İçeriğe atla

Otto E. Neugebauer

Otto E. Neugebauer
Doğum26 Mayıs 1899(1899-05-26)
Innsbruck, Avusturya-Macaristan İmparatorluğu
Ölüm19 Şubat 1990 (90 yaşında)
Princeton, New Jersey, ABD
VatandaşlıkAvusturya, ABD
EğitimGöttingen Üniversitesi
Münih Üniversitesi
Kopenhag Üniversitesi
Graz Üniversitesi
Mezun olduğu okul(lar)Georg-August-Universität Göttingen
EvlilikGrete Bruck
Çocuk(lar)Margo Neugebauer, Gerry Neugebauer
ÖdüllerBalzan Prize (1986)
Henry Norris Russell Lectureship (1967)
Pfizer Award (1985)
Austrian Decoration for Science and Art (1972)
Kariyeri
DalıMatematik, Astronomi, Matematik tarihi, Bilim tarihi
Çalıştığı kurumBrown Üniversitesi
TezDie Grundlangen der ägyptischen Bruchrechnung (1926)
Doktora
danışmanı
Richard Courant, David Hilbert
Doktora öğrencileriDavid Pingree (1960), Asger Aaboe (1957), Olaf Henrik Schmidt (1943), William Duane Stahlman (1960), Bernard Raphael Goldstein (1963)
Diğer önemli öğrencileriBartel Leendert van der Waerden

Otto Eduard Neugebauer (26 Mayıs 1899 - 19 Şubat 1990), astronomi tarihi ile Antik Çağlarda ve Orta Çağ'da uygulanan diğer kesin bilimler üzerine yaptığı araştırmalarla tanınan Avusturyalı-Amerikalı bir matematikçi ve bilim tarihçisiydi. Kil tabletlerini inceleyerek, eski Babillilerin matematik ve astronomi hakkında daha önce fark edildiğinden çok daha fazlasını bildiklerini keşfetti. Ulusal Bilimler Akademisi, Neugebauer'i "çağımızın müspet bilimler tarihinin, belki de bilim tarihinin en özgün ve üretken bilim insanı" olarak adlandırmıştır.

Kariyeri

Neugebauer Avusturya, Innsbruck'ta doğdu. Babası Rudolph Neugebauer bir demiryolu inşaat mühendisi, Doğu halıları koleksiyoncusu veni bilginiydi. Ailesi o oldukça gençken öldü. I. Dünya Savaşı sırasında Neugebauer, Avusturya Ordusu'na katıldı ve İtalyan cephesinde topçu teğmen olarak görev yaptı ve ardından, hemşehrisi Ludwig Wittgenstein ile birlikte bir İtalyan savaş esiri kampında görev yaptı. 1919'da Graz Üniversitesi'ne elektrik mühendisliği ve fizik dalında girdi ve 1921'de Münih Üniversitesi'ne geçti. 1922'den 1924'e kadar Göttingen Üniversitesi'nde Richard Courant, Edmund Landau ve Emmy Noether ile matematik okudu. 1924–1925 yılları arasında, ilgi alanlarının Mısır matematik tarihine dönüştüğü Kopenhag Üniversitesi'ndeydi.

Göttingen'e döndü ve 1933'e kadar orada kaldı. Die Grundlangen der ägyptischen Bruchrechnung ("Kesirler ile Mısır Hesaplama Temelleri", "The Fundamentals of Egyptian Calculation with Fractions") (Springer, 1926) adlı tezinde Rhind Papyrus'ünde yer alan bir tablonun matematiksel analizini yaptı. 1927'de matematik tarihi için venia legendisini aldı ve Privatdozent olarak görev yaptı. 1927'de Babil matematiği üzerine yazdığı ilk makale, altmışlık sayı sisteminin kökenini anlatıyordu.

1929'da Neugebauer, matematik bilimleri tarihine adanmış bir Springer serisi olan Quellen und Studien zur Geschichte der Mathematik, Astronomie und Physik'i (QS) kurdu ve burada, geometri için en önemli metinlerden biri olan Moskova Papirüsü de dahil olmak üzere aritmetik ve geometride Mısır hesaplama teknikleri üzerine geniş kapsamlı makaleler yayınladı. Neugebauer, 1928'de Leningrad'da Moskova Papirüsü üzerinde çalışmıştı.

1931'de modern matematiğe yaptığı en önemli katkı olan inceleme dergisi Zentralblatt für Mathematik und ihre Grenzgebiete'yi (Zbl) kurdu.[] Adolf Hitler 1933'te şansölye olduğunda, Neugebauer'den yeni Alman hükûmetine sadakat yemini etmesi istendi, ancak reddetti ve derhal işten çıkarıldı. 1934'te tam bir matematik profesörü olarak Kopenhag Üniversitesi'ne katıldı. 1936'da, Diyofant denklemlerini kullanarak metinleri tarihleme ve analiz etme yöntemi üzerine bir makale yayınladı. 1935-1937 yılları arasında Mathematische Keilschrift-Texte (MKT) adlı bir metin külliyatını yayınladı. MKT, boyut, detay ve derinlik bakımından muazzam bir çalışmaydı ve içeriği, Babil matematiğinin Mısır ve Yunan matematiği bilgisinden hayal edilebilecek her şeyi aştığını gösterdi. 1928'de Bologna'da ICM'nin Davetli Konuşmacısı ve 1936'da Oslo'da ICM'nin Tam Yetkili Konuşmacısı idi.[1]

1939'da Zentralblatt Naziler tarafından ele geçirildikten sonra Amerika Birleşik Devletleri'ne taşındı, Brown Üniversitesi'nde matematik bölümüne katıldı ve Mathematical Reviews’u kurdu. Amerikan vatandaşı oldu ve kariyerinin çoğunda Brown'da kaldı, 1947'de Matematik Tarihi Bölümü'nü kurdu ve Üniversite Profesörü oldu. Amerikalı Asurolog Abraham Sachs ile birlikte, 1945'te Babil matematiği üzerine standart bir İngilizce çalışma olarak kalan Matematiksel Çivi Yazısı Metinlerini (Mathematical Cuneiform Texts) yayınladı. 1967'de Amerikan Astronomi Topluluğu tarafından Henry Norris Russell Lectureship ödülüne layık görüldü. 1977'de Ulusal Bilimler Akademisi'ne seçildi ve 1979'da Amerika Matematik Derneği'nden Matematikte Üstün Hizmet Ödülü'nü aldı. 1984'te, 1950'den beri üyesi olduğu Princeton'daki Institute for Advanced Study'ye taşındı.

Neugebauer kronolojiyle de ilgileniyordu. İskenderiye Hristiyan takvimini ve kökenini İskenderiye Yahudi takviminden yaklaşık 4. yüzyıldan itibaren, her iki takvim için de başka herhangi bir kaynaktan en az 200 yıl önce yeniden yapılandırmayı başardı. Böylece Yahudi takvimi, İskenderiye yılını kullanan 19 yıllık döngü ile yedi günlük haftayı birleştirerek türetildi ve ardından Paskalya'nın Fısıh ile çakışmasını önlemek için Hristiyanlar tarafından biraz değiştirildi. Kilise tarihçileri tarafından oldukça bilimsel ve son derece karmaşık olduğu düşünülen kilise takvimi oldukça basit çıktı.

1988'de, bir Yunan papirüsünü inceleyerek Neugebauer, Babil astronomisinin Yunanlara kapsamlı aktarımı ve Babil yöntemlerinin Ptolemy'nin Almagest'i yazmasından sonra bile 400 yıl boyunca devam eden kullanımı için bugüne kadarki en önemli tek kanıt parçasını keşfetti. 1989'da yayınlanan son makalesi "Asurolojiden Rönesans Sanatına (From Assyriology to Renaissance Art)", tek bir astronomik parametrenin geçmişini, sinodik ayın ortalama uzunluğunu, çivi yazılı tabletlerden az önce bahsedilen papirüs parçasına, Yahudi takvimine, 15. yüzyılın başlarına ait bir saat kitabına kadar detaylandırdı.

1986'da Neugebauer, antik dünyadaki müspet bilimler, özellikle de eski Mezopotamya, Mısır ve Yunan astronomisi üzerine yaptığı, antik bilim anlayışımızı yeni bir zemine oturtan ve onun klasik ve Orta Çağ dünyalarına aktarımını aydınlatan temel araştırmalardan dolayı Balzan Ödülü'ne layık görüldü. Bilim tarihine ilgi ve daha fazla araştırmayı teşvik etmekteki olağanüstü başarısı için "(Balzan Genel Ödül Komitesi'nin Motivasyonu) Neugebauer, 250.000 İsviçre Frangı ödül parasını İleri Araştırmalar Enstitüsü'ne bağışladı.

Neugebauer kariyerine matematikçi olarak başladı, daha sonra Mısır ve Babil matematiğine döndü ve ardından matematiksel astronomi tarihine geçti. Altmış beş yıllık kariyerinde, büyük ölçüde Babil ve Mısır'da, Greko-Romen antik çağından Hindistan'a, İslam dünyasına ve Orta Çağ Avrupası'nda bilim ve Rönesans Avrupa'sına kadar modern matematiksel astronomi anlayışı yarattı. Caltech'teki ünlü fizikçi ve astronom Gerry Neugebauer onun oğluydu.

Ödülleri ve onurlandırılması

  • John F. Lewis Ödülü (American Philosophical Society, 1952)
  • Müspet Bilimler Heineman Ödülü, 1953
  • Amerikan Öğrenilmiş Toplumlar Konseyi Ödülü (1961)
  • Henry Norris Russell Lectureship (1967)
  • Bilim ve Sanat için Avusturya Dekorasyonu (1973)
  • Pfizer Ödülü (1975 ve 1985; Bilim Tarihi Topluluğu)
  • Üstün Hizmet Ödülü, Amerika Matematik Derneği (1979)
  • Balzan Ödülü (1986), özellikle Mezopotamya, Mısır ve Yunan astronomisi olmak üzere antik çağda kesin bilimler alanında öncü çalışmalar için
  • Franklin Madalyası (American Philosophical Society, 1987)
  • Susan Culver Rosenberger Onur Madalyası (Brown Üniversitesi, 1987)
  • Saint Andrews Üniversitesi (1938), Princeton Üniversitesi (1957) ve Brown Üniversitesi'nden (1971) fahri doktoralar
  • Viyana, Paris, Kopenhag ve Brüksel'deki çeşitli bilim akademilerinin üyesi, İngiliz Akademisi, İrlanda Akademisi, Ulusal Bilimler Akademisi, Amerikan Felsefe Topluluğu

1936'da Oslo'daki Uluslararası Matematikçiler Kongresi'nde genel bir konferans verdi. Bu, Yunan öncesi matematiği ve Yunancaya göre konumu hakkındaydı.

3484 Neugebauer asteroidi, eşi Gerald "Gerry" Neugebauer ve kendisi onuruna isimlendirilmiştir.[2]

Seçilmiş yayınları

Makaleler

  • "Eski Astronomi Sorunlarının ve Yöntemlerinin Tarihi (The History of Ancient Astronomy Problems and Methods)." 10 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Yakın Doğu Araştırmaları Dergisi 4 (1945): ss. 1–38.
  • "Usturlabın Erken Tarihi (The Early History of the Astrolabe)." Isis 40 (1949): ss. 240–56.
  • "Sefil Öznelerin İncelenmesi (The Study of Wretched Subjects)." 1 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Isis 42 (1951): s. 111.
  • "Eudoxus'un 'Hippopede'si üzerine (On the 'Hippopede' of Eudoxus)." Scripta Mathematica 19 (1953): ss. 225–29.
  • "Apollonius'un Gezegen Teorisi (Apollonius' Planetary Theory)." Kuramsal ve Uygulamalı Matematik üzerine İletişim (Communications on Pure and Applied Mathematics) 8 (1955): ss. 641–48.
  • "Apollonius'a Göre Eksantrik ve Episiklik Hareket Eşdeğeri (The Equivalence of Eccentric and Epicyclic Motion According to Apollonius)." Scripta Mathematica 24 (1959): ss. 5–21.
  • "Sabit Ben Kurra 'Güneş Yılında' ve 'Sekizinci Kürenin Hareketi Üzerine' (Thabit Ben Qurra 'On the Solar Year' and 'On the Motion of the Eighth Sphere)." American Philosophical Society'nin Bildirileri 106 (1962): ss. 264–98.
  • "Heraclides Ponticus'un Sözde Güneş Merkezli Venüs Teorisi Üzerine (On the Allegedly Heliocentric Theory of Venus by Heraclides Ponticus)." Amerikan Filoloji Dergisi 93 (1973): ss. 600–601.
  • "Autolycus hakkında notlar (Notes on Autolycus)." Centaurus 18 (1973): ss. 66–69.
  • "Eski Astronomi Çalışmaları. VIII. Babil Astronomisindeki Su Saati (Studies in Ancient Astronomy. VIII. The Water Clock in Babylonian Astronomy)." Isis, Cilt no. 37, No. 1/2, ss. 37–43. (Mayıs 1947). JSTOR bağlantısı. Neugebauer (1983), ss. 239–245 (*).
  • (Richard A. Parker ile) "Mısır Astronomik Metinleri: III. Dekanlar, Gezegenler, Takımyıldızlar ve Zodyaklar (Egyptian Astronomical Texts: III. Decans, Planets, Constellations, and Zodiacs)." (Brown University Press, 1969)

Kitapları

  • (Abraham Sachs ile birlikte editör). Matematiksel Çivi Yazılı Metinler (Mathematical Cuneiform Texts) 22 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. American Oriental Series, cilt. 29. New Haven: American Oriental Society, 1945.
  • Antik Çağda Müspet Bilimler (The Exact Sciences in Antiquity). Princeton: Princeton University Press, 1952; 2. baskı, Brown University Press, 1957; yeniden basım, New York: Dover Yayınları, 1969, 978-0-486-22332-2
  • Astronomik Çivi Yazılı Metinler (Astronomical Cuneiform Texts). 3 cilt. Londra: 1956; 2. baskı, New York: Springer, 1983. (Genellikle ACT olarak kısaltılır)
  • Harizmi'nin Astronomik Tabloları (The Astronomical Tables of al-Khwarizmi). Historiskfilosofiske Skrifter undgivet af Det Kongelige Danske Videnskabernes Selskab, Bind 4, nr. 2. Kopenhag: Ejnar Munksgaard, 1962.
  • Etyopik Astronomi ve Computus (Ethiopic Astronomy and Computus). Viyana: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften, 1979.
  • Eski Matematiksel Astronomi Tarihi (A History of Ancient Mathematical Astronomy), 3 cilt. Berlin: Springer, 1975. (Genellikle HAMA olarak kısaltılır.)
  • Astronomi ve Tarih: Seçilmiş Makaleler (Astronomy and History: Selected Essays). New York: Springer, 1983.
  • (Noel Swerdlow ile birlikte) Copernicus'un De Revolutionibus adlı eserinde Matematiksel Astronomi (Mathematical Astronomy in Copernicus’ De Revolutionibus). New York: Springer, 1984, 978-1-4613-8262-1

Kaynakça

  1. ^ Neugebauer, O. (1937). "Über griechische Mathematik und ihr Verhältnis zur Vorgriechischen". In: Comptes rendus du Congrès international des mathématiciens: Oslo, 1936. 1. ss. 157-170. 
  2. ^ Lutz D. Schmadel (2015), Dictionary of Minor Planet Names: Addendum to 6th Edition: 2012-2014, Springer, s. 35, ISBN 9783319176772 

İlave okumalar

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Matematik</span> nicelik, yapı, uzay ve değişim gibi konularla ilgilenen bilim dalı

Matematik ; sayılar, felsefe, uzay ve fizik gibi konularla ilgilenir. Matematikçiler ve filozoflar arasında matematiğin kesin kapsamı ve tanımı konusunda görüş ayrılığı vardır.

<span class="mw-page-title-main">Matematikçi</span> matematik problemlerini çözmek için çalışmalarında kapsamlı bir matematik bilgisini kullanan kişi

Bir matematikçi, genellikle matematik problemlerini çözmek için çalışmalarında kapsamlı bir matematik bilgisini kullanan kişidir. Matematikçiler sayılar, veriler, miktar, yapı, alan, modeller ve değişimle ilgilenirler.

<span class="mw-page-title-main">Yunan matematiği</span> Eski Yunanların Matematiği

Yunan matematiği, Doğu Akdeniz kıyılarında MÖ 7. yüzyıldan MS 4. yüzyıla kadar uzanan Arkaik dönemden Helenistik ve Roma dönemlerine kadar yazılan matematik metinleri ile ortaya çıkan fikirleri ifade eder. Yunan matematikçiler, İtalya'dan Kuzey Afrika'ya tüm Doğu Akdeniz'e yayılmış şehirlerde yaşadılar, ancak kültür ve dil açısından birleştiler. "Matematik" kelimesinin kendisi Antik Yunancadan türemiştir: Grekçe: μάθημα: máthēma Yunanca telaffuz: [má.tʰɛː.ma] Yunanca telaffuz: [ˈma.θi.ma], "eğitim konusu" anlamına gelir. Kendi iyiliği için matematik çalışması ve genelleştirilmiş matematik teorilerinin ve kanıtlarının kullanılması, Yunan matematiği ile önceki uygarlıkların matematiği arasındaki önemli bir farktır.

<span class="mw-page-title-main">Antik Yunan astronomisi</span>

Yunan astronomisi klasik antik dönemde Yunan dilinde yazılmıştır ve antik Yunan, Helenistik, Greko-Romen ve geç dönem antik çağlarını kapsar. Yunanca, Helenistik dönemden Büyük İskender'in fethini takip eden süreçte bilimin dili haline geldiği için antik Yunan astronomisi coğrafi sınırları aşmıştır. Bu yüzden Helenistik astronomi olarak da adlandırılır. Helenistik ve Roma dönemleri boyunca Yunan olan veya olmayan birçok astronom, çalışmalarını Yunan geleneklerini kullanarak Ptolemaios krallığındaki İskenderiye kütüphanesini de içeren büyük bir enstitüde yürütüyordu.

Mathematical Reviews, American Mathematical Society tarafından yayımlanan; matematik, istatistik ve kuramsal bilgisayar bilimi alanında yorum yazıları içeren dergidir. 3 milyonu aşkın araştırma yazısının çevrimiçi sürümünü barındıran MathSciNet adlı veritabanı da AMS tarafından yayımlanmaktadır. Avusturyalı-Amerikan matematikçi Otto E. Neugebauer tarafından 1940'ta kurulmuştur.

Smirnili Theon, asal sayıların, kareler gibi geometrik sayıların, devamlılığın/sürekliliğin, müziğin ve astronominin birbiriyle nasıl ilişkili olduğunu tanımlayan bir Yunan filozofu ve matematikçiydi. Çalışmaları Pisagor düşünce okulundan güçlü bir şekilde etkilenmiştir. Hayatta kalan Platon'u Anlamak İçin Yararlı Matematik Üzerine Yunan matematiği'ne giriş niteliğindeki bir araştırmasıdır.

Samoslu Conon bir Yunan astronom ve matematikçiydi. Öncelikle bir takımyıldız olan Coma Berenices'i adlandırmasıyla hatırlanır.

Ascalonlu Eutocius, çeşitli Arşimet incelemeleri ve Apollonius'un Konikleri üzerine yorumlar yazan bir Yunan matematikçi.

Rodoslu Geminus, MÖ 1. yüzyılda yıldızı parlayan bir Yunan astronom ve matematikçi. Onun bir astronomi çalışması olan ve öğrenciler için astronomi kitabı olarak tasarlanan Olaylara Giriş hala hayattadır. Ayrıca matematik üzerine bir çalışması da yazdı ama bu eserin sadece sonraki yazarlar tarafından alıntılanan kısımları hayatta kaldı ve günümüze ulaştı.

Hypsicles, Gökcisimlerinin yükselişi Üzerine ve bir kürenin içerisine düzgün katıların çizilmesiyle ilgilenen bir çalışma olan Öklid'in XIV. Elemanlar Kitabı kitaplarını yazmasıyla tanınan eski bir Yunan matematikçi ve astronom.

Bithynialı Theodosius, kürenin geometrisi üzerine bir kitap olan Sphaerics 'i yazan bir Yunan astronom ve matematikçi.

<span class="mw-page-title-main">Matematik tarihi</span> matematik biliminin tarihi

Matematik tarihi, öncelikle matematikteki keşiflerin kökenini araştıran ve daha az ölçüde ise matematiksel yöntemleri ve geçmişin notasyonunu araştıran bir bilimsel çalışma alanıdır. Modern çağdan ve dünya çapında bilginin yayılmasından önce, yeni matematiksel gelişmelerin yazılı örnekleri yalnızca birkaç yerde gün ışığına çıktı. MÖ 3000'den itibaren Mezopotamya eyaletleri Sümer, Akad, Asur, Eski Mısır ve Ebla ile birlikte vergilendirmede, ticarette, doğayı anlamada, astronomide ve zamanı kaydetmede/takvimleri formüle etmede aritmetik, cebir ve geometri kullanmaya başladı.

<span class="mw-page-title-main">Babil matematiği</span> matematik

Babil matematiği, Sümerlerin ilk günlerinden, MÖ 539'da Babil'in düşüşünü izleyen yüzyıllara kadar Mezopotamya halkı tarafından geliştirilen veya uygulanan tüm matematiktir. Babil matematik metinleri bol miktarda bulunur ve iyi düzenlenmiştir. Zaman açısından iki farklı gruba ayrılırlar: biri Eski Babil döneminden, diğeri ise MÖ son üç ya da dört yüzyıldan, Seleukoslular döneminden kalmadır. İçerik açısından, iki metin grubu arasında neredeyse hiç fark yoktur. Babil matematiği, karakter ve içerik olarak yaklaşık iki bin yıl boyunca sabit kaldı.

Eski Mısır matematiği, Eski Mısır'da yaklaşık MÖ 3000 ila 300 yılları arasında, Eski Mısır Krallığı'ndan kabaca Helenistik Mısır'ın başlangıcına kadar geliştirilen ve kullanılan matematiktir. Eski Mısırlılar, saymak ve genellikle çarpma ve kesirleri içeren yazılı matematik problemlerini çözmek için bir sayı sistemi kullandılar. Mısır matematiğinin kanıtı, papirüs üzerine yazılmış, hayatta kalan az sayıda kaynakla sınırlıdır. Bu metinlerden, eski Mısırlıların, mimari mühendislik için yararlı olan üç boyutlu şekillerin yüzey alanını ve hacmini belirlemek gibi geometri kavramlarını ve sabit kesen yöntemi ve ikinci dereceden denklemler gibi cebir kavramlarını anladıkları bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">YBC 7289</span> yaklaşık √2 değerini gösteren antik kil tablet

YBC 7289, birim karenin köşegeninin uzunluğu olan 2'nin kareköküne altmışlık (seksagesimal) düzende doğru bir yaklaşım içermesiyle dikkat çeken bir Babil kil tabletidir. Bu sayı, "antik dünyada ... bilinen en büyük hesaplama doğruluğu" olan altı ondalık basamağa eşdeğer doğrulukta verilmiştir. Tabletin, MÖ 1800-1600 yılları arasında Güney Mezopotamya'da bir öğrencinin eseri olduğuna inanılmaktadır. J. P. Morgan tarafından Yale Babil Koleksiyonu'na bağışlanmıştır.

MacTutor Matematik Tarihi arşivi, John J. O'Connor ve Edmund F. Robertson tarafından sağlanan ve İskoçya'daki St Andrews Üniversitesi tarafından barındırılan bir web sitesidir. Birçok tarihsel ve çağdaş matematikçi hakkında ayrıntılı biyografilerin yanı sıra ünlü eğriler ve Matematik tarihindeki çeşitli konular hakkında bilgiler içerir.

Asger Hartvig Aaboe, antik Babil astronomisi tarihine katkılarıyla tanınan bir bilim tarihçisi ve matematikçiydi. Babil astronomi çalışmalarında, Babillilerin hesaplama şemalarını nasıl tasarladıklarını anlamak için modern matematik açısından analizlerin ötesine geçti.

Gerald James Toomer, antik Yunan ve Orta Çağ İslam astronomisi üzerine çok sayıda kitap ve makale yazmış bir astronomi ve matematik tarihçisidir.

<span class="mw-page-title-main">Matematiksel sosyoloji</span>

Matematik sosyolojisi, hem sosyolojik araştırmalarda matematiğin kullanımıyla hem de matematik ile toplum arasında var olan ilişkilerin araştırılmasıyla ilgilenen disiplinler arası bir araştırma alanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Babil astronomisi</span>

Babil astronomisi, Mezopotamya'nın tarihinin ilk dönemlerinde gök cisimlerinin incelenmesi veya kaydedilmesiydi. Kullanılan sayısal sistem olan altmışlık sistem, modern ondalık sistemdeki on sayısının aksine altmışa dayanıyordu. Bu sistem alışılmadık derecede büyük ve küçük sayıların hesaplanmasını ve kaydedilmesini kolaylaştırıyordu.