İçeriğe atla

Otuz Yıl Barışı

Otuz Yıl Barışı, Antik Yunan şehir devletleri Atina ile Sparta arasında MÖ 446 - MÖ 445 yıllarında imzalanan barış antlaşmasıdır. Antlaşma, Birinci Peloponez Savaşı olarak bilinen savaşı ve o zamandan beri devam eden tüm çatışmalara son verdi.

Antlaşma Öncesi

Anlaşmanın amacı, başka bir savaşın daha yaşanmasını önlemekti. Nihayetinde, MÖ 431'de İkinci Peloponez Savaşı'nın patlak vermesiyle barış antlaşması hedefine ulaşmada başarısız olmuştur.

Atina, Argolis'teki Nisaea, Pagae, Trizina ve Ahaya limanlarını da içeren Mora'daki tüm mal varlığından vazgeçmek zorunda kaldı ancak Spartalılar Atinalıların Naupactus'u tutmasına izin vermeyi kabul etti.[1] Ayrıca, iki kentten en az birinin hakemlik istemesi halinde Sparta ile Atina arasındaki silahlı çatışma da engellenmiş olucaktı. Tarafsız şehirler, her iki tarafa, Sparta veya Atina'ya katılabilmekte, bu da her iki taraf için resmi bir ittifak oluşumu anlamına gelmektedir.[2] Atina ve Sparta, diğer tüm bölgeleri hakemliğe kadar ellerinde bulunduracaklardı. Ayrıca, her iki ülke birbirlerinin ittifaklarını resmi olarak tanıdı.

Spartalılar Atinalılara savaş ilan ettikten sonra barış bozuldu ve böylece Otuz Yıl Barış'ı yalnızca on beş yıl sürmüş oldu. Barış sırasında Atinalılar, Sparta'nın müttefiki olan Korintlileri kızdıran MÖ 435 yılında Epidamnus ve Korfu konusundaki anlaşmazlığa katılarak barışı baltalamak için adımlar attılar. Atina, Korint-Korfu anlaşmazlığına katıldığı için Sparta müttefiki Megara'ya ticari yaptırımlar uyguladı. MÖ 432'de Atina, ilan edilen bir müttefik olan ancak Korint kolonisi olan Potidaea'ya saldırdı. Anlaşmazlıklar, Spartalıların Atinalıların anlaşmayı ihlal ettiğini ilan etmesine sebebiyet verdi. Sparta savaş ilan etti, Otuz Yıl Barışı geçersiz kaldı ve İkinci Peloponez Savaşı başlamış oldu.

Sisam İsyanı

MÖ 431'de Attika-Delos Deniz Birliği

Otuz Yıl Barışı ilk olarak MÖ 440 yılında, Atina'nın güçlü müttefiki Sisam'ın Atina'nın boyunduruğundan kurtulmak için başlattığı isyan sırasında test edilmiş oldu. İsyancılar hızlı bir şekilde Pers satrapının desteğini aldı ve Atina, imparatorluğunun her yerinde isyan başlaması olasılığıyla karşı karşıya kaldı. Spartalılar o anda müdahale ederlerse, savunmasız durumda olan Atinalıları ezebileceklerdi ancak Spartalılar savaşa girip girmemeleri konusunu tartışmak için bir kongre topladılar ve bu kongreden savaşa gitmeme kararı çıktı. Korintliler, Atinalılarla savaşa karşı çıkmaları Sparta'nın bu kararında etkili oldu.[3]

Korfu ve Korint

Atina, Korfu ve Korint donanmasını oluşturan Antik Yunan triremleri.

Korfu ve Korint arasındaki savaş, barış antlaşmasını tehlikeye attı ve Peloponez Savaşı'nın yaşanmasında dolayısıyla Otuz Yıl Barışı'nın sona ermesinde temel faktörlerden biriydi. Çatışma, küçük ve uzak bir bölge olan Epidamnus üzerineydi. Korfu, yardım istemek için Atina'ya başvurdu. Argümanları, Yunanistan'da anılmaya değer üç filo olduğu yönündeydi: Atina filosu, Korfu filosu ve Korint filosu. Korintliler ilk önce Korfu filosunun kontrolünü ele geçirecek olsalardı, Atina bunlardan ikisinin bir olduğunu görecekti ve Korfu ile Peloponnes filolarına karşı hemen savaşmak zorunda kalacaktı. Atina, Corcyraean'ın güçlerini birleştirme talebini kabul ederse, Korfu filosunun yardımıyla Moralılarla savaşabilirdi.[4] Korint karşı argümanı, anlaşmada kayıtlı olmayan şehirlerin istediği tarafa katılabileceğini söylese de, bu madde bir tarafa diğer tarafa zarar verme niyetiyle katılanlar için tasarlanmamıştır.[4]

Atinalıların kararı, hem hücum hem de savunma (simmaki) yerine yalnızca savunma (epimachia) olan bir ittifaka girmekti.[5] Karar Korintlilerle savaşa yol açtı.

Sybota Deniz Muharrebesi, bu çatışmada yaşanan savaşlardan biridir.

Kaynakça

  1. ^ Bagnall, Nigel. “The Inter-War Years 480-431 BC”;The Peloponnesian War: Athens, Sparta and the Struggle for Greece. New York: Thomas Dunne Books, 2006. p. 123
  2. ^ Kagan, Donald. “The Great Rivalry”; The Peloponnesian War. New York: Viking, 2003. 18.
  3. ^ Kagan, Donald. “Enter Athens”; The Peloponnesian War. New York: Viking, 2003. p. 23-24.
  4. ^ a b Thucydides, and Steven Lattimore. The Peloponnesian War. Indianapolis: Hackett Pub., 1998.
  5. ^ Kagan, Donald. “Enter Athens”; The Peloponnesian War. New York: Viking, 2003. p. 37.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Aegospotami Muharebesi</span>

Aegospotami Muharebesi. MÖ 405 tarihinde İkinci ya da Büyük Peloponez Savaşı sırasında, Atinalıların Çanakkale Boğazı (Hellespont)'tan geçen tahıl yolunu kesmeyi ümit eden Spartalı komutan Lysander (395), Perslerin maddi yardımı sayesinde oluşturduğu bir donanma ile o zamanlar Yunanların müttefiki olan Hellespont şehri Lampsakos'u kuşatmış ve ele geçirmişti. Amiral Conon (390) komutasındaki Atinalılar, bulabildikleri her türlü gemiyle bu saldırganlara karşı gelmek için denize açılmış, ancak onları savaşa sürükleme konusunda başarısız olmuşlardı. Beş günlük bir hareketsizlikten sonra Atinalılar, Alcibades'in (450-404) yaptığı uyarıyı göz ardı ederek gemileriyle Aegospotami Nehri'nin döküldüğü yerin yakınlarındaki Gelibolu Yarımadası'na demir atmış ve büyük bir orduyla karaya çıkmışlardı. Lysander'in filosu saldırarak ve yaklaşık 180 düşman gemisini ele geçirerek Atina filosunu şaşırtmıştı. Yaklaşık 4.000 Atinalı esir öldürülmüştü. Filosunu kaybeden ve tahıl yolu kapanan, müttefikleri ayaklanan ve limanı Lysander'in kuvvetleri tarafından kuşatılan Atinalılar çok tehlikeli bir duruma düşmüşlerdi.

<span class="mw-page-title-main">Alkibiadis</span> Antik Yunanistanda yaşamış general ve devlet adamı

Alcibiades Cleiniou Scambonides, Antik Yunan general ve devlet adamıdır.

<span class="mw-page-title-main">Peloponez Savaşı</span>

Peloponez Savaşı, Antik Yunanistan coğrafyasında yapılan, büyük şehir devletlerinden Atina ve onun imparatorluğunun, Sparta ve Peloponez Birliği karşısında yer aldığı savaştır. Korint ve kolonilerinden biri olan Korkyra arasındaki savaş Atina ve Sparta'nın karşı saflara geçmesiyle büyüdü ve MÖ 431'de Sparta ordusu Attika'ya yürüdü. Atina kuşatıldı. MÖ 460 yılında Atina şehrinin çevresine Pire'deki limanlarını kuşatan geniş bir sur inşa edilmiştir. Amaç donanma bağlantısının düşman tarafından kesilmesinin durdurulmasıdır. Kuşatmaya bu geniş surlarla direnmeye çalışmış ancak MÖ 430 yılındaki veba salgını, surların arkasına çekilmiş olan Atina nüfusunun üçte birini yok etmiştir. MÖ 405 Aegospotami Savaşı'nın kaybedilmesi ile yiyecek ikmali duran Atina açlıkla boğuşmaya başladı ve MÖ 404 yılında teslim olmak zorunda kaldı.

<span class="mw-page-title-main">Attika-Delos Deniz Birliği</span> Atina hegemonyası altındaki antik Yunan şehirleri birliği

Attika-Delos Birliği, MÖ 477 yılında, sayıları 150 – 173 arasında olan Grek kent devletleri arasında oluşturulan ve MÖ 404 yılına kadar devam eden askeri - politik bir birliktir. Birliğin oluşturulması Atina'nın girişimleriyle sağlanmış ve liderliği Atina tarafından üstlenilmiştir. Atina, Sparta'nın ve Yunanistan'daki bir kısım kent devletlerinin desteğiyle Ahameniş İmparatorluğu'nun Yunanistan'ı istila girişimine karşı yürüttüğü mücadelenin ardından Ege Denizi ve Batı Anadolu Bölgesi'ndeki Pers direnek noktalarına yönelik saldırılara girişmişti. Bu saldırılarla, yerel destek de sağlanarak Ege Adaları'nın ve Batı Anadolu'nun Grek kent devletlerinin Pers hakimiyetinden kurtulması sağlanmış ve böylelikle bir güç birliği oluşturulmuştu. Günümüz Batılı kaynaklarda Birlik'in adlandırılması, başlangıçtaki resmi toplantı yeri olan Delos Adası'na dayandırılarak Delos Birliği olarak yapılır. Bununla birlikte Perikles MÖ 454 yılında resmi toplantı merkezini Atina'ya taşımıştır. Türkçe kaynakların bir kısmında da bu şekilde ya da Attika-Delos Deniz Birliği olarak geçer.

<span class="mw-page-title-main">I. Peloponez Savaşı</span>

I. Peloponez Savaşı, MÖ 460 – 446 yılları arasında, Sparta'nın başat güç olduğu Peloponez Birliği ile Atina İmparatorluğu ve bazı müttefikleri arasında gerçekleşen bir dizi muharebedir. Bu çatışmalara yer yer başta Thebai olmak üzere Sparta müttefikleri ve Atina tarafında Argos da katılmıştır. Savaş, görünürdeki birkaç nedene bağlanmaktadır. Bunlar, Atina'nın kent ile liman arasında "uzun duvarlar" olarak adlandırdığı surları inşa etmesi, Attika'daki Megara kentinin Peloponez Birliği'nden ayrılması ve Atina İmparatorluğu'nun gelişmesinden Sparta'nın duyduğu tedirginlik olarak verilmektedir. Savaş MÖ 460 yılında Oenoe Muharebesi'yle başlamıştır. Atina savaşın ilk evrelerinde üstün donanması sayesinde denizde bazı başarılar elde etmiştir. Kara muharebelerinde de başarılı sonuçlar elde ettiler. Bununla birlikte MÖ 457 yılında Sparta ve müttefikleri karşısında Tanagra Muharebesi'nde yenilgiye uğradılar. Ancak bir Atina karşı taarruzuyla Boeotia kuvvetleri Oenophyta Muharebesi'nde ezici bir yenilgiye uğratıldı. Ardından Atina kuvvetleri Thebai hariç olmak üzere tüm Boeotia topraklarını istila etmiştir. Daha sonra Atina Aegina donanmasını yenerek kenti kuşattı, düşürdü ve Mora Yarımadası kıyılarını yakıp yıkarak savaştaki durumunu sağlamlaştırmıştır. Ancak Atina'nın Mısır'a gönderdiği donanma ve ordunun MÖ 454 yılında yenilgiye uğraması durumu Atina açısından kötüleştirmiştir. Bunun üzerine Sparta ile beş yıllık bir ateşkes antlaşması yapılmıştır. Bu ateşkes süresinin sona ermesinin ardından MÖ 448 yılında savaş, II. Kutsal Savaş'la yeniden başlamıştır. Daha sonra MÖ 446 yılında Boeotia ayaklandı, Atina kuvvetlerini Koronea Muharebesi'nde yenilgiye uğratarak yeniden bağımsızlığını kazandı. I. Peloponez Savaşı, Atina ile Sparta arasında, Otuz Yıl Barışı olarak bilinen bir barış antlaşmasıyla sona erdirilmiştir. Antlaşma MÖ 446 – 445 kışında yapılmıştır. Bu antlaşmanın hükümlerine göre her iki taraf da kendi topraklarına çekilecektir. Atina denizde hakim durumunu sürdürürken Sparta da karada hakim durumda kalmıştır. Savaş sonunda Megara Peloponez Birliği'ne dönmüştür. Aegina ise Attik Delos Birliği'nin vergisini ödeyen otonom bir üyesi oldu. Peloponez Birliği ve Atina İmparatorluğu arasında yeniden, MÖ 431 yılında savaş başladı ve Atina'nın Sparta tarafından işgal edildiği MÖ 404 yılına kadar sürdü. Sonuç, Attik Delos Birliği'nin dağılması ve Atina İmparatorluğu'nun yıkılmasıydı.

Sybota Deniz Muharebesi, Korkyra ile Korint arasında MÖ 433 yılında gerçekleşen bir deniz muharebesidir. Tukididis'e göre Grek kent devletleri arasında o tarihe kadar, en azından muharebeye katılan gemi sayısı yönünden en geniş çaplı deniz muharebesidir. Sybota Deniz Muharebesi'nin bu ünü, iki yıl sonra patlak verecek olan Peloponez Savaşı'nın bazı deniz muharebeleriyle gölgede bırakılacaktır. Muharebenin bir başka yönden önemi, Peloponez Savaşı'na yol açan en başta gelen olay olarak kabul edilmesidir. Muharebe, Peloponez Savaşı'nın bir muharebesi olmamakla birlikte sırf bu nedenle Peloponez Savaşı ile ilişkilendirilir.

<span class="mw-page-title-main">Potidea Muharebesi</span>

Potidea Muharebesi, MÖ 432 yılında Halkidiki Yarımadası'ndaki Potidea kenti'nin Atina'nın dayatmalarına karşı başlattığı bir ayaklanmadır. Ayaklanmanın ardından bir Atina birliği bölgeye gönderilmiş, kent dışında gerçekleşen muharebenin ardından kent kuşatılmıştır. Çeşitli kaynaklarda olay Potidea Ayaklanması ya da Potidea Kuşatması olarak da yer almaktadır.

Rhium Deniz Muharebesi, MÖ 429 yılının yaz aylarında Phormio komutasındaki Atina filosu ile Peloponez Birliği filosu arasında gerçekleşen bir deniz muharebesidir. Peloponez Birliği devletlerinin katılımlarıyla oluşan filo, Korint Körfezi'nin girişindeki Petras Körfezi'nin kuzey kıyılarına yönelmişken Atina filosunun saldırısına uğramıştır. Peloponez filosu 47 triremeden oluşuyordu ve Lokris'in batısındaki bir sahil kenti olan Akarnania'ya saldırmak üzere seferdeydi. Peloponez gemilerinin çoğu aslında bir deniz muharebesi için donatılmamışlardı. Daha çok nakliye gemisi olarak kullanılıyorlardı. Dolayısıyla muharebeye aktif olarak girmediler, savunma durumu alacak biçimde manevra yaptılar. Mürettebatın denizcilikteki ustalığını kullanan Phormio, bir araya toplanan Peloponez gemilerinin etrafında dolanarak onları birbirlerine daha da yakın olmaya zorlamıştır. Bu manevralar sonunda Peloponez gemilerinin kürekleri, yanlarındaki kendi gemilerinin küreklerine çarptığı için hareket edemez duruma geldiler. Muharebenin bu anında Atina filosu hızla saldırıya geçmiş, bozulan Peloponez filosundan 12 gemiyi ele geçirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Naupactus Deniz Muharebesi</span>

Naupactus Deniz Muharebesi, Peloponez Savaşı'nın ilk yıllarında Korint Körfezi'nde Phormio komutasındaki Atina filosu ile Sparta'lı amiral Cnemus komutasındaki Peloponez Birliği filosu arasında MÖ 429 yılında gerçekleşen bir deniz muharebesidir. Birkaç hafta önce yapılan Rhium Deniz Muharebesi'nin bir bakıma devamıdır. Bu muharebede Peloponez filosu, Korint Körfezi çıkışını kontrol eden ve Atina'nın bir üs olarak yararlandığı Naupactus'u ele geçirmeyi amaçlamıştır. Esasen aynı gün içinde yer alan iki çatışmadır. İlk çatışmada Atina filosunun dokuz gemisi muharebe dışı kalmış, diğer gemiler Naupactus Limanı'na çekilmiştir. Burada yirmi Peloponez gemisiyle yapılan muharebede ise altı Peloponez gemisi Atinalılar tarafından ele geçirildi. Fakat sonuç olarak Peloponez filosu Korint Körfezi çıkışından çekilmiştir.

Aetolia Seferi, Arkhidamos Savaşı yıllarında Atina'nın, Yunanistan'ın kuzeybatı kesiminde giriştiği başarısız bir askerî harekâttır. Demossthenes MÖ 426 yılında komutası altındaki 30 triremeden oluşan bir filo ile Korint Körfezi'ne gönderilmiştir. Bölgeye ulaştığında hızla Atina müttefiklerinden bir bileşik kuvvet topladı ve Lefkada'yı kuşattı. Ancak kuşatma sonuca ulaşmadan, Aetolia'nın yerel bir kabilesine saldırmak için kuşatmayı kaldırdı. Aetolia üzerine ilerlerken, bu strateji değişikliğinden hoşnut olamayan bir kısım ittifak kuvvetleri ayrılmıştır. Bu ayrılan kısım, komutası altındaki gücün önemli bir kısmını teşkil ediyordu.

<span class="mw-page-title-main">Uzun Surlar</span>

Uzun Surlar, Antik Yunanistan'da Atina'yı Pire ve Phalerum limanlarına bağlayan surlardır. Yaklaşık 6 km uzunlukta olup MÖ 5. yüzyılda çeşitli aşamalarda inşa edilmiş ve kuşatma sırasında bile denize güvenli bir bağlantı sağlamışlardır. Atina'nın Peloponez Savaşı'ndaki yenilgisinden sonra MÖ 403 yılında Spartalılar tarafından tahrip edildi ve MÖ 395-391 yıllarında Korint Savaşı sırasında Pers desteği ile yeniden inşa edildi. Surlar, Atina askeri stratejinin önemli bir unsuruydu, çünkü şehir ve deniz arasında sürekli bir bağlantı kurdular ve karada tek başına yürüttükleri kuşatmaları engellediler.

<span class="mw-page-title-main">Atina Vebası</span> MÖ 5. asırda Atinada yaşanmış veba salgını

Atina Vebası, Antik Yunanistan'da Peloponez Savaşı'nın ikinci yılı sırasında Atina'nın zaferi yakın gözükürken Atina şehir devletini mahveden salgındır. Veba'nın tahmini olarak 75,000 ila 100,000 arası insanı öldürdüğüne ve Atina'ya şehrin limanı ve de tek erzak ve yemek kaynağı olan Pire'den bulaştığına inanılmaktadır. Doğu Akdeniz'in büyük bir kısmında hastalık daha düşük bir etkiyle ortaya çıktı. Veba Atina halkında kanunlara ve dini inanca bağlılığın azalmasıyla sonuçlanan ciddi etkiler bıraktı ve bunun üzerine kanunlar daha katı hale gelerek Atinalı olduğunu iddia eden vatandaşlık hakkı tanınmamış kimseler cezalandırıldı. Veba, MÖ 429'da ve MÖ 427/426 kışında iki kez daha geri döndü. Yaklaşık 30 patojenin vebaya neden olduğu ileri sürülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Lisandros</span>

Lisandros M.Ö. 405'te Hellespontos'ta gerçekleşen Aegospotami Savaşı'nda Atinalıları mağlup eden Sparta donanmasına komuta etmiş olan Spartalı amiraldir. Ertesi yıl Atinalıları teslim olmaya zorlayarak Peloponez Savaşı'nı sona erdirmiştir. Bunun ardından Haliartus Savaşı'ndaki ölümüne kadar geçen on yıl boyunca Sparta'nın Yunanistan'a hakimiyetinde önemli rol oynadı.

<span class="mw-page-title-main">Korint Savaşı</span>

Korint Savaşı, MÖ 395'ten MÖ 387'ye kadar süren ve Sparta'yı Ahameniş İmparatorluğu tarafından desteklenen Thebai, Atina, Korinth ve Argos koalisyonuyla karşı karşıya getiren antik Yunan çatışmasıydı.

<span class="mw-page-title-main">Sisam Savaşı</span>

Sisam Savaşı, Atina ve Sisam arasında yaşanan Antik Yunanistan dönemindeki bir savaştır. Savaş, Sisam ve Milet arasında yaşanan bir anlaşmazlık üzerine Atina'nın müdahalesiyle başladı. Sisamlılar emredildiği gibi Milet'e yönelik saldırılarını kesmeyi reddedince Atinalılar Sisam'ın oligarşik hükûmetini kolayca yıktılar ve şehre bir garnizon kurdular ancak oligarklar kısa süre sonra Pers desteğiyle adaya geri döndüler.

Lamachus Peloponez Savaşı'nda Atinalı bir stratigos idi. MÖ 435 gibi erken bir tarihte orduya kumanda etmeye başladı ve MÖ 420'lerin ortalarında ünü iyice arttı. Aristofanes onu "Acharnians" adlı eserinde karikatürize etmiş, "Kurbağalar" adlı eserinde de generalin hatırasını yaşatmıştır. Sicilya Seferi'nin komutasına getirilen üç generalden biriydi.

Nikomedes Spartalı askeri komutan ve Agiad hanedanı üyesiydi. Kardeşi Pausanias'ın oğlu olan Pleistoanax'ın reşit olmadığı dönemde Sparta'nın naibiydi.

<span class="mw-page-title-main">Dekelia</span>

Dekelia (Dekéleia, Grekçe: Δεκέλεια) Parnita Dağı'nın doğu ucunda Atina ovasına bakan, Eğriboz ile Atina'yı bağlayan ticaret yolu üzerinde Attika'daki 12 kentten biri olan tarihi yerleşim yeridir.

İdomene Savaşı, MÖ 426'da Peloponez Savaşı'nda Atina İmparatorluğu ve Ambracianlar arasında bir savaştı.

Kizikos Deniz Muharebesi, MÖ 410 yılı Mayıs veya Haziran aylarında Peloponez Savaşı sırasında gerçekleşmiştir. Muharebe sırasında Alkibiadis, Thrasybulus ve Theramenes komutasındaki bir Atina filosu, Mindarus komutasındaki bir Sparta filosunu bozguna uğrattı ve yok etti. Zafer, Atina'nın ertesi yıl boyunca Çanakkale Boğazı'ndaki bir dizi şehir üzerindeki kontrolünü geri kazanmasına izin verdi. Yenilgilerinin ardından Spartalılar, Atinalıların reddettiği bir barış teklifi yaptılar.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.