İçeriğe atla

Panna cotta

Panna cotta
Çikolatalı panna cotta
Ülke(ler) İtalya
BölgesiPiyemonte
TürüPudding
Ana malzemelerKrema, şeker, jelatin
Çilek soslu panna cotta

Panna cotta (İtalyanca "pişmiş krema" anlamına gelir), jelatin ile koyulaştırılmış ve kalıplanıp tatlandırılmış kremadan oluşan bir İtalyan tatlısıdır. Krema, kahve, vanilya veya diğer tatlandırıcılarla aromatize edilebilir.

Tarihçe

Panna cotta adı 1960'lardan önce İtalyan yemek kitaplarında geçmez,[1][2] yine de kuzey İtalya'nın Piyemonte bölgesinin geleneksel bir tatlısı olarak belirtilir. Doğrulanmamış bir hikâye, bu tatlının 1900'lerin başında Langhe'de bir Macar kadın tarafından icat edildiğini söyler.[3]

1879 tarihli bir sözlük, jelatinle pişirilmiş ve kalıplanmış kremadan yapılan latte inglese ("İngiliz sütü") adlı bir yiyecekten bahseder[4] ancak diğer kaynaklar "latte inglese"nin crème anglaise;[5] yumurta sarısından yapıldığını söylese de, belki de bu isim koyulaştırılmış muhallebi benzeri herhangi bir karışımı kapsıyordu.

Bu tatlı ayrıca Marie-Antoine Careme'deki Fransız fromage bavarois tarifinden de gelebilir. Aslında le pâtissier royal parisiende bulabileceğimiz bu tarif, kremanın bir kısmının chantilly yapmak için çırpılması ve jelatin eklenmeden önce hazırlığa dahil edilmesi farkıyla modern panna cotta ile aynıdır.[6]

Piyemonte Bölgesi, 2001 geleneksel gıda ürünleri listesinde panna cotta'yı içerir.[7] Tarifi krema, süt, şeker, vanilya, jelatin, rom ve karamelli kalıba dökülmüş marsala içerir.[8] Başka bir yazar, geleneksel aromanın şeftali eau-de-vie olduğunu ve geleneksel sunumun sos veya diğer garnitürler içermediğini düşünmektedir.[9]

Panna cotta, Amerika Birleşik Devletleri'nde 1990'larda moda oldu.[10][11]

Hazırlanışı

Şeker ılık kremada eritilir. Krema, içine baharat ve benzerleri konularak veya rom, kahve, vanilya vb. eklenerek tatlandırılabilir. Jelatin, soğuk bir sıvı (genellikle su) içinde eritilir, ardından ılık krema karışımına eklenir. Bu, kalıplara dökülür ve sertleşmesine izin verilir.[1] Kalıpların alt kısmında karamel konulabilir böylece krem karamel'e benzer sonuç verir.[12] Katılaştıktan sonra, panna cotta genellikle kalıptan servis tabağına çıkarılır.

Adı "pişmiş krema" anlamına gelse de, malzemeler yalnızca jelatin ve şekeri eritecek kadar sıcaktır.

İtalyan yemek tariflerinde bazen jelatin adı olabilen colla di pesce balık tutkalı kullanılır.

Garnitürler

Panna cotta genellikle dut (ing:berry) harcı veya karamel veya çikolata sosuyla servis edilir. Üzeri başka meyveler[13] veya likörler ile kaplanabilir.[1]

İlgili yiyecekler

Bavyera kreması, panna cottaya benzer ancak genellikle jelatinin yanı sıra yumurtada içerir ve sertleşmeden önce krem şanti ile karıştırılır.

Blancmange bazen jelatinle veya balık tutkalı ile, bazen de nişastayla koyulaştırılır.

Panna cotta'ya bazen muhallebi denir,[2] ama gerçek muhallebi jelatinle değil, yumurta sarısıyla koyulaştırılır.

 Bu madde bir . Bu maddeyi geliştirerek veya özelleştirilmiş birini koyarak Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz.

Kaynakça

  1. ^ a b c Luigi Carnacina, Luigi Veronelli, "Panna Cotta," La Cucina Rustica Regionale 1:156, 1977, based on La Buona Vera Cucina Italiana (not seen), 1966
  2. ^ a b Camilla V. Saulsbury, Panna Cotta: Italy's Elegant Custard Made Easy, p. 14
  3. ^ Davidson, Alan (2006). Jaine, Tom (Ed.). The Oxford Companion to Food (second bas.). Oxford: Oxford University Press. s. 574. ISBN 9780192806819. 
  4. ^ P. Fornari, Il nuovo Carena : la casa, o Vocabolario metodico domestico : compilato sui più recenti lavori di lingua parlata, con raffronti dei principali dialetti : ad uso delle scuole, 1879, p. 498
  5. ^ Pietro Fanfani, Vocabolario della lingua italiana: per uso delle scuole, 2nda edizione, 1865, p. 848
  6. ^ Carême, Marie-Antoine (1784-1833) Auteur du texte (1815). Le pâtissier royal parisien ou Traité élémentaire et pratique de la pâtisserie ancienne et moderne.... Tome II / composé par M. A. Carême... (İngilizce). 8 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2023. 
  7. ^ Riccardo Brocardo, "I prodotti agroalimentari tradizionali del Piemonte a quota 370", full text 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  8. ^ "Prodotto n. 69", Bollettino Ufficiale Regione Piemonte 33:23 (supplement) p. 532 19 Mart 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  9. ^ Anna Del Conte, Gastronomy of Italy (revised edition), 2013, 1862059586, s.v.
  10. ^ Amanda Hesser, The Essential New York Times Cookbook: Classic Recipes for a New Century, p. 441: "1990's: ... Panna Cotta replaces crème brûlée, excising the egg yolks and using gelatin for a wobbly texture"
  11. ^ Greg Atkinson, West Coast Cooking, 2006, 1570614725, s.v. 'panna cotta': "panna cotta took us by storm in the '90s"
  12. ^ Accademia Italiana della Cucina, La Cucina: The Regional Cooking of Italy, 978-0-8478-3147-0, p. 832, 2009, translation of La Cucina del Bel Paese
  13. ^ "Sahniges Panna Cotta mit frischen Früchten" (Almanca). 26 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Roma</span> Roma iline bağlı komün (Lazio, İtalya)

Roma veya Roma komünü, İtalya'nın, Lazio bölgesinin ve aynı zamanda Roma ilinin başkentidir. Roma hem şehir hem de özel komün statüsü taşır. Tiber ve Aniene nehirleri arasında ve Akdeniz'e yakındır. Yaklaşık 2,7 milyon nüfuslu şehirde, Katoliklerin ruhani lideri Papa'nın yaşadığı bağımsız devlet Vatikan da yer almaktadır. Bu sebeple Roma'ya bazı kaynaklar tarafından iki devletin başkenti de denilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Aşçılık</span> yemek yapma

Aşçılık, besinlerin çeşitli yöntemlerle yemeye hazır duruma getirilmesine denir. Ahçılık olarak da bilinir. Ev ekonomisi'nin temel bileşenlerinden biridir. Şef, aşçı, yardımcı şef, pasta şefi, mutfak şefi, fırıncı, gastronomcu, çikolatacı gibi mesleklerle sıkı ilgilidir. Birçok ülkelerde aşçılık mesleği öğrenmek için aşçılık okulu, aşçılık fakültesi, aşçılık akademileri bulunmaktadır. Aşçılığın en temel yöntemi pişirmedir. Ama "aşçılık" terimi, pişirmenin yanı sıra kurutma, isleme, dondurma ya da salamura gibi başka yöntemleri de kapsar. Besinler birkaç nedenden dolayı pişirilir. Bazı besinleri çiğ yeme düşüncesinden hoşlanmayız. Belirli besinleri pişirerek yemeye alışık olduğumuzdan, pişirmenin besinlere iyi bir tat kazandırdığına inanırız. Öte yandan pişirildiklerinde besinlerde değişiklikler oluşur ve bu da bazı besinlerin yenmesini ve sindirilmesini kolaylaştırır. Moleküler gastronomi, fizik ve kimya perspektifinden beslenmenin bilimsel yaklaşımıdır.

<i>Waffle</i> iki desenli, şekilli tabak arasında pişirilen hamur veya hamur bazlı yiyecekler

Waffle, Belçika asıllı bir hamur tatlısıdır. Üzerinde erimiş çikolata (pralin), krem şanti ve taze meyveler ile servis yapılan waffle, Belçika'da "Brüksel usulü" olarak adlandırılır. Yine Belçika'nın bir kenti olan Liège ise waffle hamurunun tek başına fırından çıktığı haliyle yenmesine verilen addır. Hamuru biraz daha altın sarısındadır, kremalize olan şekerin gevrekliği hamurun üstünde tadılabilir. Belçika usulü waffle hamuru dikdörtgen, Liège usulü ise uçları erimiş dikdörtgen görünümündedir. Her ikisi de kare şeklindeki derin çukur gözenekleri ile meşhurdur. Bu gözeneklerin derinlikleri 1 cm'yi bulur.

<span class="mw-page-title-main">İtalyan mutfağı</span> İtalyan Mutfağı

İtalyan mutfağı, kökeni MÖ 4. yüzyıla kadar uzanan, toplumsal ve siyasi değişimlerle yüzyıllar içerisinde gelişmiş, dünyanın her tarafında bilinip, sevilen, çok zengin bir mutfaktır. İtalyan mutfağında Etrüsk, Antik Yunan, Antik Roma, Bizans, Yahudi ve Arap mutfaklarının etkisi çok belirgindir. Yeni Dünyanın keşfiyle, bugünkü İtalyan mutfağının temeli olarak bilinen fakat aslında 18. yüzyıla kadar halk kitlelerine ulaştırılamamış patates, domates, dolmalık biber ve mısır gibi gıda ürünlerinin Avrupa'ya getirilmesiyle mutfakta önemli değişimler görüldü. İtalyan mutfağının özelliği bölgesel çeşitliliğinin fazla olması, ve çok farklı lezzetleri barındırmasından gelir.

<span class="mw-page-title-main">Dünya mutfakları</span>

Dünya mutfağı kavramı, Yerel Mutfak kavramı ile karıştırılmaktadır.

Arnavutluk tarih boyunca birçok devletin yönetimi altına girmiş, bu süreçte yalnızca siyasi veya askeri olarak değil, aynı zamanda kültürel açıdan da etkilenmiştir. Bu sebepten dolayı Arnavut mutfağı başta Türk, İtalyan ve Yunan mutfakları olmak üzere genel itibarıyla Akdeniz mutfağından izler taşımaktadır. Bugün Arnavut halkı tarafından sıkça tüketilen ve yapılan baklava, aşure, kadayıf gibi tatlılar; dolma, yaprak sarma, tarator gibi aperitifler ve ayran, siyah çay, Türk kahvesi gibi içecekler Osmanlı zamanından başlayarak Türk mutfağından Arnavut kültürüne geçen yiyecek ve içeceklerden bazılarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Meksika ekmekleri</span>

Meksika ekmekleri ve diğer unlu mamuller, yüzyıllarca süren deneylerin ve çeşitli Avrupa fırıncılık geleneklerinin etkisinin harmanlanmasının sonucudur. Buğday ve buğday kullanılaraka pişirilen ekmek, Meksika'ya İspanyolların fethi zamanında geldi. Meksika ekmekleri üstünde en çok etkisi olan kültür ise Fransız kültürüdür. Fransız bagettinden türetişmiş bolillodan, bir Fransız brioche'undan türetilmiş concha'ya kadar, Meksika'da ekmek ile ilgili terminoloji bile Fransızcadan gelir. Bir muhallebi türü olan budín veya ekmek pudingi için su banyosu anlamına gelen baño maría, Fransızca bain-marie kelimesinden gelir. Ülkede buğday tüketimi hiçbir zaman mısır tüketimini geçememiş olsa da, buğday hala temel bir gıdadır ve günlük yaşamla özel ritüellerin önemli bir parçasıdır. Meksika, Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri'nden çeşitli ekmek türlerini benimserken, ülkede yapılan yüzlerce ekmek çeşidinin çoğu yerli geliştirildi. Ancak, Meksika evlerinde ya çok az hamur işi pişirilir yapılır ya da hiç yapılmaz. Bunun yerine Meksikalılar, kolonyal dönemden beri unlu mamullerini fırınlardan satın alırlar.

<span class="mw-page-title-main">İtalyan yemekleri listesi</span> Vikimedya liste maddesi

İtalyan mutfağı, kökleri MÖ 4. yüzyıla kadar uzanan yüzyıllar boyunca sosyal ve politik değişikliklerle gelişmiştir. İtalyan mutfağının kökenleri Etrüsk, eski Yunan ve antik Roma mutfaklarından gelmektedir. Yeni Dünya'nın keşfi ve artık mutfağın merkezinde olan ancak 18. yüzyıla kadar miktar olarak tanıtılmayan patates, domates, dolmalık biber ve mısırın piyasaya sürülmesiyle önemli değişiklikler meydana geldi. İtalya mutfağı, bölgesel çeşitliliği, lezzet farklılıklarının bolluğu ve yurtdışındaki etkileriyle dünyanın en popüler mutfaklarından biri olduğu bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Makarna listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Makarnanın birçok şekil ve çeşidi vardır. Genellikle boyut, uzun, kısa, dolgulu (ripiena), et suyunda pişirilmiş (pastina), açılmış (strascinati) veya atımlık (gnocchi/gnocchetti) olarak sıralanırlar. Buna rağmen şekil çeşitliliğine ve bölgesel içeriklerine oranla "birinin gnocchettosu diğerinin strascinatosu olabilir".

İtalya, batı medeniyetinin doğum yerlerinden biri ve kültürel bir süper güç olarak kabul edilir. İtalya, Roma İmparatorluğu, Roma Katolik Kilisesi, Romanesk sanat, Rönesans, Bilimsel devrim, Barok, Neoklasizm, Risorgimento, Faşizm ve Avrupa entegrasyonu gibi uluslararası etkiye sahip fenomenlerin başlangıç noktası olmuştur. Tarihi boyunca, ulus muazzam sayıda önemli insan doğurmuştur. İtalya, ivmesini Klasik Yunan ve Roma dünyasının yeniden değerlendirilmesinden alan Rönesans'ın sanatsal ve entelektüel gelişmelerinde ön saflarda yer aldı. İtalya'daki sanatçılar ve bilim adamları, antik çağın maddi kalıntılarıyla çevrili olduklarından, böyle bir canlanmada önderlik etmek için özellikle iyi bir konumdaydılar. Hem sanatta hem de mimaride daha önceki Romanesk ve Gotik formların yerini, 16. yüzyılın Barok tarzlarına doğru bir gelişmeyle yükselen Rönesans aldı.

<span class="mw-page-title-main">Blancmange</span>

Blancmange, Avrupa'da yaygın olarak süt veya krema ve pirinç unu, jelatin, mısır nişastası veya İrlanda yosunu ile koyulaştırılmış şekerle yapılan ve genellikle bademle tatlandırılan bir tatlıdır. Genellikle bir kalıba konur ve soğuk servis edilir. Geleneksel olarak beyaz olmasına rağmen, beyazlara sıklıkla alternatif renkler verilir. Fransız şef Marie-Antoine Careme'in Bavyera kreması, İtalya'nın panna cotta'sı, Orta Doğu'nun muhallebi'si, Çin'in annin tofu'su, Hawaii'nin haupia'sı ve Porto Riko'nun tembleque'i buna benzer tatlılardan bazılarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Pane carasau</span>

Pane carasau, Sardinya Özerk Bölgesi'nin geleneksel gözlemesidir.

<span class="mw-page-title-main">Cassata</span>

Cassata veya cassata siciliana Sicilya, İtalya'dan gelen geleneksel bir kektir. Cassata genellikle meyve suları veya likör ile nemlendirilmiş ve ricotta peynir ve şekerlenmiş meyve ile kaplanmış yuvarlak bir sünger kek içerir.

<span class="mw-page-title-main">Crème brûlée</span>

Crème brûlée veya crème brulée veya Trinity kreması olarak da bilinen ve crema catalana ile hemen hemen aynı olan üzerine sertleştirilmiş karamelize şeker tabakasıyla zengin bir muhallebi bazından oluşan bir tatlıdır. Normalde hafifçe soğutulmuş olarak servis edilir; karamelleştirme işleminden kaynaklanan ısı, muhallebinin üstünü ısıtmaya, ortasını ise serin bırakmaya eğilimlidir. Muhallebi tabanı geleneksel olarak Fransız mutfağında vanilya ile tatlandırılır, ancak başka tatlar da olabilir. Bazen meyvelerle süslenir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.