Otto von Kotzebue

Otto von Kotzebue
Otto von Kotzebue
Doğum	30 Aralık [E.U. 19] 1787; Reval, Estonya Guberniyası, Rus İmparatorluğu
Ölüm	15 Şubat [E.U. 3] 1846 (58 yaşında); Reval, Estonya Guberniyası, Rus İmparatorluğu
Vatandaşlık	Rus İmparatorluğu , Alman Konfederasyonu, Baltık Almanı
Ebeveyn(ler)	August von Kotzebue

Otto von Kotzebue (30 Aralık 1787 - 15 Şubat 1846) , Rus İmparatorluk Donanması'nda görevli Baltık Almanı deniz subayı. Keşif ve bilimsel araştırma amacıyla Pasifik'e iki deniz seferi düzenledi. İlk keşif gezisi Okyanusya'yı ve Kuzey Amerika'nın batı kıyısını araştırdı ve Arktik Okyanusu'na geçiş bulmak için Bering Boğazı'ndan geçti. İkinci yolculuğu Kamçatka'ya askeri ikmal görevi olarak planlanmıştı ancak yine Kuzey Amerika ve Okyanusya'nın batı kıyılarında önemli keşifler içeriyordu.^[1]

Erken dönemi ve eğitim

Kotzebue, o zamanlar Rus İmparatorluğu'nun bir parçası olan Estonya'nın Reval (Tallinn) kentinde doğdu ve büyüdü. Alman yazar ve diplomat August von Kotzebue'nin ikinci oğluydu. Kotzebue ailesi Brandenburg kökenliydi, bilinen en eski babasoylu ataları Altmark'taki Kossebau'dandı.

Sankt-Peterburg askeri okuluna gittikten sonra, Adam Johann von Krusenstern'e 1803-1806 yolculuğunda eşlik etti. Her ikisi de, 1800'lü yıllarda Rusya İmparatorluğu'nun deniz seferlerinde Baltık Almanlarının önemini kanıtladı.^[2]

İlk yolculuk, 1815 - 1818

Teğmenliğe terfi eden Kotzebue, Rurik brikiyle masrafları imparatorluk şansölyesi Kont Nikolay Rumyantsev tarafından karşılanan bir keşif gezisinin komutanlığına getirildi.^[1] Bu gemide, aralarında doğa bilimci Johann Friedrich von Eschscholtz ve Adelbert von Chamisso ile sanatçı Louis Choris'in de bulunduğu yalnızca yirmi yedi kişiyle Kotzebue, 30 Temmuz 1815'te Kronstadt'tan Arktik Okyanusu'nu geçecek bir geçit bulmak ve Okyanusya'nın daha az bilinen parçalarını keşfetmek üzere yola çıktı.^[3]

Horn Burnu üzerinden ilerleyerek Şili kıyılarını ziyaret etti ve 29 Mart 1816'da Paskalya Adası'na ulaştı. Oradan batıya doğru yelken açtı ve 16 Nisan civarında Tuamotu Takımadaları'na ulaştı ve burada birkaç ada gördü; bunlardan bazılarını şöyle adlandırdı: Doubtful, bu adın Köpek Adası (Pukapuka) olabileceğini düşündüğü için bu adı verdi; Romanzoff (Tikei), Spiridoff, Cook tarafından keşfedilen Palliser Adaları, Rurick'in zinciri (Arutua) ve Krusenstern (Tikahau). 1 Mayıs'ta Penrhyn atolüne ulaştı ve kanolarla gelen yerliler tarafından karşılandı. Polinezya'dan ayrıldıktan sonra Kotzebue, Mikronezya'daki Marshall Adaları'nın Radak ve Ralik zincirleriyle karşılaştı.^[3]

Kotzebue daha sonra Kamçatka Yarımadası'na doğru kuzeye yöneldi ve burada 18 Haziran'da St. Peter ve St. Paul limanlarına demirledi. Oradan Bering Boğazı'nı ve Alaska kıyılarını keşfetti. Bering Boğazı'nın kuzeyindeki bir boğaza Kotzebue Sound adı verildi. Eylül ayında güneye, Kaliforniya'ya doğru yola çıktı.

Asya kıyılarından dönerek tekrar güneye doğru yola çıktı, üç hafta boyunca Sandviç Adaları'nda kaldı ve 1 Ocak 1817'de Yeni Yıl Adası'nı keşfetti. Pasifik Okyanusu'nda daha öteye seyrettikten sonra kuzeye doğru ilerledi. Şiddetli hastalık onu Avrupa'ya dönmeye zorladı ve 3 Ağustos 1818'de Rusya'daki Neva Nehri'ne ulaştı ve eve daha önce bilinmeyen bitkilerden oluşan geniş bir koleksiyon ve yeni etnolojik bilgiler getirdi.^[1]

İkinci yolculuk, 1823 - 1826

1823'te artık kaptan olan Kotzebue'ye iki savaş gemisinden oluşan bir keşif seferinin komutası emanet edildi, bu seferin asıl amacı Kamçatka'ya takviye kuvvet götürmek ve Rus yerleşimlerini yabancı tüccarların kaçakçılığından korumak için kuzeybatı Amerika kıyılarında devriye gezmekti. Rus yelkenli gemisi Enterprise'daki bilim insanlarından oluşan bir ekip coğrafya, etnografya ve doğa tarihi konularında çok değerli bilgi ve materyal topladı.^[1] Doğa bilimci Eschscholtz; jeolog Ernst Reinhold von Hofmann, gökbilimci Ernst Wilhelm Preuss ve fizikçi Emil Lenz ile birlikte Kotzebue'ye bir kez daha eşlik etti.^[4]

Keşif grubu 28 Temmuz 1823'te Kronstadt'tan ayrıldı ve 23 Aralık'ta Horn Burnu'nu döndü. Kotzebue Şili'yi ziyaret etti ve ardından Tahiti'ye giderken Tuamotu Takımadaları üzerinden batıya doğru yola çıktı. Keşif gezisi 14 Mart'ta Tahiti'deki Matavai Körfezi'ne ulaştı. Kotzebue, 24 Mart'ta adadan ayrılmadan önce Londra Misyoner Cemiyeti'nin çeşitli üyeleriyle tanıştı.^[3]

Kotzebue, Temmuz 1824'te Petropavlovsk'a ulaştı. Aynı yıl Mission Santa Clara'yı ziyaret etti ve monjerío'nun koşullarını kaydetti.^[5] Kıyı boyunca birçok konum düzeltildi, bugünkü Samoa adaları ziyaret edildi ve çeşitli keşifler yapıldı. Keşif gezisi Marianalar, Filipinler, Yeni Kaledonya ve Hawaii Adaları'ndan geri döndü ve 10 Temmuz 1826'da Kronstadt'a ulaştı.

Kotzebue geri döndüğünde, Kronshtadt'taki filo filosunun komutanlığına terfi etti, ancak sağlık durumunun bozulması nedeniyle 1830'da emekli oldu.^[6] Kotzebue, yaşamının son yıllarını Kose yakınlarındaki Triigi Malikanesi'nde geçirdi. 1846'da Reval'de öldü.

Kotzebue'nun her iki anlatısı da, A Voyage of Discovery into the South Sea and Bering’s Straits for the Purpose of exploring a North-East Passage, undertaken in the Years 1815–1818 (3 vols. 1821), and A New Voyage Round the World in the Years 1823–1826 (1830), İngilizceye çevrildi.

Miras ve onur

Kotzebue Sound ve Alaska'nın Kotzebue kenti onun adını taşıyor.^[7]
Estonya'nın kuzeyindeki Tallinn'in Kalamaja bölgesindeki Kotzebue Caddesi, adını her ikisi de bu caddede yaşamış olan Otto ve babası August von Kotzebue'den almıştır.
Pachliopta kotzebuea kelebeğine Rurik'teki botanikçi Johann Friedrich von Eschscholtz tarafından onun adı verilmiştir.

Kaynakça

^ ^a ^b ^c ^d Önceki cümlelerden bir veya daha fazlası artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Kotzebue, Otto von". Encyclopædia Britannica (11. bas.). Cambridge University Press.
^ Daum 2019.
^ ^a ^b ^c Te Rangi Hiroa 1953.
^ Beidleman 2006.
^ Schmidt, Robert A.; Voss, Barbara L. (2005). Archaeologies of Sexuality (İngilizce). Routledge. ss. 43-47. ISBN 978-1-134-59385-9. 9 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2024.
^ Postnikov 2007.
^ Gannett, Henry (1905). The Origin of Certain Place Names in the United States. Government Printing Office. ss. 177.

Bibliyografi

Beidleman, Richard G. (2006). California's Frontier Naturalists. Berkeley: University of California Press. ss. 48-70. ISBN 978-0-520-92750-6.
Daum, Andreas W. (2019). "German Naturalists in the Pacific around 1800: Entanglement, Autonomy, and a Transnational Culture of Expertise". Berghoff, Hartmut (Ed.). Explorations and Entanglements: Germans in Pacific Worlds from the Early Modern Period to World War I. Berghahn Books. ss. 79-102.
Postnikov, Alexey (2007). "von Kotzebue, Otto". The Oxford Companion to World Exploration. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-514922-7.
Sterling, Paul Gary (2011). "The Voyage of the Rurik: An Historic 1816 Russian Voyage to San Francisco Bay". The Argonaut. 22 (2): 6-35.
Te Rangi Hiroa (1953). Explorers of the Pacific: European and American Discoveries in Polynesia. Special Publication 43. Honolulu, Hawaii: Bishop Museum.

Dış bağlantılar

[EB1911-1] Önceki cümlelerden bir veya daha fazlası artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Kotzebue, Otto von". Encyclopædia Britannica (11. bas.). Cambridge University Press.

[FOOTNOTEDaum2019-2] Daum 2019.

[FOOTNOTETe_Rangi_Hiroa1953-3] Te Rangi Hiroa 1953.

[FOOTNOTEBeidleman2006-4] Beidleman 2006.

[:5-5] Schmidt, Robert A.; Voss, Barbara L. (2005). Archaeologies of Sexuality (İngilizce). Routledge. ss. 43-47. ISBN 978-1-134-59385-9. 9 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2024.

[FOOTNOTEPostnikov2007-6] Postnikov 2007.

[7] Gannett, Henry (1905). The Origin of Certain Place Names in the United States. Government Printing Office. ss. 177.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]