İçeriğe atla

Pasifisizm

Pasifisizm, barış davasını ilerletmek için gücün kesinlikle gerekli olduğu durumlar dışında, şiddete veya savaşa karşı etik muhalefeti ifade eden genel terimdir. Pasifizm ile birlikte barışseverlik geleneği ve tutumundan doğmuştur. Pasifizm savaşın desteklenmesini koşulsuz olarak reddedilmesini, mutlak pasifizmi içerirken, pasifisizm savaşın önlenmesini görev olarak görmekle birlikte, bu amaca ulaşmak için kontrollü bir silahlı güç kullanımını kabul eder.[1] Martin Caedel'e göre, pasifisizm ya da pasifisist tutum liberalizm, sosyalizm ya da feminizm gibi belirli bir politik konum ya da ideolojiden kaynaklanır.[2]

Gelişimi

Pasifizm, genellikle öldürme, şiddet ya da savaşın her durumda koşulsuz olarak yanlış olduğunu belirten mutlak pasifizm ile tüm savunma savaşlarını ve caydırıcı eylemleri ahlaki olarak haklı kabul eden savunmacılık arasında uzanan bir yelpazeye sahiptir. Pasifisizm ise, savaşın yalnızca kesin bir "son çare" olarak görülebileceğini ve gerek saldırganlığı gerekse militarizmi kınadığını belirtir. 1940'larda bu iki terim kavramsal olarak ayırt edilmiyor, pasifisizm sadece daha yaygın ve daha kısa biçiminden (pasifizm) daha az 'barbarca' olan, arkaik bir yazım olarak kabul ediliyordu.[3]

Pasifisizm terimi ilk kez 1910 yılında William James tarafından kullanılmıştır.[4] Bu farklı teori daha sonra AJP Taylor tarafından The Trouble-Makers (Sorun Yaratanlar) adlı çalışmasında (1957)[5] geliştirildi ve daha sonra Ceadel tarafından 1987 yılındaki Thinking About Peace and War (Barış ve Savaş Hakkında Düşünmek) adlı kitabında tanımlandı.[6][7] Ayrıca, Richard Norman'ın Ethics, Killing and War (Etik, Öldürme ve Savaş) adlı kitabında da ayrıntılı olarak tartışıldı. Böylece bu kavram, "barışçıl bir politika savunuculuğu" anlamına geldi.[8]

Tarihteki en büyük ulusal barış derneği olan Britanya Milletler Cemiyeti Birliği, pasifist olmaktan çok pasifisist bir yönelime sahipti.[9] Tarihsel olarak, barış aktivistlerinin çoğu katı pasifistlerden ziyade pasifisistlerdi.[10]

Kaynakça

  1. ^ Grassroots Pacifism in Post-War Japan: The Rebirth of a Nation (İngilizce). Londra: Routledge. 4 Kasım 2004. ISBN 9781134308170. 1 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2021. 
  2. ^ Political Sociology of Japanese Pacifism (İngilizce). Londra: Routledge. 2018. ISBN 9781351672955. 1 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2021. 
  3. ^ "Pacificist or Pacifism ?". The Spectator. 5 Eylül 1940. s. 13. 1 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2021. 
  4. ^ The Routledge Handbook of Pacifism and Nonviolence (İngilizce). Routledge. 2 Şubat 2018. ISBN 9781317271970. 1 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2021. 
  5. ^ ‘‘Pasifisizm’ ile kastettiğim, barışçıl politika savunucuğudur; (ancak yirminci yüzyılda icat edilen) ‘pasifizm’ ise direnişsizlik doktrinidir. Bu ikincisi, politikanın reddidir, alternatif değildir ve dolayısıyla benim konumla alakası yoktur. Nitekim Barış Cemiyetlerini kale almıyorum.’ AJP Taylor, The Trouble-Makers, Londra: H Hamilton, 1957, s. 51
  6. ^ "Pacifism - Internet Encyclopedia of Philosophy". 6 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2021. 
  7. ^ "Pledge Peace Union - Debating Peace and War". 9 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2021. 
  8. ^ Mainstreaming Pacifism: Conflict, Success, and Ethics. Londran: Lexington Books. 2016. s. 12. ISBN 9780739187180. 
  9. ^ Donald Birn, The League of Nations Union, Oxford: Oxford University Press, 1981
  10. ^ Martin Ceadel, Semi Detached Idealists: The British Peace Movement and International Relations, 1854-1945, Oxford: Oxford University Press, 2000, s. 7

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">II. Dünya Savaşı</span> 1939-1945 yılları arasındaki küresel savaş

II. Dünya Savaşı, 1939'dan 1945'e kadar süren küresel savaştır. Savaşa dönemin büyük güçleri ve dünya ülkelerinin büyük çoğunluğu katıldı, Müttefikler ve Mihver olmak üzere iki karşıt askerî ittifak kuruldu. 30'dan fazla ülkeden gelen 100 milyondan fazla personelin doğrudan katıldığı bu topyekûn savaşta, savaşın büyük tarafları tüm ekonomik, endüstriyel ve bilimsel kapasitelerini savaş için seferber ettiler. 70 ila 85 milyon ölümle sonuçlanan II. Dünya Savaşı, insanlık tarihindeki en ölümcül savaştı ve savaş boyunca askerî personelden daha çok sivil kayıp verildi. Milyonlarca insan soykırımdan, planlanmış açlık ölümlerinden, katliamlardan ve hastalıklardan öldü. Tanklar, zırhlı araçlar, savaş uçakları, stratejik bombardımanlar, uçak gemileri, radar ve sonar, nükleer silahların geliştirilmesi ve roketler gibi birçok savaş teknolojisi savaşta önemli rol oynadı.

<span class="mw-page-title-main">Sparta</span> Yunan anakarasında yer alan antik kent

Sparta Antik Yunanistan'ın Lakonya bölgesindeki öne çıkan bir şehir devletiydi. Söz konusu şehir devleti, antik dönemde Lakedemon olarak bilinirken, Sparta ismi Peloponez'in güneydoğusunda bulunan Lakonya bölgesindeki Evrotas Nehri'nin kıyısındaki ana yerleşim bölgesi için kullanılan bir isimdi. Sparta, MÖ 650'lerde Antik Yunanistan'daki baskın askeri kara kuvveti hâline gelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Pasifizm</span>

Pasifizm, uyuşmazlıkların çözümü ya da çıkar sağlama aracı olarak savaşa ve şiddete karşı olmak demektir. Pasifizm, uluslararası uyuşmazlıklara barışçıl yollarla çözüm bulunabileceği ve bulunması gerektiği inancından; askeri ve savaş kurumlarının ortadan kaldırılmasına yönelik çağrılara; toplumun herhangi bir şekilde devlet gücü aracılığıyla örgütlenmesine karşı olmaya ; politik, ekonomik ya da toplumsal amaçlara ulaşmak için fiziksel şiddet kullanılmasının reddedilmesine; barış davasını savunmak için mutlaka gerekli durumlar dışında güç kullanılmasının mahkûm edilmesine (pasifisizm); kendini ve başkalarını savunmak dahil, her türlü koşul altında şiddete karşı olmaya dek uzanan, geniş bir düşünce yelpazesini kapsar.

<span class="mw-page-title-main">Savaş</span> Topluluklar arasında yapılan silahlı veya silahsız yoğun çatışma eylemi

Savaş veya harp; ülkeler, hükûmetler, bloklar ya da bir ülke içerisindeki toplumlar, isyancılar veya milisler gibi büyük gruplar arasında gerçekleşen silahlı çatışmaya denir.

<span class="mw-page-title-main">Versay Barış Antlaşması</span> I. Dünya Savaşı sonunda İtilaf Devletleri ile Almanya arasında imzalanan barış antlaşması

Versay Barış Antlaşması, I. Dünya Savaşı sonunda İtilaf Devletleri ile Almanya arasında imzalanan barış antlaşmasıdır. 18 Ocak 1919'da başlayan Paris Barış Konferansı'nda müzakere edilmiş, 7 Mayıs 1919'da son metin Almanlara deklare edilmiş, 23 Haziran'da Alman Parlamentosu'nca kabul edilmiş ve 28 Haziran'da Paris'in Versay banliyösünde imzalanmıştır.

Edward Hallett Carr, İngiliz tarihçi, öğretim görevlisi ve yazar.

<span class="mw-page-title-main">1821-1823 Osmanlı-İran Savaşı</span> Osmanlı İmparatorluğu ile İran arasında 1821-1823 yılları arasında yapılmış savaş

1821-1823 Osmanlı-İran (Kaçar) Savaşı, Osmanlı Devleti ile İran'daki Kaçar Hanedanı arasında 1821-1823 yılları arasında Irak ve Doğu Anadolu Bölgesi'nde yapılmış olan bir dizi savaştır. 1813 yılındaki Gülistan Antlaşması ile Azerbaycan ve Kafkaslar'da Ruslara büyük ölçüde toprak kaptıran İran'daki Kaçar Hanedanı, bu toprak kayıplarını Osmanlılar'dan toprak alarak telafi etmek istediği için, Avrupalıların da kışkırtmalarıyla Bağdat ve Şehrizor bölgelerine saldırılar düzenledi. Sınır olaylarının ve saldırıların yoğunlaşması üzerine II. Mahmut, İran'a savaş ilan etti (1820).

<span class="mw-page-title-main">Antimilitarizm</span>

Antimilitarizm, savaşa karşı çıkan bir doktrindir. Büyük ölçüde emperyalizmi eleştiren teorik bir temele dayanan anti-militarizm, Birinci ve İkinci Enternasyonal'in açık hedefleri olmuştur. Pasifizm, ihtilafların şiddete başvurmadan çözülmesi gerektiği doktrini iken, Paul B. Miller anti-militarizmi "ordunun sivil gücünü ve nihayetinde uluslararası savaşları azaltmak" olarak tanımlıyor. Cynthia Cockburn, anti-militarist bir hareketi "askerî yönetime, yüksek askerî harcamalara veya ülkelere yabancı üsler dayatılmasına" karşı çıkan bir hareket olarak tanımlar. Martin Ceadel, anti-militarizmin bazen pasifizmle, yani barış amacını ilerletmek için gücün gerekli görüldüğü durumlar dışında, savaşa veya şiddete genel muhalefetle eş tutulduğuna işaret ediyor.

<span class="mw-page-title-main">Alfred Hermann Fried</span> Avusturyalı gazeteci ve yazar; Nobel Barış Ödülü sahibi (1864-1921)

Alfred Hermann Fried, Avusturyalı Yahudi pasifist, yayıncı, gazeteci ve Alman Barış Hareketi'nin kurucularındandır. 1911 yılında Tobias Asser ile birlikte Nobel Barış Ödülü kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Martha Gellhorn</span> Amerikalı gazeteci (1908 – 1998)

Martha Ellis Gellhorn Amerikalı romancı, gazeteci, gezi yazarı ve Londra Daily Telegraph'ın da dahil olduğu birçoklarına göre 20. yüzyılın en iyi savaş muhabirlerinden biri. Gellhorn ayrıca ilk kadın savaş muhabiridir. 60 yıllık kariyeri boyunca, dünyada gerçekleşen tüm büyük çatışmalara giderek, oralarda canlı olarak haber yapmıştır. Gellhorn ayrıca Amerikalı yazar Ernest Hemingway'in üçüncü karısıdır. Evlilikleri 1940'tan 1945'e kadar sürmüştür. 89 yaşında hasta ve neredeyse tamamen kör olan Gellhorn aşırı doz ilaç alarak intihar etmiştir. Ölümünden sonra Martha Gellhorn Gazetecilik Ödülü'ne adı verilerek anılmıştır.

Donata Beatrice Gisela Heuser, Alman tarihçi ve siyaset bilimci.

<span class="mw-page-title-main">Barış hareketi</span> Belli bir savaşı veya tüm savaşları bitirmeye yönelik sosyal hareket

Barış hareketi, belli bir savaşı bitirmeyi, insanlar arası şiddeti en aza indirmeyi amaçlayan bir toplumsal hareket. Genellikle dünya barışını sağlama amacıyla bağlantılıdır. Bu hedeflere ulaşmak için pasifizm, şiddetsiz direniş, diplomasi ve boykot savunuculuğu yapılır.

Doktrin veya öğreti, belirli bir konu ya da inanç sistemine ilişkin kabul, ilke ve kurallar bütünü.

Erdem etiği, zihin, karakter ve dürüstlük duygusunu vurgulayan normatif etik teorilerdir. Erdem etiği ile ilgilenenler, eylemin sonuçlarına odaklanan erdemlerin ve diğer ilgili sorunların doğasını ve tanımını tartışırlar. Bunlar, erdemlerin nasıl elde edildiğini, çeşitli gerçek yaşam bağlamlarında nasıl uygulandıklarını ve evrensel bir insan doğasında mı yoksa çok sayıda kültürde mi kök salmış olduklarını içerir.

Feminist etik, geleneksel etik teorilerinin, çoğunlukla erkek egemenliğinde olduğu için, kadının ahlaki deneyimine az değer verildiği inancına dayanan bir etik yaklaşımdır ve bu nedenle etiği dönüştürmek için bütüncül bir feminist yaklaşımla yeniden şekillendirmeyi seçer.

<span class="mw-page-title-main">Savaş karşıtı örgütlerin listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Savaşlara organize, kararlı ve ilkeli muhalefeti kolaylaştırmak için insanlar genellikle savaş karşıtı örgütleri kurdular. Bu gruplar, bir savaşı veya bekleyen savaşı ele alan geçici koalisyonlardan, savaş kavramını ve büyük ölçekli yıkıcı çatışmalara yol açan faktörleri sona erdirmek için çalışan daha kalıcı yapılandırılmış örgütlere kadar uzanır. Savaş karşıtı olanların ezici çoğunluğu bunu şiddet içermeyen bir şekilde yapmaktadır. Aşağıdaki savaş karşıtı örgütler listesi, dünyanın dört bir yanından geçmiş ve mevcut savaş karşıtı gruplarını listelemektedir.

<i>Savaş ve Barış</i> (film serisi)

Savaş ve Barış Sergei Bondarchuk tarafından yazılan ve yönetilen 1966-67 Sovyet yapım savaş drama filmi ve Leo Tolstoy'un 1869 tarihli Savaş ve Barış romanının film uyarlamasıdır. 1966 ve 1967 yılları boyunca dörde bölünerek yayınlanan filmde başrolde Bondarchuk, Pierre Bezukhov rolünde yer alır. Prens Andrei Bolkonsky ve Nataşa Rostova karakterlerini ise Vyacheslav Tikhonov ve Ludmila Savelyeva oynamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Teslim olma</span>

Teslim olma (teslimiyet) askerî terim olarak; toprak, asker, tahkimat, gemi veya teçhizat üzerindeki kontrolün başka bir güce bırakılmasıdır. Teslim olma, barışçıl bir şekilde gerçekleştirilebilir veya savaşta yenilginin sonucu olabilir. Egemen bir devlet, savaşta yenilginin ardından, genellikle bir barış antlaşması veya kapitülasyon antlaşması imzalayarak teslim olabilir. Bir savaş alanında teslim olma, ya şahıslar tarafından ya da subaylar tarafından emredildiğinde, normalde teslim olanların savaş esiri olmasıyla sonuçlanır.

Jingoizm, bir ülkenin kendi ulusal çıkarları olarak tanımladığı şeyleri, barışçıl yöntemler yerine tehdit veya fiili güç kullanarak savunmak gibi saldırgan ve proaktif bir dış politika tercih eden milliyetçilik türüdür. Halk dilinde şovenizm, önyargılı birinin kendi ülkesini diğer ülkelerden üstün gören aşırı milliyetçiliktir.

<span class="mw-page-title-main">Savaş karşıtı hareket</span>

Savaş karşıtı hareket, genellikle bir ulusun silahlı bir çatışma'yı başlatma veya sürdürme kararına karşı, belki de var olan haklı bir neden'den bağımsız olarak, toplumsal bir hareket'tir. Savaş karşıtlığı terimi, çatışmalar sırasında tüm askerî güç kullanımına veya savaş karşıtı kitaplara, tablolara ve diğer sanat eserlerine karşı çıkan pasifizm'e de atıfta bulunabilir. Bazı eylemciler savaş karşıtı hareketlerle barış hareket'lerini birbirinden ayırır. Savaş karşıtı eylemciler, hükûmetlere belirli bir savaşa veya çatışmaya son vermesi veya önceden önlemesi amacıyla baskı yapmak için protesto ve diğer taban hareketleri ile birlikte çalışır.