İçeriğe atla

Peri

Take the Fair Face of Woman..., Sophie Anderson (1823-1903).
Bir peri çizimi

Peri, birçok farklı kültürün efsane, folklor ve mitolojisinde bulunan bir ruh veya doğaüstü yaratıktır. Genellikle insan görünümünde, çoğunlukla çok küçük olduğu ve uçmak, büyü yapmak, geleceği görmek veya etkilemek gibi doğaüstü güçlere sahip olduğu düşünülmüş ve böyle tasvir edilmiştir. Popüler kültürde çoğunlukla genç ve güzel kadınlar olarak tasvir edilseler de, eskiden bitkin yaşlı kadınlar veya yaramaz yaşlı erkekler olarak tasvir edilirlerdi. Farsça kökenli bir kelimedir.[1] Farsça anlamı büyü yapan, büyüleyen kadındır ve kelimenin kökeni Farsça kanat anlamındaki "par" dır.[2]

Peri, eski Türk inanışında "melek"tir ve aslı "Perişte" dir ve diğer Türk dillerinde günümüzde de bu şekilde kullanılmaktadır, Türkçeye "peri" şeklinde girmiştir.[3] Türk mitolojisindeki peri kavramı, Dede Korkutun Tepegöz hikâyesi ve esin perileri olan Ak Kızlar inancında kendini göstermektedir.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

Wikimedia Commons'ta Fairies ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Elf</span> cermen mitolojisinde yer alan doğaüstü varlık türü

Elf, Cermen mitolojisi′nde ve folklorunda yer alan doğaüstü varlık türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Dev</span> doğaüstü, mitolojik yaratık

Dev, birçok farklı kültürün efsane, folklor, mitoloji ve masallarında yer alan bir doğaüstü yaratık.

<span class="mw-page-title-main">Büyü</span> doğaüstü eylemleri içeren inanç ve uygulama türleri

Büyü veya sihir, insanların doğaüstü, paranormal veya mistik yöntemlerle doğal dünyayı etkileyebildiğini öne süren uygulamalar ve bunların çevresinde oluşturulan kültürel sistem.

<span class="mw-page-title-main">Karagöz ve Hacivat</span> Türk gölge tiyatrosu karakterleri

Karagöz ve Hacivat, taklide ve karşılıklı konuşmaya dayanan, iki boyutlu tasvirlerle bir perdede oynatılan gölge oyunudur. Karagöz oynatıcısına kurgusal, hayali denir. Yardımcıları çırak, yardak, dayrezen, sandıkkardır. Oyunda konuşmaların değişmesi baş hareketleriyle yapılır.

<span class="mw-page-title-main">Tüylü yılan</span> Maya ve Aztek kültürlerinde rüzgar ve yağmur tanrısı

Tüylü yılan, Kolomb öncesi Mezoamerika uygarlıklarında önemli doğaüstü varlık ya da tanrı.

<span class="mw-page-title-main">Miyanduab</span> Azeri bir şehir

Miyanduab(Farsça: میاندوآب, Azerice: Qoşaçay), İran'ın Batı Azerbaycan Eyaleti'nde şehir.

Zenne, eski geleneksel göçebe geleneğinde düğünlerde ve şenliklerde kadın kıyafetiyle geleneksel olarak kadın gibi oynayan erkeklere verilen isimdir. Karagöz gibi tiyatro sergisi hasıl olduğunda kadın rolüne çıkan erkeklere zenne denir. Zenne eski dilde Farsça kökenli olup kadın demektir.

<span class="mw-page-title-main">Baksı</span>

Bahşı, Türkmenlerde destan anlatıcısı, Özbeklerde destancı ve falcı, Kazak ve Kırgızlarda ise büyücü ve duahan manalarında kullanılmaktadır. Türkçe Kişi Adları Sözlüğünde; 1. Bilgin, öğretmen. 2. Saz şairi, âşık. 3. Hekim. olarak tanımlanır.

<span class="mw-page-title-main">Siyahçeşme</span>

Siyahçeşme(Farsça : سیه‌چشمه, Sīāh Cheshmeh), İran'ın Batı Azerbaycan Eyaleti'nde şehir.

<span class="mw-page-title-main">Salmas şehristanı</span> Batı Azebaycan, İranda şehristan

Salmas şehristanı (Farsça: شهرستان سلماس), İran'da Batı Azerbaycan Eyaleti'nin 17 şehristanından birisidir.

<span class="mw-page-title-main">Şot</span>

Şot, İran'ın Batı Azerbaycan Eyaleti'nde şehir.

Sarein, İran Azerbaycanı'nın Erdebil Eyaleti'nde şehir.

<span class="mw-page-title-main">Nemin</span>

Nemin, İran Azerbaycanı'nın Erdebil Eyaleti'de şehir.

Kasr-ı Şirin (Farsça: قصر شیرین,Qasr-e Shīrīn), İran'ın Kirmanşah Eyaleti'nde şehir.

Ramyan, İran'ın kuzeyinde Gülistan Eyaleti'ne bağlı şehir.

<span class="mw-page-title-main">Zerrinşehr</span> İranın İsfahan eyaletindeki bir şehir

Zerrinşehr, İran'ın İsfahan Eyaleti'nde şehir.

Arpağ - Türk ve Altay mitolojisinde ve halk kültürlerinde efsun anlamına gelir. Büyülü söz, mistik dua, sihir demektir. Arbağ (Arba) veya Arvağ (Arva) olarak da söylenir. Yine aynı kökten türeyen Arvaş, Arbaş, Arbış, Arbuz sözcükleri de aynı anlamları içerir.

<span class="mw-page-title-main">Değirmen İyesi</span> Türk ve Tatar mitolojisinde değirmenin koruyucu ruhu

Değirmen İyesi - Türk ve Tatar mitolojilerinde değirmenin koruyucu ruhu. Deyirmen İyesi de denir. Değişik Türk dillerinde Tegermen (Tiyirmen) İyesi olarak da bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Şehreküstü, Osmangazi</span>

Şehreküstü, Bursa'nın merkezinde bir semt adı. Farsça "şehir" ve Türkçe "küsmek" sözcüklerinden oluşturulan Şehre küstü tabiri Osmanlı kültüründe kentin büyüyüp nüfusun artmasıyla şehrin dış kısmına daha sonradan eklenen mahalleler ve semtler için kullanılırdı. Anadolu'da bu isimde birçok yerleşim merkezi bulunsa da bu ifadeye XIV. yüzyıla dek rastlanılmamaktadır. En erken örneği Bursa'dadır . Tarihi Pars Bey (Şehreküstü) Camii, Pirinç Han, Eski İpek Han ve Ulu Çarşı bu bölgede bulunur.

Farslaşma ya da Persleşme bir şeylerin "Farslaşmış" hale geldiği kültürel değişimin sosyolojik bir süreçidir. Genellikle dil asimilasyonunu içeren bir kültürel asimilasyon şeklidir. Bu terim yalnızca kültürlere değil, aynı zamanda Fars kültürüne alışan ve "Farsileşmiş" hale gelen bireyler için de geçerlidir.