İçeriğe atla

Paul von Hatzfeldt

Paul von Hatzfeldt
Almanya Dışişleri Bakanı
Görev süresi
16 Temmuz 1881 - 24 Ekim 1885
Hükümdar I. Wilhelm
Şansölye Otto von Bismarck
Yerine geldiğiClemens Busch
Yerine gelenHerbert von Bismarck
Almanya'nın Birleşik Krallık Büyükelçisi
Görev süresi
23 Kasım 1885 - 14 Kasım 1901
Yerine geldiğiGeorg Herbert Münster
Yerine gelenPaul Wolff Metternich
Almanya'nın Türkiye Büyükelçisi
Görev süresi
12 Temmuz 1878 - 15 Temmuz 1881
Yerine geldiğiPrens VII. Heinrich
Yerine gelenJoseph Maria von Radowitz
Almanya'nın İspanya Büyükelçisi
Görev süresi
20 Ağustos 1874 - 12 Temmuz 1878
Yerine geldiğiJulius von Canitz und Dallwitz
Yerine gelenEberhard zu Solms-Sonnenwalde
Kişisel bilgiler
Doğum 8 Ekim 1831(1831-10-08)
Düsseldorf, Prusya Krallığı
Ölüm 22 Kasım 1901 (70 yaşında)
Londra, Birleşik Krallık
Evlilik(ler)
Helene Moulton
(e. 1863; ö. 1901)
Çocuk(lar) 3[1]
Bitirdiği okul Berlin Humboldt Üniversitesi
Mesleği Diplomat, siyasetçi

Melchior Hubert Paul Gustav Graf von Hatzfeldt-Wildenburg, (8 Ekim 1831 – 22 Kasım 1901) Alman İmparatorluğu'nun 1881–1885 yılları arasında Dışişleri Bakanlığı görevini yapan siyasetçi ve diplomattı. Bu görevinden başka Almanya'nın Osmanlı İmparatorluğu, Birleşik Krallık ve İspanya'daki büyükelçiliğini de yapmıştır. Uzun yıllar beraber çalıştığı Şansölye Otto von Bismarck, Hatzfeldt için "diplomatik ahırdaki en iyi at" (das beste Pferd im diplomatischen Stall) ifadesini kullanmıştır.[2]

Hayatı

Ailesi ve eğitimi

Paul von Hatzfeldt, 8 Ekim 1831'de Kontes Sophie von Hatzfeldt ile Kont Edmund von Hatzfeldt-Wildenburg arasındaki evliliğin en küçük çocuğu olarak Düsseldorf'ta dünyaya geldi. Kardeşleri Alfred (1825–1911) ve Melanie (1828–1911) gibi onun da çocukluğu ve gençliği çalkantılı ve kopuk aile ilişkileri geçti. Anne ve babası 1830'ların başında ayrıldıktan sonra, Paul'ün velayeti konusunda uzun süren anlaşmazlıklar ortaya çıktı. 1841'de babası onun Potsdam'daki askeri okula gitmesini istedi. Ancak annesi oğlunu askeri okuldan erken terhis edilmesini sağladı ve kendi gözetiminde büyüttü. Hatzfeldt annesinin aracılığıyla Ferdinand Lassalle ve işçi hareketinin fikirleriyle tanıştı. Lassalle, Julius Wulff, Ferdinand Freiligrath, Louis Kugelmann ve diğerleriyle birlikte 1848–1849 Alman devrimleri sırasında Düsseldorf'ta, kurulan ve amacı "sosyal demokrasi" ve "kızıl cumhuriyet" olan siyasi bir örgüt olan Halk Kulübü'nün (Volksklub) öncülerinden biriydi. Ancak daha sonra bu görüşlerinden uzaklaştı.

Nisan 1851'de, özel öğretmenler tarafından verilen okul bitirme sınavını geçerek Berlin'de hukuk ve siyaset bilimi okudu. 1857 yazında birinci kamu sınavını kazanarak mezun oldu. Berlin Belediye Mahkemesi'nde stajyer avukat olarak çalışırken, daha sonra özel meclis üyesi olacak ve hayatının geri kalanında yakın bir dostluk kuracağı Friedrich August von Holstein ile tanıştı.

Siyasi ve diplomatik kariyeri

Paul von Hatzfeldt, ikinci kamu sınavından muaf tutulduktan sonra Paris'teki Prusya Kraliyet Elçiliği'nde ataşe oldu. Mayıs 1865'te ise Danimarka'ya elçilik sekreteri olarak gönderildi. Üç yıl sonra Otto von Bismarck onu Dışişleri Bakanlığı'na atadı. 1869'da siyasi departmanda elçilik vekili ve müşavirlik görevine terfi etti. Paris'te geçirdiği uzun yıllar ve Fransızcaya olan mükemmel hakimiyeti sayesinde, 1870–71 Fransa-Prusya Savaşı sırasında şansölyenin vazgeçilmez yardımcısı oldu. Sedan'daki teslimiyet müzakerelerinin hazırlanmasında Bismarck'ın diplomatik yardımcısı olarak görev aldı. 10 Mayıs 1871 tarihli barış antlaşmasını birlikte imzaladı.

Savaştan sonra bakanlıkta özel elçilik müşaviri olarak siyasi bölümün yönetimini üstlendi. Ağustos 1874'ten itibaren Madrid'deki Alman büyükelçisi oldu ve burada görevde kaldığı dört yıl boyunca İspanya Kralı XII. Alfonso ile kurduğu dostane ilişki sayesinde İspanya Krallığı ile Alman İmparatorluğu arasında istikrarlı ilişkilerin önünü açtı.

Temmuz 1878'de, Berlin Kongresi'nin son gününde Kayzer I. Wilhelm von Hatzfeldt'i İstanbul'daki Alman elçiliğine büyükelçi olarak atadı. Diplomasi tecrübesiyle kongrenin ardından Türk-Yunan sınır anlaşmazlıklarındaki müzakereleri yönetti. İstanbul'da üç yıl görev yapan Paul von Hatzfeldt, Pergamon'daki kazıların başlamasında da büyük çaba gösterdi.

von Hatzfeldt, 1881 yılında Berlin'e çağrılarak Bismarck'ın kabinesine dışişleri bakanı olarak atandı. 1885'in başında Alman tam yetkili temsilcisi olarak Batı Afrika'daki meselelerin görüşüldüğü Berlin Konferansı'ndaki müzakereleri yönetti.

Paul von Hatzfeldt, 1871'de Fransa-Prusya Savaşı sırasında, Versay'daki Prusya karargâhında. (Hatzfeldt oturan üç kişinin ortasındakidir. Hatzfeldt'in sağındaki ise Bismarck'tır.)

Ekim 1885'ten itibaren Londra'daki Alman büyükelçisi oldu. Kısa sürede İngiliz sarayında kabul gördü ve İngiliz Başbakanı Salisbury Markizi ile kişisel ve resmî ilişkiler kurdu. Bismarck ile anlaşarak, Avusturya-Macaristan monarşisinin bağları yoluyla İngiltere'yi Alman İmparatorluğu'na yakınlaştırmaya çalıştı. İngiltere, İtalya ve Avusturya arasında Akdeniz Anlaşması'nın imzalanması ve düzenlenmesi büyük ölçüde onun etkisi sayesinde gerçekleşti. Mart 1890'da Bismarck'ın düşüşünden sonra Hatzfeldt, İngiltere ile yakınlaşmayı sağlamak amacıyla uzun süredir arkadaşı olan özel konsey üyesi Holstein aracılığıyla Alman dış politikası üzerinde daha büyük bir etki kazandı. 1890'da İngiltere ile Helgoland–Zanzibar Antlaşması'nı müzakere ederek Alman İmparatorluğu'nun Helgoland'ı yaklaşık 85 yıl sonra geri almasını sağladı.

Kötüleşen sağlığı nedeniyle, 1900'deki Boxer Ayaklanması'ndan sonra Çin'deki Alman dış politikasının yeni rotasının kendisine yüklediği yüksek talepleri ancak sınırlı ölçüde yerine getirebildi. Kendisine 1891'den beri Londra'daki Alman elçiliğinde ataşe ve 1895'te üçüncü ve ikinci kâtip olan oğlu Paul (1867–1941) destek oldu. 1901 yılında kendi isteğiyle görevinden istifa etti. On gün sonra 22 Kasım 1901'de Londra'da öldü.[3]

Kayzer II. Wilhelm, von Hatzfeldt'in emeklilik talebini kabul ettiği mektubunda şunları yazmıştır: "Kırk dört yıllık memuriyet hayatınız boyunca tahttaki seleflerime, şahsıma ve tüm Anavatan'a sunduğunuz mükemmel hizmetler için imparatorluk teşekkürlerimi ifade etmek zorunda hissediyorum." Emekli olduktan sonra kayzer kendisine "iyi niyetinin bir göstergesi" olarak Prusya Kraliyet Liyakat Nişanı verdi.[4]

Kişisel hayatı

Hatzfeldt, Paris'teki görevi sırasında 24 Kasım 1863'te New Yorklu emlak simsarı Charles Frederick Moulton ve Cesarinne Jeanne Moulton'un 17 yaşındaki kızı Helene Moulton (3 Eylül 1846 – 9 Nisan 1918) ile evlendi.[5] 1886'da boşanmalarına rağmen iki yıl sonra kızlarının Hohenlohe Prensi Maximillian ile evlenebilmesi için yeniden evlendiler. Çiftin üç çocukları oldu:[1][5]

  • Helene "Nelly" Susanne Pauline Hubertine Luise (1865–1901): Prens Hugo zu Hohenlohe-Öhringen'in oğlu ve Hohenlohe-Öhringen Prensi August'un torunu olan Prens Max Anthon Karl von Hohenlohe-Öhringen (1860–1922) ile evlendi.[5]
  • Paul "Hermann" Karl Hubert (1867–1941), Diplomat Baron Ferdinand Eduard von Stumm'un kızı Maria von Stumm (1882–1954) ile evlendi. Babası gibi diplomattı.[6]
  • "Marie" Augusta Cesarinne Melanie (1871–1932), kız kardeşinin kocasının kardeşi Prens Friedrich Karl von Hohenlohe-Öhringen (1855–1910) ile evlendi.[5]

Ek okumalar

  • Vera Niehus: Ein ‚ambassadeur idéal’, jedoch „den Anstrengungen des ministeriellen Dienstes nicht gewachsen“: Paul von Hatzfeldt als außenpolitischer Mitarbeiter Bismarcks. In: Lothar Gall, Ulrich Lappenküper (Hrsg.): Bismarcks Mitarbeiter. Schöningh, Paderborn 2009, ISBN 978-3-506-76591-8.
  • Franz-Eugen Volz: Paul Graf von Hatzfeldt-Wildenburg. In: Lebensbilder aus dem Kreis Altenkirchen. Altenkirchen, 1975.
  • Hans Philippi: Hatzfeldt-Wildenburg, Paul Graf von. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Bd. 8, Berlin 1969, S. 65–67. (Almanca)

Kaynakça

  1. ^ a b "Paul von Hatzfeldt". geneanet.org. Erişim tarihi: 14 Nisan 2024. 
  2. ^ Hermann von Eckardstein, Lebenserinnerungen u. Politische Denkwürdigkeiten (Leipzig: Verlag Paul List, 1919), 174.
  3. ^ "COUNT VON HATZFELDT DEAD.; German Ambassador to Great Britain Expires in London -- His Resignation Announced a Few Days Ago". The New York Times. 23 Kasım 1901. 24 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2022. 
  4. ^ "GERMAN AMBASSADOR IN LONDON TO RETIRE.; Count von Hatzfeldt-Wildenburg Will Be Succeeded by Count Wolff von Metternich". The New York Times. 13 Kasım 1901. 24 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2022. 
  5. ^ a b c d Diplomat, A. Veteran (12 Mart 1911). "SOME EUROPEAN NOBLES THAT ARE ALMOST AMERICANS; The Family Histories of Prince Hermann Hatzfeldt and Baroness Stumm, Who Are Soon to Wed, Show Their Close Relation to This Country". The New York Times. 24 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2022. 
  6. ^ Times, Marconi Transatlantic Wireless Telegraph To the New York (19 Şubat 1911). "BETROTHED TO A PRINCE.; Fraulein von Stumm to Wed Prince Herman von Hatzfeldt". The New York Times. 25 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2022. 
Wikimedia Commons'ta Paul von Hatzfeldt ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Prusya</span> 1525-1947 yılları arasında Orta Avrupada varlığını sürdürmüş eski bir Alman devleti

Prusya, tarihin değişik dönemlerinde değişik anlamlarda kullanılmış bir isim olmakla birlikte en çok 1713-1867 yılları arasında kendine Prusya Krallığı adını veren ve Orta Avrupa'da hüküm süren Alman devletinin ismidir.

<span class="mw-page-title-main">Otto von Bismarck</span> Alman İmparatorluğunun ilk şansölyesi

Otto von Bismarck, 19. yüzyılda, bağları kuvvetli olmayan bir konfederasyon olan Almanya'nın birleşmesinde önemli rol oynayan ve Birleşik Almanya'nın ilk Şansölyesi olan Alman devlet adamıdır. Bismarck-Schönhausen Kontu ve Lauenburg Dükü olarak da anılan Otto von Bismarck, Yeni Almanya'yı kan ve demir politikasına göre kuracağını söylediği için kendisine Demir Şansölye adı verilmiştir.

Bismarck ile şu maddeler kastedilmiş olabilir:

<span class="mw-page-title-main">Helmuth Karl Bernhard von Moltke</span> Alman mareşal

Helmuth Karl Bernhard von Moltke, Alman Mareşal. Yeğeni Helmuth Johann Ludwig von Moltke, Generaloberst rütbesiyle 1908-14 yılları arası Alman Ordusu Genelkurmay Başkanı olarak I. Dünya Savaşı'nda da görev aldı.

<span class="mw-page-title-main">Alman İmparatorluğu</span> 1871den 1918e dek Almanya

Alman İmparatorluğu ya da İkinci Reich, 18 Ocak 1871'de Prusya ve diğer Küçük Alman Devletlerinin özellikle Otto von Bismarck'ın katkılarıyla, birleşmesiyle oluşan birleşik Alman devletidir. İlk imparatoru I. Wilhelm'in taç giymesiyle imparatorluk resmen kuruldu. Yeni İmparatorluğu Habsburg Hanedanı yerine Hohenzollern Hanedanı yönetti, başkent Berlin yapıldı. Yeni İmparatorluk, Avusturya'yı toprakları dışında bıraktı. 1884'ten itibaren Almanya, Avrupa dışında sömürgeler kurmaya başladı. Hızlı büyüyen ekonomisiyle, dünyanın en büyük ekonomilerinden biri oldu, ordusu ve donanmasıyla Büyük Britanya'ya kafa tutar hale geldi.

<span class="mw-page-title-main">Leo von Caprivi</span> Alman İmparatorluğu’nun ikinci şansölyesi

Georg Leo Graf von Caprivi de Caprara de Montecuccoli, Otto von Bismarck'tan sonra 1890-1894 yılları arasında Almanya şansölyesi olan asker ve devlet adamı.

<span class="mw-page-title-main">Chlodwig zu Hohenlohe-Schillingsfürst</span> Alman İmparatorluğu’nun üçüncü şansölyesi

Chlodwig Carl Viktor Fürst zu Hohenlohe-Schillingsfürst, Alman imparatorluk şansölyesi, Ekim 1894'ten Ekim 1900'e değin Prusya başbakanı ve İmparator II. Wilhelm'in Chlodwig Amcası. İmparatorun üzerindeki etkisine karşın, aşırılıklarını önleyememiştir.

<span class="mw-page-title-main">Bernhard von Bülow</span> Alman İmparatorluğu’nun dördüncü şansölyesi ve Prusya başbakanı

Prens Bernhard Heinrich Karl Martin von Bülow, Alman İmparatorluğu şansölyesi ve 1900-1909 arasında Prusya başbakanı. I. Dünya Savaşı öncesinde İmparator II. Wilhelm ile birlikte Almanya'yı genişletme politikası izlemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Konstantin von Neurath</span>

Konstantin Freiherr von Neurath, Alman diplomat, SS-Obergruppenführer ve Weimar Cumhuriyeti ile Nazi Almanyası'nın Dışişleri Bakanı (1932–38).

<span class="mw-page-title-main">Generaloberst</span>

Generaloberst, Alman ordusunda orgeneral ile mareşal rütbeleri arasındaki bir askeri rütbe. Albay general olarak çevrilebilir. 4 yıldızlı bir orgenerale eşit, ancak mareşalin altındaydı. 1945'e kadar Kriegsmarine'deki Amiral'e veya 1990'a kadar Volksmarine'deki Flottenadmiral'e eşdeğerdi. Rütbe, en yüksek sıradan askeri rütbe ve barış zamanında verilen en yüksek askeri rütbeydi.

<span class="mw-page-title-main">Kara Kartal Nişanı</span> Prusya Krallığının en yüksek onur madalyası

Kara Kartal Nişanı, Prusya Krallığı'nın en yüksek onur madalyasıydı. Brandenburg elektörü III. Friedrich tarafından 17 Ocak 1701 tarihinde yürürlüğe konan nişan, son Prusya Kralı Kayzer II. Wilhelm'in 1918 yılında tahttan indirilmesiyle son bulmuştur. Ne var ki, Hollanda sürgününe gönderilen İmparator bu ödülü aile üyelerine vermeyi sürdürmüş ve ikinci eşi Hermine Reuss'u Kara Kartal Nişanı'na sahip ilk kadın yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Wilhelm von Mirbach</span>

Wilhelm Graf von Mirbach-Harff Almanya İmparatorluğu diplomatı.

<span class="mw-page-title-main">Alfred von Waldersee</span>

Alfred Ludwig Heinrich Karl Graf von Waldersee, Alman Mareşal. 1888-1891 Alman İmparatorluk Genelkurmay Başkanı ve 1900-1901 yılları arası Çin Müttefik Yüksek Komutanı.

<span class="mw-page-title-main">Albrecht von Roon</span> Prusyalı asker

Albrecht Theodor Emil Graf von Roon, Prusyalı bir asker ve devlet adamı. 1859-1873 arasında Savaş Bakanı olan Roon, Danimarka, Avusturya ve Fransa ile başarılı savaşlar yapılarak Almanya'nın Prusya liderliğinde birleşmesiyle sonuçlanan 1860'lardaki süreçte, Otto von Bismarck ve Helmuth von Moltke ile birlikte önemli bir rol oynamıştır. Bir muhafazakâr ve monarşi taraftarı olan Roon, ordunun verimliliğini artırmak için çalışan hırslı bir yenilikçiydi.

<span class="mw-page-title-main">Karl-Jesco von Puttkamer</span> Adolf Hitlerin donanma emir subayı Alman Tümamiral

Karl-Jesco Otto Robert von Puttkamer, II. Dünya Savaşı sırasında Nazi Almanyası lideri Adolf Hitler'in deniz emir subayı olan Alman Tümamiral.

<span class="mw-page-title-main">Üçlü İtilaf</span> Britanya, Rusya ve Fransa arasında kurulan ittifak

Üçlü İtilaf, Britanya-Rusya Antantı'nın (1907) imzalanmasıdan sonra Fransa, Britanya ve Rusya arasında kurulan ittifaktır.

<span class="mw-page-title-main">Friedrich Ferdinand von Beust</span>

Friedrich Ferdinand von Beust, Alman ve Avusturyalı bir devlet adamıydı. Otto von Bismarck'ın bir rakibi olarak Alman orta devletlerinin Avusturya ve Prusya arasında ortak bir politika oluşturmaya çalıştı.

<span class="mw-page-title-main">Berlin Kongresi</span> 1878de büyük Avrupa güçlerinin temsilcilerinin toplantısı

Berlin Kongresi, dönemin Avrupa'daki altı büyük gücünün, Osmanlı İmparatorluğu ve dört Balkan devletinin temsilcilerinin bir araya geldiği bir toplantıdır. 93 Harbi sonrası Balkan Yarımadası'ndaki devletlerin topraklarını belirlemeyi amaçlayan ve Rusya ile Osmanlı İmparatorluğu arasında üç ay önce imzalanan Ayastefanos Antlaşması'nın yerini alan Berlin Antlaşması'nın imzalanmasıyla sona erdi.

<span class="mw-page-title-main">Adolf Marschall von Bieberstein</span>

Adolf Hermann Freiherr Marschall von Bieberstein, Alman İmparatorluğu'nun 1890–1897 yılları arasında Dışişleri Bakanlığı görevini yapan siyasetçi ve diplomattı. Bu görevinden sonra Almanya'nın Osmanlı İmparatorluğu ve Birleşik Krallık'taki büyükelçiliğini de yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Herbert von Bismarck</span>

Nikolaus Heinrich Ferdinand Herbert Graf von Bismarck-Schönhausen, Alman İmparatorluğu'nun 1885–1890 yılları arasında Dışişleri Bakanlığı görevini yapan siyasetçiydi. Bakanlığını babası Şansölye Otto von Bismarck'ın kabinesinde yapmış, babasının görevden ayrılmasından birkaç gün sonra o da istifa etmiştir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.