İçeriğe atla

Pedanios Dioskurides

Pedanius Dioscorides
Dioscorides, 6. yüzyıldan (y. 512) Bizans Juliana Anicia Kodeksi'ten bir ilüminasyon olan bir adamotu kökü aldı.
Doğumy. MS 40[1]
Anazarbus, Cilicia, Küçük Asya
Ölümy. MS 90
Diğer ad(lar)ıDioscurides
MeslekOrdu fizikçisi, farmakolog, botanikçi
Tanınma nedeniDe Materia Medica

Dioscorides Pedanius (Πεδάνιος Διοσκουρίδης)(40-90), Roma İmparatorluğu zamanında yaşamış, Anadolu'da Kilikia Bölgesi'nde bugün Adana'ya yakın olan, Anazarboslu'dur (Anazarva). Hekim ve farmakoloji bilgini. Osmanlı dönemi kitaplarında adı Skoridos olarak geçmiştir.

Roma ordusunda (Neron zamanında) tıp bilimi üzerinde çalışmalar yapmış ve orduya bu alanda hizmet vermiştir. Bu dönemde yaptığı çalışmaların özellikle tedavilerde kullanılan ilaçlarla ilgili kısmı üst düzeyde sınıflandırılmıştır. Modern botanik biliminin (bitkibilim) de kurucusu olarak kabul edilen Dioscorides, yaptığı çalışmalarla kendisinden sonra gelen bilim insanlarının çalışmalarına ışık tutmuştur. MS 50-70 arasında (Grekçe) Περὶ ὕλης ἰατρικῆς, (Latince) De Materia Medica "Tıbbi Malzeme Üzerine" isimli büyük eseri, 5 bölümden oluşmaktadır. 660'den fazla bitkisel, 35 hayvansal ve 90 kadar madde ele alınmıştır.

Aleksandria (İskenderiye) ve Atina'da tıp eğitimi aldıktan sonra Neron (MS 54-68) ve Vespasianus (MS 69-79) ordularında hekim olarak görev almıştır. Bu görevleri sırasında başta Anadolu olmak üzere doğu illeri gezmiştir. Bu görevleri sırasında bitkilerle ilgilenmiştir. Eser, ilerleyen yüzyıllarda Arapçaya Kitab-al Haşayiş olarak çevrilmiştir.

Bu kitap, 1500 yıl boyunca tedavi kitaplarının ana kaynağı olarak kullanılmıştır. Kitap, 5 bölümden oluşur ve bölümler aşağıdaki gibi sıralanmıştır.

Bölüm 1: Kokulu bitkiler, yağlar, merhemler ve ağaçlar.
Bölüm 2: Canlılar süt ve süt mamulleri.
Bölüm 3: Kökler, usareler ve otlar
Bölüm 4: Otlar ve kökler
Bölüm 5: Şaraplar ve anorganik maddeler[2]

Kitapta geçen bitkilerin çoğu, Anadolu ve Akdeniz bölgesi bitkileri olup, halen tedavi amacıyla kullanılmaktadır.[3] Bu kitap Anadolu tıbbı bitkilerin ve florası hakkında en eski ve en önemli kaynaktır.

MS 9. yüzyılda Grekçeden Süryaniceye, Süryaniceden Arapçaya çevrilmiştir. İstanbul Kütüphanelerinde birçok Arapça kopyası bulunmaktadır. Süheyl Ünver tarafından iyi bir şekilde incelenen yazmalar Süryaniceden Arapçaya birkaç kez çevrildiği anlaşılmıştır.

Kitabın orijinal yazması günümüze ulaşmamıştır. Yunanca olarak yazılmış en eski nüsha ‘İstanbul Kodeksi’ ('Costantinopolitan Codex) veya 'Viyana Kodeksi' (Vienna Codex, Wienner Dioskorides – Kodex) isimleriyle tanınan yazmadır. Bu yazma 512 yılında Bizans imparatorlarından Olybrius'un kızı prenses Anicia Juliana adına hazırlanmıştır.

Kanuni Sultan Süleyman'ın (1494-1566) başhekimi Moses Hamon'un oğlundan, Avusturya Habsburglarından I. Ferdinand'ın Sultan Süleyman nezrindeki sefiri Ogier Ghislain de Busbecq'in tavsiyesi üzerine 100 düka altına satın alınarak Viyana'ya götürülmüştür.

Busbecq hatıratında bu kitap için söyle demiştir:

“ İstanbul’da koca bir hazine bıraktım. Bu Dioscurides’in bir eseridir. Gayet eskidir, majüskül harflerle yazılmıştır. İçinde nebatat resimleriyle, eğer yanılmıyorsam, bazı Cratevas parçaları ve kuşlar hakkında küçük bir eser de vardır. Kitap: Hamon isimli bir Yahudi’nin oğluna aittir. Hayatında Süleyman’ın doktoru idi. Kitabı satın alacaktım. Fakat fiyatı beni korkuttu. Yüz düka altından bahsedildi. Buna benim kesemden ziyade imparatorun kesesi dayanabilir. İmparatoru, bu kadar muhterem bir muharriri böyle bir esaretten kurtarmak için teşvik etmekten geri kalmayacağım.[4]„

Ogier Ghislain de Busbecq'in önerisi üzerine satın alınan bu yazma eser halen Avusturya Millî Kütüphanesi'nde muhafaza edilmektedir. Bu yazmada Dioskarides ve Galen'in eserlerinden ayrı olarak son kısmında kuşlarla ilgili bir risale bulunmaktadır. 31x38 cm büyüklüğünde 984 parşömen sayfadan oluşmaktadır. 392 tam sayfa ve 87 metin içinde olmak üzere 479 renkli bitki resmide taşımaktadır. Bu resimler botanik tarihi yönünden olduğu kadar sanat tarihi yönünden de önemlidir.

İstanbul'daki Prodromos Petra hastanesinden çıkma olan bu yazmanın, Viyana Devlet Kitaplığına gelmeden önce değişik dil konuşan insanların malı olduğu anlaşılmaktadır. Bu kişilerden bazıları el yazmada bulunan resimlerin kenarlarına, kendi dilindeki o bitkinin ismini yazmıştır. Bitki resimlerinin kenarında Arapça, Farsça, İbranice, Latince ve Türkçe bitki isimleri bulunmaktadır.

Viyana da Avusturya Millî Kütüphanesi'nde bulunan bu yazmanın ilk tıpkıbasımı, siyah beyaz olarak, 1906 yılında yayınlanmıştır. İkinci tıpkıbasım, renkli olarak, H. Gerstinger tarafından Almanca olarak hazırlanmış olan bir açıklama cildi ile birlikte, yapılmıştır.

O. Mazal, bir açıklama ile birlikte, Dioskorides'den seçtiği 26 planşı renkli olarak yayınlamıştır. Bu kitap, Dioskorides'in bilinen en eski yazmasındaki resimler hakkında tam bir bilgi verecek niteliktir.

Viyana'da bulunan yazma eserden yararlanılarak Dioskorides'in eserinin İngilizce ve Almanca çevirileri de yapılmış ve yayınlanmıştır.

Kaynakça

Özel
  1. ^ "Pedanius Dioscorides". Encyclopaedia Britannica. 27 Eylül 2013. 7 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2020 – britannica.com vasıtasıyla. 
  2. ^ Turhan Baytop (2001). Afife Mat (Ed.). Türk Eczacılık Tarihi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları. s. 21. 
  3. ^ Serpil Demirci Kayıran (2019), "Dioskorides'in De Materia Medica Adlı Eserindeki Tıbbi Bitkilerin Doğu Akdeniz'de Günümüzdeki Kullanımlarının Araştırılması", Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Lokman Hekim Tıp Tarihi ve Folklorik Tıp Dergisi, 9 (2), s. 189-202, 27 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 27 Haziran 2022 
  4. ^ Busbecq, O. G. (1939), Türk mektupları 301, H. Cahit Yalçın tarafından çevrildi, İstanbul 
Genel
  1. Adnan Ataç; Vedat Yıldırım (2004). "Osmanlı Hekimleri ve Dioscorides'in De Materia Medica'sı". Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, 15. 
  2. Turhan Baytop (1997). "Anazarbalı Dioskorides - I. Yüzyılda Yaşamış Ünlü Bir Hekim". Sandoz Dergisi, 1. s. 10-17. 
  3. Şehvaroğlu, B. N. (1961), "Dioscorides'in Materia Medica'sı ve tesirleri", Eczacılık Bülteni, 3 (3), s. 37 
  4. Halil Tekiner (2009), Dioscorides' materia medica manuscripts in Turkey (PDF) 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ahmedî</span> Türk divan şairi ve hekim (1334–1413)

Ahmedî divan şairi ve hekim.

<span class="mw-page-title-main">Şeker</span> kısa zincirli, suda çözünebilen karbonhidrat

Şeker veya sakkaroz, çoğu yiyecek ve içecekte kullanılan tatlı ve çözünür karbonhidratların genel adıdır. Çoğu bitkide bulunur ama şeker kamışı ve şeker pancarı olmak üzere bünyesinde bundan yeterince elde edilebilecek kadar bulunduran iki bitki vardır. Dünya'daki şekerin %70'i şeker kamışından üretilir.

<span class="mw-page-title-main">Farmakognozi</span> Doğal kaynakları olası bir ilaç ham maddesi olarak inceleyen bilim dalı

Farmakognozi, tıbbi bitkilerin ve diğer doğal maddelerin olası bir ilaç kaynağı olarak incelenmesidir. Amerikan Farmakognozi Derneği, farmakognoziyi "doğal kaynaklı ilaçların, etkin maddelerin veya potansiyel ilaçların ya da potansiyel etkin maddelerin fiziksel, kimyasal, biyokimyasal ve biyolojik özelliklerinin incelenmesi ve bunun yanı sıra doğal kaynaklardan yeni ilaçların araştırılması" olarak tanımlar.

<span class="mw-page-title-main">Sabuncuoğlu Şerefeddin</span> Türk hekim ve cerrah

Sabuncuoğlu Şerefeddin Osmanlı döneminde tıp alanında önemli eserler vermiş Türk hekim ve cerrah. İlk Türkçe cerrahi eserin sahibidir.

<span class="mw-page-title-main">El yazması</span>

Elyazması ya da el yazması, elle yazılan ve çizimleri yapılan; genellikle edebî, sanatsal ya da tarihî önemi haiz kitap.

İslam tıbbı, İslam peygamberi Muhammed dönemindeki geleneksel Arap tıbbından olduğu kadar, Eski Roma tıbbı Unani'den, Eski Hint tıbbı Ayurveda'dan ve Eski İran tıbbından etkilenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Dîneverî</span> Kürt bilim insanı

Ebu Hanife Dinaverî veya sadece Dinaverî, 9. yüzyıl'da yaşamış, astronomi, botanik, metalürji, coğrafya, matematik, tarih ve Kürdoloji gibi pek çok alanlarda çalışmalarda bulunmuş Fars bilim insanı.

İbnü'l-Baytâr ya da tam künyesi ile Ebû Muhammed Ziyâüddîn Abdullah bin Ahmed el-Aşşâb el-Mâlekî Arap bilim insanı, botanikçi, eczacı ve hekim. Endülüs'ün en önemli bilim adamlarından olan İbn Baytar, İslam'ın Altın Çağı'nın ve Müslüman Tarım Devrimi'nin en büyük eczacı ve botanikçilerinden biri sayılmaktadır.

Farmasötik botanik veya Tıbbi botanik, tıbbi açıdan ve sağlık hizmetleri açısından fonksiyonu olan bitkilerin morfolojisini, anatomisini, fizyolojik fonksiyonunu, sınıflandırılmasını, teşhis edilmesini, hücre doku kültürlerini ve rasyonel kullanımlarını inceleyen bir bilim dalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Ogier Ghislain de Busbecq</span>

Ogier Ghiselin de Busbecq, Türkçede sadece "Busbeke" olarak bilinir. Avusturya Monarşisi için görev alan, 16. yüzyılda Kanunî Sultan Süleyman devrinde Alman imparatorunun elçisi olarak İstanbul'a gelen Flaman asıllı diplomat. Aynı zamanda 16. yüzyıl İstanbulu hakkında en yetkin kaynaklardan biri olan Türk Mektupları adlı eseri yazmış ve bu suretle edebiyatta gezi mektupları türünün öncülerinden biri olmuştur. Ayrıca Türk lalesini Avrupa'ya tanıtan insan olarak da bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Etnobotanik</span> Bitkilerin insanlar tarafından kullanımını konu alan bir bilim dalı

Etnobotanik insanların bitkilerle çok yönlü ilişkisini sistematik olarak araştıran disiplinler arası bilim dalı. Yunanca ethnos, halk ve botanik, bitki bilimi; İngilizce ethnobotany adı verilir. Türk Dil Kurumu'nun sözlüklerine henüz girmemiş olmakla beraber T.C. Kültür Bakanlığı bir yönetmelikte etnobotanik karşılığı olarak halk botaniği terimini kullanmıştır.

Tuḥfe-i Mübārizī, Harezmli bir Türk bilgini olan Hekim Bereket tarafından Türkçe olarak yazılmış bir tıp kitabıdır. Eser, Anadolu'da yazılmış ilk Türkçe tıp kitabıdır. Mikail Bayram'a göre ise Anadolu'da yazılmış en eski Türkçe kitaptır.

<span class="mw-page-title-main">Asuman Baytop</span> Türk bitkibilimci

Asuman Baytop, Türk botanikçi, bitki toplayıcısı ve eczacı. Türk bilim tarihinin önemli isimlerinden biridir. Türkiye florasına katkılarından dolayı 9 bitki türüne adı verildi. Bunlardan biri 1979 yılında Akseki'de kendi topladığı Crocus asumaniae’dir. Türkiye florası üzerine uzmanlaşıp bu alanda akademik çalışmalar yürüttü. 150'den fazla arazi gezisinde 23.000 bitki örneği topladı ve inceledi. Türkiye florasına bilim için yeni 8 tür ve 3 alttür kazandırdı. İstanbul Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Herbayumu (ISTE) ve Farmasötik Botanik Anabilim Dalı'nın kurucusudur. 1989 yılından itibaren Türkiye'de botanik eğitiminin ve araştırmalarının tarihini inceledi. Akademik çalışmaları ile birçok ödüle layık görüldü. Kendisi Turhan Baytop'un eşi, bilim tarihçisi Feza Günergun'un annesidir. Ulusal ve uluslararası 260 kadar bilimsel yayını vardır. Başlıca yapıtları : Bitkisel Drogların Anatomik Yapısı (1959), Tıbbi Bitkiler Atlası (1978), Farmasötik Botanik (1967), Farmasötik Botanik Uygulamaları (1993), Bitkilerin Bilimsel Adlarındaki Niteleyiciler ve Anlamları (1995), İngilizce-Türkçe Botanik Kılavuzu (1998) ve Türkiye’de Botanik Tarihi Araştırmaları'dır (2003).

<span class="mw-page-title-main">Krateuas</span> Yunan hekim ve farmakolog

Crateuas, MÖ birinci yüzyılda yaşamış Yunan hekim ve farmakolog.

<span class="mw-page-title-main">Bizans İmparatorluğu'nda tıp</span>

Bizans tıbbı, Bizans İmparatorluğu'nun yaklaşık MS 400 ile MS 1453 arası yaygın tıbbi uygulamalarını kapsar. Bizans tıbbı, Greko-Romen öncülleri tarafından geliştirilen bilgi temeli üzerine inşa edilmesiyle dikkate değerdir. Bizans tıbbı, antik çağlardan kalma tıbbi uygulamaları koruyarak İslam tıbbını etkiledi ve Rönesans döneminde Batı'nın tıbbın yeniden doğuşunu destekledi.

<span class="mw-page-title-main">Leyden papyrus X</span>

Leyden papirüs X, MS 3. yüzyılın sonlarında veya belki de MS 250 civarında Yunanca yazılmış ve sahibiyle birlikte gömülmüş ve bugün Hollanda'da Leiden Üniversitesi'nde korunan bir papirüs kodeksidir.

<span class="mw-page-title-main">Viyana Dioskurides</span> Pedanius Dioscoridesun kitabı

Viyana Dioskurları, MS 1. yüzyıldan kalma bir eserin, Latince: De materia medica 6. yüzyılın başlarından kalma Bizans Yunancası tezhipli bir el yazmasıdır.(Περὶ ὕλης ἰατρικῆς : Orijinal Yunancada Perì hylēs iatrikēs) Pedanios Dioskurides tarafından Uncial yazılmıştır. Geç Antik Çağ bilimsel metinlerinin önemli ve nadir bir örneğidir. Konstantinopolis'te bin yılı aşkın bir süre kaldıktan sonra metin, İstanbul'un Fethi sonrası bir yüzyıl sonra, 16. yüzyılda Viyana'daki Kutsal Roma İmparatoru'na geçmiştir.

De materia medica, şifalı bitkilerin ve onlardan elde edilebilecek ilaçların bir farmakopesidir. Beş ciltlik eser MS 50-70 yılları arasında Roma ordusunda görevli Yunan bir hekim olan Pedanios Dioskurides tarafından yazılmıştır. Rönesans'ta gözden geçirilmiş şifalı bitkiler tarafından desteklenene kadar 1.500 yıldan fazla bir süre boyunca yaygın olarak okunmuş ve tüm doğa tarihi ve farmakoloji kitapları arasında en uzun ömürlü olanlardan biri haline gelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">İlter Uzel Tıp ve Diş Hekimliği Müzesi</span> Diş Hekimliği Müzesi

İlter Uzel Tıp ve Diş Hekimliği Müzesi, Adana'da Tepebağ mahallesinde 2020 yılında ziyarete açılan müze.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.