Parrhasius (ressam)
Antik Yunan ressamlar |
---|
|
Evenor'un oğlu Efesli Parrhasius (Grekçe: Παρράσιος), Antik Yunanistan'ın en tanınmış ressamlarından biriydi. Atina'da yaşayan Parrhasius, Attikalı sanatçılar arasında kabul edilir. Parrhasius'un yaşadığı dönem, o ve Sokrates arasında geçen sanatla ilgili diyalogları kaydeden Ksenofon sayesinde bilinir, bu bilgiler ışığında MÖ 399 yılından önce yaşamış bir sanatçı olarak öne çıkar. Genç Seneca, MÖ 346 yılında Philip'in sattığı Olinteli bir köleyi alan Parrhasius'un, Atina'daki Partenon için zincire vurulmuş Prometheus modeli elde etmek için köleye işkence yaptığı bir hikâyeyi anlatır; ancak Michelangelo hakkında da benzeri anlatılan bu hikâye, kronolojik olarak imkânsızdır.
Gaius Plinius Secundus, Parrhasius'un Zeuxis ile girdiği kimin daha iyi bir ressam olduğu konusunda girdikleri iddiadan bahseder. Zeuxis, o kadar mükemmel üzüm taneleri çizmiştir ki, bir kuş sürüsü üzümleri gerçek sanıp resmi gagalamışlardır ve bu şekilde Zeuxis, kuşları kandırmıştır. Daha sonra ikili, Parrhasius'un atölyesine gitmiştir ve Parrhasius Zeuxis'ten, eserini kapatan perdeyi açmasını istemiştir. Zeuxis perdeyi açmaya çalışınca, perdenin aslında sadece bir perde resmi olduğunu anlamıştır ve "Ben kuşları kandırdım, ama Parrhasius Zeuxis'i kandırdı." diyerek yenilgiyi kabul etmiştir
Parrhasius, döneminin en iyi ressamları arasında kabul edilmiştir. O dönemki eserlerde özellikle, çizdiği dış hatlar övülür ve tahta ile parşömen üzerindeki çizimleri, dönemin ressamları tarafından büyük değer görmüş ve üzerinde çalışma amacıyla muhafaza edilmiştir. İlk olarak öne çıkardığı resim yeteneği, arka planda kendini gösteren figürleridir. Çizdiği Theseus'un resmi, Roma'nın Capitol Tepesi'ni süslemiştir. Boş zamanlarında eğlence için çizdiğini söylediği müstehcen resimler dışındaki diğeri çalışmaları çoğunlukla mitolojik grupları içerir. Atina halkını kişileştirdiği Demos resmi, anlatıldığı üzere, Atina halkının öne çıkan ancak birbiriyle bağdaşmayan on iki özelliğine dayanan bir hicviyedir.
kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "madde adı gerekli". Encyclopædia Britannica (11. bas.). Cambridge University Press.
Bu madde artık