İçeriğe atla

Otto Brunfels

Otto Brunfels
Doğum1488
Mainz
Ölüm23 Kasım 1534
Bern
MeslekBotanikçi, İlahiyatçı

Otto Brunfels (Brunsfels veya Braunfels olarak da bilinir) (d. 1488, Mainz - ö. 23 Kasım 1534, Bern), bir Alman ilahiyatçı ve botanikçiydi. Carl von Linné onu "Botaniğin Babaları"ndan biri olarak göstemiştir.

Hayatı

Mainz Üniversitesi'nde ilahiyat ve felsefe okuduktan sonra Brunfels, Mainz'deki bir Şartrö manastırına girdi ve daha sonra Strazburg yakınlarındaki Königshofen'deki başka bir Şartrö manastırına yerleşti. Strazburg'da eğitimli bir hukukçu olan Nikolaus Gerbel ile temasa geçti. Gerbel, Brunfels'in ilgisini bitkilerin iyileştirici özelliklerine çekerek botanik araştırmalarına ivme kazandırdı.

Herbarum vivae eicones'tan "Christwurz"(1530–1536)

Protestanlığa geçtikten sonra (Franz von Sickingen ve Ulrich von Hutten tarafından desteklenmiştir), Frankfurt Dekanı Johann Indagine'in ısrarı üzerine Brunfels Steinau an der Straße'de (1521) ve daha sonra Neuenburg am Rhein'da rahip olmuştur. Bundan sonra sekiz yıl boyunca Strazburg'da bir Karmelit okulunun yöneticiliğini yapmıştır. İmparatorun emriyle Leuven Üniversitesi tarafından yayınlanan en önemli sapkınlar listesinde (1550) Brunfels birinci sırada yer almıştır.

Bir eserinde Ulrich von Hutten'i Rotterdamlı Erasmus'a karşı savundu ve Jan Hus'un mirasından gelen el yazmalarını da yayınladı. Brunfels'in Catalogi virorum illustrium 1527'si, Evanjelik Kilise tarihi hakkındaki bilinen ilk kitap olarak kabul edilmektedir.

Arkadaşı Ulrich von Hutten öldükten sonra (1523), Brunfels'in dini görüşleri onu Martin Luther ve Huldrych Zwingli arasındaki tartışmaya soktu. Daha sonra Basel Üniversitesi'nde tıp okumaya başladı. 1532'de Brunfels şehir doktoru oldu (AlmancaStadtarzt) ve hayatının sonuna kadar Bern'de kaldı.

Çok sayıda ilahiyat çalışmasının yanı sıra Brunfels, pedagoji, Arapça, eczacılık, böcek bilimi ve botanik üzerine incelemeler yayınladı. Genellikle botaniğin babası olarak adlandırılır, çünkü botanik yazılarında eski yazarlardan çok kendi gözlemlerine dayanmış ve bitkileri eski yazarlara göre tanımlamıştır. Herbarum vivae eicones (1530 ve 1536, üç bölüm) ve Contrafayt Kräuterbuch'ta (1532–1537, iki bölüm), botanik çalışmaları sırasında bizzat bulduğu Alman bitkileridir. Alman yerel dilleri altında isimler tahta baskılarla (Hans Weiditz tarafından) gösterilmektedir. Ancak Duane Isely, Brunfels'in popülaritesinin büyük bir kısmını, teknik açıdan yeni bir standart belirleyen ve önceki eserlerden kopyalanmaktan ziyade canlı olarak yapılan gravürleriyle Weiditz'e atfetmektedir. Brunfels ayrıca Dioskurides'te bulunmayan Alman bitkileri hakkında bilgi sunmuş ve bunları tıbbi değerlerinden bağımsız olarak tanımlamıştır, ancak tanımlamalar genellikle yetersiz yazılmıştır.[1][2][3][4]

Bir bitki cinsi olan Brunfelsia (Solanaceae) onun adını almıştır.

Çalışmaları

Kaynaklar

  • Bautz, Friedrich Wilhelm (1975). "Braunfels (Brunfels), Otto (Otho)". Bautz, Friedrich Wilhelm (Ed.). Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL)Ücretli abonelik gerekli (Almanca). 1. Hamm: Bautz. cols. 735–736. ISBN 3-88309-013-1. 
  • Isely, Duane (2002). One Hundred and One Botanists. West Lafayette, Indiana: Purdue University Press. ss. 17-19. ISBN 978-1-55753-283-1. OCLC 947193619. Erişim tarihi: 27 Kasım 2018. 
  • Jahn, Ilse, ed. Geschichte der Biologie. Spektrum 2000
  • Mägdefrau, Karl. Geschichte der Botanik. Fischer, Stuttgart 1973, S. 20–36.
  • Meyers Konversationslexikon 1888–1889
  1. ^ Agnes Arber. Herbals. Their origin and evolution. A chapter in the history of botany 1470–1670. University Press, Cambridge 1912. (S. 47–69: The Herbal in Germany)
  2. ^ Gerhard Baader. Mittelalter und Neuzeit im Werk von Otto Brunfels. In: Medizinhistorisches Journal, Band 13 (1978), S. 186–203.
  3. ^ Walther Rytz. Pflanzenaquarelle des Hans Weiditz aus dem Jahre 1529. Die Originale zu den Holzschnitten im Brunfels’schen Kräuterbuch. Haupt, Bern 1936.
  4. ^ Ferdinand Wilhelm Emil Roth. Otto Brunfels 1489–1534. Ein deutscher Botaniker 28 Şubat 2024 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. In: Botanische Zeitung, 58 (1900), S. 191–232.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">I. Süleyman</span> 10. Osmanlı padişahı (1520–1566)

I. Süleyman, Osmanlı İmparatorluğu'nun onuncu padişahı ve 89. İslam halifesidir. Batı'da Muhteşem Süleyman, Doğu'da ise adaletli yönetimine atfen Kanûnî Sultan Süleyman olarak da bilinmektedir. 1520'den 1566'daki ölümüne kadar, yaklaşık 46 yıl boyunca padişahlık yapan ve 13 kez sefere çıkan I. Süleyman, saltanatının toplam 10 yıl 1 ayını seferlerde geçirmiştir. Süleyman böylece imparatorluğun hem en uzun süre hüküm süren hem en çok sefere çıkan hem de en uzun süre sefer yapan Osmanlı Sultanı olmuştur.

Ressamların soyadlarına göre alfabetik listesi için bakınız:Ressamlar Listesi

<span class="mw-page-title-main">Floransa</span> Floransa iline bağlı komün (Toskana, İtalya)

Floransa, İtalya'da, San Marino'nun batısında bulunan bir şehirdir. Kuzey İtalya'daki Toskana Bölgesi'nin başkentidir ve kendi ismini taşıyan ilin merkezidir. Kısa bir dönem, İtalya Krallığı'na da başkentlik yapmıştır.

Oyun yazarları ülkelerine göre doğum tarihleri ve yazdıkları dille listelenmiştir.

Ressamlarin ilk adlarına göre alfabetik listesi için bakınız:Ressamlar Listesi.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı İmparatorluğu tarihi</span> Osmanlı İmparatorluğunun tarihi

Osmanlı İmparatorluğu, yaklaşık 1299 yılında Osman Gazi tarafından Anadolu'nun kuzeybatısında, Bizans İmparatorluğu'nun başkenti Konstantinopolis'in hemen güneyinde küçük bir beylik olarak kuruldu. Osmanlılar Avrupa'ya ilk kez 1352'de geçtiler, 1354'te Çanakkale Boğazı'ndaki Çimpe Kalesi'nde kalıcı bir yerleşim kurdular ve başkentlerini 1369'da Edirne'ye taşıdılar. Aynı zamanda, Anadolu'daki çok sayıda küçük Türk devleti de fetihler ya da bağlılık bildirimleri yoluyla filizlenmekte olan Osmanlı sultanlığına dahil edildi.