İçeriğe atla

Paul de Kock

Charles Paul de Kock
de Kock gravürü, 1873
Doğum21 Mayıs 1793(1793-05-21)
Passy, Paris, Fransa
Ölüm27 Nisan 1871 (77 yaşında)
Paris, Fransa
MeslekRomancı
MilliyetFransız

Charles Paul de Kock (21 Mayıs 1793 Passy, Paris - 27 Nisan 1871, Paris), Fransız romancıdır.

Biyografi

Terör kurbanı Hollandalı bir bankacı olan babası Jean Conrad de Kock, 24 Mart 1794 Paris'te giyotine edildi. Evlilik öncesi soyadı Kirsberger olan annesi Anne-Marie Perret, Basel'den dul bir kadındı.[] Paul de Kock hayata bir bankacı katibi olarak başladı. Çoğunlukla Boulevard St. Martin'de ikamet etti.

Sahne için yazmaya çok erken başladı ve birçok opera libretto yazdı. İlk romanı L'Enfant de ma femme (1811), masrafları kendisine ait olmak üzere yayınlandı. 1820'de Georgette, ou la Nièce du tabellion ile Paris hayatını konu alan uzun ve başarılı roman serisine başladı. Restorasyon sırasında ve Louis-Philippe'in ilk günleri en üretken ve başarılı dönemiydi.

De Kock'un karikatürü, André Gill, 1867

Paris'teki yaşamın özel ressamı olarak kabul edildiği Fransa'da yurtdışındakine nispeten daha az popülerdi. Dostoyevski, İnsancıklar (1846) romanında, De Kock'un bir romanını okumanın hanımlara uygun olmadığını yazdı.[1] James Joyce'un Ulysses'i, Calypso, Sirens ve Circe bölümlerindeki adıyla ilgili imalar da dahil olmak üzere Paul De Kock'a göndermeler içerir. The Girl with the Three Pairs of Stays romanında da Circe bölümünde bahsedilir. Binbaşı Pendennis'in (İngiliz yazar William Makepeace Thackeray'ın "Pendennis" romanında), onu kesinlikle güldüren Paul de Kock dışında otuz yıldır roman türünden hiçbir şey okumadığına dair yorumu bulunmaktadır.

Grisette'in ortadan kalkması ve Henri Murger tarafından tarif edilen ucuz dağılma, pratikte Paul de Kock'u modası geçmiş hale getirdi. Ancak davranış öğrencileri için, 19. yüzyılın ilk yarısında Paris'te yaptığı alt ve orta sınıf yaşam portresinin değeri hala vardır.

Çalışmaları

Paul de Kock yaklaşık 100 cilt yazdı. Birkaç tanesi dışında çalışmalarının hepsi orta sınıf Paris yaşamının, guinguette, kabare ve muğlak maceraların hikâyeleridir. En ünlü eserleri arasında André le Savoyard (1825) ve Le Barbier de Paris (1826) sayılabilir.

Hikâyeler ilk elden gözlem ve acı mizahla doludur. 1905 New International Encyclopædia, öykülerini oldukça kaba, ancak ahlaksız değil, edebi eğitim talep etmeyen ve hassas bir zevke sahip olmayan, tatmin edici olarak tanımlıyor.[2] Çalışmaları olağanüstü şekilde popülerdi. 1905'te, Paul de Kock'tan daha geleneksel Fransız edebiyatı tarihinde nadiren bahsedildi. Çalışmalarının tipik örnekleri:[3]

  • Gustave le mauvais sujet (1821)
  • Frère Jacques (1822)
  • La laitière de Montfermeil (1827)
  • Mösyö Dupont (1825)
  • Un Tourlouron (1837)
  • La femme, le mari et l'amant (1829)
  • Le cocu (1831)
  • La pucelle de Belleville (1834)

Eserlerinin 56 ciltlik bir baskısı 1884'te çıktı.

Konuyla ilgili yayınlar

  • Paul de Kock, Mémoires (1873)
  • Th. Trimm, La vie de Charles Paul de Kock (Paris, 1873)

Kaynaklar

  1. ^ Poor Folk, Everyman's Library 1948 s. 63
  2. ^ Rines, George Edwin, ed. (1920). "Kock, Charles Paul de" . Encyclopedia Americana.
  3. ^ One or more of the preceding sentences incorporates text from a publication now in the public domain: Gilman, D. C.; Peck, H. T.; Colby, F. M., eds. (1905). "Kock, Paul de" . New International Encyclopedia (1st ed.). New York: Dodd, Mead.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Victor Hugo</span> French romancı ve şair (1802–1885)

Victor Marie Hugo Romantizm akımına bağlı Fransız şair, romancı ve oyun yazarı. En büyük ve ünlü Fransız yazarlardan biri kabul edilir. Hugo'nun Fransa'daki edebi ünü ilk olarak şiirlerinden sonra da romanlarından ve tiyatro oyunlarından gelir. Pek çok şiirinin içinde özellikle Les Contemplations ve La Légende des siècles büyük saygı görür. Fransa dışında en çok Sefiller ve Notre Dame'ın Kamburu romanlarıyla tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Honoré de Balzac</span> Fransız oyun yazarı ve romancı (1799 – 1850)

Honoré de Balzac, Fransız yazar.

<span class="mw-page-title-main">Marcel Proust</span> Fransız romancı, deneme yazarı ve eleştirmen (1871-1922)

Valentin Louis Georges Eugène Marcel Proust, Fransız romancı, deneme yazarı ve eleştirmen. En tanınmış eseri 1913-1927 yılları arasında yayımlanan yedi ciltlik Kayıp Zamanın İzinde'dir. Proust, çeşitli yazarlar ve eleştirmenlerce 20. yüzyılın en etkili yazarlarından biri olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Jules Verne</span> Fransız yazar (1828 – 1905)

Jules Gabriel Verne, Fransız romancı, şair ve oyun yazarıydı. Yayıncı Pierre-Jules Hetzel ile yaptığı işbirliği, Dünyanın Merkezine Seyahat (1864), Denizler Altında Yirmi Bin Fersah (1870) ve Seksen Günde Devr-i Alem (1872) gibi çok satan macera romanları serisi olan Voyages extraordinaires'in yaratılmasına yol açtı. Her zaman iyi belgelenmiş olan romanları, dönemin teknolojik ilerlemeleri dikkate alınarak genellikle 19. yüzyılın ikinci yarısında geçmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Andre Marie Ampere</span> Fransız fizikçi ve matematikçi (1775–1836)

André Marie Ampère, Fransız fizikçi ve matematikçi. Elektromanyetizmayı ilk bulan kişiler arasında gösterilir. Ayrıca solenoid ve elektrikli telgraf gibi sayısız uygulamanın mucididir. Bir otodidakt olarak Ampère, Fransız Bilimler Akademisi üyesiydi ve Ecole Polytechnique ile Collège de France'da profesördü.

<span class="mw-page-title-main">Adolphe Adam</span> Fransız besteci (1803 – 1856)

Adolphe Charles Adam, opera ve bale bestecisidir. Aynı zamanda müzik eleştirmenliği de yapmıştır. Birçok esere sahip olan Adam, son bestesini 1856'da tamamlamıştır. En ünlü besteleri arasında "Giselle" ve "Le Consaire" yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Alexandre Dumas</span> Fransız yazar (1802 – 1870)

Alexandre Dumas, Fransız yazardır. Adaş oğluyla karıştırılmaması için Alexandre Dumas père adıyla da bilinir. Macera türündeki tarihi romanlarıyla ünlüdür. Eserlerinin 100 dile çevrilmesi sayesinde en çok okunan Fransız yazarlardan biri olmayı başardı. Monte Kristo Kontu, Üç Silahşorlar, Yirmi Yıl Sonra ve Demir Maskeli Adam gibi romanlarından bazıları dizi şeklinde yayınlanmıştı. Yirminci yüzyılın başlarından beri romanları yaklaşık 200 kadar filme uyarlandı. Dumas'ın öldüğü için bitiremediği son romanı Le Chevalier de Sainte-Hermine bir uzman tarafından tamamlandı ve 2005'te okuyuculara sunulduğunda en çok satanlara girdi. Roman Türkiye'de 2010'da Son Şövalye adıyla basıldı.

<span class="mw-page-title-main">François Mauriac</span> Fransız yazar (1885 – 1970)

François Mauriac, Fransız yazardır.

<span class="mw-page-title-main">Miguel Angel Asturias</span>

Miguel Angel Asturias Guatemalalı yazar ve diplomat. Kızılderili-Maya mitlerini konu edinen "Guatemala Efsaneleri" ile adını duyurdu. 1967'de edebiyat dalında Nobel Ödülüne layık görüldü.

<span class="mw-page-title-main">Eugène Boudin</span> Fransız ressam (1824 – 1898)

Eugène Boudin, açık havada resim yapan ilk Fransız manzara ressamlarından biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Paul Claudel</span> Fransız yazar (1868-1955)

Paul Claudel, Fransız Nobel Edebiyat Ödülü'ne sahip şair, oyun yazarı, denemeci, diplomat ve heykeltıraş Camille Claudel'in küçük kardeşidir. Claudel en çok da, koyu katolik inancını taşıyan, manzum dramlarıyla ünlüydü.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Paul Belmondo</span> Fransız oyuncu (1933–2021)

Jean-Paul Charles Belmondo, Fransız sinema ve tiyatro oyuncusu.

<span class="mw-page-title-main">Georges Simenon</span> Belçikalı yazar (1903 – 1989)

Georges Joseph Christian Simenon, Fransızca yazmış Belçikalı yazardır. Kahramanı dedektif Maigret olan polisiye romanlarıyla tanınır.

Jean Désiré Gustave Courbet, Fransız ressam. On dokuzuncu yüzyılda Fransa'yı gerçekçilik akımıyla tanıştırdı. Courbet hayat görüşünü şöyle açıkladı:

<span class="mw-page-title-main">Les Invalides</span> Pariste bina kompleksi

Les Invalides ya da Hôtel national des Invalides, Paris'te bulunan, içinde pek çok farklı yapı barındıran, büyük ölçüde Fransa'nın askeri tarihiyle ilintili olan bir anıttır. 24 Şubat 1670 tarihinde, XIV. Louis'nin emriyle yapılmasına karar verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Claude Lelouch</span> Fransız film yönetmeni, senarist, görüntü yönetmeni, oyuncu ve yapımcı

Claude Lelouch, Fransız film yönetmeni, senarist, görüntü yönetmeni, aktör ve yapımcı.

<span class="mw-page-title-main">Alain-Fournier</span> Fransız yazar (1886 – 1914)

Alain-Fournier, Fransız yazar ve asker. İki defa film olarak uyarlanan ve Fransız edebiyatının klasiklerinden sayılan Adsız Ülke yazmış olduğu tek kitaptır.

<span class="mw-page-title-main">Colette</span> Fransız romancı (1873 – 1954)

Sidonie-Gabrielle Colette, Fransız oyun yazarı. 1944'te kaleme aldığı Gigi adlı eseriyle bilinir. Gigi yönetmen Vincente Minnelli tarafından 1958 yılında sinemaya uyarlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Marcel Pagnol</span> Fransız film yönetmeni (1895-1974)

Marcel Pagnol, Fransız yazar, oyun yazarı ve yönetmen.

<span class="mw-page-title-main">Louise Michel</span> Fransız yazar (1830 – 1905)

Louise Michel (Okunuş: [lwiz miʃɛl], bir öğretmen ve Paris Komünü'nde önemli bir figürdü. Yeni Kaledonya'ya sürgüne gönderilmesinin ardından anarşizmi benimsedi. Fransa'ya döndüğünde önemli bir Fransız anarşisti olarak ortaya çıktı ve Avrupa çapında konuşma turlarına çıktı. Gazeteci Brian Doherty ona "anarşinin büyük Fransız kızı" dedi. Mart 1883'te Paris'teki bir gösteride siyah bayrak kullanması, kara Anarşist bayrağı olarak bilinen simgenin bilinen en eski kullanımıydı.