Papirüs 63
| Yeni Ahit'in Papirüs El Yazmaları |
|---|
 |
| 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 - 91 - 92 - 93 - 94 - 95 - 96 - 97 - 98 - 99 - 100 - 101 - 102 - 103 - 104 - 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 - 131 - 132 - 133 - 134 - 135 - 136 - 137 - 138 - 139 - 140 - 141 |
Papirüs 63 (Gregory-Aland listesine göre: ) Yunanca Kutsal Yazıların (Yeni Ahit) Grekçede yazılan eski bir kopyasıdır. Bu papirüs el yazması Yuhanna İncili'nin bir kısmı içermektedir. Papirüs bugün Berlin'deki Mısır Müzesi'nde (paraf: P. 11914) bulunur.[1]
Tarih
Fragman paleografik yöntemlerle 4. ya da 5. yüzyıla tarihlenmektedir.[1]
İçerik
Yuhanna 3:14-18; 4:9, 10
Metin
Kodeksin Grekçe metni birkaç Bizanslı okzuma tarzının yanında genellikle İskenderiyeli metin türünü yansıtır. Aland tarafından kategori II'ye sıralandı.[1]
- „[14] καθω̣ς̣ μ̣ωυσης υψωσεν τον οφιν ε̣ν̣ τη ερη̣μω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του ανθ̣ρ̣ω̣πο̣υ̣ [15] ι̣ν̣[α] π̣α̣ς̣ ο̣ π̣[ιστευ]ω̣ν̣ ε̣ι̣ς̣ α̣υτον μ̣η απολη̣[τα]ι̣ α̣λ̣λ̣ εχ̣η̣ ζωην αιωνιον [16] ουτως γαρ ηγ̣απ̣η̣σεν ο θεο̣ς τον κοσμον ωσ̣τ̣[ε] τ̣ο̣ν υιο̣ν αυτου τον̣ μ̣ο̣ν̣[ο]γ̣ε̣ν̣η̣ εδωκεν εις τον̣ [κοσμ]ον ι̣να̣ ο̣ π̣ιστευων εις [αυ]τ̣ο̣ν̣ μ̣η αποληται α̣λ̣λ εχ̣η̣ ζω̣[ην] α̣ιωνιον [17] ο̣υ̣ γ̣α̣ρ̣ [α]π̣[εσ]τ̣[ειλε]ν̣ ο̣ θ̣εος τ̣ον υιον̣ αυτ̣ου εις το̣[ν] [κ]ο̣σμ[ον] αλλ ινα σ̣ωθ̣η̣ [ο] κοσ̣μ̣ο̣ς̣ δ̣ι αυτου [18] ο πιστ̣ε̣υ̣ων εις αυ̣τον ου̣ κρινετ̣α̣ι̣ ο δ̣ε μη πιστευων ηδ̣η και κ̣ρ̣[ι]νεται̣ οτι μη πε̣πιστ̣[ε]υ̣κεν ε̣ις το ονομα το̣υ̣ μονογενου̣ς̣ υιου του θυ̅“
Yuhanna 3:16'da υιον αυτου metin çeşidi bulunur. O, א, A, L, Θ, Ψ, 063, 083, 086, 0113, f1, f13, Byz ve Didache yazıları tarafından da desteklenmektedir.
Papirüs 63'ün bir özelliği, sadece İncil metnini değil, aynı zamanda "yorumları" da içeren bir el yazması olmasıdır. Yuhanna'nın metninden bir pasajdan sonra, birkaç kez ερμηνια (ἑρμηνεῖα/hermeneia) başlığı gelir ve onu yorumlar takip eder. Daha önce sanıldığının aksine bunlar, gerçek anlamda tefsir yorumları değil, sözde İncil kehanetleridir. Bunlar İncil'den yalnızca belirli, uygun alıntılar içeriyordu ve muhtemelen onları rastgele açmak ve böylece bir tür kehanet meydana getirmek için kullanılıyordu. Karşılaştırılabilir papirüsler, Papirüs 55 ve Papirüs 80'dir.[2] Diğer bir özellik ise Papirüs 63'teki "yorumların" hem Yunanca hem de Kıpti diline çevrilmiş olmasıdır.
Resimler
Kaynakça
- ^ a b c Kurt und Barbara Aland: Der Text des Neuen Testaments. Einführung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie in Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 1989, S. 110. ISBN 3-438-06011-6
- ^ Bruce M. Metzger, Greek Manuscripts of John’s Gospel with ‘Hermeneiai’, in T. Baarda u. a. (Hrsg.), Text and Testimony. Essays on New Testament and Apocryphal Literature in Honour of A.F.J. Klijn, Kampen 1988, 162–169.
Edebiyat
- Kurt Aland: Kurzgefaßte Liste der griechischen Handschriften des Neuen Testaments – in Verbindung mit Michael Welte bearb. von Kurt Aland. de Gruyter, Berlin/New York 1994, 2. neubearbeitete und ergänzte Auflage, ISBN 3-11-011986-2 (Arbeiten zur neutestamentlichen Textforschung Bd. 1).
- Otto Stegmüller: Zu den Bibelorakeln im Codex Bezae. In: Biblica 34 (1953), S. 13–22.
