İçeriğe atla

Parasomni

Parasomniler uykuya dalarken, uyurken, uyku aşamaları arasında veya uykudan uyanma sırasında ortaya çıkan anormal hareketler, davranışlar, duygular, algılar ve rüyaları içeren bir uyku bozuklukları kategorisidir. Parasomniler uyanıklık, NREM uykusu ve REM uykusu arasındaki geçişler ve bunların kombinasyonları sırasında kısmi uyarılmalar olan uyku durumlarıdır.

NREM ile ilişkili parasomniler

NREM parasomniaları, yavaş dalga uykusu (SWS) olarak da bilinen NREM uykusunun 3. evresinde (veya R&K standardizasyonuna göre 4. evrede) ortaya çıkan uyarılma bozukluklarıdır. Hastanın beyninin SWS'den çıktığı ve uyku ile uyanıklık durumu arasında kaldığı fizyolojik bir aktivasyondan kaynaklanırlar. Bu bozukluklar özellikle uyku veya uyku-uyanıklık geçişleri sırasında otonom sinir sisteminin, motor sistemin veya bilişsel süreçlerin aktivasyonunu içerir.[1]

Bazı NREM parasomnileri (uykuda yürüme, gece terörü ve konfüzyonel uyarılma) çocukluk döneminde yaygındır ancak yaş arttıkça sıklığı azalır. Bazı kişilerde alkol, uyku yoksunluğu, fiziksel aktivite, duygusal stres, depresyon, ilaçlar veya ateşli bir hastalık nedeniyle tetiklenebilirler. Bu uyarılma bozuklukları, konfüzyonel uyarılmalardan, uyurgezerlikten gece terörüne kadar değişebilir. Diğer spesifik bozukluklar arasında uykuda yeme, uykuda seks, diş gıcırdatma, ritmik hareket bozukluğu, huzursuz bacak sendromu ve uykuda konuşma yer alır.

NREM ile ilişkili parasomnilerin ayırıcı tanısı[2]

  • Uykuda solunum bozukluğu
  • REM ile ilişkili parasomniler
  • Gece nöbetleri
  • Psikojenik dissosiyatif bozukluklar

Konfüzyonel uyarılmalar

Konfüzyonel uyarılma, bireyin uykudan uyandığı ve şaşkın bir durumda kaldığı bir durumdur. Bireyin kısmi uyanması ve ayağa kalkıp etrafına bakması ile karakterizedir. Genellikle yatakta kalırlar ve sonra tekrar uykuya dönerler. Bu bölümler saniyelerden dakikalara kadar sürebilir ve uyaranlara tepki vermeyebilir.[3] Konfüzyonel uyarılma çocuklarda yetişkinlere göre daha yaygındır. Çocuklarda yaşam boyu yaygınlığı %18,5, yetişkinlerde ise yaşam boyu yaygınlığı %2,9-4,2'dir.[4][5][6][7] Bebekler ve küçük çocuklar genellikle büyük miktarda hareket ve inlemeyle başlayan, daha sonra ara sıra dayak atmaya veya teselli edilemeyen ağlamaya dönüşebilen konfüzyonel uyarılmalar yaşarlar. Nadir durumlarda, konfüzyonel uyarılmalar yaralanmalara ve araç kazalarına neden olabilir, dolayısıyla tehlikeli olarak da değerlendirilebilir.[8] Bu eksik uyarılmaları tetikleyen başka bir uyku bozukluğu mevcut olabilir.[9]

Somniloquy (uykuda konuşma)

Kişinin rüyaları sırasında konuştuğu parasomni türüdür.

Uykuyla ilişkili anormal cinsel davranış

Uykuyla ilişkili anormal cinsel davranış, sekssomni, uyurgezerlik ile örtüşebilecek bir konfüzyonel uyarılma şeklidir.[10] Böylece kişi uykudayken cinsel ilişkiye girer. Bu davranışlar bilinçdışıdır, sıklıkla rüya görmeden ortaya çıkar ve klinik, sosyal ve hukuki sonuçları da beraberinde getirir.[11] Yaşam boyu yaygınlığı %7,1, yıllık yaygınlığı ise %2,7'dir.[5]

Uyurgezerlik

Uyurgezerliğin görülme sıklığı çocukluk çağında %1-17 arasında olup, en sık görülen olay on bir ila on iki yaş civarındadır. Yetişkinlerin yaklaşık %4'ü uyurgezerlik yaşamaktadır.[12] Yetişkinler için alkol, sakinleştiriciler, ilaçlar, tıbbi durumlar ve zihinsel bozuklukların tümü uyurgezerlik ile ilişkilidir.

Uyku terörü (gece terörü)

Uyku terörü yüksek sesli çığlıklar ve panik içerebildiği için en yıkıcı uyarılma bozukluğudur; aşırı durumlarda, koşarak veya duvarlara çarparak bedensel zarara veya maddi hasara yol açabilir. Bireyi teselli etmeye yönelik tüm girişimler boşunadır ve şaşkınlık durumunun uzamasına veya yoğunlaşmasına neden olabilir. Genellikle olaydan sonra hafıza kaybı yaşarlar ancak bu tam bir hafıza kaybı olmayabilir. Yetişkinlerin yaklaşık %3'ünde uyku terörü vardır ve bu parasomnianın sergilenen davranışları hafiften aşırı şiddete kadar değişebilir. Bu, şiddetli travma sonrası stres bozukluğu (TSSB) yaşayanlarda çok yaygındır.[4] Genellikle uykunun 3. evresinde ortaya çıkarlar.[13]

Uykuyla ilişkili yeme bozukluğu

Zihinsel Bozuklukların Tanısal ve İstatistiksel El Kitabı (DSM-V), uykuyla ilişkili yeme bozukluğunu (SRED) uyurgezerlik kapsamında sınıflandırırken, ICSD bunu NREM ile ilişkili parasomni olarak sınıflandırır.[10][14]

REM ile ilişkili parasomniler

REM uykusu davranış bozukluğu

Diğer parasomnilerden farklı olarak, kas atonisinin bulunmadığı hızlı göz hareketi uyku davranış bozukluğu (RBD), yaşlı erişkinlerde en yaygın olanıdır.[15] Bu, bireyin rüyalarını gerçekleştirmesine olanak tanır ve kendisinin veya başkalarının tekrar tekrar yaralanmasına (morluklar, yırtılmalar ve kırıklar) neden olabilir. Hastalar kendilerini yatağa bağlayarak, yastık barikatları kullanarak veya boş bir odada şilte üzerinde uyuyarak kişisel koruma önlemleri alabilirler.[4] Uyku ortamının güvenli bir yer olmasını sağlamanın yanı sıra melatonin ve klonazepam kullanan farmakolojik tedavi de tüm anormal davranışları ortadan kaldırmasa da RBD tedavisinde yaygındır.[16] Klonazepam tedavisine başlamadan önce obstrüktif uyku apnesi taraması yapılmalıdır.[17] Bununla birlikte, klonazepamın özellikle demans gibi nörodejeneratif bozuklukları olan hastalarda sabah kafa karışıklığı veya hafıza bozukluğu[17] gibi önemli yan etkileri nedeniyle dikkatli bir şekilde kullanılması gerekir.[18]

Demografik olarak RBD hastalarının %90'ı erkektir ve çoğu 50 yaşın üzerindedir.[4] Erkekler rüya sırasında daha saldırgan davranışlar sergileyebilirken, kadınlar uykularında daha fazla rahatsızlık sergiler.[19][20] RBD ayrıca genetik bir bileşikten de etkilenebilir çünkü birincil akrabaların, akraba olmayan kontrol grubuyla karşılaştırıldığında RBD geliştirme şansı önemli ölçüde daha fazla olduğu görülmektedir.[16][21]

REM uykusu davranış bozukluğunun tipik klinik özellikleri şunlardır:

  • Erkek cinsiyet
  • Ortalama başlangıç yaşı 50-65 (aralık 20-80)
  • Rüyalarla ilişkilendirilebilecek seslendirme, çığlık atma, küfür etme
  • Hastanın veya yatak arkadaşının yaralanmasıyla sonuçlanabilecek basit veya karmaşık motor aktivite
  • Genellikle uyku periyodunun ikinci yarısında meydana gelir (REM uykusu)
  • Nörodejeneratif hastalıklarla ilişkili olabilir[22]

Kaynakça

  1. ^ Vella, Silvano; Donati, Filippo; Wielepp, Peter; Weder, Bruno (August 2000). "SPECT during sleepwalking". The Lancet. 356 (9228): 484-485. doi:10.1016/S0140-6736(00)02561-7. PMID 10981896.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  2. ^ Bornemann, Michel A. Cramer (2016). "Classification of Parasomnias". Current Sleep Medicine Reports. 2 (2): 45-52. doi:10.1007/s40675-016-0039-y. ISSN 2198-6401.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  3. ^ "Irregular Bedtimes and Awakenings". Sleep Medicine Clinics (İngilizce). 9 (4): 481-489. 1 Aralık 2014. doi:10.1016/j.jsmc.2014.08.001. ISSN 1556-407X.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  4. ^ a b c d Schenck, Carlos H. (October 2005). "Insights from studying human sleep disorders". Nature. 437 (7063): 1279-1285. doi:10.1038/nature04287. ISSN 0028-0836. PMID 16251953.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  5. ^ a b Grønli, Janne; Pallesen, Ståle (2010). "Prevalence of different parasomnias in the general population". Sleep Medicine. 11 (10): 1031-1034. doi:10.1016/j.sleep.2010.07.011. PMID 21093361.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  6. ^ Ohayon MM, Priest RG, Zulley J, Smirne S. The place of confusional arousals in sleep and mental disorders: findings in a general population sample of 13,057 subjects. J Nerv Ment Dis. 2000;188(6):340-8.
  7. ^ Ohayon MM, Guilleminault C, Priest RG. Night terrors, sleepwalking, and confusional arousals in the general population: their frequency and relationship to other sleep and mental disorders. J Clin Psychiatry. 1999;60(4):268-76.
  8. ^ "Sleep education". 12 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2023. 
  9. ^ Chervin, Ronald D. (June 2007). "Pediatric Sleep Medicine". CONTINUUM: Lifelong Learning in Neurology. 13: 153-200. doi:10.1212/01.CON.0000275610.56077.ee. ISSN 1080-2371.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  10. ^ a b International Classification of Sleep Disorders. Darien, IL: American Academy of Sleep Medicine. 2014. 
  11. ^ Poli, Francesca; Gilmore, Emma V.; Pizza, Fabio; Vignatelli, Luca; Schenck, Carlos H.; Plazzi, Giuseppe (15 Ağustos 2014). "Sleep-Related Violence and Sexual Behavior in Sleep: A Systematic Review of Medical-Legal Case Reports". Journal of Clinical Sleep Medicine. 10 (8): 927-935. doi:10.5664/jcsm.3976. ISSN 1550-9389. PMC 4106950 $2. PMID 25126042.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  12. ^ Mahowald & Schenck. 1283.
  13. ^ Katugampola, M. (2005) Health & Human Development, Pearson Education.
  14. ^ American Psychiatric Association (2013). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. American Psychiatric Publishing. ISBN 9780890425558. OCLC 1031488488. 
  15. ^ "Tuck Sleep". 23 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2019. 
  16. ^ a b McCarter, S., & Howell, J. (2017). REM Sleep Behavior Disorder and Other Sleep Disturbances in Non-Alzheimer Dementias. Current Sleep Medicine Reports, 3(3), 193-203.
  17. ^ a b Fleming, J. A. E. (13 Mayıs 2014). "Parasomnias". Canadian Medical Association Journal. 186 (8): E273-E280. doi:10.1503/cmaj.120808. ISSN 0820-3946. PMC 4016090 $2. PMID 24799552.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  18. ^ Aurora, R., Zak, R., Maganti, R., Auerbach, S., Casey, K., Chowdhuri, S., . . . Morgenthaler, T. (2010). Best practice guide for the treatment of REM sleep behavior disorder (RBD). Journal of Clinical Sleep Medicine : JCSM : Official Publication of the American Academy of Sleep Medicine, 6(1), 85-95.
  19. ^ Bjørnarå, Dietrichs, & Toft. (2013). REM sleep behavior disorder in Parkinson's disease – Is there a gender difference? Parkinsonism and Related Disorders, 19(1), 120-122.
  20. ^ Bjørnarå, K., Dietrichs, E., & Toft, M. (2015). Longitudinal assessment of probable rapid eye movement sleep behaviour disorder in Parkinson's disease. European Journal of Neurology, 22(8), 1242-1244.
  21. ^ Dauvilliers, B., Yves, Postuma, Livia, Ronald, Ferini-Strambi, Livia, Luigi, Arnulf, Livia, Isabelle, Högl, Livia, Birgit, Manni, Livia, Raffaele, . . . Montplaisir, Livia, Jacques. (2013). Family history of idiopathic REM behavior disorder: A multicenter case-control study. Neurology, 80(24), 2233-2235.
  22. ^ Silber, M. H.; Saper, C. B.; Ferman, T. J.; Dickson, D. W.; Parisi, J. E.; Benarroch, E. E.; Ahlskog, J. E.; Smith, G. E. (5 Nisan 2007). "Pathophysiology of REM sleep behaviour disorder and relevance to neurodegenerative disease". Brain. 130 (11): 2770-2788. doi:10.1093/brain/awm056. ISSN 0006-8950. PMID 17412731.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Uyku</span> doğal dinlenme biçimi

Uyku, bilincin değiştiği ve duyusal etkinliğin belirli bir dereceye kadar azaldığı, bilinçli zihinsel etkinliğin durduğu bir haldir. Uykuda kas ve çevre ile etkileşim azalır. Uyku, uyaranlara tepki verme yeteneği açısından uyanıklıktan farklı olsa da aktif beyin kalıplarını içerir ve bu da onu koma veya bilinç bozukluklarından daha duyarlı yapar.

Narkolepsi, gündüz aşırı uyku eğilimi - Excessive Daytime Sleepiness (EDS) - ile karakterize edilen nöropsikiyatrik bir durumdur. Uyku felci, katapleksi ve hipnogojik halüsinasyonlar ise bu hastalığın uzantısında ortaya çıkan diğer bozukluklardır.

Shelly-Ann Fraser-Pryce OD, OJ, 60 metre 10 metre 200 metre'de yarışan Jamaikalı atletizm sprinter. Tüm zamanların en büyük sprinterlerinden biri olarak kabul ediliyor.

<span class="mw-page-title-main">Cinsel taciz</span>

Cinsel taciz, cinsel iyilik karşılığında istenmeyen ve uygunsuz ödül vaatleri dahil olmak üzere, açık veya örtülü cinsel imaların kullanılmasını içeren bir taciz türüdür. Cinsel taciz, sözlü ihlallerden cinsel istismara veya saldırıya kadar bir dizi eylemi içerir. Taciz işyeri, ev, okul veya dini kurumlar gibi birçok farklı sosyal ortamda meydana gelebilir. Tacizciler veya kurbanlar herhangi bir cinsiyetten olabilir.

<span class="mw-page-title-main">Uyurgezerlik</span>

Uyurgezerlik ya da bilinen diğer adlarıyla uyurgezer veya uykuda gezinme, parasomni kategorisinde bir tür uyku bozukluğudur. Uyurgezerler düşük bilinç halinde olmalarına rağmen, yavaş dalga uykusu aşamasından kaynaklanan ve genellikle tam bir bilinç durumunda gerçekleştirdikleri faaliyetleri gerçekleştirirler. Bu faaliyetler kişinin yatakta oturması, banyo veya yürüyüş ya da temizlik yapması gibi basit faaliyetler olabileceği gibi araç sürme, yemek pişirme veya elektronik cihaz kullanmaya çalışmak gibi daha karmaşık faaliyetler de olabilir. Ayrıca bazı vakalarda halüsinasyon görmek gibi algı bozuklukları yaşanabildiği gibi bu durum cinayete kadar varabilir.

Uyku Bozukluklarının Uluslararası Sınıflaması ya da "klinisyenler ve araştırmacıların uyku bozuklukları alanında kullandıkları epidemiyolojik ve kodlu tanı koyma kaynağıdır." ICSD Amerikan Uyku Tıbbı Akademisi ile Avrupa Uyku Araştırmaları Topluluğu, Japon Uyku Araştırmaları Topluluğu ve Latin Amerika Uyku Topluluğu tarafından oluşturuldu. 1979'da hazırlanan Uyku Ve Uyarılma Bozukluklarının Tanısal Sınıflaması (DCSAD)'nın bir revizyonu olarak geliştirildi. İlk olarak 1990'da çıkarıldı, 1997'de ICSD-R adıyla revize edilerek yeniden basıldı. ICSD-2 adındaki güncellenmiş ikinci edisyonu 2005'te, üçüncü edisyonu ICSD-3 ise 2014'te çıktı.

<span class="mw-page-title-main">Uyku döngüsü</span>

Uyku döngüsü, uykunun yavaş dalga ve REM arasındaki (paradoksal) fazları arasındaki bir salınımdır. Bazen uyku ve uyanıklık arasındaki sirkadiyen dönüşümden ayırt etmek için ultradian uyku döngüsü, uyku-rüya döngüsü veya REM-NREM döngüsü olarak adlandırılır. İnsanlarda bu döngü 1-2 saat sürer. İnsanlar genellikle gece 01:00 ile 15:00 arasında büyürler.

Pek çok hipotez, insanlarda uyku ve öğrenme arasındaki olası ilişkileri açıklar. Araştırmalar, uykunun beynin dinlenmesine imkan tanımaktan daha fazlasını yaptığını belirtiyor. Uyku, aynı zamanda uzun süreli belleğin pekiştirilmesine de yardımcı olabilir.

Uyku tıbbı, uyku bozuklukları ve bozukluklarının tanı ve tedavisine ayrılmış tıbbi bir uzmanlık veya alt uzmanlık alanıdır. 20. yüzyılın ortalarından itibaren, araştırmalar uyku-uyanıklık işleyişi hakkında artan bilgi sağlamış ve birçok soruyu yanıtlamıştır. Hızla gelişen alan, bazı ülkelerde tanınan bir tıbbi alt uzmanlık alanı haline gelmiştir. Dental uyku tıbbı ayrıca bazı ülkelerde kurul sertifikası almaya hak kazanır. Uygun şekilde organize edilmiş, minimum 12 aylık, lisansüstü eğitim programları Amerika Birleşik Devletleri'nde hala tanımlanmaktadır. Bazı ülkelerde uyku araştırmacıları ve hastaları tedavi eden doktorlar aynı kişiler olabilir.

Little Baby's Ice Cream, Philadelphia merkezli bir dondurma şirketiydi.

<span class="mw-page-title-main">Davranışsal uyku tıbbı</span>

Davranışsal uyku tıbbı (BSM), uyku tıbbı içinde, uykuyu etkileyen psikolojik, fizyolojik, davranışsal, bilişsel, sosyal ve kültürel faktörlere odaklanan, uyku ile ilgili bozuklukların bilimsel araştırmasını ve klinik tedavisini kapsayan bir alandır. BSM'nin klinik uygulaması, öncelikle farmakolojik olmayan tedavileri kullanan kanıta dayalı bir davranışsal sağlık disiplinidir. BSM müdahalelerinde kullanılan birincil teknikler, uyku ile ilgili zorlukları başlatan ve sürdüren davranış, düşünce ve çevresel faktörlerde sistematik değişiklikleri içerir.

Nancy M. Petry, bağımlılık bozuklukları, davranışsal farmakoloji, dürtüsellik ve kompulsif kumar için davranışsal tedaviler üzerine yaptığı araştırmalarla tanınmış bir psikolog. Connecticut Üniversitesi Sağlık Merkezi'nde Tıp Profesörüydü. Petry, DSM-5 için Madde Kullanım Bozuklukları üzerine Amerikan Psikiyatri Birliği Çalışma Grubunun bir üyesi olarak görev yaptı ve Madde Dışı Davranışsal Bağımlılıklar Alt Komitesine başkanlık etti. İnternet bağımlılığı bozukluğunu ve kumar problemini alanlarında çalışmalar yaptı. Ayrıca Çocuklar ve Ekranlar Danışma Kurulu: Dijital Medya ve Çocuk Gelişimi Enstitüsü'nde üye olarak görev yaptı.

Feksofenadin, saman nezlesi ve ürtiker gibi alerji semptomlarının tedavisinde kullanılan bir antihistamin farmasötik ilaçtır.

John Emery Murdoch, Amerikalı bir akademisyendir. Wisconsin-Madison Üniversitesi'nde felsefe eğitimi alan Murdoch, kariyerinin çoğunu Harvard Üniversitesinde geçirdi. Harvard'da 1966'dan 1971'e ve 1974'ten 1975'e kadar Bilim Tarihi Profesörü ve Bölüm Başkanıydı. Antik ve Orta Çağ tıbbı ve felsefesinde uzmanlaştı ve konuyla ilgili çok sayıda materyal yayımladı. Murdoch, akademik çalışmalarından dolayı 2009 yılında George Sarton Madalyası ile ödüllendirildi.

Otonepiofili ve yetişkin bebek olarak da bilinen parafilik çocukçuluk, yetişkin bir insanın bebek gibi rol yapmasını içeren bir cinsel fetiştir. Parafilik çocukçuluk bir ageplay biçimidir. Parafilik çocukçuluk uygulayan kişiler genellikle halk arasında "yetişkin bebekler" olarak anılır.

Seks ve uyuşturucunun tarihi eski insanlara kadar uzanır ve insanlık tarihi boyunca iç içe geçmiştir. Hem yasal hem de yasadışı, uyuşturucu tüketimi ve bunların insan vücudu üzerindeki etkileri arzu, performans, zevk, hamile kalma, gebelik ve hastalık dahil olmak üzere seksin tüm yönlerini kapsar.

Charles Bonnet sendromu veya CBS olarak da bilinen görsel salınım halüsinasyonları, kısmi veya şiddetli körlüğü olan bir kişinin görsel halüsinasyonlar yaşadığı bir tür psikofiziksel görme bozukluğudur.

Uyku seksi olarak da bilinen sekssomni, parasomninin farklı bir şeklidir veya kişi uykudayken meydana gelen anormal bir aktivitedir. Sekssomni, bireyin hızlı olmayan göz hareketi (NREM) uykusu sırasında cinsel eylemlerde bulunmasıyla karakterize edilir. Sekssomniden kaynaklanan cinsel davranışlar, NREM uykusu sırasında meydana gelmeyen normal gece cinsel davranışlarıyla karıştırılmamalıdır. Uyku sırasında normal olarak görülen ve kapsamlı araştırma ve belgelerle desteklenen cinsel davranışlar arasında gece boşalmaları, gece ereksiyonları ve uykuda orgazmlar yer alır.

Otoimmün ensefalit (AIE) bir tür ensefalittir ve bulaşıcı olmayan ensefalitin en yaygın nedenlerinden biridir. Tümörler, enfeksiyonlar tarafından tetiklenebilir veya kriptojenik olabilir. Nörolojik belirtiler akut veya subakut olabilir ve genellikle altı hafta içinde gelişir. Klinik belirtiler davranışsal ve psikiyatrik semptomları, otonomik bozuklukları, hareket bozukluklarını ve nöbetleri içerir.

Beyin iskemisi, beyne metabolik talebi karşılamak için yeterli kan akışının olmadığı bir durumdur. Bu, zayıf oksijen kaynağına veya serebral hipoksiye yol açar ve dolayısıyla beyin dokusunun ölümüne veya serebral enfarktüs / iskemik felce yol açar. Subaraknoid kanama ve intraserebral kanama ile birlikte inmenin bir alt türüdür.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.