Papirüs Rylands 457
| Yeni Ahit'in Papirüs El Yazmaları |
|---|
 |
| 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 - 91 - 92 - 93 - 94 - 95 - 96 - 97 - 98 - 99 - 100 - 101 - 102 - 103 - 104 - 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 - 131 - 132 - 133 - 134 - 135 - 136 - 137 - 138 - 139 - 140 - 141 |
Papirüs 52 (Gregory-Aland listesine göre: ), Yunanca Kutsal Yazıların (Yeni Ahit) en eski el yazmasıdır. Bu papirüs Yuhanna Fragmanı ya da Papirüs Rylands 457 adları altında da tanınır.
Bugün Manchester'de (İngiltere) John Rylands kütüphanesinde muhafaza edilmektedir. Papirüs Yuhanna İncili'nin bölüm 18:31-33 ve 18:37, 38 ayetlerini içerir.[1]
Tarih ve yaş tespiti
19. yüzyılın sonlarında, Oxford Üniversitesi’nde akademisyen olan Bernard P. Grenfell ve Arthur S. Hunt Mısır’daki Nil Vadisi yakınlarındaki bir çöp yığınında bazı papirüs fragmanları buldular.[2] Daha sonra 1920 yılında Grenfell, Mısır’da daha önce ortaya çıkarılmış başka fragmanlar satın aldı. Bunları Manchester’daki (İngiltere) John Rylands Kütüphanesi adına aldı. Fakat bu iki akademisyen de kataloglama işini bitiremeden öldü.
Bu işi Oxford Üniversitesi’nden Colin H. Roberts (1909-1990) tamamladı. Fragmanları sınıflandırırken 9 x 6 cm büyüklüğünde bir papirüs parçası onun dikkatini çekti. Papirüsün bir yüzünde Yuhanna 18:31-33’ten sözler vardı. Diğer yüzünde ise 37 ve 38. ayetlerden kısımlar vardı.
1934'te Roberts ilk transkripsiyon ve çeviriyi hazırlıyordu.[3] Yayımlayan Colin H. Roberts papirüsün yaşını tespit etmek için onu başka el yazmalarıyla karşılaştırdı. Paleografi olarak adlandırılan bu yöntemle papirüsün yaşını yaklaşık olarak saptayabildi. Roberts fragmanın fotoğrafını çekti ve onu üç papirüs uzmanına gönderip hangi döneme ait olduğunu belirlemelerini rica etti. Metnin yazı stilini ve harflerin yazılma biçimini inceledikten sonra üç uzman da fragmanın M.S. yaklaşık 125 yılında yazılmış olduğu sonucuna vardılar. Bunun için papirüs genellikle M.S. 100-150'ye tarihlendirilir.[4]
Ancak paleografi yönteminin sonuçları her zaman hatasız olmadığından dolayı bazı uzman bu fragmanın ikinci yüzyılın herhangi bir döneminde yazılmış olabileceğini var sayarlar. Diğer taraftan başkaları Papirüs 52'nin metnini M.S. 125'ten önceki bir zamana tarihlendirir. Fakat daha erken bir yaş için olasılık küçüktür; çünkü Yuhanna İncili'nin M.S. 90-100 arasında yazıldığı tahmin edilir ve incilinin bir kopyasının Mısır'a kadar yayması birkaç yıl ister.[5] Dil bilgini Kurt Aland şunu yazdı: „Son zamanlarda 125 yılı son sınır olduğu kanaatinin ağır basılması görünür.“[6]
Metin
Fragmanın büyüklüğü 8,9 × 5,8 santimetredir.[7] Harfler nispeten büyük yazıldı (0,3-0.4 cm) ve satırlar arasındaki mesafe (0.5 cm) büyüktür. C. H. Roberts bu hususta şunu yazdı: „Aralıklar ve harf büyüklüğüne bakılırsa biçimin ekonomik düşüncelerden etkilendiği olasılı değildir. Buna göre metin umumi okuma için düşünüldü. Orijinal metin kanonik Yuhanna İncili'ni içerseydi kitap aşağıyukarı 130 sayfadan oluşurdu. Üst yaprak ve başlıkla birlikte 66 yaprak olurdu. Kapalı kitabın ölçüsü 21 x 20 cm olurdu.“[8] Roberts'e göre el yazısı „deneyimli bir yazarın“ (profesyonel bir kopyacı) eseri değildi.
İçerik
Papirüs iki tarafta yazılıdır. Ön tarafta Yuhanna 18:31-33 ve arkada Yuhanna 18:37, 38 ayetleri bulunur. Kalın yazılmış olan harfler el yazmasında görünüyor:
Ön taraf: Yuhanna 18:31-33
- „ΕΙΠΟΝ ΑΥΤΩ ΟΙ ΙΟΥΔΑΙΟΙ ΗΜΕΙΝ ΟΥΚ ΕΞΕΣΤΙΝ
- ΑΠΟΚΤΕΙΝΑΙ OYΔΕΝΑ ΙΝΑ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
- ΠΛΗΡΩΘΗ ΟΝ ΕΙΠΕΝ ΣΗΜΑΙΝΩΝ ΠΟΙΩ ΘΑΝΑΤΩ
- ΗΜΕΛΛΕΝ ΑΠΟΘΝΗΣΚΕΙΝ ΙΣΗΛΘΕΝ ΟΥΝ ΠΑΛΙΝ
- ΕΙΣ ΤΟ ΠΡΑΙΤΩΡΙΟΝ Ο ΠΙΛΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΦΩΝΗΣΕΝ
- ΤΟΝ ΙΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΕΙΠΕΝ ΑΥΤΩ ΣΥ ΕΙ ΒΑΣΙΛΕΥΣ
- ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩN“
- “söylediler ona Yahudiler: Bize müsaade edilmez
- öldürmeye hiçbiri“, bununla sözü İsa'nın
- yerine geldi söylediği işaret ederek ne tür ölüm
- ölecekti. Gitti içine tekrar
- Pretoryum Pilatus ve çağırdı
- İsa ve söyledi ona: Sensin kralı
- Yahudilerin?“
Arka taraf: Yuhanna 18:37, 38
- „ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΕΙΜΙ ΕΓΩ ΕΙΣ ΤΟΥΤΟ ΓΕΓΕΝΝΗΜΑΙ
- ΚΑΙ (ΕΙΣ ΤΟΥΤΟ) ΕΛΗΛΥΘΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ
- ΙΝΑ ΜΑΡΤΥΡΗΣΩ ΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΑΣ Ο ΩΝ
- ΕΚ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕIΑΣ ΑΚΟΥΕΙ ΜΟΥ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ
- ΛΕΓΕΙ ΑΥΤΩ Ο ΠΙΛΑΤΟΣ ΤΙ ΕΣΤΙΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
- ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΕΙΠΩΝ ΠΑΛΙΝ ΕΞΗΛΘΕΝ
- ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΛΕΓΕΙ ΑΥΤΟΙΣ
- ΕΓΩ ΟΥΔΕΜΙΑΝ ΕΥΡΙΣΚΩ ΕΝ ΑΥΤΩ ΑΙΤΙΑΝ“
- „bir kralım. Ben bunun için doğdum
- ve bunun için geldim dünyaya
- diye şahitlik edeyim için hakikat. Her olan
- hakikatten dinliyor sesimi.
- Söylüyor ona Pilatus: Nedir hakikat?
- ve bunu söylemiş olunca tekrar dışarıya gitti
- karşısına Yahudilere ve söylüyor onlara:
- Ben hiçbir buluyorum onda suç.“
Arka tarafın ikinci satırında parantez içine konulan ΕΙΣ ΤΟΥΤΟ (= bunun için) eksiktir. Bu iki sözün istemeyerek atlandığı tahmin edilir. Ön tarafın birinci satırında hatalı olarak ΗΜΙΝ (= bize) yerine HMEIN yazılıyor. Dördüncü satırda bir E (ΕΙΣΗΛΘΕΝ yerine ΙΣΗΛΘΕΝ) eksiktir. Metin yazıldığı zamanda Koine Yunancasının yazış tarzısında „ei“ diftongu „i“ haline geldi. İki yazış tarzı aynı şekilde telaffuz edildi.
Önemi
Rylands Papirüsün () önemi büyük yaşıdır. Tahmine göre bu el yazması Anadolu'da ya da Filistin'de kaleme alındı. Papirüsün tarihlendirilmesi (M.S. 100-150) doğru ise Yuhanna İncili'nın tamamlanışı (M.S. 90-100) ile 'nin yazılışı arasında ancak birkaç yıl geçti.
M.S. ikinci yüzyılda, yazılı metinler tomar ve kodeks haline getirilirdi. Tomarlar, parşömen ya da papirüs yapraklarının birbirine yapıştırılarak ya da dikilerek yapılırdı. Uzun bir şerit haline getirilen bu rulolar sarılarak açılır ve kapanırdı. Tomarların çoğunlukla sadece bir yüzüne yazı yazılırdı.
Fakat Roberts’ın keşfettiği küçük el yazısı fragmanın her iki yüzünde yazılıydı. Bu, fragman bir tomar değil bir kodeks halinde olduğunu gösterir. Kodeks günümüzdeki kitaplara benziyordu; parşömen ya da papirüs yaprakları katlanarak bir araya getirilir, dikilir ve kitap biçimini alırdı.
Bu fragman Yuhanna İncili'nin sadece birkaç ayetini içeriyor olsa da elimizdeki Kutsal Kitap'taki ayetlerle neredeyse birebir aynıdır. Dolayısıyla Rylands fragmanı Kutsal Kitap'ın tarih boyunca defalarca kopyalanmasına rağmen değişmemiş olduğunu gösterir.
Rylands fragmanı, Kutsal Kitap'ın orijinal metninin günümüze doğru şekilde aktarıldığını kanıtlayan binlerce fragman ve el yazmasından sadece bir tanesidir. The Bible as History adlı kitabında Werner Keller şu sonuca vardı: “Bu eski [elyazmaları] bugün elimizde bulunan Kutsal Kitap metninin güvenilirliği ve doğruluğu hakkındaki şüpheleri ortadan kaldıran en ikna edici kanıttır.”
Kaynakça
- ^ Kurt und Barbara Aland: Der Text des Neuen Testaments. Einführung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie in Theorie und Praxis der modernen Textkritik. 2. baskı, Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 1989, ISBN 3-438-06011-6, S. 109.
- ^ C. H. Roberts, Unpublished Fragment, S. 5.
- ^ Roberts, “An Unpublished Fragment of the Fourth Gospel in the John Rylands Library”, Bulletin of the John Rylands Library XX, 1936:45-55.
- ^ Kurt Aland: Theologische Realenzyklopädie 6, 1980, S. 114–131
- ^ Ingo Broer: Einleitung in das Neue Testament. Studienausgabe. Echter, Würzburg 2006, ISBN 3-429-02846-9, S. 207.
- ^ Kurt Aland: Theologische Realenzyklopädie 6, 1980, Bibelhandschriften, Neues Testament, S. 120
- ^ C. H. Roberts, An Unpublished Fragment of the Fourth Gospel in the John Rylands Library. Manchester 1935. s.11
- ^ C. H. Roberts, Unpublished Fragment, S. 24.
