Paul Conrath
| Paul Conrath | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 22 Kasım 1896 Rudow, Berlin, Prusya Krallığı, Alman İmparatorluğu |
| Ölüm | 15 Ocak 1979 Hamburg, Batı Almanya |
| Bağlılığı | Alman İmparatorluğu Weimar Cumhuriyeti Nazi Almanyası |
| Branşı | Alman Ordusu Sicherheitspolizei Luftwaffe |
| Hizmet yılları | 1914-1945 |
| Rütbesi | General der Fallschirmtruppe |
| Komutası | 1. Paraşütçü-Panzer Tümeni Hermann Göring |
| Çatışma/savaşları | |
| Ödülleri | Meşe Yaprağı İlaveli Şövalye Demir Haçı |
Paul Conrath, (22 Kasım 1896-15 Ocak 1979) 2. Dünya Savaşı sırasında bir Luftwaffe generaliydi. Kendisi Meşe Yaprağı İlaveli Şövalye Haçıyla taltif edilenlerdendi. 1. Paraşütçü Panzer Tümeni Hermann Göring'in alaylığından tümenliğine kadar komutanlığını yaptı(1 Haziran 1942-14 Nisan 1944).
1. Dünya Savaşı
Conrath, 22 Kasım 1896'da Berlin, Rudow'da dünyaya geldi.[1] 10 Ağustos 1914'te Alman Ordusu'na katıldı ve 4. Garde Feldartillerie Alayı'na subay adayı olarak atandı. Temel eğitimini tamamladıktan sonra Ekim 1914'te 44. Rezerv Topçu Alayı'na atandı.[1] Birliğiyle Batı Cephesi'nde, Verdun, Somme ve Flandre'de çarpıştı.[1]
Ekim 1916'da batarya subayı olarak görevlendirildi. 1 Mart 1917'de Leutnant'lığa terfi ettirildi ve terfisinden kısa bir süre sonra 4. Baden Topçu Alayı'nın 66. Bölüğü'nün komutasına atandı. Savaşın bitimine kadar bu görevde kaldı.
İki Savaş Arası Dönem
20 Ocak 1919'da ordudaki görevinden istifa etti ve neredeyse tam bir yıl sonra 11 Ocak 1920'de Berlin'de Prusya Güvenlik Polisi'ne katıldı.[1] İlk başta burada takım komutanlığı yaptı. Ardından emir subaylığı ve son olarak Hundertschaftführer'lık(Tam olarak "Yüz'ün Komutanı".) yaptı.[1] 1930'da Spandau'daki polis okuluna eğitmen olarak atandı. 15 Mayıs 1933'te Halle'deki polis denetlemesinde Polis Yüzbaşı rütbesiyle emir subayı olarak görev yaptı ardından bu görevini Magdeburg'da da sürdürdü.[1]
15 Haziran 1934'te Prusya Başbakanı Hermann Göring'in istihbahrat subayı oldu ve bu görevi 30 Eylül 1936'ya kadar sürdürdü.[1] 1 Nisan 1935'te Luftwaffe'ye transfer oldu ve Major rütbesiyle Luftwaffe Başkomutanı Hermann Göring'in emir subaylığına atandı. 1 Ekim 1936'da Oberkommando der Luftwaffe'den ayrıldı ve Berlin'de bulunan 12 ve 22. Uçaksavar Alayları'nda batarya komutanlığı yaptı.[1] 30 Eylül 1937'de General Göring Alayı'na bağlı 3. Hafif Uçaksavar Taburu'nun komutasına atandı,[1] bu birlik, Nazi güç politikası bağlamında Göring'in "Prateorian Muhafızlığı'nı" yapıyordu. Birliğin başlıca görevleri arasında, birliğin isim babası Hermann Göring'in kişisel koruması, Adolf Hitler'in Karargâhları'nın ve Hermann Göring'in görkemli kır evi Carinhall'ın hava güvenliği yer alıyordu.[2]
Alay, en yüksek standartlarla inşa edilen ve en modern tesislerden oluşan Reinickendorf'daki yeni kışlalarına taşındı.[3] Kışla spor salonu, kapalı ve açık yüzme havuzları, spor sahaları ve kendisine ait postane de dahil olmak üzere 120'den fazla yapıyı bünyesinde bulunduruyordu. General Göring Alayı'na mensup askerler şık giyimleriyle, Ayırt edici kıyafetleri, beyaz renkli yamaları ve birliklerine has manşetleriyle, Berlin sokaklarının sık görülen simaları haline geldiler.[3]
1 Ocak 1938'de tekrardan Luftwaffe Başkomutanı'nın emir subaylığına atandı ve 1 Aralık 1938'de Oberstleutnant'lığa terfi ettirildi.
İkinci Dünya Savaşı
2. Dünya Savaşı'nın başlamasıyla General Göring Alayı ilk olarak Hermann Göring'in korumalığı ve Berlin'deki hava savunma fonksiyonlarından ötürü Berlin'de konuşlu kaldı. Alayın çok küçük bir kısmı Polonya Seferi sırasında çatışma gördü. 1 Mart 1940'da Conrath, Oberst'lığa terfi ettirildi ve General Göring Alayı bünyesinde Hollanda, Belçika ve Fransa'nın İşgali'ne katıldı. 1 Haziran 1940'da General Göring Alayı'nın komutasına atandı.[1]
Conrath, Alayı'na, Şimdiki adı Hermann Göring Motorize Alayı, 22 Haziran 1941'de başlayan Barbarossa Harekâtı sırasında komuta etti. Alay, Brodi Muharebesi, Kiev Muharebesi ve Bryansk Muharebesi sırasında ağır çatışmalara katılarak övgü topladı fakat ağır kayıplar verdi.[4] Conrath, Alayı'na ettiği liderlikten ötürü 4 Eylül 1941'de Şövalye Haçıyla taltif edildi.[1]
General Göring Alayı Fransa'da tekrardan organize edilerek ilk olarak Haziran 1942'de tugaya ve ardından 17 Ekim 1942'de ise tümene çevrildi. Conrath, 15 Haziran 1942'de Generalmajor'luğa terfi ettirildi.[1] Tümen Panzer Tümeni "Hermann Göring" adını aldı ve Heer organizasyonunu takiben panzer tümeni olarak teşkil edildi. Heer organizasyonu kapsamında Tümen'in teşkili sırasında Heer tarafından Tümen'e deneyimli tankçı personel transferi yapıldı ve transferi yapılan personel sayısı kadar Luftwaffe personeli zırhlı birlik eğitimi almak için Heer'ya transfer edildi. Tümen ayrıca piyade personeliyle de, Aralarında Girit Muharebesi esnasında büyük çoğunluğu yok edilmiş olan 5. Fallschirmjäger Alayı'nın kalıntıları da bulunan 5000 paraşütçü personeli de dahil olmak üzere, ikmal edildi.[5]
Tümen'in bir kısmı yeniden teşkil edilme dönemi esnasında Şubat-Mart 1943'te Tunus'a yollandı.[6] Tümen burada 334. Piyade Tümeni, 10. Panzer Tümeni ve 15. Panzer Tümeni bünyesinde Amerikalı, Fransız ve İngiliz kuvvetlerle ağır çarpışmalarda yer aldı. Conrath, 21 Ağustos 1943'te Tümeni'nin Afrika'daki hizmetinden ötürü Şövalye Haçı'na Meşe Yaprakları ile taltif edildi.[1] Hermann Göring Tümeni'nin büyük bir kısmı yok edildi ve bünyesinde bulunan askerlerin çoğu esir alındı.
Mayıs 1943'te Tümen, İtalya'da kalıntılarından tekrardan teşkil edildi ve ilk olarak Müttefikler'in Sicalya Çıkarması'nı savunmakla görevlendirildi. Conrath, 1 Eylül 1943'te Generalleutnant'lığa terfi ettirildi.[1]
6 Ocak 1944'te Tümen, Hermann Göring Paraşütçü-Panzer Tümeni olarak yeniden adlandırıldı[1] ve ardından Monte Cassino Muharebesi sırasında büyük bir rol oynadı.
15 Nisan 1944'te görevinden alındı ve yerine Generalleutnant Wilhelm Schmalz atandı ve Conrath, Paraşüt Birlikleri Müfettişliği'ne ve Paraşüt Ordusu'nun Eğitim ve Değiştirme Birlikleri'nden sorumlu komutanlığa atandı.[1] Savaşın sonuna kadar hiçbir saha görevine atanmadı. 1 Ocak 1945'te General der Fallschirmtruppe'liğe terfi ettirildi.[1] 8 Mayıs 1945'te Almanya'nın kayıtsız şartsız teslim olmasıyla birlikte Amerikan Kuvvetler'e teslim oldu fakat kısa bir süre sonra serbest bırakıldı.
Madalyaları
- 2. Sınıf Demir Haç & 1. Sınıf Demir Haç
- Meşe Yaprağı İlaveli Şövalye Haçı[7]
- Şövalye Haçı (4 Eylül 1941) [8]
- Meşe Yaprakları Eklentisi (21 Ağustos 1943)[9]
- Altın Alman Haçı (18 Mayıs 1944)[10][7]
Kaynaklar
Alıntılar
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q "Paul Conrath". Lexikon der Wehrmacht (Almanca). 12 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2021.
- ^ Williamson, Gordon (2003). The Hermann Göring Division. Stephen Andrew. Oxford. s. 5. ISBN 1-84176-406-X. OCLC 59364241.
- ^ a b Williamson, Gordon (2003). The Hermann Göring Division. Stephen Andrew. Oxford: Osprey Publishing. s. 4. ISBN 1-84176-406-X. OCLC 59364241.
- ^ Williamson, Gordon (2003). The Hermann Göring Division. Stephen Andrew. Oxford: Osprey Publishing. s. 7. ISBN 1-84176-406-X. OCLC 59364241.
- ^ Williamson, Gordon (2003). The Hermann Göring Division. Stephen Andrew. Oxford: Osprey Publishing. s. 8. ISBN 1-84176-406-X. OCLC 59364241.
- ^ Williamson, Gordon (2003). The Hermann Göring Division. Stephen Andrew. Oxford: Osprey Publishing. s. 9. ISBN 1-84176-406-X. OCLC 59364241.
- ^ a b Scherzer, Veit (2007). Ritterkreuzträger 1939–1945. Die Inhaber des Eisernen Kreuzes von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündete Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchivs [Knight's Cross from 1939–1945. The holders of the Iron Cross of the Army, Air Force, Navy, Waffen-SS, Volkssturm and armed forces allied with Germany according to the documents of the Federal Archives.]. 2. Auflage (Almanca). Ranis/Jena: Scherzers Militaer-Verlag. s. 262. ISBN 978-3-938845-17-2. OCLC 213394371.
- ^ Fellgiebel 2000, s. 155.
- ^ Fellgiebel 2000, s. 71.
- ^ Patzwall & Scherzer 2001, s. 75.
Bibliyografya
- Fellgiebel, Walther-Peer (2000) [First published 1986]. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 — Die Inhaber der höchsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges aller Wehrmachtteile [The Bearers of the Knight's Cross of the Iron Cross 1939–1945 — The Owners of the Highest Award of the Second World War of all Wehrmacht Branches] (Almanca). Friedberg, Germany: Podzun-Pallas. ISBN 978-3-7909-0284-6.
- Patzwall, Klaus D.; Scherzer, Veit (2001). Das Deutsche Kreuz 1941 – 1945 Geschichte und Inhaber Band II [The German Cross 1941 – 1945 History and Recipients Volume 2] (Almanca). Norderstedt, Germany: Verlag Klaus D. Patzwall. ISBN 978-3-931533-45-8.
- Scherzer, Veit (2007). Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives [The Knight's Cross Bearers 1939–1945 The Holders of the Knight's Cross of the Iron Cross 1939 by Army, Air Force, Navy, Waffen-SS, Volkssturm and Allied Forces with Germany According to the Documents of the Federal Archives] (Almanca). Jena, Germany: Scherzers Militaer-Verlag. ISBN 978-3-938845-17-2.
