İçeriğe atla

Otobüs

Arriva şirketine ait Alexander-Dennis Enviro 400 iki katlı bir otobüs.
İstanbul'da kullanılan metrobüsler(Mercedes-Benz O530 GL CapaCity
Benz-Omnibus, 1896

Otobüs, kara yolu taşıma yönetmeliğine göre[] sürücü dahil 17 kişiden fazla yolcu kapasitesi olan motorlu kara taşıtıdır. Ortalama araba veya furgonlardan önemli ölçüde daha fazla yolcu taşımak üzere tasarlanmıştır. Otobüslerin kapasitesi 300 yolcuya kadar çıkabilir, ortalama bir otobüs genellikle 30 ile 100 arasında yolcu taşır. Türkiye Cumhuriyeti hukuk kurallarına göre bu aracı kullanacak sürücülerin E sınıfı ehliyete, SRC belgesine sahip olması ve en az 26 yaşından gün alması gereklidir.

En yaygın tip, daha büyük yükler taşıyan çift katlı otobüs, körüklü otobüs, daha küçük yükler taşıyan midibüsler ve minibüsler, tek katlı otobüs'tür. Şehirlerarası otobüs daha uzun mesafeli hizmetler için kullanılır.

Şehir içi toplu taşıma otobüsleri ve şehirler arası otobüsler gibi birçok otobüs türü ücretlidir. İlkokul veya ortaokul otobüsleri, orta öğretim sonrası eğitim kampüsü ve servis otobüsleri gibi diğer türler ücretsizdir. Birçok yargı bölgesinde, otobüs şoförleri, normal bir sürücü belgesinin ötesinde özel bir büyük araç ruhsatı gerektirir.

Otobüsler, toplu taşıma otobüs servisi, şehirlerarası otobüs servisi, öğrenci taşımacılığı, özel kiralama veya turizm için kullanılabilir. Promosyon otobüsleri otobüs reklamı ve siyasi kampanyalar için kullanılabilir ve diğerleri, tur araçları da dahil olmak üzere çok çeşitli amaçlar için özel olarak işletilir.

1820'lerden itibaren atlı otobüsler, ardından 1830'larda buharlı otobüsler ve 1882'de elektrikli troleybüsler kullanıldı. İlk içten yanmalı motorlu otobüsler veya motorlu otobüsler 1895'te kullanıldı. Son zamanlarda, hibrit elektrikli otobüsler, yakıt hücreli otobüsler ve elektrikli otobüslerin yanı sıra sıkıştırılmış doğalgaz veya biyodizel ile çalışan otobüslere ilgi artıyor. 2010'lardan itibaren, otobüs üretimi giderek küreselleşiyor ve yeni tasarımlar tüm dünyada ortaya çıkıyor.

Tarihi

İlk otobüsler 1662 yılında Paris'te ortaya çıkmıştır. Atla çekilen bu araçlara sıradan insanların binmesi yasaklanmış ve bu hak sadece zenginlere verilmişti. Bu araçların yaygınlaşması 1820’li yıllarda yine Paris’te olmuştur. Latince herkes için anlamına gelen omnibüs adıyla işletmeye konulan atlı otobüslerin bir müddet sonra ismindeki "omni" kısmı çıkarılıp "bus" şeklinde kısaltılmıştır. Adı, Nantes'ın bir banliyösü olan Richebourg'da Stanislas Baudry adlı bir Fransız mısır değirmeni sahibi tarafından 1823'te başlatılan bir toplu taşıma hizmetinden geliyordu.

Amédée Bollée L'Obéissante (1875)

Buharla çalışan otobüslerle yapılan düzenli şehirlerarası otobüs seferleri, 1830'larda İngiltere'de Walter Hancock ve Sir Goldsworthy tarafından öncülük edildi. İlk mekanik tahrikli omnibüs 22 Nisan 1833'te Londra sokaklarında göründü.

Dünyanın ilk troleybüsü, Berlin 1882

Otobüsün gelişimine paralel olarak, tipik olarak tramvay direği ve katener'den beslenen elektrikli troleybüsün icadı oldu. Siemens kardeşler, İngiltere'den Carl Wilhelm Siemens ve Almanya'dan Ernst Werner von Siemens, troleybüs konseptinin geliştirilmesinde işbirliği yaptı. Bu tür ilk araç olan Electromote, kardeşi Dr. Ernst Werner von Siemens tarafından yapıldı ve 1882'de Halensee, Almanya'da halka sunuldu.

Max Schiemann, 1901'de Almanya'da Dresden yakınlarında bir yolcu taşıyan troleybüs açtı. Bu sistem sadece 1904 yılına kadar işletilmesine rağmen, Schiemann standart troleybüs akım toplama sistemini geliştirmişti. İlk günlerde, birkaç başka akım toplama yöntemi kullanıldı. Leeds ve Bradford, 20 Haziran 1911'de Büyük Britanya'da troleybüsleri hizmete sokan ilk şehirler oldular.

Almanya'nın Siegerland kentinde, 1895'te 1893 Benz Viktoria'dan geliştirilen altı kişilik bir motorlu vagon kullanarak iki yolcu otobüsü hattı kısa bir süreliğine, ancak kârsız bir şekilde çalıştı.

Aynı model Benz omnibüslerini kullanan başka bir ticari otobüs hattı, 1898'de Galler'in Llandudno çevresindeki kırsal alanda kısa bir süreliğine çalıştı.

Almanya'nın Daimler-Motoren-Gesellschaft şirketi de 1898'de en eski motorlu otobüs modellerinden birini üretti ve ilk olarak 23 Nisan 1898'de Londra sokaklarında Motor Traction Company'ye çift katlı bir otobüs sattı.[1]

Araç, maksimum 18 km/sa (11,2 mph) hıza sahipti, aşağıda kapalı bir alanda ve yukarıda bir açık hava platformunda 20 yolcuya kadar ağırladı.[2] Bu otobüsün başarısı ve popülaritesi ile DMG, Londra'daki şirketlere, ayrıca 1899'da Stockholm ve Speyer'e daha fazla otobüs satarak üretimi genişletti. Daimler Motors Corporation ayrıca İngiliz şirketi Milnes ile ortaklığa girdi ve 1902'de pazar standardı haline gelen yeni bir çift katlı otobüs geliştirdi.

LGOG B

İlk seri üretilen otobüs modeli, Frank Searle tarafından tasarlanan ve London General Omnibus Company tarafından işletilen LGOC B tipi çift katlı otobüstü. 1910'da hizmete girdi ve on yılın sonunda neredeyse 3.000 adet üretildi.

Hızla ABD'de önemli bir otobüs üreticisi haline gelen Yellow Coach Manufacturing Company, 1923'te John D. Hertz tarafından Chicago'da kuruldu. General Motors, 1925'te çoğunluk hissesini satın aldı ve adını Yellow Truck and Coach Manufacturing Company olarak değiştirdi. Daha sonra 1943'te GM Kamyon ve Otobüs Bölümünü oluşturmak için hisselerin bakiyesini satın aldılar.[3]

İstanbul'da kullanılan İETT otobüsleri (Otokar Kent 290LF)

1829 yılında atlı otobüsler Londra’da işlemeye başlamıştır. Üç atla çekilen bu otobüslerin 22 kişilik oturacak yerleri vardı. Ancak at pislikleriyle şehri kirleten atlı otobüsler tramvayların ve benzin motorlarının geliştirilmesiyle önemini yitirdi.[4] 1895 yılında Almanya’da sekiz yolcu taşıyabilen benzin motorlu otobüsler ortaya çıktı. 1904 yılında Londra’da benzinle çalışan ilk çift katlı otobüs kullanıldı ve 8 yıl içinde tümüyle atlı otobüslerin yerini aldı, Londra çevresinde bir süre buharlı otobüsler işletildiyse de 1918 yılına kadar benzin motorlu otobüslere yerlerini bırakarak tamamen yok oldular.[5]

Modeller 20. yüzyılda genişledi ve 1950'lerden itibaren tam boyutlu otobüslerin çağdaş biçiminin yaygın olarak tanıtılmasına yol açtı. 1950'lerde geliştirilen AEC Routemaster öncü bir tasarımdı ve bu güne kadar Londra'nın bir simgesi olmaya devam ediyor.[6] Yenilikçi tasarım, hafif alüminyum ve İkinci Dünya Savaşı sırasında uçak üretiminde geliştirilen teknikleri kullandı. Yeni bir ağırlık tasarrufu sağlayan entegre tasarımın yanı sıra, ilk kez bir otobüsten bağımsız ön süspansiyon, hidrolik direksiyon, tam otomatik şanzıman ve hidrolik fren ile tanıtıldı.

Elektrikli otobüs

Elektrikli otobüs endüktif şarj istasyonunda (Solaris Urbino 12 Electric)

Elektrikli otobüs şehir içinde fosil yakıtlı otobüsten hem daha sağlıklı hem daha ucuz olduğundan, fosil yakıtlı otobüs kullanımının azalması bekleniyor.[7][8][9][10]

Yapılandırma

İki KMB Alexander Dennis Enviro 500 otobüsü

Otobüsler başlangıçta önde bir motor ve arkada bir giriş ile yapılandırıldı. Tek kişilik operasyona geçişle birlikte, birçok üretici, önde tek kapılı veya birden fazla kapılı motorlu tasarımlara geçti. Alçak tabanlı tasarıma geçiş, ortadan motorlu tasarımı neredeyse tamamen ortadan kaldırdı, ancak bazı otobüslerde hala ortadan monte motorlar var. Önden motorlu otobüsler, Amerikan okul otobüsleri, bazı minibüsler ve daha az gelişmiş ülkelerdeki otobüsler olabilir. Çoğu otobüsün iki dingili vardır, körüklü otobüslerin üç dingili vardır.

Kılavuzlu otobüsler, belirlenmiş kılavuz yollarda hareket etmelerini sağlamak için teknoloji ile donatılmıştır. Otobüs durağında kontrollü hizalamaya ve geleneksel yollara veya otobüs şeridine göre kılavuzlu şeritlerin daha az yer kaplamasına izin verir. Rehberlik mekanik, optik veya elektromanyetik olabilir.

Diğer otobüs türleri

Resimler

Kaynakça

  1. ^ "1898: The world's first bus series launched by Daimler – a milestone for passenger transport". 26 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2022. 
  2. ^ "A Brief History of Buses". 8 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2022. 
  3. ^ "History of Buses in Public Transportation". 9 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2022. 
  4. ^ "The History of the Bus". 8 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2022. 
  5. ^ "History of the Bus Transport". 8 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2022. 
  6. ^ "A short history of London's buses". 19 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2022. 
  7. ^ "İlk yüzde 100 milli elektrikli otobüs TEMSA Avenue ev yola çıktı". 19 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2017. 
  8. ^ "More fully electric buses to run in London in drive to clean up air". 16 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2017. 
  9. ^ "İzmir'in elektrikli otobüsleri geldi". 22 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2017. 
  10. ^ "Proterra CEO'su: "Elektrikli otobüsler 10 yıl içinde pazara hakim olabilir."". 19 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2017. 

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Bus ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur

Ayrıca bakınız

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İETT</span> İstanbulda toplu taşımacılıktan sorumlu belediye kuruluşu.

İstanbul Elektrik Tramvay ve Tünel İşletmeleri veya resmî kısaltmasıyla İETT, İstanbul'da İstanbul Büyükşehir Belediyesine bağlı toplu taşıma hizmeti veren kuruluştur.

<span class="mw-page-title-main">Metrobüs</span> toplu taşıma sistemi

Metrobüs, metro ile otobüsün birleşimi ile ortaya çıkmış bir toplu taşıma aracıdır. Lastik tekerlekleri ile kendisine ayrılan şeritlerde çalışmaktadır.

Temsa, 1968 yılında kurulan ve otobüs ve midibüs segmentinde üretim ve ihracat yapan, ayrıca Mitsubishi marka otomobillerin ithalat ve satışını gerçekleştiren Türkiye merkezli otomotiv şirketi.

<span class="mw-page-title-main">Troleybüs</span>

Troleybüs, gücünü genellikle yol boyunca asılı olan bir elektrik hattındaki iki kablodan alan elektrikli otobüs. İki kablo kullanılmasının sebebi tramvayların aksine lastik tekerlekler kullanılması sebebiyle tek kabloyla devrenin tamamlanmasının olanaksız olmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Çift katlı otobüs</span>

Çift katlı otobüs, şehir içi toplu taşımacılıkta ve şehirler arası ulaşımda kullanılan, alt katta ve üst katta olmak üzere iki kabini bulunan otobüs türü.

Neoplan Bus GmbH, 1 Temmuz 1935'te Almanya'da kurulmuş bir otobüs üreticisidir. Şu anda NEOMAN Bus GmbH'ye bağlı bir kuruluştur. Ayrıca MAN SE'nin bir parçasıdır. Otobüs dışında troleybüs de üretir.

<span class="mw-page-title-main">EGO Genel Müdürlüğü</span> Ankara, Türkiyede toplu taşımada hizmet veren şirket

Elektrik Gaz Otobüs Genel Müdürlüğü, Ankara'da Ulaşım hizmetleri veren Ankara Büyükşehir Belediyesi'ne bağlı bir kuruluştur. 1 Ocak 1950'de Belediye Otobüs İdaresi bünyesine dâhil edilmiştir. 1950-2001 yılları arasında Ankara'ya havagazı ve elektrik dağıtımı da yapan kuruluş, bu hizmetlerin özelleştirilmesi ile birlikte günümüzde sadece otobüs ve raylı sistem ile şehir içi toplu ulaşımı hizmeti vermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Tramvay</span> raylar üzerinde hareket eden elektrikli toplu taşıma aracı

Tramvay, genel olarak yerleşim yerleri içerisinde insan taşımacılığında kullanılan, kara yolunda tekerlekleri raylar üzerinde hareket eden toplu ulaşım aracıdır. Trenlerin aksine raylar sokaklara döşenebilir ve diğer taşıtlar bu yollardan geçebilirler. Tramvay hattı tramvay veya hafif raylı sistemlerde kullanılır. Tramvay hattı, aracın çeşitli çalışma ortamlarına uyum sağlamak için farklı ray profili'ne sahip olabilir. Çoğu tramvaylar elektrik gücüyle çalışır. At veya petrol ile çalışan tramvaylar da vardır. Tramvayların çift katlı tramvay, tramvay-tren, lastik tekerlekli tramvay, alçak tabanlı tramvay gibi türleri bulunmakdadır.

<span class="mw-page-title-main">Solaris Bus & Coach</span>

Solaris Bus & Coach, Polonyalı otobüs, troleybüs ve tramvay üreten bir şirkettir. Şirketin merkezi Poznań yakınlarında Bolechowo'da yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Volvo Buses</span>

Volvo Buses, Volvo'ya ait, İsveç'in Göteborg şehrinde bulunan global bir otobüs, hibrit elektrikli otobüs ve elektrikli otobüs üreticisidir. Diğer ürünlerine minibüs, midibüs, metrobüs, troleybüs, omnibüs, körüklü otobüs, okul otobüsü, belediye otobüsü, yolcu otobüsü, çift katlı otobüs dahildir. 1968'de bağımsız bir bölüm haline geldi. Kanada merkezli Prevost Car ve Nova Bus da bu şirkete dahildir. 1994 yılında Volvo, Drögmöller'de hisse aldı: 1995'te işi satın aldı.

<span class="mw-page-title-main">Şehirlerarası otobüs</span>

Şehirlerarası otobüs, şehir otobüsünün aksine daha uzun mesafeli servislerde kullanılan bir otobüstür. Genellikle tek bir büyükşehir bölgesinde kullanılır. Genellikle tur, uluslararası ve şehirlerarası otobüs servisi, özel amaçlar için de kullanılır. En popüler üreticilere Daimler AG, Autosan, Scania AB, Mitsubishi Fuso Truck and Bus Corporation, Alexander Dennis, Van Hool, Neoplan Bus GmbH, MAN Truck & Bus AG, Marcopolo S.A., Irizar, MCI, Volvo Buses dahildir.

<span class="mw-page-title-main">Şehir otobüsü</span>

Şehir otobüsü, şehir içi yollarda toplu ulaşım hizmetinin bir parçası olarak kullanılan bir otobüstür. Daha kısa mesafeli toplu taşıma otobüs hizmetlerinde kullanılır. Düşük katlı otobüsler, yüksek katlı otobüsler, troleybüsler, çift katlı otobüsler, körüklü otobüsler ve midibüsler gibi çeşitli yapılandırmalar kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Havaalanı otobüsü</span>

Havalimanı otobüsü insanları havalimanı içinde taşımak veya başka yerlerden havalimanına ulaşımı sağlamak için kullanılan bir otobüstür. Bu araçlar genellikle geniş bagaj alanına sahiptir ve özel marka bilinci oluşturur. Ayrıca, diğer havalimanı araçları arasında öne çıkmak ve uçak mürettebatı tarafından kolayca görülebilmesi için genellikle parlak renklerle boyanırlar.

<span class="mw-page-title-main">Yüksek tabanlı otobüs</span>

Yüksek tabanlı otobüs, bir otobüs veya troleybüs. Otobüsün içine girmek için birkaç basamaklı merdiven bulunmaktadır. Midibüs, minibüs, şehirlerarası otobüs, yolcu otobüsü, trenler, hafif raylı sistemler ve diğer raylı araçlar gibi toplu taşıma araçlarında bu özellik bulunmaktadır. Modern zamanda toplu ulaşımda yapılan yeniliklerle ilişkili olarak daha çok şehir dışında ve özel amaçlarla kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kılavuzlu otobüs</span>

Kılavuzlu otobüs, genellikle diğer trafiği dışarıda bırakan ve en yoğun saatlerde bile programların korunmasına izin veren özel bir yol veya rulo yolu üzerinde harici yollarla yönlendirilebilen bir otobüstür. Troleybüslerden veya lastik tekerlekli tramvaylardan farklı olarak, rotalarının bir kısmında, geleneksel yollar boyunca genel trafikle veya standart otobüs şeritlerinde geleneksel otobüslerle yol alanını paylaşabilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Mercedes-Benz otobüsleri</span> Alman otobüs üreticisi

Mercedes-Benz, Almanya'nın Mannheim kentinde 1895'ten beri otobüs üretiyor. Mercedes-Benz markasına sahip şehiriçi ve seyahat otobüsleri, 1995'ten beri Daimler Truck çatısı altında bir yan kuruluş olan EvoBus GmbH'nin bir markasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Isuzu Citiport</span>

Isuzu Citiport, Anadolu Isuzu tarafından 2014 yılından bu yana üretilen bir alçak tabanlı şehir otobüsü modelidir. Araç, şehir içi toplu halk taşımacılığına yönelik geliştirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Otokar Kent</span>

Otokar Kent, Otokar tarafından 2009 yılından bu yana üretilen bir şehir otobüsü modelidir. İhracat pazarlarında Kent C adıyla satılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Akia Ultra</span>

Akia Ultra, Akia tarafından 2013 yılından bu yana üretilen bir otobüs serisidir. Serinin, alçak tabanlı şehir otobüsü, şehirlerarası otobüs, çift katlı otobüs, troleybüs ve metrobüs olmak üzere farklı türleri bulunmaktadır.

Kuzey Kore'de otomotiv endüstrisi, ulusal ekonominin bir dalı olup Güney Kore'deki otomotiv endüstrisinden çok daha düşük bir üretim sayısına sahiptir. Kuzey Kore'de motorlu araç üretimi askeri ve endüstriyel hedeflere odaklanmıştır ve çok az vatandaş özel araçlara sahiptir.