İçeriğe atla

Palais des Papes

Avingon'un Tarihi Merkezi: Papalık Sarayı Piskoposluk Topluluğu ve Avignon Köprüsü
UNESCO Dünya Mirası
Papalık Sarayı
Konum Fransa
KriterKültürel: i, ii, iv
Referans228
Tescil1995 (19. oturum)
BölgeAvrupa ve Kuzey Amerika

Papalık Sarayı, Fransa'nın Avignon kentinde yer alan ve Avrupa'da Orta Çağ'dan kalma en büyük ve en önemli Gotik yapılardan biri olan tarihi bir saraydır. Bir zamanlar bir kale ve saray olan papalık ikâmetgâhı, 14. yüzyılda Batı Hıristiyanlığının merkezi olmuştur.

1995 yılından bu yana, Palais des Papes, Avignon'un tarihi merkezi ile birlikte UNESCO Dünya Mirası olarak listelenmiştir.[1]

Tanım

Palais aslında iki birleşik binadır: Doms'un zaptedilemez kayaları üzerinde oturan XII. Benedict'in eski sarayı ve Avignon papalarının en abartılısı olan VI. Birlikte Orta Çağ'ın en büyük Gotik binasını oluştururlar. Aynı zamanda Uluslararası Gotik mimari tarzının en güzel örneklerinden biridir.

İnşaat tasarımı, Fransa'nın en iyi mimarlarından ikisi olan Pierre Peysson ve Jean de Louvres'un eseriydi ve gösterişli süsleme, School of Siena'nın (İtalya) en iyi öğrencilerinden ikisi olan Simone Martini ve Matteo Giovanetti'nin eseriydi. Buna ek olarak, Palais'de (2.000'den fazla ciltle o zamanlar Avrupa'nın en büyüğü) bulunan papalık kütüphanesi, aralarında hümanizmin kurucusu Petrarch'ın da bulunduğu "belles-edections" çalışmasına tutkulu bir grup din adamını cezbetti. Aynı zamanda besteciler, şarkıcılar ve müzisyenler Büyük Palais Şapeli'ne çekildi. Clement VI, Guillaume de Machaut'un Notre-Dame Ayini'ni orada kullandı, orada Papa'nın daveti üzerine Philippe de Vitry Ars Nova'sını sundu ve Johannes Ciconia çalışmaya geldi.

Palais, muazzam büyüklüğünden dolayı aynı zamanda Kilise'nin genel teşkilatının değişmeye başladığı yerdi. Kilise için gerçekten merkezi bir yönetim yaratarak, hizmetlerin merkezileştirilmesini ve operasyonların papalığın ihtiyaçlarına uyacak şekilde uyarlanmasını kolaylaştırdı.

13. yüzyılın sonunda 200 olan Curia'nın (Kilise idaresi) insan gücü, 14. yüzyılın başında 300'ü geçerek 1316'da 500 kişiye ulaştı. Buna rağmen, papalık Roma'ya dönmeyi gerekli gördüğünde Palais geçerliliğini yitirdi. Latin ve Ortodoks Hristiyanları yeniden birleştirme umudu ve İtalya'daki Papalık Devletlerinde barışın sağlanması, geri dönüşü daha da güçlendirdi. Buna ek olarak, hem Urban V hem de Gregory XI'in papalık koltuğunun yalnızca Aziz Petrus'un mezarı olabileceğine dair güçlü inancı vardı. Fransa Mahkemesi ve Kardinaller Koleji'nin güçlü muhalefetine rağmen, her iki papa da Roma'ya dönmenin yolunu buldu, ilki 30 Nisan 1362'de, ikincisi 13 Eylül 1370'te. Bu sefer dönüş mutlaktı.

Sonraki yüzyıllarda Palais, iki anti-papa ve birçok kardinalin ikametgâhı olarak hizmet vermesine rağmen eski ihtişamını tamamen kaybetti. Bununla birlikte, güçlü güzellik, sadelik, ihtişam ve ölümsüzlük duygusuyla, Charles Forbes René de Montalembert gibi Fransız şair ve yazarların yüzyıllar boyunca atıfta bulundukları bir "yıkım eseri" yönünü korudu.

Tarihi

Palais inşaatı MS 1252'de başladı. Avignon, 1309'da Gascon Bertrand de Goth'un, seçildikten sonra (1305) Roma'nın şiddetli kaosuyla yüzleşmek istemeyen Papa V. "Avignon Papalığı" sırasında Avignon. Clement, Avignon'daki Dominik manastırında misafir olarak yaşadı ve halefi Papa XXII. Avignon'un kuzey ucunda, Rhône nehrine bakan doğal bir kayalık çıkıntının üzerinde yer alan alan, Avignon piskoposlarının eski piskoposluk sarayına aitti. Palais, Palais Vieux (Eski Saray) ve Palais Neuf (Yeni Saray) olarak bilinen iki ayrı bölümden oluşan iki ana aşamada inşa edilmiştir. Tamamlandığında 11.000m²'lik (118.403 fit kare) bir alanı kaplıyordu. Bina son derece pahalıydı ve inşası sırasında papalığın gelirinin çoğunu tüketiyordu.

Palais Vieux, Papa XII. Benedict'in talimatıyla Mirepoix'li mimar Pierre Poisson tarafından inşa edildi. Sade Benedict, orijinal piskoposluk sarayını yerle bir ettirdi ve yerine, saldırganlara karşı yoğun bir şekilde güçlendirilmiş, bir manastır merkezli çok daha büyük bir bina aldı. Dört kanadı yüksek kulelerle çevrilidir. Papa Clement VI, Innocent VI ve Urban V altında, bina şimdi Palais Neuf olarak bilinen şeyi oluşturmak için genişletildi. Bir mimar olan Jean de Louvres, VI. Masum VI altında iki kule ve bir köprü daha inşa edildi. Urban V, ana avluyu (Onur Mahkemesi olarak bilinir) çevreleyen diğer binalarla tamamladı. Binanın içi freskler, duvar halıları, tablolar, heykeller ve ahşap tavanlarla görkemli bir şekilde dekore edilmiştir.

Papalar 1377'de Avignon'dan ayrıldı ve Roma'ya döndü, ancak bu, Papalık Bölünmesine yol açtı ve bu sırada antipoplar Clement VII ve Benedict XIII, Avignon'u 1403'e kadar evleri yaptı. Geoffrey Boucicaut'un ordusu Avignon'u işgal etti. Bina birkaç yıl papalık karşıtı güçlerin elinde kaldı - 1410'dan 1411'e kadar kuşatıldı - ancak 1433'te papalık elçilerinin yetkisine iade edildi.

Palais, 350 yıldan fazla bir süre (çevredeki şehir ve Comtat Venaissin ile birlikte) papalık kontrolünde kalmasına rağmen, 1516'da bir restorasyona rağmen giderek kötüleşti. 1789'da Fransız Devrimi patlak verdiğinde, zaten kötü bir durumdaydı. devrimci güçler tarafından ele geçirildi ve yağmalandı. 1791'de, cesetleri Palais Vieux'deki Tour des Latrines'e atılan karşı-devrimcilerin katliamına sahne oldu. Palais daha sonra Napolyon Fransız devleti tarafından askeri kışla ve hapishane olarak kullanılmak üzere devralındı. Askeri işgal nedeniyle daha fazla hasar görmesine rağmen, özellikle ruhban karşıtı Üçüncü Cumhuriyet döneminde, yapının ahır olarak kullanılması için kalan iç ahşap işleri temizlendiğinde - fresklerin üzeri kapatılmış ve büyük ölçüde tahrip edilmiştir - bu, kabuğun sağlamlaşmasını sağlamıştır. Binanın fiziksel hayatta kalmasının nedeni 1906'da ulusal bir müze haline gelmesidir. O zamandan beri neredeyse sürekli restorasyon altında olmuştur.

Charles Dickens, Pictures from Italy adlı kitabında bu bina etrafında bir turu anlatıyor. Rehberini, binanın bir işkence odası olarak kullanıldığı kanlı geçmişinde övünen, parıldayan siyah gözleri olan bir dişi şeytan olarak tanımlıyor.

avignon papa sarayı

Şimdiki durumu

Palais bugün tarihi ve mimari bir dönüm noktasıdır ve her yıl yaklaşık 650.000 ziyaretçi çeken bir turistik cazibe merkezidir ve düzenli olarak Fransa'da en çok ziyaret edilen ilk on cazibe merkezi arasına girer.

Aynı zamanda büyük bir kongre merkezine ve École française de Rome ve institut de recherche et d'histoire des textes tarafından ortaklaşa düzenlenen Avignon papalığı üzerine bir araştırma merkezini içeren Vaucluse département arşivlerine ev sahipliği yapmaktadır.

Palais düzenli olarak bir sergi merkezi olarak hizmet vermektedir. İlk büyük sergi René Char tarafından 27-30 Haziran 1947 tarihleri arasında Grand Chapel'de başlatıldı. "Exposition de peintures et sculpts contemporaines" (Çağdaş ressam ve heykeltıraşların Sergisi) başlıklı sergi, daha sonra olacak olanın başlangıç noktasıydı. Palais des Papes'in avlusu, her yıl Temmuz ayında düzenlenen Festival d'Avignon (Avignon Festivali) sırasında merkezi bir performans yeridir. Aynı zamanda sergiler, gösteriler ve kongreler dahil olmak üzere birçok kültürel ve ekonomik etkinliğin yeridir.

Palais aynı zamanda 1976'da kurulan ve bugün her yıl çok sayıda etkinliğe ev sahipliği yapan Uluslararası Kongre Merkezi'ne ev sahipliği yapmaktadır. Bunlar arasında kongreler, parlamentolar, sempozyumlar, toplantılar ve diğer toplantılar yer alır ve en geniş salon olan 'Grande Audience' 700 kişiye kadar konuğu ağırlayabilir.

Kaynakça

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 11 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2017. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Papa</span> Katoliklerin dinî lideri ve Vatikan Şehir Devletinin hükümdarı

Papa, Roma Başpiskoposu ve bu nedenle Roma Katolik Kilisesi'nin dünya çapındaki lideri. Katoliklere göre Havari Petrus'un halefidir.

<span class="mw-page-title-main">Ancona</span> Ancona iline bağlı komün (Marche, İtalya)

Ancona veya Ankona, İtalya'nin merkezi Marche bölgesinin ve ayni adli Ancona ili merkezi olan Adriyatik Denizi kıyısında 100.861 nüfuslu bir liman kentidir. Ancona, Adriyatik Denizi'nin en büyük ticaret limanıdır ve gemi yapım tersaneleri bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Fransa mimarisi</span>

Fransız mimarisi veya Fransa mimarisi, Fransız ve yabancı asıllı mimarların Fransa Cumhuriyeti coğrafi sınırları içinde tasarladığı veya inşa ettiği mimari eserlere verilen genel isimdir.

<span class="mw-page-title-main">Batı Bölünmesi</span> Katolik Kilisesinin bölünmesi

Batı Bölünmesi ya da diğer adlarıyla Büyük Bölünme ve Katolik Bölünmesi, Katolik Kilisesi içinde gerçekleşen bölünme olayı.

<span class="mw-page-title-main">V. Martinus</span>

Papa V. Martinus, 1417'den 1431'e kadar Papalık yapmıştır. Seçilmesi 1378 ile 1417 yılları arasında yaşanan Katolik Bölünmesini sona erdirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">VII. Clemens</span>

Papa VII. Clemens, asıl adı Giulio di Giuliano de Medici'dir. Floransa ve İtalya'nın en önemli ve güçlü ailelerinden biri olan Medici’lere mensuptur. 19 Kasım 1523'ten 25 Eylül 1534'e kadar papalık yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Viterbo</span> İtalyanın Lazio bölgesinde, Viterbo iline bağlı ilçe (komün)

Viterbo, İtalya'da Lazio Bölgesi'nde, Viterbo ili'nin merkezi bir kent ve bir komün. Viterbo'nun "Şehir " olma statüsü kaynağı bilinmeyecek kadar geçmişlere uzanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Imola</span> Bologna iline bağlı komün (Emilia-Romagna, İtalya)

Imola, Kuzey Doğu İtalya'da Emilia-Romagna bölgesinde Santerno nehri üzerinde bulunan ve Bologna ilinde yer alan bir şehir ve komündür.

<span class="mw-page-title-main">Floransa Cumhuriyeti</span> İtalyan Şehir Cumhuriyeti

Floransa Cumhuriyeti, 1115 ile 1532 arasında bir cumhuriyet olarak hükûmet süren ve modern Toskana Bölgesi, İtalya'da konumlanmış Floransa merkezli bir şehir devletidir.

<span class="mw-page-title-main">XIV. Clemens</span> 249. Katolik Kilisesi papası (1705-1774; pd. 1769-1774)

Papa XIV. Clemens, asıl adı Giovanni Vincenzo Antonio Ganganelli . 19 Mayis 1769 ile 22 Eylül 1774 arasında papa. Clemens papalık ismini kullanan en son papadır.

<span class="mw-page-title-main">XIV. Benedictus</span> 247. Katolik Kilisesi papası (1675-1758; pd. 1740-1758)

Papa XIV. Benedictus, asıl adı Prospero Lorenzo Lambertini, 17 Ağustos 1740 ile 3 Mayıs 1758 arasında papa.

<span class="mw-page-title-main">XIII. Benedictus</span>

Papa XIII. Benedictus,, asıl adı Pietro Francesco Orsini ve keşiş adı Vicenzo Maria Orsini, 29 Mayıs 1724 – 21 Şubat 1730 döneminde papa. Asıl Orsini-Gravina sülalesinden olup asıl babasının en büyük erkek çocuğu olduğu için, çocuğu olmayan amcası Bracciano Dükü'nün düklük (prens) unvanı ve düklük gayri-menkul ve menkullerinin varisi idi. Orsini sülalesinden papa olanlardan üçüncüsüdür.

<span class="mw-page-title-main">VII. Urbanus</span>

Papa VII. Urbanus; gerçek adı ile Giovanni Battista Castagna, 15-27 Eylül 1590 döneminde Roma Katolik Kilisesi'nde 13 gün süren papalık yapmıştır. Bu papalık tarihinde en kısa süren papalıktır.

<span class="mw-page-title-main">IV. Sixtus</span> 9 Ağustos 1471 - 12 Ağustos 1484 arasında papalık yapmış din adamı

IV. Sixtus, gerçek adıyla Francesco della Rovere, 9 Ağustos 1471 - 12 Ağustos 1484 arasında papa olarak görev almış bir din adamıdır.

<span class="mw-page-title-main">VI. Pius</span> 250. Katolik Kilisesi papası (1717-1799; pd. 1775-1799)

VI. Pius, doğum adıyla Count Giovanni Angelo Braschi, 15 Şubat 1775'ten 1799'da ölümüne kadar papa olarak hüküm sürdü.

<span class="mw-page-title-main">Pont Saint-Bénézet</span>

Pont d'Avignon olarak da bilinen Pont Saint-Bénézet, güney Fransa'daki Avignon kentindeki ünlü Orta Çağ köprüsüdür.

<span class="mw-page-title-main">Île de la Cité</span>

Île de la Cité, Paris'in merkezinde, Seine nehrinde bir adadır. 4. yüzyılda, Roma valisinin kalesinin yeriydi. 508'de Frankların ilk kralı Clovis I, sarayını adada kurdu. 12. yüzyılda önemli bir dini merkez, Notre-Dame katedralinin evi ve Sainte-Chapelle kraliyet şapelinin yanı sıra şehrin ilk hastanesi oldu: Hôtel-Dieu. Aynı zamanda şehrin ayakta kalan en eski köprüsü olan Pont Neuf'un yeridir. Paris'in merkezindeki Seine'de yer alan gemi şeklindeki Île de la Cité, şehrin tarihi kalbidir. Yaklaşık 10 sokak uzunluğunda ve 5 genişliğindedir. Sekiz köprü onu nehir kıyısına bağlar ve dokuzuncusu güneydoğudaki daha küçük ada olan Île Saint-Louis'e çıkar. En batıdaki köprü, 1578-1604 yılları arasında inşa edilen Pont Neuf'tur. Adına rağmen, Paris köprülerinin en eskisidir. Sağlamlığı aksiyomatik hale geldi: Parisliler hala bir şeyin "Pont Neuf kadar sağlam" olduğunu söylüyorlar. Ortadan adanın ucuyla desteklenen köprü, Sol Yaka'ya beş, Sağa yedi kemerle uzanıyor. Korkuluk kornişleri 250'den fazla farklı grotesk maske ile dekore edilmiştir. Parapet, her köprü iskelesinde suya doğru kıvrılarak, Paris'teki ilk kaldırım boyunca yarım ay koyları oluşturur; bu koylarda seyyar satıcılar dükkân açar. 200 yıl boyunca bu köprü Paris'in ana caddesi ve daimi fuarıydı. Yapı düzenli onarımlardan geçse de ana Pont Neuf'ta bugünkü haliyle orijinal köprüdür. Mansapta ve köprünün hemen altında, Île de la Cité'nin ucu, çiçekli çalılarla çevrili, eski ağaçların altında banklar bulunan üçgen, çakıl yollu bir parka dönüştürülür. Özellikle güneşlenenlerin ve aşıkların gözdesi olan Arnavut kaldırımlı geniş bir iskele ile çevrilidir. Merdivenlerin parktan köprüye çıktığı yerde, Pont Neuf'un tamamlanmasında ısrar eden Kral IV. Henry'nin bronz bir atlı heykeli var. Heykel, Paris'te halka açık bir yolda duran ilk heykel olan orijinal 1614'ün 1818 tarihli bir reprodüksiyonudur. Karşıda, Henry'nin varisi, gelecekteki XIII. Louis olarak adlandırılan Place Dauphine'nin (1607) dar girişi var. Yer, eskiden beyaz taşla işaretlenmiş tek tip kırmızı tuğlalı evlerden oluşan bir üçgendi, ancak tabanı boyunca sıralanan evler, Adalet Sarayı'nın bir kısmının inşasına yer açmak için 1871'de yırtıldı. Erken Roma valisinin sarayı, 13. yüzyılda Kral IX. Louis tarafından aynı yerde yeniden inşa edildi ve 100 yıl sonra, gaddarlığı ekleyen IV. Philip (Fuar) tarafından genişletildi. etkileyici Gotik odaları ile gri taretli Conciergerie. Krallar döneminde Parlamentonun buluşma yeri olan Büyük Salon, Gotik güzelliğiyle tüm Avrupa'da biliniyordu. Ancak 1618 ve 1871'deki yangınlar orijinal odanın çoğunu yok etti ve sarayın geri kalanının çoğu 1776'da alevler tarafından harap edildi. Büyük Salon şimdi Adalet Sarayı'nda bulunan çeşitli mahkemeler için bir bekleme odası olarak hizmet veriyor. Bitişikteki ilk Hukuk Dairesi'nde, Devrim Mahkemesi 1793'ten itibaren yaklaşık 2.600 kişiyi giyotine mahkûm ederek oturdu. Mahkûm edildikten sonra kurbanlar taş merdivenlerden aşağı infaz yerine onları taşıyan arabaları beklemek üzere Conciergerie'nin zindanlarına geri götürüldüler. Conciergerie hala duruyor ve ziyaretçilere açık. Saray avlularında Fransa'nın en büyük anıtlarından biri olan 13. yüzyıldan kalma Sainte-Chapelle bulunur. 1243 ve 1248 yılları arasında IX. Louis'un istikametinde inşa edilmiş olan bu yapı, Gotik Rayonnant tarzının bir başyapıtıdır. Büyük bir cüretle mimar, tonozlu tavanlarını ince sütunlardan oluşan bir kafesin üzerine yerleştirdi, aralarındaki duvarlar vitraydan yapılmıştı. Enfes şapel, İsa'nın çarmıha gerilmesinde giydiği düşünülen Dikenli Tacı tutmak için tasarlandı. IX. Louis, kalıntıyı, Konstantinopolis'in Latin imparatoru Baldwin II Porphyrogenitus'tan piyon olarak tutan Venediklilerden satın almıştı. Gerçek Haç'tan çiviler ve tahta parçaları gibi diğer kutsal emanetler, kalıntıları şimdi Notre-Dame hazinesinde bulunan şapelin koleksiyonuna eklendi.

<span class="mw-page-title-main">Laterano'daki Aziz Yuhanna Bazilikası</span> Romada bazilika

Laterano'daki Aziz Yuhanna Bazilikası olarak da bilinen, Roma Şehri'nde Roma Diyosezi'nin Katolik katedralidir. Baş bazilika 4 kilometre (2,5 mi) uzaklıkta bulunan Vatikan Şehri'nin hemen dışında yer almaktadır. kuzeybatıya. Yine de, olarak Papalığın özellikleri, archbazilika ve onun bitişiğindeki yapıların bir zevk dışı statü gelen İtalya'ya şartlarını, uygun Lateran Antlaşması 1929 Hem Aziz Yuhanna Bazilikası hem de Lateran Sarayı, merkezde Roma'nın en eskisi olan bir Mısır dikilitaşı ile 16. yüzyılın sonunda ortaya konan büyük bir açık alana, Piazza di San Giovanni'ye bakmaktadır. Ne yazık ki, Porta San Giovanni üzerinden şehre giren ve çıkan trafik, şehrin ihtişamını azaltma eğilimindedir. Meydanın karşısında, Roma'daki en saygın kalıntılardan biri ve birçok hacı için hedef olan Scala Santa'yı barındıran bina var. Bölge aynı zamanda siyasi mitingler için bir mekandır ve 24 Haziran'daki Vaftizci Aziz Yahya'nın Doğuşu bayramı, Romalıların rosto porchetta yedikleri bir panayırla kutlanır.

<span class="mw-page-title-main">Papalık Gregoryen Üniversitesi</span> Romada üniversite

Papalık Gregoryen Üniversitesi, Katolik Kilise'ye ait bir Yüksek Öğretim okuludur Roma, İtalya'da bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Antipapa V. Alexander</span> Katolik kardinal ve Karşıpapa (1339-1410)

Peter Phillarges olarak da bilinen Pietro di Candia, Batı Bölünme'si (1378–1417) döneminde Pisa Konseyi tarafından seçilen bir antipapadır. Roma papası XII. Gregorius ve Avignon Antipapa XIII Benedict'e karşı 26 Haziran 1409'dan 1410'daki ölümüne kadar kısa bir süre hüküm sürdü. 20. yüzyılda Katolik Kilisesi, Roma papalarını meşru kabul ederek Batı Bölünmesini yeniden yorumladı. XII. Gregorius'un saltanatı 1415'e kadar uzatıldı ve V. Alexander artık bir antipapa olarak kabul edildi.