İçeriğe atla

Padovalı Marsilius

Padovalı Marsilius (İtalyanca: Marsilio dei Mainardini; c.1275-1342), hekim ve Orta Çağ siyasi düşünürüdür. Padova Üniversitesi'nde tıp eğitimi görmüştür.[1] 1313'te Paris Üniversitesi'nde rektör olarak görev yaptı. Paris Üniversitesi'nde öğretmen olduğu zamanlarda yazdığı siyasi tezi Defensor Pacis'i (Barışın Savunucusu;1324) ile ünlüdür.[2]

Padovalı Marsilius'un Siyaset Kuramı

Defensor Pacis'in (15. yüzyıl) lüks bir el yazmasının ilk sayfasındaki minyatür. Marsilius bir kopyasını İmparator'a sunarken gösterilir

Defensor Pacis'in, siyasi düşünce tarihinin Orta Çağ'dan modernliğe geçmesinde önemli rol oynadığı kabul edilmektedir. Tamamlanmasında arkadaşı Jandun John'un yardımı olmuştur. Kitap, yayınlanışı ile birlikte neden olduğu sorunlar yüzünden arkadaşı Jandun John ile birlikte Paris'ten Kaçarak Bavyera Dükü Ludwing'in Nürnberg'deki sarayına sığınmak zorunda kalmıştır. 1327 yılında Defensor Pacis, papalık tarafından resmi olarak suçlanmış ve kitap, 1558'de Treto Kurulu tarafından Yasak Kitaplar Listesi'ne konulmuştur. 13. yüzyıla kadar Papacılar ve İmparatorcular da tartışmalarını, okutulan felsefe yani Kutsal Kitap ve ilk Kilise Babalarının metinleri üzerinden kurmuşlardır. 13. yüzyılın ilk yarısından itibaren yeni düşünceler Avrupa Üniversiteleri yoluyla yayılmaya başladı. O zamanlar Aristoteles'in düşünceleri tanrısal bir düzenlemeden ziyade iktidar insan doğasından toplumsal bir varlıktı ve siyasi topluluğun kökenleri, insan doğasında saklıydı. Marsilius da, Defensor Pacis'te düşüncelerini Aristoteles'in düşünceleri kılavuzluğunda geliştirilmiştir ve kendi düşünce çerçevesinden yorumlanmıştır. Marsilius, papanın siyasal iktidarı yerine halkın seçtiği yönetimin olması gerektiğini düşünüyordu.[3] Marsilius'un düşüncesi, insan toplumunu papa kontrolü altındaki dini değerlere dayandırma girişimini devirdi ve bunun yerine, halk tarafından seçilen bir hükûmetin kontrolü daha laik bir toplum için büyük bir adım atılmış oldu. Defensor Pacis'i, papalığın eksiksiz güç iddiasının çatışmanın kaynağı olduğunu göstermek ve bu iddianın kurumsal temellerini yıkmak üzere kurgulamıştır. Ona göre papalık ve din adamları, arınmış bir manevi yaşam izlemekten başka, dünyevi bir iktidar peşinde olmamalıydı. Bu tezini desteklemek için hem siyasi [I.Konuşma] hem tanrı bilimsel [II.Konuşma] düzeyde uğraştı.

Eleştiri

Aslında Marsilius'un Politik teorisindeki kurduğu ana fikir halk egemenliği fikriydi fakat radikal düşünceleri onun siyaset kuramı üzerinde yapıcı olduğu kadar yıkısı olduğu düşüncelerini beraberinde getirmiştir. Defensor Pacis üzerinden papalığa karşı verdiği kavga onu reformasyonun öncülerinden birisi yapmıştır. Hem modern demokrasinin öncüsü hem de modern totaliter devletin peygamberi olarak kabul edildi.

Ölümü

Marsilius, 1342 ya da 1343 yılının ilk zamanlarında öldü. Ölümünden önceki son eseri devlet teorisi, Defensor Miror hakkındaki son incelemesidir.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

1- Güngör, Celalettin, “Bir Reformasyon Öncüsü: Padovalı Marsilius”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. XVI, y. 2012, S. 4, (183-247).

  1. ^ Alan Gewirth, "Marsilius of Padua," in Paul Edwards, ed., The Encyclopedia of Philosophy, vol. 5. New York: Macmillan, 1967, p. 166.
  2. ^ Lee, Hwa-Yong, Political Representation in the Later Middle Ages: Marsilius in Context (New York etc., Lang, 2008)
  3. ^ Gewirth, "Marsilius of Padua," p. 167.

İlgili Araştırma Makaleleri

Siyaset bilimi, politika bilimi ya da politoloji, siyasi teorileri ve siyasi teorilerin pratiklerini inceleyen, siyasi sistemler ve siyasi davranışlar alanıyla ilgilenen bir sosyal bilim alanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Deneycilik</span> bilginin sadece veya öncelikle duyusal deneyimden geldiğini belirten teori

Deneycilik, empirizm veya ampirizm, bilginin duyumlar sayesinde ve deneyimle kazanılabileceğini öne süren görüştür. Deneyci görüşe göre insan zihninde doğuştan bir bilgi yoktur. İnsan zihni, bu nedenle boş bir levha gibidir.

<span class="mw-page-title-main">Michel Foucault</span> Fransız filozof (1926 – 1984)

Michel Foucault, Fransız filozof, sosyal teorist, tarihçi, edebiyat eleştirmeni, antropolog, psikolog ve sosyolog.

<span class="mw-page-title-main">Henri Bergson</span> Fransız filozof (1859 – 1941)

Henri-Louis Bergson, Fransız filozoftur.

Siyaset veya politika, gruplar arasında kararların alındığı veya bireyler arasındaki güç ilişkilerinin, kaynakların dağıtımı veya statü gibi diğer etkileşim biçimlerinin ilişkilendirildiği bir dizi faaliyeti ifade eder. Siyaset ve hükümeti inceleyen sosyal bilim dalı ise siyaset bilimi olarak adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Paris Üniversitesi</span> Fransa, Pariste kurulu devlet üniversitesi (1896–1970)

Paris Üniversitesi,, Fransa'nın başkenti Paris'teki başlıca akademik öğretim kurumlarının toplandığı bilim ve araştırma kurumudur. Kurum, özellikle günlük dilde Sorbonne adıyla bilinir.

Retorik ya da eski ismiyle Belagat, etkileyici ve ikna edici konuşma sanatıdır. Sözcük güncel kullanımda "etkileyici ve ikna edici olmakla beraber içtenlikten veya anlamlı içerikten yoksun lisan" anlamında da kullanılır. Kavram Yunanca rhētorikos (ῥητορικός) "hitabet" kavramından türemiştir. Antik Yunanistan'da MÖ 5. yüzyılda Sokrates çevresindekiler tarafından kullanılmış olan bu kelime, ilk kez Platon’un Gorgias adlı eserinde geçmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Siyaset felsefesi</span> felsefe ve siyaset bilimi alt disiplini

Siyaset felsefesi, devlet, hükûmet, siyaset, özgürlük, mülkiyet, meşruiyet, haklar, hukuk gibi konular hakkındaki, bu kavramlar nedir, neden ihtiyaç vardır, bir hükûmeti ne meşru kılar, devlet hangi özgürlükleri ve hakları neden korumalıdır, hangi biçimde kurumsallaşmalıdır, kanun nedir, vatandaşın devlete karşı yükümlülükleri nelerdir, bir hükûmet yasal olarak neden ve nasıl görevden çekilmelidir gibi temel sorulara cevap arayan ve bu konuları felsefeden faydalanarak inceleyen sosyal bilim dalıdır.

<span class="mw-page-title-main">John Locke</span> İngiliz filozof ve fizikçi (1632–1704)

John Locke, Aydınlanma Çağı düşünürlerinin en etkililerinden biri olarak kabul edilen ve genellikle “liberalizmin babası” olarak bilinen bir İngiliz filozof ve doktordu. Francis Bacon geleneğini takip eden İngiliz deneycilerinden ilklerinden biri olarak kabul edilen Locke, toplumsal sözleşme teorisi için de aynı derecede önemlidir. Çalışmaları epistemoloji ve siyaset felsefesinin gelişimini büyük ölçüde etkiledi. Yazıları Voltaire ve Jean-Jacques Rousseau'nun yanı sıra birçok İskoç Aydınlanma düşünürünü ve Amerikan Devrimcilerini etkiledi. Klasik cumhuriyetçiliğe ve liberal teoriye katkıları, Amerikan Bağımsızlık Bildirisi'nde yer almaktadır. Uluslararası alanda Locke'un siyasi-hukuki ilkeleri, sınırlı temsili hükûmet teorisi ve uygulaması ile hukukun üstünlüğü altında temel hak ve özgürlüklerin korunması üzerinde derin bir etkiye sahip olmaya devam etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Thomas Aquinas</span> İtalyan filozof ve teolog (1225–1274)

Thomas Aquinas veya diğer adıyla Aquinolu Thomas, bilgi felsefesi, metafizik, siyaset ve ruhun ölümsüzlüğü konularındaki yorumlarıyla skolastik düşünceye önemli katkılar sağlamış Dominikan rahip. 1322'de Aziz ilân edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Niccolò Machiavelli</span> İtalyan politika düşünürü ve askeri stratejisti

Niccolò di Bernardo dei Machiavelli, devlet adamı, askerî stratejist, şair ve oyun yazarı Floransalı düşünür, İtalyan Rönesans hareketinin en önemli figürlerindendir.

<span class="mw-page-title-main">Felsefe tarihi</span>

Felsefe tarihi, felsefenin mantık, epistemoloji, ontoloji, etik, estetik gibi alt bölümlerinden birisidir. Genel olarak felsefe derslerinin başlangıcında verilir. Bunun temel nedeni, felsefe tarihinin içeriğiyle ilintilidir. Felsefe tarihi, felsefenin ne olduğunun tanımlanmasından, çeşitli felsefe ögretilerinin tarihsel yerlerinin ve öğretisel ayrımlarının belirlenmesine ve bu öğretilerin felsefenin alt bölümleri açısından değerlendirilip ortaya konulmasına kadar çok yönlü ve çok boyutlu bir içeriğe sahiptir. Felsefe tarihi bu anlamda sadece bir mevcut felsefelerin ansiklopedik bir araya getirilmesi meselesi değildir; felsefenin ne olduğunun tanımlanmasından neyin felsefe-içi neyin felsefe-dışı sayılacağına değin bir dizi kuramsal/felsefi sorunla yüz yüzedir. Bu anlamda, felsefenin bir altbölümü olarak felsefe tarihi, hem felsefi çalışmanın başlangıcı hem de en önemli alanıdır. Genelde felsefe tarihi kitapları, bu bakımdan öğretilerin ve bunların felsefi sorunları çözme denemelerinin art arda etkileşimlerle gelişen tarihini ele alır. Bu tarihin hazırlanmasında hem düşünürlerin metinleri hem de bu metinlerin tarihsel toplumsal koşulları iç bağlantıları açısından değerlendirilir, öğretilerin birbirine etkileri ve karşıtlıkları, benzerlikleri ve ayrımları serimlenir. Dolayısıyla, genel anlamda felsefe tarihinin varlık, bilgi ve değerlerle ilgili soruları ve sorunları belirli özgül yöntemlerle değerlendiren ya da inceleyen ve bu incelemeyi sonuçları bakımından da sistemaktikleştirilmesine yönelik çalışan bütün düşünce girişimlerini ortaya koymayı hedeflediği söylenebilir.

Devlet, toprak bütünlüğüne bağlı olarak siyasal bakımdan örgütlenmiş millet veya milletler topluluğunun oluşturduğu tüzel varlıktır. Devlet siyasal bir birliktir. Bunun için her şeyden önce devleti kuran bireyler arasında kültürel bir birlik lazımdır. Ancak kültürel birlik devletin yaşaması için yeterli değildir. Tarihte görülen birçok iç savaş, kültürel birliğin devlet kurulmasında yeterli olmadığını göstermektedir. Amerikan İç Savaşı'nın anayasal düzenin kurulmasının ne kadar gerekli olduğunu ortaya koyması ve savaş kültürü yerine hukuk devlet ilişkisinin kavranması açısından önemi büyüktür.

<span class="mw-page-title-main">Leopold von Ranke</span> Alman tarihçi ve kaynak bazlı modern tarihin kurucusu

Leopold von Ranke, 19. yüzyıl Alman tarihçisi. Ranke ile birlikte tarih incelemelerinde birincil kaynakların önemi, hikâyeci tarih ve özellikle uluslararası politikanın tarihte yeri özel anlam kazandı. Kaynağına, “aslında ne ise” ona sadık bir tarih yazımı üzerine düşünceleri ile kendinden sonraki tarih yazımının niteliğine önemli katkılarda bulundu.

<span class="mw-page-title-main">Salisburyli John</span>

John of Salisbury ya da Johannes Parvus, İngiliz din adamı, yazar, eğitimci ve diplomat.

Ayrı bir alan olarak "siyaset bilimi" terimi sosyal bilimler açısından oldukça geç kavramlaşmış bir alan olsa da siyasal iktidarı ve tarih üzerindeki etkilerini analiz etmek yüzyıllardır var olan bir olgudur. Bununla birlikte, "siyaset bilimi" terimi her zaman siyaset felsefesinden ayırt edilmemiştir modern disiplinin içinde ahlakî felsefe, siyasi ekonomi, siyasi teoloji, tarih, olması gerekenlerin normatif olarak belirlenmesi ile ideal devletin özelliklerinin ve işlevlerinin tümdengelimiyle uğraşan diğer alanlar olmak üzere bir dizi öncüler vardır. Siyaset bilimi bir bütün olarak belirli disiplinlerde tüm dünyada vuku bulur, ancak terimin diğer belirli yönlerinde de eksik olabilir.

<span class="mw-page-title-main">Jeoloji tarihi</span>

Jeoloji tarihi, bir doğa bilimi olan jeolojinin paleontoloji, mineraloji ve petrografi gibi yer bilimlerinin gelişimi ile paraleller gösteren tarihsel gelişimi.

<span class="mw-page-title-main">Gallikanizm</span>

Gallikanizm: Fransa’da, Papalık’ın dinsel alanda yetkilerini sınırlandıran, dünyevi iktidarını kabul etmeyen, kralın ve ona bağlı yöneticilerin Papalık buyruklarına uyma yükümlülüğünü ortadan kaldıran, Kilise’nin devlet işlerine karışamayacağını ama kralın gerektiği zaman Kilise’ye müdahale edebileceğini savunan, Fransa’ya özgü dinsel ve siyasal öğretilerin tümüne verilen ad.

<span class="mw-page-title-main">Defensor pacis</span>

Defensor pacis kitabı modern halk egemenliği düşüncelerinin temellerinin atıldığı kitaptır. İtalyan bir Orta Çağ bilgini olan Padovalı Marsilius tarafından yazılmıştır. 1324 yılında yayınlanan bu eser yüzyıl boyunca yoğun tartışmaların fitilini ateşlemiştir. Çalışmanın bağlamı Kutsal Roma İmparatoru olan IV. Ludwig ve Papa XXII. Ioannes arasındaki siyasi mücadelede yatmaktadır. Kitabın içeriği dönemi itibarıyla radikal bir şekilde antiklerikalizm unsurları taşır. Marsilius'un çalışmaları Papa XII. Benedict ve Papa VI. Clement tarafından şiddetle kınanmıştır.

Alev Özkazanç, Türk siyaset bilimci ve yazar. Özkazanç, Türkiye'deki kadın ve cinsiyet sorunlarının Türkiye'nin politik ve sosyal tarihiyle olan ilişkisi üzerinde uzmanlaşmıştır. Ayrıca Feminist kuram, yeni sağ ve neo-liberalizm, psikanaliz, devlet ve iktidar kuramı, Türkiye siyaseti, toplumsal dışlanma, suç ve cezalandırma üzerine çalışmalar yapmaktadır. Sosyalist-Feminist bir yazar olan Özkazanç, Türkiye'de eleştirel erkeklik incelemeleri alanının kurucularından biri olarak kabul edilmektedir.