İçeriğe atla

Otorite Üzerine

Friedrich Engels

Otorite Üzerine, Friedrich Engels'in her türlü otoriteyi reddeden Mihail Bakunin önderliğindeki anarşistlerin görüşlerini eleştirdiği ve proleter devrimin devlet karşısındaki tutumu sorununa ilişkin marksist görüşlere bir temel getiren makalesidir. Makale; dönemin enternasyonal sosyalist hareketini Bakunin etkisindeki anarşizmin etkisinden korumak amacıyla yazılmıştır.[1]

Hakkında

Ekim 1872 - Mart 1873 tarihleri arasında yaklaşık dört sayfa olarak yazılan makale;[2] Aralık 1873'te, 1874 yılı için hazırlanan Almanca Repubblicano adlı derlemede yayımlanmıştır. Ayrıca yine 1874 yılında İtalyanca gazetede yayınlanması için de hazırlanmıştır.[1]

Engels, devleti yaratmış olan toplumsal ilişkileri kaldırmadan "devleti kaldırmak"tan sözeden anarşist düşüncenin bilim dışı ve karşı devrimci olduğunu vurgulamakta, ayrıca anarşist dogmacılığı ve sekterliği de şiddetli bir şekilde eleştirmektedir.[3] "Otorite üzerine" ayrıca gelecek sosyalist toplum hakkındaki düşüncelerini kendi diyalektik yorumuyla aktardığı bir makale olma özelliği taşır.[1]

Eserde iş gücündeki otorite üzerine çeşitli yollarla örnekler verilir. Bu kapsamda otorite olduğuna dair demiryolu örneğini veren Engels "Başka bir örnek ele alalım: demiryolu. Burada da, sonsuz sayıda bireyin işbirliğine kesinlikle ihtiyaç vardır ve bu işbirliği belirli saatlerde uygulanmalıdır." der ve bunun belli bir kural bütünlüğü içerisinde olmasına atıf yapar.[4] Yine Engels bu makalede, "Bir işçi topluluğu bir araya gelerek iş yapmaya veya çalışmaya karar verdiğinde, orada otorite doğar." fikrini öne sürer.[4] Bu varsayımı birçok anarşist teorisyen şiddetle reddeder.[4]

Engels, söz konusu eserinde "anti-otoriterciler" olarak tanımladığı bir zümreyi, otoriter devletin, onu ortaya çıkaran toplumsal şartlar ortadan kaldırılmaksızın bir an evvel yıkılmasını talep etmekle suçlamakta ve buna karşılık Paris Komünü'nü örnek göstererek "Bu adamlar hiçbir devrim görmüşler midir?... Paris Komünü, silahlı halkın otoritesini burjuvaziye karşı kullanmamış olsaydı, bir gün olsun dayanabilir miydi?" demektedir. Bu anlamda yine anarşist teorisyenlerle ters düşer. Bazı anarşistler Paris Komünü dönemindeki şehir savaşlarında 30.000 ile 50.000 kişi arasında kişinin yaşamını yitirdiğini ve 7.000 civarında kişinin sürgün edildiği gerçeğini hatırlatarak[5] Engels'in bu eserde komünün yenilgisini hafife aldığını iddia eder.[4] Bunun yanında İspanya İç Savaşı'ndaki anarşistlerin rolünün ve pek çok yeri "otorite olmadan" ele geçirmesinin Engels'in bu eserindeki teorilerinin yalanlandığını iddia eden anarşistler de mevcuttur.[4][6][7]

Başka bir anlaşmazlık konusu da anarşistlerin devrime ihanet etmesi konusudur. Eserinde "Öyleyse ikisinden biri: ya otorite düşmanları ne dediklerini bilmiyorlar, dolayısıyla kafaları karıştırmaktan başka bir şey yapmıyorlar; ya da ne dediklerini biliyorlar, dolayısıyla proletarya hareketine ihanet ediyorlar." ifadelerini kullanan Engels, bu cümlelerle anarşistleri direkt olarak ihanet içerisinde olduklarını iddia eder. Buna karşın anarşistler; bu ifadelerin kendilerinin kapitalistler için çalıştığını ima ettiğini belirtir ve şiddetle karşı çıkar. Nitekim Sovyetler Birliği'nin dağılmasından sonra ortaya çıkan kapitalist dünyada, onlarla birlikte çalışanların "otoriteciler" olduğunu ve onların bunu yaptığını vurgulayan anarşistler de mevcuttur.[4] Bunun yanında "otoritercilerin" komünist devletlerde yaptığı katliamların dayanağının Engels'in bu fikirleri olduğu da öne sürülür.[4]

Etkileri

Marksist düşünür, Leninizm'in kuramcısı (yani Marksizm-Leninizm) ve aynı zamanda Sovyetler Birliği'nin kurucusu olan Vladimir Lenin Engels ile paralel olarak anarşist tezleri reddetmiş[8] ve "Alelade bir burjuva parlamenter devletin değil, ama sürekli ordusu olmayan, halk düşmanı bir polisi bulunmayan halkın üzerinde yer alan bürokrasisi olmayan bir devletin gereğini savunuyorum." demek suretiyle devlet otoritesinin proleter bir devrim için olmazsa olmaz olduğunu belirtmiştir.[9] Bununla birlikte Lenin başta Devlet ve Devrim ve Proleter Devrimi ve Dönek Kautsky eserlerinde olmak üzere pek çok eserinde otoritenin var olması gerektiğini Engels'in fikirlerine atıfta bulunarak savunmuştur.[10]

Aralarında Lev Troçki, Nikolay Buharin'in de bulunduğu pek çok Bolşevik teorisyen bu eserden alıntı yapmış ya da esere atıfta bulunmuştu.[11]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b c Carver, T. (2003). Engels: A Very Short Introduction 1 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. OUP Oxford.
  2. ^ "Friedrich Engels Von der Autorität" (Almanca). Mlwerke.de. 1 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2017. 
  3. ^ Karl Marx; Friedrich Engels. Seçme Yapıtlar - 2, Otorite Üzerine, Sol Yayınları, 1977.
  4. ^ a b c d e f g "Critique by Punkerslut - On Authority" (İngilizce). 30 Ocak 2010. 4 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2017. 
  5. ^ Cobban, Alfred. A History of Modern France. Vol 3: 1871–1962. Penguin books, London: 1965. s. 23.
  6. ^ Bolloten, Burnett (1984-11-15). The Spanish Civil War: Revolution and Counterrevolution. University of North Carolina Press. s. 1107. ISBN 978-0807819067.
  7. ^ "Didn't Engels refute anarchism in "On Authority"?" (İngilizce). 11 Kasım 2008. 19 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2017. 
  8. ^ Vladimir Lenin, Proleter Devrimi ve Dönek Kautsky, Bilim ve Sosyalizm Yayınları, 1997, ISBN 6000015523.
  9. ^ Vladimir Lenin, Nisan Tezleri ve Ekim Devrimi, Sol Yayınları s. 27 ve 46
  10. ^ Ленин. "Государство И Революция" (Rusça). 1 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2017. 
  11. ^ Nikolay, Buharin. "Теория пролетарской диктатуры" (Rusça). 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2017. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Friedrich Engels</span> Alman filozof (1820–1895)

Friedrich Engels, Alman sosyalist, filozof, tarihçi ve siyaset bilimcidir. Aynı zamanda, iş insanı olan Engels'in babasının Salford, Birleşik Krallık, Prusya'nın Barmen şehrinde büyük tekstil fabrikaları vardı. Karl Marx ile birlikte Marksizm'in kurucusu sayılan Engels "ilk marksist" olarak tanımlanmıştır. 1845 yılında kendi gözlem ve araştırmalarına dayanan "1844 Yılında İngiltere'de İşçi Sınıfının Koşulları" isimli yapıtı yayınlanmıştır. Karl Marx'la beraber "Komünist Manifesto"'yu (1848) yazarak komünist kuramın geliştirilmesinde önemli bir rol oynamıştır. Sonrasında Karl Marx'a maddi destek sağlayarak "Das Kapital" için yaptığı araştırmalara yardımcı olan Engels, Karl Marx öldükten sonra onun önemli sayılan eserlerinden Das Kapital'in son iki cildini tamamlamıştır. Ayrıca daha sonra Artı-Değer Teorileri ve Kapital'in 4. cildi olarak Karl Kautsky tarafından basılan Marx'ın notlarını düzenlemiştir. 1884 yılında, Ailenin, Özel Mülkiyetin ve Devletin Kökeni isimli kitabı yayınlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Komünizm</span> Bütün malların ortaklaşa kullanıldığı ve özel mülkiyetin olmadığı toplum sistemini hedefleyen ideoloji

Komünizm ; üretim araçlarının ortak mülkiyeti üzerine kurulu sınıfsız, parasız ve devletsiz bir toplumsal düzen ve bu düzenin kurulmasını amaçlayan toplumsal, siyasi ve ekonomik bir ideoloji ve harekettir. Sadece üretim araçlarının ortak kullanımına dayanan sosyalizm ile tam olarak aynı anlama gelmemesine rağmen hatalı bir biçimde eş anlamlı olarak da kullanılabilmektedir. 20. yüzyılın başından beri dünya siyasetindeki büyük güçlerden biri olarak modern komünizm, genellikle Karl Marx'ın ve Friedrich Engels’in kaleme aldığı Komünist Parti Manifestosu ile birlikte anılır. Buna göre özel mülkiyete dayalı kapitalist toplumun yerine meta üretiminin son bulduğu komünist toplum gerçektir. Komünizmin temelinde yatan sebep, sınıfsız, ortak mülkiyete dayalı bir toplumun kurulması isteğidir. Sınıfsız toplumlarda en genel anlamıyla tüm bireylerin eşit olması fikri karşıt görüşlüler tarafından "ütopya" olarak görülür ve zorla yaşanmaya çalışılırsa kaosa yol açacağı iddia edilir. Paris Komünü, komünist sistem yaşayabilmiş ilk topluluktur. Bunun dışında Mahnovist hareket öncülüğünde Ukrayna ve İspanya iç savaşı sırasında yaklaşık dört yıl süren anarko-komünist hareketle şekillenen toprakların kolektifleştirilmesi esasına dayalı olarak komünist topluluklar da kurulmuştur.

Anarşizm, toplumsal otoritenin, tahakkümün, erkin ve hiyerarşinin tüm biçimlerini bertaraf etmeyi savunan çeşitli politik felsefeleri ve toplumsal hareketleri tanımlayan sosyal bir terimdir. Anarşizm, her koşulda her türlü otoriteyi reddetmektir. Reddedilen bu otoritelere patriyarki ve kapitalizm de dahildir.

<span class="mw-page-title-main">Mihail Bakunin</span> Anarşist filozof

Mihail Aleksandroviç Bakunin, tanınmış bir Rus devrimci ve kolektivist anarşizm kuramcısıdır. Anarşist düşünürlerin ilk kuşağının temsilcilerindendir ve Anarşizmin babaları olarak anılan düşünürlerden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Anarko-feminizm</span>

19. yüzyılda ilk kez ortaya çıkan ve isimlendirilen Anarko-feminizm veya Anarka-feminizm, anarşizm ile feminizmi bir araya getirir ve ataerkilliği hiyerarşinin ve dolayısıyla da toplumun temel problemlerinden biri olarak değerlendirir. Anarko-feministler ataerkillik ve maşizm ile savaşın sınıf çatışmalarının ve devlete yönelik anarşist mücadelenin bütünleyici bir parçası olduğuna inanırlar. Özünde, bu felsefe anarşist mücadeleyi feminist mücadelenin gerekli bir bileşeni olarak görür. Feminizmi de anarşist felsefenin gerekli bir bileşeni olarak görür. L. Susan Brown, "Anarşizm, tüm güç ilişkilerine karşı çıkan bir siyaset felsefesi olduğundan, doğası gereği feministtir" iddiasında bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Anarko-komünizm</span> Anarşizm

Anarko-komünizm, komünist anarşizm, anarşist komünizm ya da liberter komünizm; kapitalizmin ancak toplumsal bir devrimle ortadan kalkacağını ve bunun da sınıf eksenli bir mücadeleyle gerçekleşeceğini, sosyalist akımların aksine komünal hayat düzenine erişebilmek için sosyalist devrimi ve devletin proletarya tarafından ele geçirilmesini değil, doğrudan komün hayata geçilmesi gerektiğini savunan ideoloji. Marksistlerden farklı olarak devrimden sonra iktidarın devletin tekelinde toplanmasına karşı çıkar. Bunun devlet iktidarına sahip olanlar ve olmayanlar arasında ayrışmaya yol açacağını, iktidara sahip olanların yozlaşacağını ve toplumun çıkarına göre davranmak yerine iktidarlarını koruma, kuvvetlendirme yoluna gideceklerini savunur. Anarşist komünistler bunun yerine tüm kararların toplumun tamamının katılımıyla alınmasını savunur.

<span class="mw-page-title-main">Georgi Plehanov</span>

Georgiy Valentinoviç Plehanov, Rus devrimci, Marksist teorisyen ve filozof. Rusya'da sosyal-demokrat hareketin kurucusu ve kendini "Marksist" olarak tanımlayan ilk Ruslardandır.

<span class="mw-page-title-main">Karl Kautsky</span> Alman Marksist, sosyal demokrasi kuramcısı ve lider

Karl Kautsky, Alman Marksist, sosyal demokrasi kuramcısı ve lider. Felsefe ve tarih öğrenimi gören Kautsky, Avrupa işçi sınıfı hareketinin en önemli liderlerinden birisidir.

<i>Devlet ve Devrim</i> Leninin 1917 yılının Ağustos ve Eylül ayları arasında yazdığı kitap

Devlet ve Devrim, Vladimir İlyiç Lenin'in 1917 yılının Ağustos ve Eylül ayları arasında yazdığı kitaptır. Lenin bu kitabında Devlet organının varlık nedenlerini ve sosyalist devrim sonrası kurulacak bir proletarya diktatörlüğünde devlet organının nasıl ve neden sönümleneceği üzerine var olan marksist teorileri geliştirmiştir.

Ekonomik belirlenimcilik ya da ekonomizm, insanlık tarihinde sadece iktisadi yapının politikaya yön verdiğini söyleyen teori. Karl Marx'ın görüşleriyle ilişkilendirilir, ama birçok Marksist düşünür buna katılmaz ve Engels'in sözüne atıfta bulunur: "Materyalist tarih anlayışına göre, tarihte belirleyici etken, son tahlilde, maddi yaşamın üretimi ve yeniden üretimidir. Ne Marx, ne de ben, hiçbir zaman daha fazlasını dile getirmedik. Eğer sonradan, biri çıkıp da, bunun anlamını, ekonomik etken tek belirleyicidir diyecek kadar zorlarsa, bu ifadeyi, boş, soyut ve saçma bir söz haline getirmiş olur."

<span class="mw-page-title-main">Marksizm-Leninizm</span> İdeoloji

Marksizm-Leninizm, adını Karl Marx ve Vladimir Lenin'den alan, 1920'li yıllarda komünist partiler arasında popülerlik kazanan ideolojik akım. Marksizm-Leninizm; Marx, Engels ve Lenin'in ortaya koyduğu temel öğretilere bağlı kalarak, değişen koşullara ve çağın gereklerine uygun bir biçimde sosyalist sistemde yeniden uygulanmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Marksizm-Leninizm Enstitüsü</span>

Marksizm-Leninizm Enstitüsü, 1919'da Moskova'da temelleri atılan ve 1921-1991 yılında Sovyetler Birliği'nde Marksist-Leninist eserleri araştırıp yayın yapan akademi. Sovyetler Birliği'nin dağılmasının ardından günümüzde ismi "Sosyalizm Tarihi ve Teorisi Enstitüsü" şeklindedir.

Bu maddede; Rus sosyalist devrimci, Marksist-Leninist ideolojinin fikirsel önderi, Ekim Devrimi'nin lideri ve Sovyetler Birliği'nin kurucusu Vladimir Lenin'e ait kitap, yazı, konuşma, makale ve mektup gibi eserler ile kendi hakkında yazılmış kitaplar yer almaktadır. Sovyetler Birliği Komünist Partisi'nin öncüsü ve Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi'nin (RSDİP) ilk lideridir. Lenin, dünyada eserleri yabancı dile en fazla tercüme edilen kişidir.

<i>Proleter Devrimi ve Dönek Kautsky</i> V. Lenin tarafından yazılmış bir eser

Proleter Devrimi ve Dönek Kautsky, Bolşevik lider Vladimir Lenin tarafından yazılan ve 1918 yılı sonlarında yayınlanan eser. Lenin bu eserinde İkinci Enternasyonal’in lideri ve Almanya Sosyal Demokrat Partisi’nin başkanı Karl Kautsky'ye birçok eleştiri yöneltmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Progress Publishers</span>

İlerleme Yayıncılık ya da Yabancı Diller Yayınevi, 1931 yılında Sovyetler Birliği'nin başkenti Moskova'da "SSCB Dışişleri İşçileri Derneği" ismiyle kurulan yayınevi. Yayınevi; Marksist-Leninist eserlerin İngilizce sürümlerini yayımlamasıyla bilinmektedir.

Postanarşizm, postmodern ve postyapısalcı düşünce gelenekleri ile anarşist düşünce geleneğinin bir sentezi olarak nitelendirilebilir. Aynı zamanda postyapısalcı anarşizm olarak da bilinen postanarşizm, tek bir çerçeveden ilerleyen bir düşünce geleneği olmaktan ziyade, birçok postmodern düşünce akımının etkisinde kalınarak geliştirilmiş farklı anarşist yaklaşımların bir bütün olarak ele alınmalıdır.

<i>Anarşizm mi? Sosyalizm mi?</i> Stalinin Aralık 1906 - Ocak 1907 arasında yazdığı eseri

Anarşizm mi? Sosyalizm mi?, Josef Stalin'in Aralık 1906 - Ocak 1907 tarihleri arasında kaleme aldığı, anarşizmi Marksist metotlarla tahlil ettiği eserdir. Eserde Friedrich Engels'in Otorite Üzerine adlı eserindeki görüşlere atıflar bulunur. Türkçe baskısı ilk kez 1974 yılında Sol Yayınları tarafından yapılmıştır.

Devrimci terör veya terör iktidarı, 1793'ten 1795'e kadar olan Fransız Devrimi sırasında ortaya çıkan Terör Dönemi'nde karşı-devrimcilere karşı kullanılan kuvvetin kurumsallaştırılmış uygulamasını ifade eden terim. Komünist terörizm terimi ise Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti'ndeki Kızıl Terörü ya da Kızıl Kmerler iktidarının karşı devrimci kesimlere uyguladığı uygulamaları tanımlamak için kullanılmıştır. Tersine, Beyaz Terör gibi "gerici terör" ise devrimleri bastırmak için de kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Marxists Internet Archive</span> Marksist eserler kütüphanesi ve ağ arşivi

Marxists Internet Archive, kısaca MIA veya bilinen diğer adıyla Marxists.org, 1990 yılında kurulan, başta Marksizm'in kurucuları Karl Marx, Friedrich Engels olmak üzere, Vladimir Lenin, Lev Troçki, Rosa Luxemburg, Che Guevara, Mihail Bakunin, Pierre-Joseph Proudhon gibi çok sayıda Marksist, komünist, sosyalist ve anarşist yazarların eserlerini içeren, bu yapısıyla çok dilli bir kütüphane olarak kabul edilen, kâr amacı gütmeyen bir internet ansiklopedisi ve dijital kütüphanedir.

Bilimsel komünizm, Marksizm-Leninizm 'in üç ana unsurundan biridir. "proleter sınıfın "(sosyalist sınıfın başka bir deyişle, işçi sınıfı mücadelesi ve sosyalist devrim, "sosyalizm ve komünizmin inşasının arkasındaki yasalar ve bir bütün olarak dünya devrimci süreci hakkında bilimdir. Daha geniş anlamda, bilimsel komünizm, Marksizm-Leninizmden bir bütün olarak söz edebilir; "işçi sınıfının mücadelesine dahil olan radikal çıkarların ve hedeflerin bilimsel ifadesi."