İçeriğe atla

Otto Richard Tannenberg

Otto Richard Tannenberg
Doğum19. yüzyıl ortaları
Ölüm20. yüzyılın ilk yarısı
MeslekStratejist
Yazar
Coğrafyacı
Sosyolog
Tarihçi
MilliyetAlman
VatandaşlıkAlman İmparatorluğu
Nazi Almanyası
Dönem20. yüzyıl
TürPolitik
Askeri
Sosyoloji
KonuStrateji
Edebî akımPan-Cermenizm
Önemli eser
  • Gross-Deutschland, die Arbeit des 20. Jahrhunderts(Büyük Almanya: 20. yüzyılın işleri) - 1911(Leipzig)
  • Raporlar - 1901(Viyana)
  • Historische notizen zu führungskräfte(İdarecilere Tarih Notları) - 1908(Münih)

Otto Richard Tannenberg Alman stratejist ve Pan-Cermenist. 19. yüzyılın ortalarında doğmuş ve 20. yüzyılın ilk çeyreğinde ölmüştür.

Kitap ve Rapor çalışmaları

Tannenberg'in 1901 yılında gizli olarak hazırladığı Raporlar adlı 410 sayfalık kitabında yazdığı öngörüler ve stratejiler, 1985 Ekim Sayısı'nda Yeni İnkişaf Dergisi tarafından özet hale getirilerek yayınlanmıştır. Tannenberg 1908 yılında Historische notizen zu führungskräfte(İdarecilere Tarih Notları),[1] 1911 yılında ise Gross-Deutschland, die Arbeit des 20. Jahrhunderts(Büyük Almanya: 20. yüzyılın işleri) adlı bir kitap yayınlamıştır.

Tannenberg'in 1901 tarihli Raporlar adlı kitabındaki dünya stratejisinin ana hatları

Tannenberg'in Avrupa ve Kuzey Afrika genelindeki stratejisi

Tannenberg, Almanya'nın Pan-cermenist bir politika izlemesi gerektiğini ve bu bağlamda, İngiltere, Avusturya, İsveç, Norveç, Danimarka, Finlandiya, Hollanda ve Belçika gibi Cermenik ülkelerin Almanya çatısı altında birleşmesi gerektiğini, Avrupa'da Polonya ve Macaristan'ın,[1][2] Kuzey Afrika'da Fas, Cezayir, Tunus, Libya ve Mısır'ın, Osmanlı üzerinde ise Kafkaslar dahil Anadolu'nun 1950'ye kadar Almanya'nın bir parçası haline gelmesi gerektiğini, bu sebeple, hedef ülkelerde yaşayan tüm Almanların elinden geldiğince tüm alanlara sızarak bilgi toplaması gerektiğini yazmıştır.[1][3]

Tannenberg'in Orta Asya ve Doğu Asya Stratejisi

Tannenberg Çin'in asla hedefe konulmamasını, aksi halde Rusya'ya karşı büyük bir dezavantaj yakalanacağını savunmuştur. Tannenberg, 1901 yılında, Rusya'nın Komünizm'e gebe olduğunu bu sebeple Çin'de milliyetçi güçlerin değil Komünist güçlerin desteklenmesi gerektiğini, aksi halde Rusya'nın dünyadaki Komünist cereyanda lider konumda olacağını, bu sebeple dünyada oluşacak Komünist kutupta çift başlılık yaratılarak, Çin'in Rusya karşısında muhalif olacak bir noktada olmasının sağlanması gerektiğini savunmaktadır.[1][4] Çin'in Pasifik'de Rusya dışında kendi beşeri potansiyeli içinden bir tehdidin oluşması için Japonya'nın, yükselen milliyetçilik ideolojisi ve Çin'e Pasifik'de tehdit oluşturması konusunda bir baskı unsuru haline gelmesine karşı hamle yapılmaması, tam aksine desteklenmesi gerektiğini yazmıştır. Çin'in Orta Asya'dan İran'a ve Ceziretül Arap'a sarkmasına karşın, Orta Asya bölgesinin olası Çin ilerleyişine karşı Rusya ile entegrasyon içinde olması konusunda hamleler yapılmasını savunmuştur.[1][4]

Tannenberg'in Afrika bazlı İngiltere-Fransa Stratejisi

Afrika'da İngiltere ile değil, Fransa ile işbirliği yapılmasını, aksi halde İngilizlerin ABD'yi de ardına alarak Afrika'daki beşeri kaynaklar ve enerji kaynaklarıyla güçlenerek büyük Almanya birliği amacını zaafa uğratacağını söylemiştir.[5] Bu bağlamda Fransa ile Avrupa'da ters düşmemek için her zaman İtalya'nın hakem olarak kullanılması gerektiğini savunmuştur.[1][6] Güney Afrika'da mutlaka Alman varlığının en katı şekilde bölgede sürdürülmesi gerektiğini, İngilizlerin bölge egemenliğinin kırılması için, gerekirse yerel halkın İngilizlere karşı kışkırtılması ve yerel halkın yönetimde olmasının sağlanılmasını savunmuştur.[6]

Tannenberg'in Adriyatik ve Balkan Stratejisi

Balkanların öncelikli tercih olarak Türklerin kontrolünde olması gerektiğini fakat bunun artık mümkün olmadığını ve 1930'a kadar Türklerin Balkan nüfuzunun etkisiz hale gelme tehlikesine karşın oluşacak boşlukta, Rusya'nın istila tehlikesinden çok, İtalya'nın Büyük İtalya stratejisi doğrultusunda Balkanlara daha çok nüfuz edeceğini,[1][7] Almanya'nın Akdeniz'e inişini zorlaştıracağını ve nihayetinde Almanya'nın kaçınılmaz olarak İtalya ile karşı karşıya geleceğini, bu sebeple Balkanlar konusunda İtalya ile bir rekabet içinde değil birlik içinde hareket edilmesi gerektiğini,[8] İtalya'nın Almanya'ya muhtaç olması için Rusya'nın Panslavist politikasına müsaade edilmesi ve bunun yanında bir denge unsuru olarak bölgede İtalya tehdit gösterilerek, Rusya'nın Osmanlı'dan yana tavır alması, gerekirse Rusya ve Osmanlı'nın Balkanlarda ortak bir ülke kurmasına zemin hazırlanması ve bunun desteklenmesi gerektiğini savunmuştur.[1][7]

Tannenberg'in İngiltere-ABD Stratejisi

Hindistan'ın ve ABD'nin İngilizlerin kontrolünde olmasının desteklenmesi gerektiğini, İngilizlerin kan kaybetmemesi adına Hindistan'da ve ABD'de var olması gerektiğini, Osmanlı'nın 1950'ye kadar ele geçirilmesi durumunda, Doğu'dan Batı'ya giden en güvenli yol olan Anadolu kapatılmış olacağından, İngilizlerin Hindistan'dan Batı'ya doğru başına buyruk hareket etmesinin mümkün olamayacağını söylemiştir.[1][9] Akdeniz'de İngiltere ve İtalya'nın olası işbirliğine karşı gerekirse Kuzey Afrika'da bir Arap Liginin kurulabileceğini söylemiştir. Kanada'daki Fransız varlığının İngiltere ve güneyde bulunan ABD'nin Anglo-Amerikan gücüne karşı çok mühim olduğunu yazmıştır. ABD'de İngiliz kökenlilerin sayısına karşılık mutlaka Alman asıllı nüfusun arttırılması gerektiğini söylemiştir.[1][9]

Tannenberg'in İtalya-İspanya/Latin Amerika Stratejisi

İtalya'nın gerektiğinde Osmanlı, Rusya ve Fransa'ya karşı kullanılması için güçlü kaynakları olması icap ettiğini, İtalya ve İspanya'nın her zaman için Latin Amerika'da çatışmaz egemen güçler konumunda olmaları gerektiğini savunmuştur.[1][9]

Kitapları

  • 1901 - Raporlar[1]
  • 1908 - Historische notizen zu führungskräfte(İdarecilere Tarih Notları)[1]
  • 1911 - Gross-Deutschland, die Arbeit des 20. Jahrhunderts(Büyük Almanya: 20. yüzyılın işleri)[1][10][11]

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g h i j k l m n Yeni İnkişaf Mecmuası, 16.Sayı, 13 ve 24.Sayfalar arası
  2. ^ Vasfi Raşid Sevig, Ulus Basım, 1938, Türkiye Cumhuriyeti Esas Teşkilât Hukuku: Yüksek polis Enstitüsünde verilen dersler, 1. cilt, Sayfa 8
  3. ^ La plus grande Allemagne: l'oeuvre du XXe siècle, Otto Richard Tannenberg
  4. ^ a b Raporlar, (1901), Sayfa 45-61 Özeti
  5. ^ Yeni Raporlar, (1901), Sayfa 83-115 Özeti
  6. ^ a b Raporlar, (1901), Sayfa 83-115 Özeti
  7. ^ a b Raporlar, (1901), Sayfa 130-183 Özeti
  8. ^ Yeni Raporlar, (1901), Sayfa 130-183 Özeti
  9. ^ a b c Raporlar, (1901), Sayfa 222-276 Özeti
  10. ^ http://www.abebooks.fr/rechercher-livre/titre/la-plus-grande-allemagne-l'oeuvre-du-xxe-si%E8cle/auteur/tannenberg-otto-richard/[]
  11. ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2016. 

İlgili Araştırma Makaleleri

20. yüzyıl, Gregoryen takvimine göre 1 Ocak 1901'de başlayıp 31 Aralık 2000'de sona eren yüzyıldır. İkinci binyılın onuncu ve son yüzyılıdır.

<span class="mw-page-title-main">I. Dünya Savaşı</span> Avrupada başlayan küresel savaş (1914–1918)

I. Dünya Savaşı, 28 Temmuz 1914 tarihinde başlayıp 11 Kasım 1918 tarihinde sona eren Avrupa merkezli küresel bir savaştır. II. Dünya Savaşı'na (1939-1945) kadar Dünya Savaşı veya Büyük Savaş olarak adlandırılmıştır. Savaşın taraflarından biri olan Osmanlı İmparatorluğu'nda "Genel Savaş" anlamında Harb-i Umumi, halk arasında ise Seferberlik olarak adlandırılmıştır. 1917'de Amerika Birleşik Devletleri'nin savaşa katılmasına kadar bu savaş ABD basınında Avrupa Savaşı olarak anılmıştır. Savaşan taraflar, çoğunlukla Avrupa, Kafkasya, Amerika, Orta Doğu ve Afrika ile Asya'nın bazı bölgelerinde çatıştılar.

<span class="mw-page-title-main">93 Harbi</span> Osmanlı İmparatorluğu ile Rus İmparatorluğu arasında 1877-1878 yılları arasında yapılmış savaş

93 Harbi ya da 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı, Osmanlı padişahı II. Abdülhamit ve Rus çarı II. Aleksandr döneminde yapılmış olan bir Osmanlı-Rus Savaşı'dır. Rumi takvime göre 1293 yılına denk geldiğinden Osmanlı tarihinde 93 Harbi olarak bilinir. Hem Osmanlı Devleti'nin batı sınırındaki Tuna (Balkan) Cephesi'nde, hem de doğu sınırındaki Kafkas Cephesi'nde savaşılmıştır. Savaşa hazırlıksız yakalanan Osmanlı Devleti, çok ağır bir yenilgi almıştır. Savaşın başlıca sebepleri; Osmanlı Devleti'nde yaşanan azınlık isyanları, Rusya ve Batı Avrupa ülkelerinde, Osmanlı Devleti'nde yaşayan Hristiyanların insan haklarının çiğnendiği konusunda oluşan tek taraflı kamuoyu, Rusya'nın Balkanlardaki genişleme siyaseti, Romanya ve Bulgaristan'ın bağımsızlık istekleri ve Panslavizm akımıdır. Avrupa'nın büyük güçleri savaşı önlemek için İstanbul'da Tersane Konferansı'nı toplamışlar, ancak Osmanlı Devleti'ne yaptıkları taleplerin reddedilmesi üzerine savaş patlak vermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Sevr Antlaşması</span> Osmanlı İmparatorluğu ile İtilaf Devletleri arasında imzalanan ve Ankara Hükûmetince fiilen ve hukuken geçersiz kılınan barış antlaşması

Sevr Antlaşması, I. Dünya Savaşı sonrasında İtilâf Devletleri ile Osmanlı İmparatorluğu hükûmeti arasında 10 Ağustos 1920'de Fransa'nın başkenti Paris'in 3 km batısındaki Sevr (Sèvres) banliyösünde bulunan Seramik Müzesi'nde imzalanmış antlaşmadır. Antlaşma imzalandığı dönemde devam eden Türk Kurtuluş Savaşı'nın sonucunda Türklerin galibiyetiyle, bu antlaşma yerine 24 Temmuz 1923'te Lozan Antlaşması imzalanıp uygulamaya konulduğundan Sevr Antlaşması geçerliliğini kaybetmiştir. Sevr Antlaşması 433 maddeden oluşmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">San Remo Konferansı</span> 1920 Osmanlı topraklarının Milletler Cemiyeti mandalarına bölünmesi için İtilaf Yüksek Konseyi toplantısı

San Remo Konferansı, I. Dünya Savaşı'ndan sonra, 18-26 Nisan 1920'de, Osmanlı topraklarının paylaşılması ve Osmanlı ile yapılacak olan Sevr Antlaşması'nın şartlarını hazırlamak için, İtalya'nın Sanremo şehrinde toplanan milletlerarası konferans.

<span class="mw-page-title-main">Boxer Ayaklanması</span> Çinde çıkan emperyalizm karşıtı ayaklanma

Boxer Ayaklanması, Boksör Ayaklanması ya da Boksör Hareketi, Batı'nın 19. yüzyılda Çin üzerindeki ekonomik ve siyasi etkisine karşı çıkartılan bir ayaklanmadır. Tüm yabancıların ülkeden çıkartılması hedeflenmiştir. 1899 yılı Kasım ayında başlamış 7 Eylül 1901'de sona ermiştir. Ayaklanma ve ayaklanmanın bastırılması sırasında binlerce isyancı, yabancı ve alt sınıf Çinli ölmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Mihver Devletleri</span> II. Dünya Savaşı sırasında Almanya, İtalya ve Japonya arasında ittifak

Mihver Devletleri, II. Dünya Savaşı'nda Müttefik Devletler bloğuna karşı temel olarak Almanya, İtalya ve Japonya'nın, bunun dışında Macaristan, Romanya, Bulgaristan, Finlandiya, Bağımsız Hırvatistan Devleti, Vichy Fransası, Arnavutluk, Habeşistan, Mançukuo, Tayland, Burmanya ve Irak'ın oluşturduğu blok. Ayrıca İran Şahı Rıza Pehlevi Almanya'dan yana tavır almış, İspanya ise Mihver güçlerin bir taraftarı olarak kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">2002 FIFA Dünya Kupası</span>

2002 FIFA Dünya Kupası veya 2002 Dünya Kupası, finalleri 31 Mayıs ve 30 Haziran 2002 tarihleri arasında Güney Kore ve Japonya'da gerçekleşmiştir. Kupayı düzenleyen ülkeler FIFA tarafından Mayıs 1996'da seçilmiştir. İki ülkenin beraber düzenlediği ilk dünya kupasıdır. Ayrıca ilk kez Asya kıtasında düzenlenen bu Dünya Kupası'nı ilk kez finalde karşılaştığı Almanya'yı 2-0 yenen Brezilya kaldırmıştır. Kupada oynanan 64 karşılaşmanın yalnızca 16'sı berabere bitti. Bunlardan 3 maç uzatmaya giderken, 2 maçın sonucunu penaltılar belirledi. Kupa uzatmalarda altın gol sisteminin uygulandığı son turnuvadır.

<span class="mw-page-title-main">Paris Barış Konferansı</span> I. Dünya savaşı sonrasında İtilaf Devletlerinin yaptığı toplantı

Paris Barış Konferansı, I. Dünya Savaşı'nı sona erdiren antlaşmaların hazırlandığı uluslararası bir konferanstır.

<span class="mw-page-title-main">I. Dünya Savaşı Balkan Cephesi</span> I. Dünya Savaşında Balkanlarda meydana gelen muharebeler

Balkan Cephesi, I. Dünya Savaşı dahilinde Balkanlar'da meydana gelen muharebeleri kapsayan cephedir. I. Dünya Savaşı, Avusturya-Macaristan ve Sırbistan arasında yaşanan çatışmalarla başlamış olması açısından Balkanlar'da çıkmıştır. Balkan Cephesi'ndeki savaşa sonradan Rusya, Osmanlı İmparatorluğu, İtalya ve Bulgaristan gibi ülkeler de katılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Alman İmparatorluğu</span> 1871den 1918e dek Almanya

Alman İmparatorluğu ya da İkinci Reich, 18 Ocak 1871'de Prusya ve diğer Küçük Alman Devletlerinin özellikle Otto von Bismarck'ın katkılarıyla, birleşmesiyle oluşan birleşik Alman devletidir. İlk imparatoru I. Wilhelm'in taç giymesiyle imparatorluk resmen kuruldu. Yeni İmparatorluğu Habsburg Hanedanı yerine Hohenzollern Hanedanı yönetti, başkent Berlin yapıldı. Yeni İmparatorluk, Avusturya'yı toprakları dışında bıraktı. 1884'ten itibaren Almanya, Avrupa dışında sömürgeler kurmaya başladı. Hızlı büyüyen ekonomisiyle, dünyanın en büyük ekonomilerinden biri oldu, ordusu ve donanmasıyla Büyük Britanya'ya kafa tutar hale geldi.

<span class="mw-page-title-main">I. Dünya Savaşı'na katılan ülkeler</span> Vikimedya liste maddesi

I. Dünya Savaşı'nın başlamasının çok öncesinde ve savaşa yakın zamanlarda gruplaşmalar olmuş ve bu gruplaşmalar sonucu İtilaf Devletleri ve İttifak Devletleri olmak üzere iki grup ortaya çıkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">İoannis Metaksas</span> Yunan siyasetçi (1871-1941)

İoannis veya Yannis Metaksas, 1936'dan 1941'deki ölümüne kadar Yunanistan Başbakanı olarak görev yapan bir Yunan subayı ve politikacıydı. Görev süresinin ilk dört ayı boyunca anayasal olarak ülkeyi yönetti ve daha sonra Kral II. George tarafından atanmasının ardından 4 Ağustos Rejimi'nin diktatör lideri olarak ölümüne kadar yönetimde kaldı.

Astrahan Seferi, Osmanlı Devleti ve Osmanlı Devleti'ne bağlı olan Kırım Hanlığı'nın 1556 yılında Rusya'nın eline geçen Astrahan Hanlığı'nı geri almak için Astrahan ve Azak bölgeleri üzerine düzenledikleri seferdir.

<span class="mw-page-title-main">Libya pasaportu</span>

Libya pasaportu uluslararası seyahat için Libya vatandaşlarına verilir.

<span class="mw-page-title-main">Üçlü İtilaf</span> Britanya, Rusya ve Fransa arasında kurulan ittifak

Üçlü İtilaf, Britanya-Rusya Antantı'nın (1907) imzalanmasıdan sonra Fransa, Britanya ve Rusya arasında kurulan ittifaktır.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı İmparatorluğu dağılma dönemi</span>

Osmanlı İmparatorluğu dağılma dönemi, Rus İmparatorluğu ile Yaş Antlaşması'nın imzalandığı 1792 yılından, saltanatın kaldırılarak devletin lağvedildiği 1922 yılına kadar sürer. Bu dönemde devlet en büyük toprak kayıplarını yaşamış ve Kurtuluş Savaşı sayesinde yalnızca Anadolu kurtarılabilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Çin'deki diplomatik temsilcilikler listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Bu sayfa Çin'deki diplomatik temsilciliklerin listesi. Halihazırda başkent Pekin 166 büyükelçiliğe ev sahipliği yapmaktadır. Bu liste fahri konsoloslukları, konsolosluk ajansları ya da Hong Kong'u kapsamamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">George Buchanan</span>

George Buchanan, İngiliz diplomat. Birleşik Krallık adına Hollanda Krallığı, Lüksemburg ve Bulgaristan Krallığı nezdindeki Olağanüstü ve Tam Yetkili Elçilik görevlerinden sonra Rus İmparatorluğu'na gönderilen son büyükelçi olmuş, ardından İtalya Krallığı nezdinde büyüleçilik görevinde bulunmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Berlin Kongresi</span> 1878de büyük Avrupa güçlerinin temsilcilerinin toplantısı

Berlin Kongresi, dönemin Avrupa'daki altı büyük gücünün, Osmanlı İmparatorluğu ve dört Balkan devletinin temsilcilerinin bir araya geldiği bir toplantıdır. 93 Harbi sonrası Balkan Yarımadası'ndaki devletlerin topraklarını belirlemeyi amaçlayan ve Rusya ile Osmanlı İmparatorluğu arasında üç ay önce imzalanan Ayastefanos Antlaşması'nın yerini alan Berlin Antlaşması'nın imzalanmasıyla sona erdi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.