İçeriğe atla

PLGA

Poli(laktik-ko-glikolik asit) yapısı. x= laktik asit birimi sayısı; y= glikolik asit birimlerinin sayısı.

PLGA, PLG veya poli(laktik-ko-glikolik asit), biyolojik olarak bozunabilirliği ve biyouyumluluğu nedeniyle bir dizi Gıda ve İlaç İdaresi (FDA) onaylı terapötik cihazda kullanılan bir kopolimerdir. PLGA, glikolik asit ve laktik asidin siklik dimerleri (1,4-dioksan-2,5-dionlar) olmak üzere iki farklı monomerin halka açma kopolimerizasyonu yoluyla sentezlenir. Polimerler, rastgele veya blok kopolimerler olarak sentezlenebilir ve böylece ek polimer özellikleri kazandırır. Bu polimerin hazırlanmasında kullanılan yaygın katalizörler arasında kalay(II) 2-etilheksanoat, kalay(II) alkoksitler veya alüminyum izopropoksit bulunur. Polimerizasyon sırasında, ardışık monomerik birimler (glikolik veya laktik asit) PLGA'da ester bağlarıyla birbirine bağlanır, böylece ürün olarak doğrusal, alifatik bir polyester verir.[1]

Kopolimer

Polimerizasyon için kullanılan laktidin glikolide oranına bağlı olarak, farklı PLGA formları elde edilebilir: Bunlar genellikle kullanılan monomerlerin molar oranı ile tanımlanır (örn. PLGA 75:25, bileşimi %75 laktik asit ve %25 glikolik asit olan bir kopolimeri tanımlar). PLGA'ların kristalliği, blok yapısına ve molar orana bağlı olarak tamamen amorftan tamamen kristale değişecektir. PLGA'lar tipik olarak 40-60 °C aralığında bir geçiş sıcaklığı gösterir. PLGA, bileşime bağlı olarak çok çeşitli çözücülerle çözülebilir.

Daha yüksek laktit polimerleri klorlu çözücüler kullanılarak çözülebilirken, daha yüksek glikolidli malzemeler HFIP gibi florlu çözücülerin kullanılmasını gerektirecektir. PLGA, su varlığında ester bağlarının hidrolizi ile bozunur. PLGA'nın bozunması için gereken sürenin, üretimde kullanılan monomer oranı ile ilişkili olduğu gösterilmiştir: glikolid birimlerinin içeriği ne kadar yüksekse, ağırlıklı olarak laktit malzemelere kıyasla bozunma için gereken süre o kadar kısadır. Bu kuralın bir istisnası, daha hızlı bozunma (yaklaşık iki ay) sergileyen 50:50 monomer oranına sahip kopolimerdir. Ek olarak, uçları esterlerle kapatılan polimerler (serbest karboksilik asidin aksine) daha uzun bozunma ömürleri gösterirler.[2] Bozunmadaki bu esneklik, onu greftler, sütürler, implantlar, protez cihazlar, cerrahi dolgu filmleri, mikro ve nanopartiküller gibi birçok tıbbi cihazın üretimi için uygun hale getirmiştir.[3]

PLGA, orijinal monomerleri üretmek için vücutta hidrolize uğrar: laktik asit ve glikolik asit. Normal fizyolojik koşullar altında bu iki monomer, vücuttaki çeşitli metabolik yolların yan ürünleridir. Laktik asit, trikarboksilik asit döngüsünde metabolize edilir ve karbondioksit ve su yoluyla elimine edilir. Glikolik asit de aynı şekilde metabolize olur ve böbrek yoluyla da atılır.[4] Vücut iki monomeri metabolize edebildiğinden, biyomateryal uygulamalar için PLGA kullanımıyla ilişkili minimum sistemik toksisite vardır. Bununla birlikte, PLGA'nın asidik bozunmasının, otokatalitik bir ortam yaratmak için yerel pH'ı yeterince düşürdüğü bildirilmiştir.[5] Bir mikro kürenin içindeki pH'ın, pH 1.5 kadar asidik hale gelebileceği gösterilmiştir.[6]

Örnekler

PLGA'nın kullanımına ilişkin spesifik örnekler şunlardır:

  • PLGA kullanılarak temin edilebilen bir ilaç dağıtım cihazı, ilerlemiş prostat kanseri tedavisi için Lupron Depot'tur.
  • Beyin ameliyatı sonrası beyin yüzeyine uygulandığında antibiyotik vankomisinin merkezi sinir sistemine profilaktik olarak verilmesidir.[7]

Kaynakça

  1. ^ Astete, Carlos E.; Sabliov, Cristina M. (1 Ocak 2006). "Synthesis and characterization of PLGA nanoparticles". Journal of Biomaterials Science, Polymer Edition. 17 (3): 247-289. doi:10.1163/156856206775997322. ISSN 0920-5063. PMID 16689015. 
  2. ^ "The effect of lauryl capping group on protein release and degradation of poly(d,l-lactic-co-glycolic acid) particles". Journal of Controlled Release (İngilizce). 172 (2): 436-443. 10 Aralık 2013. doi:10.1016/j.jconrel.2013.05.034. ISSN 0168-3659. 9 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2021. 
  3. ^ Pavot, Vincent; Berthet, Morgane; Rességuier, Julien; Legaz, Sophie; Handké, Nadège; Gilbert, Sarah C; Paul, Stéphane; Verrier, Bernard (1 Aralık 2014). "Poly(lactic acid) and poly(lactic-co-glycolic acid) particles as versatile carrier platforms for vaccine delivery". Nanomedicine. 9 (17): 2703-2718. doi:10.2217/nnm.14.156. ISSN 1743-5889. 
  4. ^ Crotts, G.; Park, Tae Gwan (1 Ocak 1998). "Protein delivery from poly(lactic-co-glycolic acid) biodegradable microspheres: Release kinetics and stability issues". Journal of Microencapsulation. 15 (6): 699-713. doi:10.3109/02652049809008253. ISSN 0265-2048. PMID 9818948. 
  5. ^ "Effect of acidic pH on PLGA microsphere degradation and release". Journal of Controlled Release (İngilizce). 122 (3): 338-344. 8 Ekim 2007. doi:10.1016/j.jconrel.2007.05.034. ISSN 0168-3659. 9 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2021. 
  6. ^ Fu, Karen; Pack, Daniel W.; Klibanov, Alexander M.; Langer, Robert (1 Ocak 2000). "Visual Evidence of Acidic Environment Within Degrading Poly(lactic-co-glycolic acid) (PLGA) Microspheres". Pharmaceutical Research (İngilizce). 17 (1): 100-106. doi:10.1023/A:1007582911958. ISSN 1573-904X. 
  7. ^ "Research & Development World". Research & Development World (İngilizce). 12 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2021. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Fermantasyon</span> kimyasal çürüme

Fermantasyon, hücre içinde oksijen yokluğunda meydana gelen metabolik bir faaliyet olarak ‘NAD+'yi yeniden oluşturmak için glikozun glikoliz yoluyla kısmi oksidasyonunu takip eden metabolik adımlar’ şeklinde tanımlanmaktadır. Fermantasyon anaerobik şartlarda, yani oksidatif fosforilasyon olamadığı durumlarda, glikoliz yoluyla ATP üretimini sağlayan önemli bir biyokimyasal süreçtir. Biyokimyanın fermantasyonla ilgilenen dalı zimolojidir.

<span class="mw-page-title-main">Teflon</span>

Teflon, politetrafloroetilen (PTFE) polimerin ticârî adıdır. PTFE, florlanmış etilen polimerdir. Monomeri tetrafloroetilendir.

<span class="mw-page-title-main">Laktik asit</span> Stereoizomer grubu

Laktik asit, kimyasal formülü C₃H₆O₃ olan organik bir asittir. İzomerik iki formu vardır: L(+) laktik asit ve D(-) laktik asit. Laktik asit, birçok doğal süreçte ve mikroorganizmalar tarafından fermantasyon sırasında üretilir. Bu asit, sütte de doğal olarak bulunur ve bu nedenle "laktik" adını almıştır.

Salisilik asit, karboksil grubunun fenoldeki OH grubuna orto pozisyonunda olduğu bir bileşiktir. C6H4 (OH)CO2H kimyasal formülüne sahiptir. Salisilik asit renksiz ve kristal yapıda olan bir beta hidroksi asittir (BHA). Bu asit "2-hidroksibenzoik asit" olarak da bilinir ve suda çok az çözünmektedir. Beyaz söğüt ve keklik üzümü yapraklarının kabuğundan elde edilir. Bir anti-enflamatuar ajan olarak doğrudan aktiviteye sahip olmakla birlikte pul pul dökülmeyi teşvik etme yeteneği nedeniyle topikal bir antibakteriyel ajan görevi görmektedir. Organik yapıdaki bu asit, organik asit sentezinde kullanılmasının yanı sıra bitkisel hormon olarak da kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Polietilen tereftalat</span>

Polietilen tereftalat [bazen poli(etilen tereftalat) olarak da yazılır.] Eskiden PETP veya PET-P olarak veya genellikle en yaygın PET veya PETE olarak kısaltılan polyester ailesi reçinelerinden bir termoplastik polimer reçinedir. Genelde giysiler için elyaflarda, sıvılar ve gıdalar için kaplarda, üretim için termoformda ve mühendislik reçineleri için cam elyafla birlikte kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Polyester</span>

Poliester, ana zincirlerinin her tekrar biriminde ester işlevsel grup içeren polimerlerin bir kategorisidir.

Monomer, diğer monomer molekülleri ile birlikte reaksiyona girerek daha büyük bir polimer zinciri veya üç boyutlu bir ağ oluşturabilen bir moleküldür, bu sürece polimerizasyon adı verilir.

<span class="mw-page-title-main">Kombuça</span>

Kombu Çayı, ilaç olarak kullanılan fermente edilmiş çay.

<span class="mw-page-title-main">Lityum polimer pil</span> Polimer elektrolit kullanılan Lityum-iyon pil

Lityum polimer pil veya daha doğrusu lityum-iyon polimer pil, sıvı elektrolit yerine jel polimer elektrolit kullanan, lityum-iyon teknolojisine sahip şarj edilebilir bir pildir. Bu piller, diğer lityum pil türlerinden daha yüksek özgül enerji sağlar ve mobil cihazlar, radyo kontrollü uçaklar ve bazı elektrikli araçlar gibi ağırlığın kritik bir özellik olduğu uygulamalarda kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Polihidroksialkanoat</span>

Polihidroksialkanoatlar veya PHA'lar, şekerlerin veya lipitlerin bakteriyel fermantasyonu da dâhil olmak üzere, doğada çok sayıda mikroorganizma tarafından üretilen poliesterlerdir. Bakteriler tarafından üretildiklerinde, hem enerji kaynağı hem de karbon deposu görevi görürler. Son derece farklı özelliklere sahip malzemeler elde etmek için bu aile içinde 150'den fazla farklı monomer birleştirilebilir. Bu plastikler biyobozunurdur ve biyoplastik üretiminde kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Ara yüzey polimerizasyonu</span>

Arayüzey polimerizasyonu basamaklı polimerizasyonun bir türüdür. Arayüzey polimerizasyonunda polimerizasyon birbirine karışmayan iki faz arasında gerçekleşir ve sonucunda bu iki faz arasında polimer oluşur. Çeşitli arayüzey polimerizasyonu tipi vardır ve farklı tipler farklı polimer topolojilerine sebep olabilir. İnce filmler, nanokapsüller, ve nanolifler bu topolojilerden birkaçıdır.

Poliol çoklu hidroksil gruplarını içeren bir organik bileşiktir. "Poliol" teriminin gıda bilimi ile polimer kimyasında kullanımlarında farklı anlamları olabilir. İki hidroksil grubundan daha fazlasına sahip olan molekül polioldur, üç tanelisi; triol ve dörtlüsü; tetroldür. Geleneksel olarak polioller diğer fonksiyonel grupları içeren bileşikleri ifade etmezler.

Adını Karl Ziegler ve Giulio Natta'dan alan bir Ziegler-Natta katalizi, 1-alkenlerin (alfa-olefinler) polimerlerinin sentezinde kullanılan bir katalizdür. Çözünürlükleriyle ayırt edilen iki geniş Ziegler-Natta katalizi sınıfı kullanılır:

Polimer kimyası, polimerlerin ve makromoleküllerin kimyasal sentezine, yapısına ve kimyasal ve fiziksel özelliklerine odaklanan bir kimya alt disiplinidir. Polimer kimyasında kullanılan ilkeler ve yöntemler, organik kimya, analitik kimya ve fiziksel kimya gibi çok çeşitli diğer kimya alt disiplinleri aracılığıyla da uygulanabilir. Pek çok malzeme tamamen inorganik metaller ve seramiklerden DNA ve diğer biyolojik moleküllere kadar polimerik yapılara sahiptir, ancak polimer kimyası tipik olarak sentetik, organik bileşimler bağlamında anılır. Sentetik polimerler, genellikle plastik ve kauçuk olarak adlandırılan, günlük kullanımdaki ticari malzemeler ve ürünlerde her yerde bulunur ve kompozit malzemelerin ana bileşenleridir. Polimer kimyası, her ikisi de polimer fiziği ve polimer mühendisliğini kapsayacak şekilde tanımlanabilen daha geniş polimer bilimi veya hatta nanoteknoloji alanlarına da dahil edilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Polilaktik asit</span>

Polilaktik asit veya polilaktit (PLA) omurga formülü (C3H4O2)n ya da [–C(CH3)HC(=O)O–]n olan, su kaybı ile laktik asit C(CH3)(OH)HCOOH yoğunlaştırmasıyla (dolayısıyla adı) elde edilmiştir. Ayrıca temel tekrarlayan birimin döngüsel dimeri olan laktit [–C(CH3)HC(=O)O–]2 'in halka açma- polimerizasyonu ile de hazırlanabilir.

Linoleik asit formülü COOH(CH2)7CH=CHCH2CH= CH(CH2)4CH3. olan bir organik bileşiktir. Her iki alken grubu da cis'tir. Bazen 18:2 (n-6) veya 18:2 cis-9,12 olarak da ifade edilir. Linoleat, bu yağ asidinin tuzları veya esterleri'ne verilen isimdir.

Oleik asit, çeşitli hayvansal ve bitkisel yağlarda doğal olarak bulunan bir yağ asididir. Kokusuz, renksiz bir yağdır, ancak ticari numuneleri sarımsı renkte olabilir. Oleik asit kimyasal olarak, tekli doymamış omega-9 yağ asidi olarak sınıflandırılır ve 18:1 cis-9 lipit numarası ile gösterilir. Formülü şu şekildedir: CH3(CH2)7CH=CH(CH2)7COOH. Oleik asit ismi yağ anlamına gelen Latince oleum kelimesinden türemiştir. Doğada en yaygın bulunan yağ asididir. Oleik asidin tuzları ve esterleri oleatlar olarak adlandırılırlar.

Genellikle polimer malzemeleri tasarlayan, analiz eden ve değiştiren bir mühendislik alanıdır. Polimer mühendisliği, petrokimya endüstrisi, polimerizasyon, polimerlerin yapısı ve karakterizasyonu, polimerlerin özellikleri, polimerlerin birleştirilmesi ve işlenmesi ve ana polimerlerin tanımı, yapı özellik ilişkileri ve uygulamalarının yönlerini kapsar.

Azelaik asit (AzA), HOOC(CH2)7COOH formülüne sahip organik bir bileşiktir. Bu doymuş dikarboksilik asit beyaz bir toz halinde bulunur. Buğday, çavdar ve arpada bulunur. Polimerler ve plastikleştiriciler de dahil olmak üzere çeşitli endüstriyel ürünlerin öncüsüdür ve aynı zamanda birçok saç ve cilt bakım ürününün bir bileşenidir. AzA tirozinazı inhibe eder.

Alfa hidroksi karboksilik asitler veya a-hidroksi karboksilik asitler (AHA'lar), alfa karbon üzerinde bir hidroksil grubu ile ikame edilmiş karboksilik asitlerdir. Bu yapısal özellik onları, fonksiyonel grupların iki karbon atomuyla ayrıldığı beta hidroksi asitlerden ayırır. En önemli AHA'lar arasında glikolik asit, laktik asit, mandelik asit ve sitrik asit bulunur.Alfa hidroksi asitler, alfa olmayan hidroksi asitlere kıyasla daha güçlü asit yapılarına sahiptir ve bu özellik hidrojen bağlarıyla güçlendirilmiştir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.