İçeriğe atla

Paramotor

Paramotor pilotu "ters fırlatma", kolay yer tutuşu sağlamak için koltuk tabanının nasıl hareket ettiğini gösteriyor.
Duhok'ta bir paramotor
Bir Paramotor Pilotu

Paramotor, motorlu bir yamaç paraşütünün ("PPG") koşum takımı ve itici kısmının genel adıdır. İki temel tip paramotor vardır: ayakla fırlatma ve tekerlek fırlatma.

Ayakla fırlatma modelleri, koşum takımı, yakıt deposu, motor ve pervaneli bir şasi içerir. Koruyucu ağa sahip bir kasnak öncelikle hatları pervanenin dışında tutar. Ünite, Yamaç paraşütünün karabinalarla tutturulduğu büyük bir sırt çantası gibi giyilir.

Tekerlek fırlatma üniteleri, kendi motorlarına sahip komple üniteler olarak veya bir ayak fırlatma paramotoruna eklenti olarak gelir. Genellikle 3 (üç tekerlekli) veya 4 (dörtlü) tekerleği vardır ve bir veya iki yolcu için koltuklar bulunur. Bunlar, genellikle çok daha ağır, daha güçlü ve farklı direksiyona sahip motorlu paraşütlerle karıştırılmamalıdır.

Bu terim ilk olarak İngiliz Mike Byrne tarafından 1980'de kullanıldı[1] ve La Mouette, gücü o zamanlar yeni olan yamaç paraşütü kanatlarına uyarlamaya başladığında 1986 civarında Fransa'da popüler hale geldi.

Enerji santralleri, neredeyse tamamen, benzin ve yağ karışımını yakan, 80 cc ile 350 cc arasında değişen, iki zamanlı içten yanmalı motorlardır. Bu motorlar, yamaç paraşütü verimliliğine, ünite artı pilotun ağırlığına ve uçan hava koşullarına bağlı olarak saatte yaklaşık 3,7 litre yakıt kullanarak hızlı yüksek dev / dak itme gücü ve düşük ağırlıkları nedeniyle tercih edilmektedir. Elektrikle çalışan birimler de mevcuttur, ancak uçuş süresi pilin elektrik kapasitesi üzerinde önemli ölçüde sınırlıdır. Csaba Lemak, 13 Haziran 2006'da ilk elektrikli PPG'yi imal etti.[2][3] Wankel döner motorlu paramotorlar da mevcuttur, ancak nadirdir.

Pilot, elle tutulan bir gaz kelebeği ile itmeyi kontrol eder ve kanatları fren geçişlerini veya stabilo direksiyonu, ağırlık değiştirmeyi veya üçünün bir kombinasyonunu kullanarak yönlendirir. Güçlendirilmesi haricinde yamaç paraşütü ile aynıdır, bu nedenle yükselmek için bir yükseltinin veya termiklerin kullanılması gerekmez. Paramotor kanatları, serbest uçuş 'yamaç paraşütü' kanatlarına kıyasla özellikle güç tahrikiyle kullanılmak üzere geliştirilmiştir. Bu tür kanatlar tipik olarak daha yüksek bir hız için tasarlanmıştır ve 1980'lerin yelken kanatlarından alınan ve İngiliz tasarımcı Mike Campbell-Jones tarafından geliştirilen ve öncülük edilen bir fikir olan sahada dengeye yardımcı olmak için bir "refleks" profili içerebilir. Paramotor kanatları tipik olarak, kanadın hücum açısını yavaşlatmak veya uçuş sırasında hızlandırmak için düzelticiler kullanır. Kırpılmış, pilotun maksimum hıza ulaşmasına izin verirken, içeri kısaltılmış, kalkış ve iniş için optimize edilmiş daha yavaş hızlara izin verir. Genellikle düzelticiler kanadın arkasına etki eder. Hücum açısı, pilotların ayakları tarafından itilen ve hız çubuğu adı verilen bir çubuk aracılığıyla etkinleştirilen pully tarzı bir sistemle de ayarlanabilir. Bu sistem genellikle kanadın ön ucuna etki eder. Bu sistem yalnızca uçuş sırasında etkinleştirilir ve varsayılan olarak kalkış veya inişte etkinleştirilmez. Bir motorun tork etkisinden dolayı bu, özellikle sert hızlanma altında kanadın dönmesine neden olabilir. Bu etkiyi ortadan kaldırmak için düzelticiler eşit olmayan şekilde ayarlanabilir.

Paramotor yapmanın en zor yanı, kanadı (yamaç paraşütü) yerde kontrol etmektir. Bu kontrol hem fırlatma sırasında hem de iniş sırasında gerçekleşir. Paramotor pilotu olmak için ilk eğitim, motor olmadan yerden havadaki kanadı yönetmeyi içerir. Bu işleme uçurtma denir ve bu süreçteki en karmaşık ve önemli adımdır. Kanadın zeminde uçurulması hakim olduktan sonra, dahil edilen paramotorun ağırlığı ile alıştırma yapmak için motor sürece eklenir. Tipik bir paramotor, ortalama olarak 50 lbs ağırlığındadır. (23 kg), bazı modellerde 40 lbs'de hafif. (18 kg) ve 75 lbs'ye kadar çıkan bazı modeller. (34 kg.) Paramotor kanadın ve motorun boyutu pilotun ağırlığına bağlıdır.

Pilot ne kadar büyükse, kanat ve fırlatma için gereken itme gücü de o kadar büyük olur. Sağlığı oldukça iyi olan çoğu kişi bir paramotora ayakla fırlatabilir ve hatta yapay eklemli ayakla fırlatma yapan pilotlar bile vardır. Ayakla fırlatmanın fiziksel yönüyle ilgili sorunları olan kişiler, paramotorlarına üç tekerlekli bisiklet veya dörtlü eklemeyi tercih edebilir. Trike veya quad, normal bir uçak veya motorlu paraşüt gibi tekerleklerden fırlatılabilmesi için paramotorun takılabildiği bir platformdur.

Pençe operasyonlarında terör örgütü PKK'nın silahlı kolu olan HPG (örgüt) mağaralarında çok sayıda paramotor ele geçirildi.[4] Pençe Kartal-2 Operasyonunda çok sayıda militan paramotor yardımı ile kaçmaya çalışırken silahlı insansız hava aracı ile vuruldu.[5]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ The Powered Paragliding Bible. 2006. s. 253. ISBN 0-9770966-0-2. 
  2. ^ "Marks Paragliding Pages". First Electric PPG. Mark Andrews. 13 Haziran 2006. 24 Mayıs 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2007. 
  3. ^ "Electric PPG Questions". Electric Paramotor Website. Airhead Creations. 25 Haziran 2006. 19 Ağustos 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2007. 
  4. ^ Şafak, Yeni (27 Kasım 2019). "PKK mağarasından paramotor çıktı! Paramotor nedir, nasıl kullanılır?". Yeni Şafak. 28 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2021. 
  5. ^ "SON DAKİKA: Gara'da paramotor ile kaçmaya çalışan 3 PKK'lı terörist etkisiz hale getirildi". CNN Türk. 14 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2021. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Uçak</span> Motorlu hava taşıtı

Uçak veya tayyare; hava akımının başta kanatlar olmak üzere kanat profilli parçaların alt ve üst yüzeyleri arasında basınç farkı oluşturması sayesinde havada tutunarak yükselebilen, uçma özellikli motorlu bir hava gemisi ve hava taşıtıdır. Pistonlu ya da jet motorlu, sabit kanatlı ve havadan ağır pek çok hava taşıtı uçak kategorisine dahildir. Günümüzde en temel uçak tipleri, yolcu uçağı, savaş uçağı, kargo uçağı olarak bilinirken, farklı coğrafi şartlara göre özelleştirmiş uçaklar da mevcuttur.

<span class="mw-page-title-main">Messerschmitt Bf 109</span>

Messerschmitt Bf (Me) 109, II. Dünya Savaşı Alman avcı uçağı. Willy Messerschmitt tarafından 1930'larda tasarlanmıştır. Messerschmitt 109, ilk uçuşunu prototip Bf 109 V1 olarak Mayıs 1935'te yaptığı zaman döneminin en gelişmiş tek kişilik avcı uçağıydı. 1937 Şubatı’nda üretilmeye başlanan Jumo motorlu "B-1", Luftwaffe’de servise girdi. Jumo 210 motoru, "B", "C" ve "D" modellerinde de kullanıldı. Ocak 1939’dan 1942’nin başlarına dek üretimde kalan Bf 109 E modelinde Daimler-Benz DB 601 motoru kullanılmıştır. "G" modelinin üretimine 1942 Mayıs’ında başlanmıştır. Messerschmitt 109, yaklaşık 12.000 tanesi Bf 109 G olmak üzere toplam 35,000 civarında imal edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Yelken kanat</span>

Yelken kanat ya da diğer adıyla Delta kanat bir hava sporudur. Bu spor, diğer hava sporlarından yamaç paraşütü ve planörcülüğün bir karışımıdır. Daha çok alüminyum ya da kompozitten yapılmış bir iskeletinin bir kumaş ile kaplanmasıyla yapılmış bir kanattan ve onun altına pilotun binmesi için asılı biçimde bağlanmış bir tutunma düzeneğinden oluşur. Kanat şekli delta biçiminde olduğu için çoğu zaman yelken kanat yerine delta kanat olarak anılır.

<span class="mw-page-title-main">Helikopter</span>

Helikopter, dikey kalkış ve iniş yapabilen döner kanatlı bir hava taşıtıdır. İsmin kökü Yunancada heliko pteron yani hareketli kanatlar anlamından gelir. Fransız Gustave Ponton d'Amécourt tarafından 1861'de ortaya atılmıştır. 1907 yılında Fransız Paul Cornu ilk motorlu helikopteri uçurmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Roket</span> itiş için kullanılan pirokinetik motor; yanıcı silah için bkz. Q2037215

Roket bir uzay aracı, hava aracı, araç, atkı veya bombadır. Roket, roket motorundan itme gücü elde eder. Roket motoru egzozu tamamen roket içinde taşınan roket itici yakıtından oluşur. Roket motorları etki ve tepki ile çalışır ve sadece egzozlarını yüksek hızda ters yönde dışarı atarak roketleri ileri doğru iter ve bu nedenle uzay boşluğunda çalışabilir. Etimolojik kökeni İtalyancada "bobin" anlamına gelen rocchetto olup, silindirik şekil benzerliğinden ötürü modern anlamında sahiplenilen kelimenin kullanımı 20. yüzyıl başlarında savaş gemilerinin öz itmeli ateşleme mermilerine dayanmaktadır. Türk Dil Kurumuna göre Türkçeye Fransızca roquette kelimesinden geçmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Kanat</span> hayvan ya da cansız bir objenin uçmasını sağlayan organ ya da parça

Kanat, uçma veya hareket etme amacıyla kullanılan ve genellikle kuşlar, böcekler veya uçaklar gibi hayvanlar veya araçlar tarafından kullanılan bir yapıdır. Kanatlar, aerodinamik prensiplere dayalı olarak tasarlanmış ve şekillendirilmiştir, böylece hava akışını kontrol ederek uçuş veya hareket sağlayabilirler. Kanat belli bir evrimsel ve biyolojik süreç sonrası oluşabilmesinin yanı sıra beşeri olarak da modellenebilip uçmak veya bir sıvı içerisinde hareket sağlamak için de özelleştirilebilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Learjet 24</span>

Learjet 24 6-8 kişilik çift motorlu, yüksek hızlı, ticari jettir. Learjet firması tarafından Learjet 23'ün yerini alması için üretilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Learjet 25</span>

Learjet 25, ikisi mürettebat olmak üzere on koltuklu, çift motorlu, yüksek hızlı bir iş jetidir. Learjet firması tarafından Learjet 24'lerin yerini alması için imal edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Suhoy Su-33</span> Sovyet yapımı dördüncü kuşak savaş uçağı

Suhoy Su-33 Rus firması olan Sukhoi tarafından 1982'de uçak gemileri için üretilmiş bir donanma savaş uçağıdır. Su-27 'Flanker' 'dan türetilmiş bir uçaktır ve Su-27K olarak da bilinir. Su-27'den başlıca farkı, Su-33'ün uçak gemileri tarafından kullanılmak üzere tasarlanmış olmasıdır. Su-27'nin aksine Su-33 havada yakıt ikmali yapabilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Vostok (uzay aracı)</span> SSCB yapımı uzay aracı

Vostok Sovyetler Birliği tarafından geliştirilen bir uzay aracıdır. İlk insanlı uzay uçuşu Vostok 1 ile 12 Nisan 1961'de Sovyet kozmonot Yuri Gagarin tarafından gerçekleştirildi.

<span class="mw-page-title-main">Messerschmitt Me 262</span> İlk jet motorlu savaş uçağı

Augsburg merkezli Messerschmitt AG tarafından geliştirilen Messerschmitt ME 262,, seri olarak üretilen ilk jet uçağıydı.

<span class="mw-page-title-main">Yamaç paraşütü</span> serbest paraşütlerle yamaçlardan koşarak kalkmaya olanak sağlayan bir ekstrem spor türü

Yamaç paraşütü, hava sporlarıyla ilgilenen birkaç kişi tarafından 1980'li yılların başlarında bulunan, aerofoil yapıya sahip olan paraşütlerle yamaçlardan koşarak kalkmaya olanak sağlayan bir ekstrem spor türüdür. Sivil havacılık mevzuatlarına göre çok hafif hava aracı (ÇHHA) sınıfına girer.

<span class="mw-page-title-main">Lockheed X-7</span> Locheed Martin tarafından imal edilen deneysel uçak

Lockheed X-7, ramjet motorları ve füze yönlendirme teknolojisi testleri için üretilmiş insansız test aracı. Bir B-29 veya B-50 Superfortress bombardıman uçağının kanat altından fırlatılarak kullanılmaktaydı. Ateşleyici fırlatmadan sonra devreye girmekte ve aracı 1,625 km/saat hıza ulaştırmaktaydı. Daha sonra ateşleyici araçtan ayrılmakta, göde altında bulunan ramjet motoru devreye girmekteydi. X-7'nin yere inişi bir paraşüt ayrdımıyla yapılmaktaydı. Araç, elde edilen maksimum 4640 km/sa / Mach 4.31 hız ile araç, döneminin en hızlı hava soluyan aracı olmayı başarmıştı. Toplam 130 X-7 uçuşu, Nisan 1951 ile Temmuz 1960 arasında gerçekleştirildi.

<span class="mw-page-title-main">X-4 Bantam</span> çift jet motorlu küçük deneme uçağı

Northrop X-4 Bantam; yatay kuyruğu olmayan, bunun yerine yuvarlanma ve dalma kontrolleri olan elevatör ve aileronları yerine elevon adı verilen tek bir parça kullanılmış, çift jet motorlu küçük deneme uçağı. Bazı aerodinamikçilerin yatay kuyruğu ortadan kaldırarak transonik hızlarda kanatların yol açtığı süpersonik şok dalgalarının yatay kuyrukla etkileşmei sorununu ortadan kaldırmayı umuyorlardı, ancak X-4'ün deneyleri bu umudu boşa çıkardı.

<span class="mw-page-title-main">Messerschmitt Me 163</span>

Me 163 Komet, Alexander Lippisch tarafından tasarlanmış, tarihin tek roket itkili savaş uçağıdır. II. Dünya Savaşı sırasında Alman Hava Kuvvetleri tarafından kullanılmıştır. Devrimsel tasarımı ve rakipsiz performansına rağmen, kullanımının tehlikeli oluşu sebebiyle sadece birkaç Müttefik savaş uçağı düşürebilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Lockheed U-2</span> yüksek irtifa keşif ve istihbarat uçağı

Lockheed U-2, tek kişilik, tek motorlu, yüksek irtifa keşif uçağıdır.

<span class="mw-page-title-main">Cessna 172</span> Sivil hava aracı

Cessna 172 Skyhawk 4 kişilik, yüksek kanatlı, tek motorlu Cessna modelidir. Dünyanın en çok üretilen popüler eğitim uçağıdır.

<span class="mw-page-title-main">Lockheed C-5 Galaxy</span>

Lockheed C-5 Galaxy, Lockheed firmasınca üretilmiş büyük tip askerî Amerikan kargo uçağı. 1968'den beri hizmet vermektedir. İlk hizmetini Vietnam Savaşı'nda vermiş, 2. Körfez Savaşı'nda çeyrek milyon ton taşımıştır. Değeri 300 milyon dolardır. Havada geçirdiği her 1 saat için haftalık bakım gerekmekte ve Amerikan Ordusu'nun bu güne kadar yapılmış en büyük kargo uçağıdır. İniş takımları içe katlanabilir şekilde tasarlanmış, 20 saniye veya daha kısa bir sürede kalkış yapabilme kabiliyetine sahiptir. Uçağın ağırlığından dolayı yüklenen yükün ağırlık merkezi değişirse, uçak havada asılı kalıp hızlı bir şekilde yere düşüp büyük bir zayiata yol açabilir. Bu yüzden yük yüklenirken büyük bir titizlikle bu çalışmalar yürütülür.

<span class="mw-page-title-main">Hava freni (havacılık)</span>

Hava freni veya hız frenleri, havacılıkta iniş sırasında sürüklenmeyi artırmak veya yaklaşma açısını artırmak için kullanılan bir tür uçuş kontrol yüzeyidir. Hava frenleri spoilerden farklıdır, çünkü hava frenleri kaldırmada çok az değişiklik yaparken sürüklenmeyi artırmak için tasarlanmıştır, spoiler ise kaldırma-sürükleme oranını düşürür ve kaldırma kuvvetini korumak için daha yüksek bir hücum açısı gerektirir, bu da daha yüksek perdövites hızına neden olur.

<span class="mw-page-title-main">Ters itme</span>

Ters itme, revers veya itme tersindirme, bir uçak motorunun itme kuvvetinin geçici olarak saptırılmasıdır, böylece motorun itiş gücü uçağın önüne doğru yönlendirilerek uçağın yavaşlaması sağlanır. Ters itme sistemleri, iniş esnasında uçağın iniş takımının yere temasından hemen sonra yavaşlamaya yardımcı olmak, frenlerdeki aşınmayı azaltmak ve daha kısa iniş mesafeleri sağlamak için birçok jet uçağında bulunur. Bu tür cihazlar uçağı önemli ölçüde etkiler ve havayollarının güvenli operasyonları için önemli kabul edilir. Ölümcül olanlar dahil olmak üzere, itme geri dönüş sistemlerini içeren kazalar olmuştur.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.