Pastorius Operasyonu

Pastorius Operasyonu, ABD içindeki bazı hedefleri sabotajlar yoluyla imha etmeyi içeren Nazi Almanyası planıdır. Operasyon Haziran 1942'de yürürlüğe konmuş ve ABD'deki stratejik ekonomik hedeflere yöneltilmiştir. Operasyonun adı Alman Haberalma Teşkilatı Abwehr Başkanı Amiral Wilhelm Canaris tarafından konmuştur ve Amerika kıtasına ilk yerleşen Almanlardan olan Francis Daniel Pastorius'dan gelmektedir.

Ajanlar

Operasyon için seçilen Almanlar daha önce ABD'de yaşamış olan sekiz kişiydi. Bunlardan ikisi Ernest Burger ve Herbert Hans Haupt ABD vatandaşıydı. Diğerleri George John Dasch, Edward John Kerling, Richard Quirin, Heinrich Harm Heinck, Hermann Otto Neubauer ve Werner Thiel ABD'de çeşitli işlerde çalışmışlardı.

Görev

Görevleri ABD'deki ekonomik hedeflere sabotaj saldırıları düzenlemekti. Hedefleri arasında Niagara Şelalelerindeki hidroelektrik santralları, Illinois, Tennessee ve New York'daki Alüminyum Şirketleri, Ohio Nehri önündeki baraj kapakları, Pennsylvania'daki demiryolları tamir atölyeleri, Philadelphia'daki fabrikalar, New York'taki Hell Gate Köprüsü, Newark'taki Pennsylvania tren istasyonu vardı. Gruba sabotajcılık konusunda acele bir eğitim verilmiş ve 175.000 dolar verilerek iki adet denizaltıyla ABD'nin doğu sahillerine doğru yola çıkartılmışlardır.

Karaya çıkış

13 Haziran 1942 günü ilk denizaltı olan U-202, Amagansett New York açıklarına gelir. Şehir merkezine 115 mil uzaktaki Aveneu plajına George Dasch önderliğindeki Burger, Quirin ve Henck çıkar. Grup sahile askeri üniformayla çıkarlar, böylelikle yakalanırlarsa casus yerine savaş esiri muamelesi görmeyi hedeflemektedirler. Kıyıya çıkınca plaja patlayıcı ve patlayıcı için gerekli malzemeleri gömerler. Grup tamamen sivil kıyafetlerini giyemeden silahsız bir sahil koruma memuru John C. Cullen tarafından görülürler. Almanlardan bir tanesi ona rüşvet vermek ister ancak orayı terk etmesine izin verilen Cullen durumu amirlerine bildirecektir. Okyanus aşırı yolculuklarından yorgun düşen grup ise plajdan ayrılarak New York şehrine giden trene binerler. Kerling önderliğindeki diğer grup ise U-584 ile yaptıkları yolculuktan sonra 16 Haziran 1942 günü sorunsuz bir şekilde Florida'daki Ponte Vedra plajına çıkarlar. Bu grup ise işe Chicago ve Cincinnati'ye giden trenlere binerek başlar.

Yakalanmaları ve mahkemeleri

New York'daki iki Almandan Dasch ve Burger sabotaj görevlerini yapmamaya karar verirler. Dasch ise bununla yetinmeyip Washington'daki FBI Merkezine giderek teslim olur. Ona inanmayan federal ajanlara kendisine verilen 84.000 doları veren Dasch, bundan sonra ciddiye alınarak saatlerce sorgulanır. Dasch haricinde hiçbir Alman planlarının öğrenildiğinden haberdar değildir. İzleyen iki hafta içinde Burger ile diğer altı Alman yakalanacak ve yedi kişilik askeri mahkemenin karşısına çıkartılacaktır. 8 Alman mahkeme sürecinde savaş kurallarını çiğnemekle, düşmana istihbarat sağlamak, casusluk yapmak ve bu amaç için plan kurmak suçlarından yargılanırlar. Sanıkların avukatları davanın sivil mahkemede görülmesini isteseler de bu talep üst mahkeme tarafından reddedilir. Washington Adalet Bakanlığı binasında yapılan duruşmalar sonucunda tüm sekiz sanık da suçlu bulunur ve ölüm cezasına çarptırılır. ABD Başkanı Roosevelt ise Burger'in cezasını ömürboyu hapse, planı ortaya çıkaran Dasch'ınkini ise 30 yıla çevirir. Ölüm cezasına çarptırılınlar 8 Ağustos günü elektrikli sandalyede idam edilirler ve Washington'daki Blue Plains mezarlığına gömülürler.^[1] 1948 yılında ABD Başkanı Truman, Dasch ve Burger'i affederek işgal altındaki Almanya'daki ABD bölgesine dönmelerine izin verir. Amerikan Nazi Partisi tarafından mezarların olduğu yere mezar taşları yaptırılmıştır. Sonraki hayatında Dasch ve Burger Almanya'da diğer casusların ölümüne sebep oldukları gerekçesiyle eleştirileceklerdir. Dasch kendisini aklamaya çalışan bir kitap yazacak, 1992 yılında ölecektir.