İçeriğe atla

Paulinus of St. Bartholomew

Kontrol Edilmiş
Paulinus of St. Bartholomew

Paulinus of St. Bartholomew (Aşağı Avusturya'da 25 Nisan 1478'de doğmuş, Roma'da 7 Ocak 1806'da ölmüştür) Avusturyalı bir Karmelit aynı zamanda Hırvat kökeni üzerine çalışan bir oryantalistti.[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10][11] Birçok isimle tanınır: Paulinus S. Bartholomaeo, Paolino da San Bartolomeo, Paulinus Paathiri, Paulin de St Barthelemi, Paulinus A S. Bartholomaeo, Johann Philipp Wesdin ve Johann Philipp Werdin.[12]

Avrupa'da yayınlanan ilk Sanskrit gramer kitabı yazarı[13] ve William Jones, Gaston-Laurent Coeurdoux gibi isimlerle beraber Hint ve Avrupa dilleri arasındaki yakın ilişkiye dikkat çeken ilk oryantalistlerden biri olarak bilinir.[14][15][16]

Hayatı

Aşağı Avusturya'da bir köylü ailesinde doğmuş, dini alışkanlığa [en] 20 yaşında başlamıştır. Prag'da teoloji, felsefe okumuştur. Roma'da tarikatının misyoner ruhbanlar okuluna girmiş, St Pancratius Üniversitesi'nde oryantal çalışmalar yürütmüştür.[17]

1774'te misyoner olarak Hindistan, Malabar'a gönderilmiştir. Hindistan'da 14 yıl geçirdikten sonra tarikatının genel vekili ve apostolik ziyaretçisi olarak atanmıştır. Diller konusunda çok yetkindi. Almanca, Latince, Yunanca, İbranice, Macarca, İtalyanca, Portekizce, İngilizce, Sanskritçe, Malayalam Dili ve bazı Hint dillerini konuşabiliyordu. Kerala'da Paulinus Paathiri olarak tanınmaya başladı. Sanskritçe ve Hint-Avrupa dilleri arasındaki benzerliği tespit eden ilk kişilerden biridir. Bu benzerliği tespit eden ilk kişinin kuvvetle muhtemel Thomas Stephens olduğu tahmin edilmektedir.

1789'da Hindistan'daki misyonun ne durumda olduğuna dair bilgi alma amacıyla Roma'ya geri çağırılmış, Misyonerlerin kullanımı için kitapları düzenleme - Kateşizmi ve Roma'da basılmış temel seviye kitapları düzeltme - [17] görevi verilmiştir. Siyasi sorunlar nedeniyle 1798-1800 yılları arasında Viyana'da kalmıştır.

Roma'da Kardinal, Fide Propagandası Genel Sekreteri, antika bilim adamı ve birçok antika sahibi, memleketi Velletri'de çok donanımlı Museo Borgiano'yu kurmuş olan Stefano Borgia ile iletişimde bulunmuş, Kardinal Borgia da onu kişisel sekreteri olarak atamış, Avrupa'daki ilk Sanskrit gramer kitabı (Sidharubam seu Grammatica Samscrdamica, Roma 1790) dahil olmak üzere hindolojinin birçok cildinin yayınlanmasını finanse etmiştir. Paulinus ayrıca İtalyancada Hindistan üzerine uzun bir deneme yazmıştır (Viaggio alle Indie Orientali), bu daha sonra Avrupa dillerine çevrilmiştir.

1800'de Papa VII. Pius Paulinus'u Yasak Kitaplar İndeksi danışmanı ve Papalık Kent Üniversitesi müfettişi olarak atamıştır. Seyehatlerinin bir kaydını tutmuş, Fransızcaya çevrilip Voyage aux Index Orientales başlığıyla Paris'te 1808'de yayınlanmıştır[17]

Avrupa'da bulunduğu dönemde Johann Ernst Hanxleden'in (Arnos Paathiri) çalışmalarına tanınırlık katmıştır. Hanxleden'in bazı çalışmalarını Avrupa'ya taşımıştır, ayrıca Hanxleden hakkında yazmış anılarında kapsamlı bir şekilde ondan alıntı yapmıştır.

Kardinal Borgia Papa Lyon'da VII. Pius'a Napolyon ziyaretinde eşlik ederken ani bir şekilde ölünce, Paulinus onun hakkında etkileyici bir biyografi yazmıştır.[18][19]

Çalışmaları

Paulinus Doğuda birçok kitap yazdı. Zamanına göre bu kitaplar çok değerliydi, araladında ilk basılanı Sanskrit Gramer kitabıdır. Diğerleri arasında şunlar vardır:

  1. 'Systema brahmanicum liturgicum, mythologicum, civile, ex monumentis indicis musei Borgiani Velitris dissertationibus historico-criticis illustratu (Rome, 1791), Almancaya çevrilmiştir (Gotha, 1797);
  2. Examen historico-criticum codicum indicorum bibliothecae S. C. de Propaganda (Rome, 1792);
  3. Musei Borgiani Velitris codices manuscripti avences, Peguani, Siamici, Malabarici, Indostani ... illustrati (Rome, 1793);
  4. Viaggio alle Indie orientali (Rome, 1796), translated into German by Forster (Berlin, 1798);
  5. Sidharubam, seu Grammatica sanscridamica, cui accedit dissert. hiss. crit. in linguam sanscridamicam vulgo Samscret dictam (Rome, 1799), "Vyacaranam" başlığıyla yayınlanan kitabın bir diğer edisyonu (Rome, 1804);
  6. India orientalis christiana (Rome, 1794), an important work for the history of missions in India. Other works bear on linguistics and church history.
  7. Paolino da San Bartolomeo, Viaggio alle Indie Orientali umiliato alla Santita di N. S. Papa Pio Sesto pontefice massimo da fra Paolino da S. Bartolomeo carmelitano scalzo, Roma, presso Antonio Fulgoni, 1796.
  8. Paolino da San Bartolomeo, Voyage aux Indes Orientales, par le p. Paulin de S. Barthelemy, missionnaire; traduit de l'italien ... avec les observations de Mm. Anquetil du Perron, J. R. Forster et Silvestre de Sacy; et une dissertation de M. Anquetil sur la proprieté (in lingua francese), A Paris, chez Tourneisen fils, libraire, rue de Seine, n 12, 1808.
  9. Paulinus a S. Bartholomaeo, Amarasinha. Sectio prima de caelo ex tribus ineditis codicibus indicis manuscriptis curante P. Paulino a S. Bartholomaeo ... (in lingua Latina), Romae, apud Antonium Fulgonium, 1798.
  10. Paulinus von Heilig Bartholomaus, Atlas pour servir au voyage aux Indes orientales. Par le p. Paulin de Saint-Barthelemy, missionaire (in lingua francese), A Paris, chez Tourneisen fils, 1808.
  11. Paulinus a S. Bartholomaeo. De basilica S. Pancratii M. Christi disquisitio. Auctore P. Paulino a S. Bartholomaeo (in lingua Latina), Romae, apud Antonium Fulgonium, 1803.
  12. Paulinus a S. Bartholomaeo, Dissertation on the Sanskrit language, Paulinus a S. Bartholomaeo (in lingua inglese).
  13. Paulinus a S. Bartholomaeo, Examen historico criticum codicum indicorum bibliothecae Sacrae Congregationis de propaganda fide (in lingua Latina), Romae, ex typ. S. C. de Propaganda Fide, 1792.
  14. Paulinus a S. Bartholomaeo, India orientalis christiana continens fundationes ecclesiarum, seriem episcoporum, Auctore P. Paulino a S. Bartholomaeo carmelita discalceato (in lingua Latina), Romae, typis Salomonianis, 1794.
  15. Paulinus a S. Bartholomaeo, Jornandis vindiciae de Var Hunnorum auctore p. Paulino a S. Bartolomeo carmelita discalceato ... (in lingua Latina), Romae, Apud Antonium Fulgonium, 1800.
  16. Paolino da San Bartolomeo, Monumenti indici del Museo Naniano illustrati dal P. Paolino da S. Bartolomeo (in lingua Latina), In Padova, nella Stamperia del Seminario, 1799.
  17. Paulinus a S. Bartholomaeo, Mumiographia Musei Obiciani exarata a P. Paulino a S.Bartholomaeo carmelita discalceato (in lingua Latina), Patavii, ex Typographia Seminarii, 1799.
  18. Paulinus a S. Bartholomaeo, Musei Borgiani Velitris codices manuscripti Avenses Peguani Siamici Malabarici Indostani animadversionibus historico-criticis castigati et illustrati accedunt monumenta inedita, et cosmogonia Indico-Tibetana, auctore p. Paulino a S. Bartholomaeo ... (in lingua Latina), Romae, apud Antonium FUgonium, 1793.
  19. Paulinus a S. Bartholomaeo, Sidharubam seu Grammatica Samscrdamica. Siddarupam. Cui accedit Dissertatio historico-critica in linguam Samscrdamicam vulgo Samscret dictam, in qua huius linguae exsistentia, origo, praestantia, antiquitas, extensio, maternitas ostenditur, libri aliqui ea exarati critice recensentur, & simul aliquae antiquissimae gentilium orationes liturgicae paucis attinguntur, & explicantur auctore Fr. Paulino a S. Bartholomaeo ... (in lingua Latina), Romae, ex typographia Sacrae Congregationis de Propaganda Fide, 1790.
  20. Paulinus a S. Bartholomaeo, Systema Brahmanicum liturgicum mythologicum civile ex monumentis Indicis musei Borgiani Velitris dissertationibus historico-criticis illustravit fr. Paullinus a S. Bartholomaeo carmelita discalceatus Malabariae missionarius Academiae Volscorum Veliternae socius (in lingua Latina), Romae, apud Antonium Fulgonium, 1791.
  21. Paulinus a S. Bartholomaeo, Vitae synopsis Stephani Borgiae S.R.E. cardinalis amplissimi S. Congr. De Propaganda fide praefecti curante p. Paulino a S. Bartholomaeo carmelita discalceato ... (in lingua Latina), Romae, apud Antonium Fulgonium, 1805.
  22. Paulinus a S. Bartholomaeo, Vyacarana seu Locupletissima Samscrdamicae linguae institutio in usum Fidei praeconum in India Orientali, et virorum litteratorum in Europa adornata a P. Paulino a S. Bartholomaeo Carmelita discalceato (in lingua Latina), Romae, typis S. Congreg. de Propag. Fide, 1804.
  23. Paulinus a S. Bartholomaeo, Notitia topographica, civilis, politica, religiosa missionis Malabaricae ad finem saeculi 18. / auctore r. P. Paulino a S. Bartholomaeo, O. C. D. (in lingua Latina), Romae, apud Curiam generalitiam, 1937, Tip. A. Manuzio.
  24. Paulinus of St. Bartholomew: De manuscriptis codicibus indicis R. P. Joan Ernesti Hanxleden epistola ad. R. P. Alexium Mariam A. S. Joseph Carmelitam excalceatum, Vienna, 1799.

Notlar

  1. ^ "sanskrt - Hrvatska enciklopedija". 11 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2017. 
  2. ^ "Vesdin, Filip Ivan - Hrvatska enciklopedija". 11 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2017. 
  3. ^ "Hrvatski "indolog" Ivan Filip Vesdin (1748-1806) i "Portugalske Indije"". 12 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2017. 
  4. ^ Alles, Gregory D. (March 2010). Religious Studies: A Global View. ISBN 9781134152711. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2017. 
  5. ^ "Filip Vezdin - Croatian History". 16 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2017. 
  6. ^ "Filip Vezdin bio je gradišćanski Hrvat". 8 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 July 2017. 
  7. ^ "Vatroslav Jagić (1865.) o Filipu Vezdinu ( 1748.-1806.) - Hrvatske novine". 20 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2017. 
  8. ^ "indoeuropski jezici - Proleksis enciklopedija". 11 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2017. 
  9. ^ "Vezdin - značenje - Hrvatski leksikon". 11 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2017. 
  10. ^ "H. Kekez: Velikani hrvatske prošlosti by Svijet Knjige - issuu". 12 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2017. 
  11. ^ "Johann Philipp Vezdin - Paulinus a Sancto Bartholomaeo". 21 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2017. 
  12. ^ Paulinus a S. Bartholomaeo, Paolino da San Bartolomeo; known as Paulinus Paathiri; secular name Johann Philipp Wesdin.
  13. ^ "PAULINUS A SANCTO BARTHOLOMAEO, [Johannes Philippus Werdin or Wesdin].India Orientalis Christiana continens fundationes ecclesiarum, seriem episcoporum, missiones, schismata, persecutiones, reges, viros illustres". Horden House. 25 January 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2012. Paulinus a S. Bartholomaeo (1748-1806).....He was the author of many learned studies on the east, and published the first Sanskrit grammar 
  14. ^ "Sidharubam seu grammatica Samscrdamica cui accedit dissertatio historico-critica in languam samscrdamicam vulgo samscret dictam by Paulinus a S. Bartholomaeo". National Book Auctions.com. 29 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2012. First Edition - This is a scarce first edition of the first Sanskrit grammar to be published in Europe. 
  15. ^ "Results from NBA's January Auction". finebooksmagazine.com. Erişim tarihi: 12 Şubat 2012. Philip Werdin (or Wesdin) was an Austrian Carmelite missionary in Malabar from 1776 to 1789. An outstanding Orientalist, he was one of the first to remark upon the close relationship between Indian and European languages []
  16. ^ "British Library - Mss Eur K153 - PAULINUS, a Sancto Bartholomaeo". bl.uk. Erişim tarihi: 13 Şubat 2012. A copy of 'Systema Brahmanicam' (Rome 1791) by Fr Paolino (Paulinus, a Sancto Bartholomaeo [Joannes Philippus Werdin or Wesdin]), containing critical comments possibly by Sir William Jones (1746-94), oriental scholar, Judge of Supreme Court, Calcutta 1783-94 []
  17. ^ a b c Gorton, John (1833). A General Biographical Dictionary. Whittaker and Co. Erişim tarihi: 12 Şubat 2012. 
  18. ^ Vitae synopsis Stephani Borgiae S.R.E. cardinalis amplissimi S. Congr. De Propaganda fide praefecti curante p. Paulino a S. Bartholomaeo carmelita discalceato. Romae, apud Antonium Fulgonium, 1805
  19. ^ Carlo Gastone della Torre di Rezzonico, Lettera su' monumenti indici del Museo Borgiano illustrati dal padre Paolino di San Bartolomeo in Opere del cavaliere Carlo Castone conte Della Torre di Rezzonico patrizio comasco raccolte e pubblicate dal professore Francesco Mocchetti, Como, presso lo stampatore provinciale Carlantonio Ostinelli, 1820, Tomo VIII, p. 7-54

Kaynakça

  •  Bu madde şu anda kamu malı olan yayından metin içerir:  Herbermann, Charles, (Ed.) (1913). "Paulinus a S. Bartholomaeo". Katolik Ansiklopedi (İngilizce). New York: Robert Appleton Company.  The entry cites:
    • Giuseppe Barone, Vita, precursori ed opere del P. Paolino da S. Bartolommeo (Filippo Werdin) : contributo alla storia degli studi orientali in Europa (Napoli: A. Morano, 1888);
    • Max von Heimbucher, Die Orden und Kongregationen der katholischen Kirche, II (2nd ed., Paderborn: Schoningh, 1907), 568-69

Dış Bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Romanya</span> Güneydoğu Avrupada bir ülke

Romanya (Rumence: România

<span class="mw-page-title-main">İbn Sina</span> Fars tıp bilgini ve filozof (980–1037)

İbn Sînâ veya Ebu Ali Sînâ ya da Batılıların söyleyişiyle Avicenna, İslam'ın Altın Çağı döneminin en önemli doktorlarından, astronomlarından, düşünürlerinden, yazarlarından ve bilginlerinden biri olarak kabul edilen Fars polimat ve "polimerik erken tıbbın babası" olarak bilinen tabiptir.

<span class="mw-page-title-main">Roma</span> Roma iline bağlı komün (Lazio, İtalya)

Roma veya Roma komünü, İtalya'nın, Lazio bölgesinin ve aynı zamanda Roma ilinin başkentidir. Roma hem şehir hem de özel komün statüsü taşır. Tiber ve Aniene nehirleri arasında ve Akdeniz'e yakındır. Yaklaşık 2,7 milyon nüfuslu şehirde, Katoliklerin ruhani lideri Papa'nın yaşadığı bağımsız devlet Vatikan da yer almaktadır. Bu sebeple Roma'ya bazı kaynaklar tarafından iki devletin başkenti de denilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Farsça</span> Bir batı İran dili

Farsça ya da Persçe, Hint-Avrupa dillerinin İran dilleri koluna ait bir batı İran dilidir. Başta İran olmak üzere, kuzeyde Rusya ve Azerbaycan, doğuda Afganistan ve Tacikistan, Orta Asya'da Özbekistan ve Basra Körfezi üzerinde Kuveyt ve Irak gibi ülkelerde 100 milyonun üzerinde kişi tarafından konuşulmaktadır. Antik Pers halkının konuştuğu dilden türemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Antik Roma</span> İlk Çağın en büyük ve en güçlü medeniyeti

Antik Roma, MÖ 9. yüzyılda İtalya Yarımadası'nda kurulan Roma şehir devletinden doğarak tüm Akdeniz'i çevreleyen bir imparatorluk hâline gelen medeniyetin adıdır. Yaklaşık 2.200 yıl boyunca varlığını sürdürmüş olan Roma uygarlığı bir monarşiden oligarşi ve cumhuriyetin bileşimi bir demokrasiye ve daha sonra da otokratik bir imparatorluğa dönüşmüştür.

Hunca, Avrupa Hun İmparatorluğu'ndaki Hunlar tarafından M.S. 4. ve 5. yüzyıllarda konuşulmuş ölü bir dil veya dil dönemidir. 5. yüzyılda yaşamış Romalı tarihçi ve diplomat Priskos'un çalışmaları Avrupa Hun İmparatorluğu'nun çok uluslu olduğunu ve Huncanın Gotlar gibi devleti oluşturan diğer kavimlerin dilleri ile beraber konuşulmuş olduğunu ortaya koymaktadır. Protodili Asya Huncasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Levant Arapçası</span> Levant bölgesinde konuşulan Arapça çeşidi

Levant Arapçası, Levanten Arapça veya Suriye-Lübnan Lehçeler Grubu, Lübnan, Ürdün, Suriye, Filistin, İsrail ve Türkiye'nin bir bölümünü kapsayan Levant bölgesinde konuşulan dildir. Levant Arapçası 54 milyonun üzerinde konuşanı ile, Mısır Arapçası ile birlikte Arap dünyasında her yerde anlaşılabilen, en prestijli iki Arapça ana lehçesinden biri kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Lingua Franca Nova</span>

Lingua Franca Nova, C. George Boeree tarafından Shippensburg Üniversitesi'nde geliştirilen yapay dildir. Kelimeleri Latin dilleri Fransızca, İtalyanca, Portekizce, İspanyolca ve Katalanca'dan türetilmiştir. Dil kuralları büyük miktarda basitleştirilmiştir ve Romen kreol dillerine benzer. Öğrenmesi ve anlaması kolaydır. Latin ve kiril harflerini kullanan fonetik bir alfabaye sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Pontifical Oriental Institute</span>

Papalık Şarkiyat Enstitüsü, Roma’da bulunan bir Katolik yüksek eğitim kurumudur. Doğu Hıristiyanlık dünyası için bir yüksek öğrenim kurumunun kurulması Papa XIII. Leo dan beri Katolik Kilisesinin gündemindeydi ancak bu plan 1917 yılında Papa XV. Benedict (1914-1921) zamanında hayata geçirilebildi. Orientale, her ikisi de Roma’da bulunan Papalık Gregoryen Üniversitesi ve Papalık Kutsal Kitap Enstitüsü konsorsiyumunun bir kısmını oluşturmaktadır. Bu üç enstitü de Cizvitler tarafından yönetilmektedir. Orientale Papalık Makamına bağlı olsa da, yönetimi Cizvitler’e bağlıdır. Enstitünün rektörü, Doğu Kiliseleri Cemaati Başkanı ve rektör yardımcısı ise Cizvitler’in başmüdürüdür. Katolik Eğitim Topluluğu, Orientale’nin akademik programlarının onaylanmasından sorumludur.

Çoğu Avrupa dili Hint-Avrupa dil ailesine üyedir. 2018'le birlikte 744 milyonluk toplam Avrupa nüfusunun %94'ü bir Hint-Avrupa dilini ana dili olarak konuşmaktadır. Her biri 200 milyon konuşanla Latin, Cermen ve Slav dilleri Avrupalıların %90'ını oluşturarak en büyük grubu oluşturmaktadır. Daha küçük Hint-Avrupa dillerine Helenik, Baltık, Arnavutça, Hint-Aryan ve Kelt dilleri örnek verilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Orta Çağ İslam matematiği</span> yaklaşık 622 ile 1600 yılları arasında İslam medeniyeti altında korunan ve geliştirilen matematiğin bütünü

İslam'ın Altın Çağı'nda matematik, özellikle 9. ve 10. yüzyıllarda, Yunan matematiği ve Hint matematiği üzerine inşa edilmiştir. Ondalık basamak-değer sisteminin ondalık kesirleri içerecek şekilde tam olarak geliştirilmesi, ilk sistematik cebir çalışması (Hârizmî tarafından yazılan Cebir ve Denklem Hesabı Üzerine Özet Kitap adlı eser ve geometri ve trigonometride önemli ilerlemeler kaydedilmiştir.

Summanus, gece gök gürültüsü tanrısıdır. Benzer vasıflara sahip Jüpiter gündüz zamanındaki şimşek ve gök gürültüsü tanrısıdır. Summanus'un kesin doğası Ovid için bile belirsizdi.

<span class="mw-page-title-main">Salacia</span>

Antik Roma mitolojisi'nde, Salakiya veya Salaşiya, okyanusun derinliklerine başkanlık eden, tuzlu su tanrıçası olarak tapılan denizlerin kraliçesidir. Denizlerin kralı Neptün'ün eşi, onun yanında denizlerin kraliçesi olarak temsil edilir. Salakiya'nın Neptün'ün eşi olduğu ilk olarak Varro tarafından ima edilmiş, ardından da Seneca, Augustine ve Servius gibi yazarlar tarafından onaylanmıştır. İnterpretatio Graecia üzerinden Poseidon'un eşi Yunan tanrıçası Amfitriti ile özdeşleştirilmiştir.

Antik Roma dininde tanrı Consus tahılların koruyucusudur. Genellikle bir tahıl tohumuyla temsil edildi. Ona adanan sunak bulunamamıştır. Ya yeraltındaydı ya da başka kaynaklara göre, iki Consualia sırasında, 21 Ağustos ve 15 Aralık'taki festivallerinde ve 7 Temmuz'da papazların orada bir ayin yaptığında süpürülen toprakla kaplıydı. Dolayısıyla o bir kitonik tanrıydı. Flamen Quirinalis ve Vestallar onun ayinlerinde görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Acca Larentia</span>

Acca Larentia veya Acca Larentina efsanevi bir kadındır, daha sonra Roma mitolojisinde doğurganlığın tanrıçası olmuştur. Festivali Larentalia 23 Aralık'ta kutlanırdı.

<span class="mw-page-title-main">Giuseppe Simone Assemani</span> Lübnanlı Maruni oryantalist

Giuseppe Simone Assemani Lübnanlı Maruni oryantalist ve kütüphaneci.

<span class="mw-page-title-main">Antik Roma'nın topoğrafyası</span>

Antik Roma topoğrafyası, arkeoloji, epigrafi, haritacılık ve filolojiye dayanan çok disiplinli bir çalışma alanıdır.

Romalılaştırma terimi tarihi ve kültürel anlamlarda, ilk olarak Roma Cumhuriyeti ve daha sonra da Roma İmparatorluğu tarafından Roma egemenliği altına alınan veya Roma'nın çevresinde yaşayan nüfusların Roma kültürüne uyum sağlamasını, entegrasyonunu ve asimilasyonunu içerir. Antik Roma tarihçiliği ve İtalyan tarihçiliği, faşist dönemin sonuna kadar çeşitli süreçleri " barbarların uygarlaşması " olarak adlandırırdı.

<span class="mw-page-title-main">II. Victor</span>

Papa II. Victor, doğum ismi: Dollnstein-Hirschberg'li Gebhard, 13 Nisan 1055'ten 1057'deki ölümüne kadar Katolik Kilisesi'nin başı ve Papalık Devleti'nin hükümdarıdır. II. Victor, Gregoryen Reformuna öncülük eden bir dizi Alman doğumlu papadan biridir.

Ön-Romence, Ana Romence veya Proto-Romence; Romen (Latin) dillerinin karşılaştırmalı metod uygulanarak yeniden oluşturulmuş varsayımsal son ortak atasıdır. Böyle bir yeniden oluşturmanın gerçekten konuşulmuş bir dili ne derece yansıttığı tartışmalı bir konudur. Gerçek hayattaki en yakın karşılığı Geç Latincedir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.