Paul-Emile Janson
| Paul-Emile Janson | |
|---|---|
 | |
| Belçika başbakanı | |
| Görev süresi 23 Kasım 1937 - 15 Mayıs 1938 | |
| Hükümdar | III. Leopold |
| Yerine geldiği | Paul van Zeeland |
| Yerine gelen | Paul-Henri Spaak |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 30 Mayıs 1872 Brüksel, Belçika |
| Ölüm | 3 Mart 1944 (71 yaşında) Buchenwald toplama kampı, Nazi Almanyası |
| Partisi | Liberal Parti |
Paul-Émile Janson (30 Mayıs 1872 – 3 Mart 1944), bir frankofon Belçikalı liberal siyasetçi ve Başbakan (1937-1938) idi. Alman işgali sırasında, siyasi bir tutsak olarak tutuklandı ve 1944'te bir Alman toplama kampında öldü.
Biyografisi
Brüksel'de doğan Janson, liberal devlet adamı Paul Janson'un oğluydu (1913'te öldü).[1] Brüksel Özgür Üniversitesi (şu anda Université Libre de Bruxelles ve Vrije Universiteit Brussel'e bölünmüştür) hukuk eğitimi almış, avukat olarak çalışmış ve aynı zamanda üniversitede öğretmenlik yapmıştır.
Siyasi kariyeri
Janson 1910'da Belçika Temsilciler Meclisine liberal olarak seçildi. 1912'de yeniden seçilmedi ancak 1914'te tekrar seçildi. Savaş (1920), Adalet (1927-1931; 1932-1934; 1939, 1940) ve bakan olmaksızın bakan (1940-1944) dahil olmak üzere çeşitli bakanlar görevlerinde bulundu. 1931'de onur konuğu olarak Devlet Bakanı olarak görev yaptı.
1937-1938'de Belçika'nın 30. Başbakanı olarak görev yaptı. II. Dünya Savaşı'nın başlarında Janson, Dışişleri Bakanı ve portföyü olmayan bakan olarak Hubert Pierlot hükûmetinde görev yaptı. Sürgündeki hükûmet Londra'ya taşındığında Fransa'da kaldı. 1943'te işgal altındaki Alman kuvvetleri tarafından gözaltına alındı ve Buchenwald Toplama Kampında hapsedildi. 1944'te orada öldü.[2][3]
Kızkardeşi Marie Janson 1921'de Temsilciler Meclisine seçilen ilk kadındır.
Kaynakça
- ^ Bulletin de la Classe des lettres et des sciences morales 1973 "Paul Janson ne connaissait pas le flamand, ce qui, disait-il, lui causait du regret"
- ^ Betty Garfinkels Belgique, terre d'accueil: problème du réfugié : 1933-1940 1974 "Mieux que tout autre, Paul-Emile Janson mettait en pratique ce qu'il disait. Conciliateur et tolérant, il était aussi le pacificateur du clan Janson qui se réunissait régulièrement dans la propriété de Chooz. Son humour, que tant de personnes appréciaient lors des séances de la Chambre, vida bien des différends entre sœurs et alliés, entre enfants et parents. ll ne lui resta guère de temppour voyager. ... Et cependant, là encore, il réunissait autour de lui ses compagnons d'infortune qu'il réconfortait. Le 3 mars 1944, il s'éteignit dans les bras d'Albert François."
- ^ Bulletin de la Classe des lettres et des sciences morales 1973 "Le 27 janvier 1944, en compagnie de Soudan, il était, dans un convoi de wagons à bestiaux, envoyé à Buchenwald. ... Le 3 mars 1944, dans les bras de son compagnon de captivité Albert François, ancien sénateur socialiste, il mourait .."
