Paul Reynaud
| Paul Reynaud | |
|---|---|
 | |
| Fransa başbakanı | |
| Görev süresi 21 Mart 1940 - 16 Haziran 1940 | |
| Cumhurbaşkanı | Albert Lebrun |
| Yerine geldiği | Édouard Daladier |
| Yerine gelen | Philippe Pétain |
| Fransa Başbakan Yardımcısı | |
| Görev süresi 28 Haziran 1953 - 12 Haziran 1954 | |
| Başbakan | Joseph Laniel |
| Yerine geldiği | Henri Queuille |
| Yerine gelen | Guy Mollet |
| Görev süresi 20 Şubat 1932 - 10 Mayıs 1932 | |
| Başbakan | André Tardieu |
| Yerine geldiği | Lucien Hubert |
| Yerine gelen | Albert Dalimier |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 15 Ekim 1878 Barcelonnette, Fransa |
| Ölüm | 21 Eylül 1966 (87 yaşında) Neuilly-sur-Seine, Fransa |
| Partisi | Demokrat Cumhuriyetçi İttifak (1901-1949) Bağımsızlar ve Köylüler Ulusal Merkezi (1949-1966) |
| Evlilik(ler) | Jeanne Henri-Robert (1912-1913) Christiane Mabire (1949-1966) |
| Çocuk(lar) | Colette Serge Evelyne Alexandre |
| Bitirdiği okul | Sorbonne Üniversitesi HEC Paris |
| Dini | Roma Katoliği |
Paul Reynaud (Fransızca: [pɔl ʁɛjno]; (d. 15 Ekim 1878, Barcelonnette, Basses-Alpes (bugün Alpes-de-Haute-Provence) - ö. 21 Eylül 1966, Neuilly-sur-Seine), Fransız siyasetçi ve eski başbakan (1940).
Hayatı
1878 yılında zengin bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Reynaud, Sorbonne Üniversitesi'nde Hukuk eğitimi aldı. 1919 yılında Basses-Alpes bölgesinden milletvekili seçilerek 1924 yılına kadar burayı temsil etti. 1928 yılında ise Paris Milletvekili olarak parlamentoda yer aldı. Demokratik Cumhuriyetçi İttifak Partisi'ne katılan Reynaud, bu partinin başkan yardımcısı oldu. Bu dönemde İngiltere ve Sovyetler Birliği ile sıkı ilişkilerden yana oldu ve bunun Nazi Almanyası'na karşı uluslararası camiada yeni bir kutup oluşturacağını düşündü. 1930'lu yıllarda Maliye, Koloniler ve Adalet Bakanlığı gibi görevlerde bulundu. Partisinin diğer üyeleriyle savunma ve dışişleri politikalarında ters düştü.
Ekonomi alanında Fransız Frangı'nın devalüasyonunu savunan Reynaud,1938 yılında kurulan Daladier kabinesinin Finans Bakanı oldu. Bu dönemde Sudet Çekoslovakyası sorunu nedeniyle partisiyle ters düştü. Finans alanında liberal politikaların savunucusu olan Reynaud,1940 yılının Mart ayında kendi partisinin çekimser oylarına karşılık sol muhalefetin desteğiyle hükûmeti kurdu. Başbakan Reynaud'nun ilk icraatı İngiltere Başbakanı Neville Chamberlain ile iki ülkenin birbirine danışmadan bir barış anlaşması imzalamaması üstüne bir anlaşmaya imza atmak oldu. Ardından Nazilerin Fransa'ya saldırısı gerçekleşti. Fransa'nın durumu kötüleşince Mareşal Pétain'i devlet bakanı yaptı. Pétain bir ateşkes önerdi. Paris'in işgali üstüne Reynaud'nun Almanya ile barış anlaşması imzalaması yönünde baskılar arttı. Reynaud böyle riskli bir öneriyi kabul etmedi. Ardından İngilizler işgale karşı bir İngiliz-Fransız Birliği önerdi ve Reynaud bu teklifi kabinedeki birkaç üye ile destekledi. Kabinenin çoğunluğu öneriye karşı çıktı ve Başbakan Reynaud istifa etti.
Philippe Pétain, Paul Reynaud'dan görevi devralarak 22 Haziran'da barış anlaşmasını imzaladı. 28 Haziran tarihinde Güney Fransa'da metresi Helène de Portes ile birlikte bir trafik kazası geçirdi. Metresi kazada ölürken Reynaud, başından yaralandı. Hastaneden taburcu olduktan sonra Pétain'in askerleri tarafından tutuklandı. Pétain, Reynaud'yu Nazilere teslim etti ve Naziler Reynaud'yu savaş sonuna kadar ellerinde tuttu. 1945 yılında tutsak bulunduğu Avusturya'daki bir kaleden Müttefik Güçleri tarafından kurtarıldı.
Savaş sonrası yapılan 1946 seçimlerinde tekrar milletvekili seçildi. 1948 yılında Finans Bakanı,1950 yılında ise Uzak Doğu ve Müttefik ülkelerden sorumlu Devlet Bakanı olarak hükûmetlerde görev aldı. 1952 ve 1953 yıllarında iki defa hükûmeti kurmakla görevlendirildi ancak bu girişimleri sonuçsuz kaldı. Son olarak 1953-1954 yılları arasında Başbakan Yardımcısı oldu. 1958 Anayasası'nın hazırlanması sürecinde Anayasa Danışma Komitesi başkanlığı da yapan Reynaud, 1966 yılında öldü.
Kaynakça
- İngilizce Vikipedia Paul Reynaud maddesi
