Doğu Anadolu Bölgesi, Türkiye'nin yedi coğrafi bölgesinden biridir. Anadolu topraklarındaki konumunda doğuda yer alması nedeniyle Birinci Coğrafya Kongresi tarafından 1941 yılında böyle isimlendirilmiştir. Ülkenin, nüfus yoğunluğu ve nüfusu en az olan bölgesidir. Bunda bölgenin yüzölçümünün büyük olması başlıca etkilerindendir.
Van Gölü, Van ve Bitlis illeri sınırları içerisinde bulunan Nemrut volkanik dağının patlaması sonucu, bölgedeki tektonik çöküntü alanının önünün kapanmasıyla oluşmuş bir volkanik set gölüdür.
Karadeniz Bölgesi, ismini Karadeniz'den alan, Sakarya Ovası'nın doğusundan Gürcistan sınırına kadar uzanan Türkiye'nin yedi coğrafi bölgesinden biridir. Gürcistan, Doğu Anadolu Bölgesi, İç Anadolu Bölgesi, Marmara Bölgesi ve adını aldığı deniz ile komşudur. Türkiye'deki bölgeler arasında büyüklük bakımından üçüncü sırada yer almaktadır, ayrıca doğu batı genişliği ve yerel saat farkı en fazla olan bölgedir. Karadeniz Bölgesi'nin en büyük ve gelişmiş şehirleri sırasıyla 1.371.274 nüfusuyla Samsun, ardından Trabzon ve Ordu'dur.
Marmara Gölü, Manisa'nın ilçesi Gölmarmara'nın güneyindeki bir alüvyal set gölüdür. Ege Bölgesi'nde yer alır. Gölün bulunduğu saha çukur olup batı ve kuzeyi tepelerle çevrilidir. Doğu kısmı Gediz Ovası'na, kuzeybatı kısmı Akhisar Ovası'na açık olup buralardan alüvyon setleriyle ayrılır. Bu durum, Marmara Gölü'ne set gölü karakterini verir. Gediz çöküntü havzası içinde bulunan gölün seviyesi, Gediz Ovası'nın seviyesinden daha alçaktır. Derinliği az olan gölün yüzölçümü 44,5 km²'dir. Gediz Nehri ile Demrek Deresi'nden ve kuzeydeki Kum Çayı'ndan göle kanallar açılmıştır. Bu kanallar bilhassa ilkbahar sonlarında kabarık olan akarsuların sularını göle taşırlar. Göl kapalı bir çukurda olup suları tuzludur. 12 Haziran 2017'de "Ulusal Öneme Haiz Sulak Alan" ilan edildi.
Hafik, eskiden Koçhisar, Sivas ilinin 39 km doğusunda yer alan, 2.382 km² yüz ölçümüne sahip bir ilçesidir. Kızılırmak havzasında Sivas-Erzincan kara yolu üzerinde kurulmuştur. Bilinen en eski adı Hafik olup 13. yüzyılda İbni Bîbî tarafından kaydedilmiştir. 1873 yılında Koçhisar adıyla kaza olmuştur. 1926 yılında Hafik adı yeniden kullanılmaya başlanmıştır.
Sarıyar Barajı Nallıhan'nın Sarıyar mahallesinde olup, Sakarya Nehri üzerinde 1951-1956 yılları arasında inşa edilmiş hidroelektrik enerji üretimi amaçlı bir barajdır. Beton ağırlık tipi olan barajın gövde hacmi 568.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 90 m'dir. Normal su kotunda göl hacmi 1.900 hm3, normal su kotunda göl 83,83 km2'dir. 4 alternetör ile çalışan santral 160 MW gücündeki hidro-elektrik santralinden ise yılda 378 GWh saat elektrik enerjisi elde edilir. Türkiye'nin ilk büyük HES barajıdır. Türkiye'deki tek santral atölyesi'ne sahiptir. Türkiye baraj gölü sıralamasında 6'cı sırayı yer almaktadır. Baraj havzası, yeşil kuşak ağaçlandırma eylem planı çerçevesinde ağaçlandırılmaktadır.
Karaidemir Barajı, Tekirdağ'inde, Poğaça Deresi üzerinde, sulama ve taşkın kontrolü amacı ile 1975-1983 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır.
Arpaçay Barajı, Ermenistan-Türkiye sınırında Arpaçay üzerinde yer alan bir barajdır. Sulama ve taşkın önleme amacı ile 1975-1980 yılları arasında inşa edilmiştir. Barajın tamamlanmasıyla Kafkasya'nın en büyük üçüncü baraj gölü olan Arpaçay Baraj Gölü oluşmuştur.
Büyükçekmece Barajı, İstanbul'da, Büyükçekmece Gölü üzerinde, içme-kullanma ve sanayi suyu temini amacıyla 1983-1988 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır.
Çad Gölü, Orta Afrika'da Nijerya, Kamerun, Nijer ve Çad sınırında yer alan bir göl.
Göl, karalar üzerindeki çanakları doldurmuş tatlı veya tuzlu su kütlesidir. Göller, kapalı havzaları dolduran geniş, durgun su kütlesi olarak da tanımlanır. Gölsel ortamlar, oldukça belirgin çökel türü ve çökel yapılarına sahiptirler.
Marmara Bölgesi, Türkiye'nin 7 coğrafi bölgesinden biridir.
Tuz Gölü, Türkiye'nin İç Anadolu Bölgesi'nde Ankara, Konya ve Aksaray illerinin sınırının kesiştiği yerde yer alan tuz gölüdür. Türkiye'nin tuz ihtiyacının %40'ı bu gölden sağlanır. Tuz Gölü'nde tuz, meteorolojik suların yer altına süzülerek daha önce oluşmuş tuz domlarını eritmesi ve tektonik hatlar boyunca yüzeye taşımasıyla oluşmaktadır.
Karkamış Barajı ve Hidroelektrik Santrali, Fırat üzerinde, Suriye-Türkiye sınırına 4,5 km mesafede yer alan, beton ağırlık ve toprak dolgu tipinde bir barajdır. Güneydoğu Anadolu Projesi'nin bir bölümünü teşkil eden baraj, sınır Fırat Projesi'nin ikinci ünitesidir. Türkiye'de nehir santrali tanımıyla gerçekleştirilen ilk uygulamadır.
Urmiye Gölü, İran'ın kuzeybatısında, Batı Azerbaycan Eyaleti ile Doğu Azerbaycan Eyaleti arasında bulunan tektonik oluşumlu tuz gölü.
Akyar Barajı, Ankara'da, Bulak Çayı üzerinde, içme suyu üretmek amacıyla 1996-2001 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır.
Işıklı Gölü Barajı, Denizli'de, 1950-1953 yılları arasında Işıklı Gölü çevresinin setlenerek bir su rezarvuarı haline getirilmesiyle oluşturulmuş bir barajdır.
Terkos Barajı, İstanbul'da, Durusu Gölü üzerinde, içme suyu amacıyla 1971 yılında bitirilmiş bir barajdır.
Paradeniz, Göksu Deltası'nda, Mersin ili sınırlarında bulunan lagün gölüdür. Deltada bulunan dört gölden birisidir.
II. Kvarkvare Cakeli, 1451'den 1498 yılına kadar Samtshe prensidir. Cakeli Hanedanı'ndan II. İvane Cakeli'nin oğludur. 1440'lı yıllarda kardeşi II. Ağbuğa'ya karşı ayaklandı ancak ayaklanmaları Gürcü soyluları tarafından bastırıldı. Buna karşın kardeşi Ağbuğa'nın ölümünden (1451) sonra yerine tahta geçti. Kvarkvare, Samtshe'nin bağımsızlığı için merkezi Gürcistan kraliyetine karşı savaşan babasına benziyordu. 1465'te Paravani Gölü yakınlarında Kral VIII. Giorgi'yi mağlup etti ve onu Ahaltsihe'ye hapsetti. Samtshe, bu muharebe sonrasında Gürcistan Krallığı'ndan ayrıldı. Ayrıca Gürcistan Krallığı'nın bölünmesiyle sonuçlanan Gürcü İç Savaşı'na katıldı. Kvarkvare'nin bağımsız saltanatı çevresindeki Müslüman devletler ile yaptığı savaşlarla dikkat çeker. Akkoyunlular 1466, 1476-1477 ve 1485'te büyük saldırılara başladılar ve 1479'dan itibaren Osmanlılar, Samsthe topraklarını işgal etmeye başladı. Kvarkvare bir dizi zafer kazandı. Ermeni kaynakları, 1479'da Erzurum çevresindeki araziyi harap ederek şehri haraca bağladığını kaydetmektedir. Ölümünden sonra Vardzia'daki Ananuri Kilisesi'nin kuzey duvarındaki bir mezarda eşiyle birlikte defnedilmiştir. Yerine oğlu I. Kaihosro Cakeli tahta çıktı.
