Paris yeşili
Diğer adlar C.I. pigment yeşil 21, zümrüt yeşili, Schweinfurt yeşili, imparatorluk yeşili, Viyana yeşili, Mitis yeşili, Veronese yeşili[1] | |
Tanımlayıcılar | |
---|---|
CAS numarası | |
3D model (JSmol) | |
ECHA InfoCard | 100.125.242 |
PubChem CID | |
UN numarası | 1585 |
CompTox Bilgi Panosu (EPA) | |
| |
| |
Özellikler | |
Molekül formülü | Cu(C2H3O2)2·3Cu(AsO2)2 |
Molekül kütlesi | 1013.79444 g/mol |
Görünüm | Zümrüt yeşili kristal toz |
Yoğunluk | >1.1 g/cm3 (20 °C) |
Erime noktası | >345 °C (653 °F; 618 K) |
Kaynama noktası | ayrışır |
Çözünürlük (su içinde) | çözünmez |
Çözünürlük | Çözünür fakat asitlerde kararsız Alkolde çözünmez |
Tehlikeler | |
GHS etiketleme sistemi: | |
R-ibareleri | R23/25 R50/53 |
Öldürücü doz veya konsantrasyon (LD, LC): | |
LD50 (medyan doz) | 22 mg/kg |
NIOSH ABD maruz kalma limitleri: | |
PEL (izin verilen) | [1910.1018] TWA 0.010 mg/m3[2] |
AB sınıflandırması | Şablon:Hazchem T Şablon:Hazchem N |
Güvenlik bilgi formu (SDS) | CAMEO MSDS |
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa). | |
Renk koordinatları | ||
---|---|---|
Hex | #50C878 | |
RGB | (r, g, b) | (80, 200, 120) |
CMYK | (c, m, y, k) | (60, 0, 40, 22) |
HSV | (h, s, v) | (140°, 60%, 78%) |
Paris yeşili (bakır (II) asetat triarsenit veya bakır (II) asetoarsenit) inorganik bir bileşiktir . Yeşil pigment olarak Schweinfurt yeşili, zümrüt yeşili veya Viyana yeşili olarak da bilinir. Toksisitesine rağmen, bir rodentisit ve böcek ilacı,[3] ve ayrıca bir pigment olarak kullanılan, oldukça toksik bir zümrüt yeşili kristal tozdur.[4] Havai fişeklerde mavi renklendirici olarak da kullanılır.[5] Paris yeşili renginin, çok ince öğütüldüğünde soluk mavi bir yeşille, kaba öğütüldüğünde daha derin bir yeşile kadar değiştiği söylenir.
Hazırlanması
Paris yeşili, bakır (II) asetat ve arsenik trioksitin birleştirilmesiyle hazırlanabilir.[6]
İcadı
1814 yılında Bavyera Schweinfurt'da Wilhelm Dye and White Lead Şirketi'nde iki kimyager Russ ve Sattler tarafından 'zümrüt yeşili' olarak icat edildi. Scheele'nin yeşili üzerinde daha iyi bir pigment üretmeye çalışıyorlardı, özellikle daha uzun ömürlü ve kükürtün çevresinde kararmayı daha azalttıler. [a] Tarifi 1822'de yayınladıklarında, toksisitesi belirginleşti.[7] Buna rağmen, Scheele'nin yeşili gibi, zehirlenme kazalarına sebep olmaya devam ettiler.[8]
Kullanımları
Böcek ilacı
20. yüzyılın başında, kurşun arsenatla harmanlanmış Paris yeşili, Amerika'da ve başka yerlerde elma gibi ürünlerde böcek ilacı olarak kullanıldı. Toksik karışımın "ağaçları ve etrafındaki otları yaktığını" söyleniyordu. Paris yeşili sıtmayı kontrol etmek için 1944'te İtalya, Sardunya ve Korsika'da ve 1945'te İtalya'da yoğun şekilde uçakla püskürtüldü. Bir zamanlar Paris lağımlarındaki fareleri öldürmek için kullanıldı, bu nedenle Paris yeşili olarak adı kaldı.[9] Ayrıca Amerika'da, tütün budularını, Heliothis virescens'i kontrol etmek için yoğun bir şekilde kullanılmıştır .
Pigment
Ayrıca zümrüt yeşili denilen Paris yeşili, popüler bir pigment olarak (diğerlerinin yanı sıra) İngiliz ressam W. Turner, İzlenimci (Monet ve Renoir gibi) ve Post İzlenimci (Gauguin, Cezanne ve Van Gogh gibi) sanatçılar tarafından boyalarda kullanıldı.[10]
İlgili pigmentler
Benzer doğal bileşikler mineraller chalcophyllite Cu18Al2(AsO4)3(SO4)3(OH)27 · 36 H2O, conichalcite CaCu(AsO4)(OH), kornubit Cu5(AsO4)2(OH)4, cornwallite Cu5(AsO4)2(OH)4 · H2O ve liroconite Cu2Al(AsO4)(OH)4 · 4 H2O'dir. Bu canlı renkli mineraller, yeşilimsi maviden hafif sarımsı yeşile kadar değişmektedir.
Scheele'nin yeşili, Paris yeşili ilk kez hazırlanmadan kısa süre önce yaklaşık 1814'te geliştirilmiş, kısa bir süre için kullanılabilmiş; kimyasal olarak daha basit, daha az parlak ve daha az kalıcı, sentetik bakır-arsenik pigmenttir. Duvar kağıdı pigmenti olarak popülerdi ve nem ve küf ile arine gazına indirgenecekti. Paris yeşili de duvar kağıdı içinde bir dereceye kadar kullanılmış olabilir ve benzer şekilde de bozulmuş olabilir. Her iki pigment bir zamanlar mürekkep formüllerinde kullanılmıştır.
Eski Romalılar, bunlardan birini, muhtemelen konikalit'i yeşil pigment olarak kullandılar. İzlenimcilerin kullandığı Paris yeşil boyasının nispeten kaba parçacıklardan oluştuğu söylenir. Daha sonra, kimyasal, gittikçe daha küçük öğütücüler ile ve kirleri dikkatlice çıkarılarak üretildi; kalıcılığı azaldı. Suluboya ve mürekkeplerde de kullanım için daha iyi bir şekilde öğütülmüş olması muhtemeldir.
Ayrıca bakınız
- Renklerin listesi
- İnorganik pigmentlerin listesi
Not
- ^ Kükürt, çoğunlukla yanan kömür ateşinden üretilmiştir.
Kaynakça
- ^ "Health & Safety in the Arts -- Painting & Drawing Pigments" (İngilizce). Environmental Management Division, City of Tucson AZ. 20 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2011.
- ^ NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards. "#0038". National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH).
- ^ "Hazardous Substance Fact Sheet" (PDF) (İngilizce). NJ Dept. of Health and Senior Services. 10 Ekim 2017 tarihinde kaynağından (pdf) arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2011.
- ^ "Dangers in the Manufacture of Paris Green and Scheele's Green". 5 (2). Monthly Review of the U.s. Bureau of Labor Statistics. 1917. ss. 78-83. JSTOR 41829377.
- ^ "How to Use Copper in Pyro Star Compositions to Create Blue Fireworks Stars". Skylighter. 21 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2011.
- ^ "H.Wayne Richardson, "Copper Compounds" in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry 2005, Wiley-VCH, Weinheim. DOI:10.1002/14356007.a07_567
- ^ Emsleysayfa=118, John (2005). The Elements of Murder: A History of Poison. OUP. ISBN 9780192805997.
- ^ Whorton, James C. (2010). The Arsenic Century: How Victorian Britain was Poisoned at Home, Work, and Play. OUP. s. 162. ISBN 9780191623431. 28 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2019.
- ^ The Natural Paint Book, by Lynn Edwards, Julia Lawless, Table of contents
- ^ Emerald green 15 Nisan 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Colourlex
Konuyla ilgili yayınlar
- Sanatçıların Pigmentlerinde Fiedler, I. ve Bayard, MA, "Zümrüt Yeşili ve Scheele'nin Yeşili" : Tarih ve Özelliklerinin El Kitabı, Cilt. 3: EW Fitzhugh (Ed.) Oxford Üniversitesi Yayınları 1997, s. 219-271
- Hughes, Michael F.; et al. (2011). "Arsenik Maruziyeti ve Toksikoloji: Tarihsel Bir Bakış" . Toksikoloji Bilimleri . 123 (2): 305-332. doi : 10.1093 / toxsci / kfr184 . PMC 3179678 . Sayfalar 21750349 .
- Sorensen, W. Conner (1995). Ağın Kardeşleri, Amerikan Entomolojisi, 1840-1880 . Alabama Üniversitesi Basını. s. 124-125.
- Mızrak, Robert J., Büyük Çingene Güvesi Savaşı, Çingene Güvesini Yok Etmek İçin Massachusetts'te İlk Kampanyanın Tarihi, 1890-1901. Massachusetts Press Üniversitesi, Amherst ve Boston, 2005. 1-55849-479-0 ISBN 1-55849-479-0
Dış bağlantılar
- Çevresel Tıpta Örnek Olaylar - Arsenik Toksisitesi20 Kasım 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Zümrüt yeşili nasıl yapılır 30 Ağustos 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Ulusal Kirletici Envanteri - Bakır ve bileşikler bilgi formu
- Zümrüt yeşili, Colourlex15 Nisan 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.