının resimlerle süslü olduğunu, manastırın büyük bir refektorium, rahipler için oturma odaları, bahçe ve üzüm bağları bulundurduğunu aktarmıştır.[5][8]

Peribleptos Manastırı ve mevcut Surp Kevork Kilisesi mimari olarak birbirinden çok farklıdır. Peribleptos Manastırı'nın ana kilisesinin altyapıları olduğu düşünülen kalıntılar Surp Kevork Kilisesi'nin doğusundaki Sahakyan Nunyan Okulu'nun altındadır. Yine de alanın kullanım açısından devamlılığı söz konusudur.[5]

Kilise ve altyapısı

Manastırın kilisesine dair yalnızca altyapısı ulaşabilmiştir. Mevcut Surp Kevork Kilisesi'nin doğusunda yer almaktadır. Altyapının 1997 yılındaki yangında evlerin yanmasıyla tamamen açığa çıkan güneydeki kemerleri ve Sahakyan Nunyan Okulu'nun bodrum katında kalorifer dairesi olarak kullanılan iç mekanı incelenebilmiştir.[1] Geç dönem dolgusu ve mevcut işlevlendirme yapının bazı Bizans dönemi detaylarının görünürlüğünü ve makanların erişilebilirliğini kısıtlasa da yapının planı elde edilebilmiştir.[6]

Güneyde açığa çıkan cephede yüksek ve genis dört besik tonoz görülmektedir.[6] Altyapının hem ana binaya destek oluşturduğu hem de eğimli araziye karşı bir teras görevi gördüğü anlaşılmaktadır.[9]

Altyapının planı kapalı kollu Yunan Haçı biçimindedir. Batısında 10.21 x 3.00 m boyutlarında üç bölümlü narteks yer alır. Ortadaki kısım çapraz tonoz, kuzey ve güneydeki kısımlar beşik tonoz örtülüdür. Narteks kuzeyde ve güneyde yaklaşık 3 m yüksekliğinde iki dehlize açılmaktadır. Narteksin batısında sonradan duvar örülmüş kemer burada bir dış narteks bulunabileceğine işaret etmektedir. Narteksten naosa 1.41 x 1.40 m ölçülerinde dar bir geçitten geçilmektedir. Naos yaklasık 10.20 x 10.30 m ölçülerinde ve kare planlıdır. Orta nef 4 m, yan nefler ise 2 m genişliğindedir. Naosun ortasında üst yapıyı destekleyen taşıyıcı elemanlar olduğu düşünülen dört paye bulunmaktadır. Naosun payelerle sınırlandırılan dört köşesinde dört kubbeli oda görülmektedir. Kuzey ve güney nefte de narteksteki gibi beşik tonoz örtülü dehlizler bulunmaktadır. Kuzeydeki dehlizin ucunda Palaiologoslar devrine tarihlenebilecek tuğla süslemeli apsisli bir niş yer alır. Naosun kuzeydogu köşesindeki kubbeli mekan kuzeyde bir dehlizle İmparator III. Romanos Argyros'un mezar odasına açılmaktadır. Diğer kubbeli mekanların da benzer işlevi olabileceği düşünülmektedir. Naos, doğuda 1.50 x 1.20 m ölçülerinde bir geçitle ana apsisin olduğu bemaya açılır. Ana apsisin güneyinde iki, kuzeyinde bir küçük apsis daha vardır. İçleri tuğla süslemelidir. En kuzeydeki küçük apsis geç bir dönemde duvar örülerek kapatılmıştır. Bemanın kuzeyinde ve güneyindeki dehlizlerden diğer küçük apsislere ve en uçta iki düzensiz planlı dörtgen mekana ulaşılır. Kuzeydeki mekanda üst kata çıkan bir merdiven tespit edilmiştir.[1][5]

Yapı malzemesi olarak tuğla kullanılmıştır. Yapının inşasında Orta Bizans döneminde çok kullanılan bir teknik olan gizli tuğla tekniği karşımıza çıkmaktadır. Mango'nun ifadesine göre bu yapı İstanbul'da gizli tuğla tekniğinin kullanıldığı en erken örnektir.[10] Yapnın Orta Bizans Dönemine tarihlendirilmesine yardımcı olmaktadır.[1]

Altyapıya ilişkin mimari özellikler yazılı kaynaklardan elde edilen bilgilerle desteklendiğinde üstyapıyı açıklayacak veriler de elde edilebilmiştir.[6] Clavijo'nun betimlemelerinden yola çıkılarak üstyapıyı oluşturan kilisenin planı için sekiz destekli veya kapalı kollu Yunan Haçı olarak iki öneri ileri sürülmüştür. Fakat altyapının taşıyıcıları göz önünde bulundurulduğunda, üst yapılar genelde altyapının planını takip ettiğinden kapalı kollu Yunan Haçı plan şeması daha makul görünmektedir. Köşe odaları ve orta nefi ile yapı, Mangana Aziz Georgios Kilisesi'ne benzetilmektedir.[1][5]

Şahin ve Aydın apartmanları altındaki yapı

İkinci bir altyapı, Sahakyan Nunyan Okulu'nun altındaki ana altyapının 15–20 m doğusunda Cambaziye Mektebi Sokak no.59 ve İnebey Sokak no.17'deki Şahin ve Aydın apartmanlarının altında tespit edilmiştir. L biçiminde plana sahiptir. Beşik tonoz örtülü mekanlardan oluşmaktadır. Düzgün dörtgen biçimli doğu kolu yaklaşık 8.50 x 4 m, düzensiz plana sahip batı kolu ise yaklaşık 9.80 x 5.30 m boyutlarındadır. Batı kolunun kuzeye doğru devam ettiği, mekanın kuzeydoğu duvarının sonradan kapatıldığı düşünülmektedir. Bu mekanın güneyinde güneye doğru çıkan ve orijinal olduğu düşünülen altı basamaklı bir merdiven bulunmuştur. Merdivenin üst kısmı üstteki betonarme binaların strüktürü ile kapanmıştır. Batı kolundan güneybatı yönünde merdivenle çıkılarak dar uzun başka bir mekana geçilmektedir. Yapı güncel durumda bir sokakla kiliseden ayrılmışsa da manastır kompleksinin bir parçası olduğu düşünülmektedir.[1] Kilise altyapısındaki gibi gömme tuğla tekniği kullanılmadığından daha eski bir Bizans yapısına ait olduğu da ileri sürülmüştür.[9]

Sarnıç

Sarnıç, mevcut Surp Kevork Kilisesi'nin güneybatı köşesinde “ihtiyarhane” diye adlandırılan mekanın altında yer alır. Zemin seviyesinin 5 m aşağısındadır. Düzensiz iki mekandan oluşmaktadır. Küçük olan mekanda baca gibi yukarı açılan ve kuyu olarak kullanıldığı düşünülen bir bölüm bulunmaktadır. Mekanların iç duvarlar su geçirmez bir sıva ile kaplanmıştır. Bugün sarnıcın içinde su bulunmamaktadır. Görünen kemerleri ve duvarlardaki tuğla kalıntılarından yapının sonradan sarnıca dönüştürüldüğü anlaşılmaktadır.[1]

Ayazma

Ayazma, Surp Kevork Kilisesi'nin batısında bulunan sekizgen üst örtülü Surp Yerrortutyun Şapelinin kuzey kösesinde yer alır. Ayazmaya buradan kademeli merdivenlerle inilmektedir. Girişinde Yoakim ve Anna adına bir ayin masası düzenlenmiştir. Ayazmanın vaktiyle manastır için kullanıldığı düşünülmektedir. İç mekan sonraki dönemlerde yenilendiği için duvarları kalınlaşmıştır.[5]

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g h Özgümüş, Ferudun (2000). "Peribleptos ('Sulu') Monastery in Istanbul". Byzantinische Zeitschrift, 93, 2. s. 508-520. 
  2. ^ a b c d e Seropyan, Vagarsag (1994). "Kevork (Surp) Kilisesi". Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi. Cilt 4. s. 552-554. 
  3. ^ a b c d Talbot, Alice-Mary; Anthony, Cutler (1991). "Peribleptos Monastery". The Oxford Dictionary of Byzantium. Cilt 3. Oxford University Press. s. 1629. 
  4. ^ "περίβλεπτος". 
  5. ^ a b c d e f g h i Ebeoğlu, Maral (2006). İstanbul’da Peribleptos Manastırı ve Surp Kevork Kilisesi (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. 
  6. ^ a b c d e Dark, Ken (1999). "The Byzantine Church and Monastery of St Mary Peribleptos in Istanbul". The Burlington Magazine, 141 (1160). s. 656-664. 23 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2022. 
  7. ^ Dark, Ken; Özgümüş, Ferudun (1998). "İstanbul Rescue Archeological Survey, 1998: The Districts of Kocamustafapasa and Yedikule". Late Antique Research Group Reading University UK, London. 
  8. ^ a b c d Müller-Wiener, Wolfgang (2002). İstanbul'un Tarihsel Topografyası. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. s. 200-201. 
  9. ^ a b "Monastery of Theotokos Peribleptos". The Byzantine Legacy. 7 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  10. ^ Mango, Cyril (1992). "The Monastery of St. Mary Peribleptos (Sulu Manastır) at Constantinople revisited". Revue des Etudes Armeniennes, XXII. s. 474. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kariye Camii</span> İstanbulda camiye çevrilen bir Rum Ortodoks kilisesi

Kariye Camii veya eskiden Azize Kurtarıcı Hora Kilisesi, İstanbul'un Fatih ilçesinin Edirnekapı semtinde camiye çevrilmiş bir Rum Ortodoks kilisesi ve müze.

<span class="mw-page-title-main">Bazilika</span> Hristiyan kutsal mekanı

Bazilika, eski Roma kentlerinde forumun yanında bulunan, içinde mahkemelerin görüldüğü veya diğer resmi hizmetlerin görüldüğü büyük çatılı kamusal binalara; Erken Hristiyanlık ve Orta Çağ dönemlerinde ise yan geçitleri bulunan, galerili veya galerisiz olabilen kiliselere verilen isim.

<span class="mw-page-title-main">Fenari İsa Camii</span> İstanbul Fatihte bir cami

Fenari İsa Camii, Molla Fenari Camii ya da eski adıyla Lips Manastırı Kilisesi, İstanbul'da, eskiden Ortodoks kilisesi olarak kullanılırken Türklerin şehri ele geçirmesi ile birlikte camiye çevrilen bir ibadethanedir.

<span class="mw-page-title-main">İmrahor Camii</span>

İmrahor İlyas Bey Camii veya Studios Manastırı, Hagios İoannes Prodromos Kilisesi, günümüze ulaşabilen en eski Bizans Dönemi dini yapısıdır. İstanbul'un Fatih ilçesi, Yedikule semtinde, İmam Aşir Sokak'ta bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Zeyrek Camii</span> Bizans İmparatorluğu dönemine ait dinî yapı

Zeyrek Camii veya Pantokrator Manastırı, İstanbul'un Fatih ilçesine bağlı Fazilet Sokağı'nda Haliç'e bakan büyük bir camidir. İki eski Bizans kilisesi ve birleştirilmiş bir şapelden oluşur ve Konstantinopolis'teki Orta Bizans mimarisinin en iyi örneğini temsil eder. Ayasofya'dan sonra İstanbul'da ayakta kalan en büyük Bizans dinî yapısıdır.

<span class="mw-page-title-main">Gül Camii</span> İstanbulun Ayakapı semtindeki Bizans İmparatorluğu döneminden kalma dinî yapı

Gül Camii veya Azize Teodosya Kilisesi, İstanbul'un Ayakapı semtindeki Bizans İmparatorluğu döneminden kalma ve fetihten sonra camiye dönüştürülmüş bir dinî yapıdır. Eski adı ve yapım tarihi hakkında kesin bilgiler olmamakla birlikte 10. ya da 11. yüzyılda yapıldığı tahmin edilmektedir.Bu kilise, Bizans tarafından inşa edilen en yüksek kilise olarak bilinir. İkonoklazm akımı sırasında Büyük Saray'ın ana girişi Halki Kapısı üzerindeki İsa ikonasının indirilmesine karşı çıktığı için öldürülen Theodosia adlı kadının kutsal emanetlerinin bu kiliseye konduğu ve bu kilisenin Aya Theodosia olduğuna inanılır.

<span class="mw-page-title-main">Bodrum Camii</span> İstanbul, Laleli civarındaki Doğu Roma döneminden kalma dini yapı

Bodrum Mesih Paşa Camii veya eski adıyla Mirelayon Kilisesi, İstanbul'da Laleli yakınındaki Doğu Roma döneminden kalma dini yapıdır.

<span class="mw-page-title-main">Alahan Manastırı</span>

Alahan Manastırı, Mersin ili Mut ilçesi civarında büyük bir kilise örenidir.

Kıbrıs Ermenileri, Kıbrıs'ta yaşayan Ermeni etnik topluluk. Kıbrıs'ta Ermenilerin sayısı 3.500 civarındadır ve dikkate değer bir oranda olmak üzere, çoğunlukla Lefkoşa'da ikamet etmektedirler. Ancak Limasol ve Larnaka kentlerinde de topluluk oluşturmuşlardır.

<span class="mw-page-title-main">Dağpazarı, Mut</span>

Dağpazarı, Mersin ilinin Mut ilçesine bağlı bir mahalledir.Mut'un 35 km kuzeybatısındadır. Antik ismi Coropıssus olan kentin Karaman'dan Silifke'ye inen bir antik yol üzerinde oluşu eski kente ayrı bir önem verildiğini göstermektedir

<span class="mw-page-title-main">Üsküdar Surp Krikor Lusavoriç Kilisesi</span>

Surp Krikor Lusavoriç Kilisesi, İstanbul'un Üsküdar ilçesi Kuzguncuk semtinde bulunan 11 Mayıs 1835 tarihinde ibadete açılmış ve 1861 yılında yeniden inşa edilmiş olan Ermeni kilisesidir.

<span class="mw-page-title-main">Surp Kevork Kilisesi</span>

Surp Kevork ya da Sulu Manastırı İstanbul'da bulunan bir Ermeni Apostolik kilisesi.

<span class="mw-page-title-main">Surp Hıreşdagabed Kilisesi</span> Türkiyedeki Ermeni Kilisesi

Surp Hıreşdagabed Kilisesi, Türkiye'de İstanbul iline bağlı Fatih ilçesi Ayvansaray mahallesinde bulunan Ermeni kilisesi.

<span class="mw-page-title-main">Galata Surp Krikor Lusavoriç Kilisesi</span> İstanbulda bir kilise

Surp Krikor Lusavoriç Kilisesi, İstanbul'un Beyoğlu ilçesi Karaköy semtinde bulunan Ermeni kilisesi. İstanbul'un fethinden önce İstanbul'a yerleşmiş olan Ermeniler ve Cenevizliler arasındaki iyi ilişkilerin bir sonucu olarak Cenevizliler kendilerine ait bir kutsal alanı Ermenilere satar. Kırım-Kefe kentinden İstanbul'a gelen Goms veya Gozma adlı bir hayırsever Ermeni tüccar, Cenevizlilerden alınmış olan bu arsa üzerine bir kilise inşa ettirir. Aved adlı bir demirci ustasının da kilisenin mihrabını tamamlayıp yanına Surp Haç Mabedi'ni inşa ettiği bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Marko Manastırı</span> Makedonyada bir manastır.

Marko Manastırı, Kuzey Makedonya'da, Üsküp'ün güneybatısında, şehre yaklaşık 18 km uzaklıktaki Markova Sušica köyünde bulunan manastırdır. Manastırın inşasına Sırp Kral Vukašin önderliğinde 1345 yılında başlanmış olsa da, içindeki freskler dönemde yaşanan Osmanlı akınları ve iç karışıklıklar nedeniyle oğlu Prens Marko tarafından yaklaşık 30 yıl sonra tamamlanabilmiştir. Manastırın Katholikon'u Aziz Dimitrios kilisesidir ve bu kilise manastır kompleksinin merkezini oluştur.

<span class="mw-page-title-main">Surp Pırgiç Ermeni Katolik Kilisesi</span>

Surp Pırgiç Kilisesi, İstanbul'un Beyoğlu ilçesi Karaköy semtinde bulunan bir kilisedir.II.Mahmud 6 Nisan 1830 tarihinde bir ferman yayınlar ve bu fermanla "Katolik Milleti" adıyla ayrı bir cemaat oluşturur. Kilise Osmanlı İmparatorluğu'nda yaşayan Katolik Ermenilerin, Sultan II. Mahmud'un verdiği 7 Ekim 1831 tarihli fermanla İstanbul'da inşa ettikleri ilk kilisedir. 12 Mayıs 1832'de Başpsikopos Andon Nuriciyan ve Nazır Agopos Çukuryan tarafından temeli atılmıştır. İsa'nın sünnet gününde ibadete açılmıştır.(13 Ocak 1834)Kilise Ermeni Katolik cemiyetinin bağışlarıyla kâgir olarak inşa edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Lesnovo Manastırı</span> Makedonyada bir manastır

Lesnova Manastırı ya da resmi adıyla Başmelek Mikail ve Lesnova'lı keşiş aziz Gabriel manastırı Orta Çağ Makedonya'sının en önemli anıtlarından biridir. günümüze ulaşan yapı bir 14. yüzyıl bir Sırp soylusu olan Jovan Oliver tarafından yaptırılmıştır. Manastırın katholikonu genel olarak iyi korunmuş freskleri ile ünlüdür ve bugün hala Makedon Ortodoks Kilisesi'ne bağlı olarak aktifliğini sürdürmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Panagia Vlaherna Meryem Ana Ayazması</span>

Panagia Vlaherna Meryem Ana Ayazması, İstanbul Fatih'te bulunan bir Bizans kilisesi ve ayazmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Aparank Manastırı</span> Vanın Bahçesaray ilçesinde bulunan eski bir Ermeni Manastırı

Aparank Kutsal Haç Manastırı veya Abarank Manastırı (Ապարանք), Van ilinin Bahçesaray ilçesinde yer alan bir Ermeni manastırıdır.

<span class="mw-page-title-main">Karpos ve Papylos Martyrionu</span>

Karpos ve Papylos Martyrionu, 4/5. yüzyıla tarihlendirilen dairesel planlı bir altyapıdır. İstanbul'un Fatih ilçesinde, Samatya semtinde, Abdurrahman Nafiz Gürman Caddesi ile Bestekar Hakkı Sokak arasında bulunan 19. yüzyılda inşa edilen Aya Mina Rum Ortodoks Kilisesi'nin altında yer alır. Güneye doğru azalan eğim nedeniyle yapı, güneydoğu ve doğu cephesinde yol seviyesindedir. Yapıya Orgeneral Abdurrahman Nafiz Gürman Caddesi üzerindeki güneydoğu cephesinden girilmektedir. Kuzeyi ve batısı eğim nedeniyle zemin seviyesinin altında kalmaktadır. Etrafı modern yapılaşma ile çevrilidir. Doğusunda yer alan oto yıkama servisinin ekleri yapının doğu cephesini kapatmaktadır. Güneydoğu cephesinde de sadece sağır bir duvar göründüğünden yapı dışardan algılanamamaktadır. Yapı, Helena Çak Stones isminde bir restoran olarak kullanılmaktadır. Özel mülk statüsündedir.