İçeriğe atla

Othello

Othello
The Tragedy of Othello, the Moor of Venice
Othello ve karısı Desdomona Ressam: Théodore Chassériau
Othello ve karısı Desdomona
Ressam: Théodore Chassériau
YazarWilliam Shakespeare
İlk gösterim1603
Ülkeİngiltere
Orijinal dilİngilizce
Tür5 Perdelik Trajedi
Zaman ve mekânVenedik ve Kıbrıs
1622de yayınlanan quatro basım Othello baş sayfasi

Othello (İngilizce telaffuz: [əˈθeləʊ],[1] İngilizceThe Tragedy of Othello, the Moor of Venice), William Shakespeare'in yazdığı trajedilerden biri ve aynı zamanda oyunun baş erkek kahramanıdır. Shakespeare'in bu oyunu Cinthio tarafından yazılan "Moor of Venice" adlı kısa hikâyesine dayanarak, yaklaşık 1603 yılında yazdığı sanılıyor.

Oyun dört ana karakter etrafında döner: Othello, karısı Desdemona, muhafız komutanı Cassio ve güvendiği akıl hocası İago. Othello Kıbrıs'taki Venedik koloni ordusunun Osmanlılarla savaştığı dönemde başarılı ve saygı duyulan Mağrip kökenli bir komutandır. Halk ve ileri gelenler tarafından çok sevilen bu Berberi komutan Desdemona'ya aşık olur. Şehrin ileri gelenlerinden birinin kızı olan Desdemona da Othello'yu sevmektedir. Önceleri saygı duyulan Othello'nun arkasından bu Magribi beyaz evliliği sonucu birçok dedikodu çıkar. Her şeye rağmen evlenen Othello ve Desdemona'nın mutlulukları halkın dedikoduları ve Iago'nun kötülükleriyle bir trajediye döner.

Çok çeşitli konulara (ırkçılık, aşk, kıskançlık ve ihanet) sahip olması sayesinde günümüze kadar sevilen ve okunan bir eser olarak kalmış ve gerek profesyonel gerekse amatör oyuncular tarafından sahnelenmiştir. Aynı zamanda birçok film, opera ve düz yazı uyarlaması yapılmıştır.

Othello, 1930'lu ve 1940'lı yıllarda Türkiye'de taşra şehir ve kasabalarında gezgin çadır ve halk tiyatrolarında yaygın olarak Arabın İntikamı adıyla temsil edilmiştir.

Kökeni

Ünlü Rus Stanislavski Othello rolünde 1896

Othello kaynağını Giovanni Battista Giraldi Cinthio'nun, 100 tane masalın bir araya gelmesinden oluşan Boccacio'nun Decameron tarzındaki bir eseri olan Gli Hecatommithi'daki (1565) "Un Capitano Moro" masalından alır. Shakespeare'in zamanında, hiçbir İngilizce çevirisi bulunmuyordu ancak Othello'daki sözsel yankılanımlar İtalyan aslına daha yakındır. Cinthio'nun masalı yaklaşık 1508 yılında Venedik'te meydana gelen yaşanmış bir olaya dayanılarak yazılmış olabilir. Bu masal aynı zamanda daha önce Binbir Gece Masallarında anlatılan eserlerden biri olan "Üç Elma" hikâyesinde betimlenen bir olaya da benzemektedir.

Karakterler

  • Othello - Venedik Cumhuriyeti'nin hizmetinde olan bir asil Magribi; oyunun baş kahramanı
  • Desdemona - Brabantio'nun kızı ve Othello'nun karısı.
  • Iago - Sancaktar, oyun kahramanının baş rakibi
  • Roderigo - Venedikli bir asilzade. Desdemona'ya karşılık görmeden aşık
  • Michael Cassio - Othello'nun yardımcı kurmayı.
  • Venedik Dükası.
  • Brabantio - bir Venedik Senatörü, Desdemona'nin babası ve Venedik'te zengin bir kişi.
  • Diğer Senatörler.
  • Gratiano - Brabantio'nun erkek kardeşi.
  • Lodovico - Brabantio'nun akrabası. Venedikli bir asilzade, Desdomona'nin kuzeni
  • Montano - Othello'dan bir önceki Venedik'in Kıbrıs valisi
  • Soytarı - Montano'un uşağı.
  • Emiliya - Iago'nun nişanlısı, Desdemona'nin nedimesi.
  • Bianca - Cassio'nun metresi.
  • Çeşitli : Subaylar, Asılzadeler, Mesaj kuriyeri, Müzisyenler, Haberci, Denizci, Hizmetkarlar, uşaklar v.b

Konu özeti

Mekan: 1. Perde: Venedik. II. Perde - V. Perde: Kıbrıs
Zaman: Osmanlı Devleti'nin Kıbrıs'ı fethinden önce

I. Perde

Venedik'te bulunan Senatör Brabantio'ya bir yüksek rütbeli subay olan İago ve zengin ama çapkın bir asilzade olan Roderigo gelip Kıbrıs'ta aile evinde bırakmış olduğu kızı Desdemona'nın oradan kaçıp Venedik devleti için çalışan Mağribi general Othello'la ile bir gizli izdivaç yaptığını bilirler. Mağribi asilli Othello'yu şerefsizlikle ve Brabantıa'nın şerefini yerlere düşürmekle itham ederler.

Senatör ve Othello'yu suçlayanlar Othello'yu şehirde aramaktayken onun Venedik Dükü ve bir Venedik senatörler grubu tarafından bir toplantıya çağrıldığını öğrenirler. Venedik Dük'ü yanında Brabantıo'nun akrabaları Lodovico ve Gratiano ve diğer bazı senatörlerin katıldığı bu toplantıda, Dük Osmanlı devleti donanması gemilerinin Kıbrıs adasını tehdit ettikleri haberini vermiştir. Aynı toplantıda senatör Brabantıo Othello'yu büyü kullanarak kızının iffetini bozmakla ve kendi şerefini düşürmekle itham eder. Fakat Othello kendini savunur. Desdemona'nın Othello'nun kendi hayat hikâyesini ve maceralarını anlatırken kendine âşık olduğunu; bunun üzerine kendi evinden kaçıp Othello'nun evine yerleştiğini ve onunla bir nikâh merasimi ile evlendiğini açıklar; ama bununla beraber Desdemona ile evliğinin tamam olmayıp karısının iffetini bozmadığını ve onun hala bakire olduğunu bildirir. Bu Desdemona tarafından da teyit edilir. Böylece hiç suçsuz bulunan Othello'ya Kıbrıs adasının Osmanlılara karşı savunması için komutanlık görevi verilir. Venedik'in Kıbrıs ordusunun komutanı Othello ile yeni karısı Desdemona; Othello'nun ikinci komutanı olarak atanan Cassio; yaveri olan İago ve Desdomona'nın nedimesi Emilya; Kıbrıs'a gönderilen Venedikli askerlerle birlikte Venedik'ten Kıbrıs'a gitmek üzere bir gemi filosu ile ayrılırlar.

II. Perde

Akdeniz'de çıkan şiddetli bir fırtına Venedik filosunu dağıtmıştır. Bu, değişik gemilerde bulunan oyunun kahramanlarının Kıbrıs adasına değişik zamanlarda çıkmalarına neden olmuştur. Kıbrıs'a varıldığında bu şiddetli fırtınanın Osmanlı donanması gemilerini de dağıttığını öğrenirler. Bu "iyi haber" Venedik'ten gönderilen askerlere bunu kutlamak için bir eğlence yapma fırsatı yaratır. İago ise bu eğlenceleri kendi kötü niyetli planlarını gerçekleştirmek için bir fırsat saymaktadır. Hem düşman Osmanlıların istila filosunu tahrip olması ve hem de komutan olan Othello ile Desdemona'nın evlenmesi için Venedikli üst yöneticiler içkili bir eğlence tertip etmişlerdir. Bu eğlence sırasında İago ve Rodrigo'nun Othello'nun hayatını baltalama planlarını işleme koymalarına yol açar. Bu içkili eğlence sırasında Othello'nun ikinci komutanı olan Cassio çok içip sarhoş olur ve Kıbrıs adası valisi olan Montano ile bir ağız dalaşına girişip bundan ortaya çıkan bir kılıçlı düelloda valiyi yaralar. Kıbrıs komutanı olan Othello yardımcısı ikinci komutanının rütbesini düşürmesi gerekmektedir. Cassio yaptığından utanmış ve pişman olmuştur ve rütbesini kaybetmek istememektedir. Yaveri olan İago onu Othello'ya yeni karısı Desdemona vasıtası ile pişmanlığını bildirmesini ve onun rütbe indirmeyip kendini affetmesi için başvurmaya ikna eder.

III. Perde

Cassio İago'nun tavsiye ettiğini yapmak için Desdemona ile bir ikili görüşme yapar. İago, şeytanca planına uyarak, bu iki gencin konuşmasına Othello'nun şahit olmasını sağlar. Yeni karısı ile eski ikinci komutanını yakın konuşma halinde gören Othello'nun kıskançlık duyguları kabarır. İago büyük kurnazlıkla bu kıskançlık duygularına karşı durmaya çalışan Othello'yu aksi yolda tetikler. İago Desdomona ile Cassio konusunu açar ve Cassio ile Desdemona arasında bir gizli aşk ilişkisi olması gerektiğine Othello'yu inandırır. Halbuki Cassio'nun Bianca adlı bir genç kız ile yakın aşk bağlantısı bulunmaktadır. Desdemona'nın gayet iyilikseverlikle Cassio'ya yapmak isteği yardım artık kötü niyetli İago tarafından tetiklenmiş kocası tarafından kötü bir seymiş olarak yorumlanacaktır.

Desdemona'da Othello'nun kendine ilk hediye olarak verdiği bir mendil bulunmaktadır. İago Desdemona'nın nedimesi ve kendinin nişanlısı olan Emilya'yı bu mendili çalıp kendine getirmesine kandırır. Emilya da İago'nun kötü niyetlerinden hiç haberdar olmadan ve bu mendilin Othello'ya hissi önemini hiç bilmeden mendili çalıp İago'ya verir. İago Othello'ya bu mendilin Cassio'nun elinde bulunduğunu söyler. Bu mendile gayet hissi önem veren Othelollo'nun kıskançlık hislerini daha çoğaltır. Othello karısından ona hediye ettiği mendili göstermesini ister ama Desdemona bu mendili kendi eşyaları arasında bulamayınca karısının kendini aldattığına karşı şüpheleri daha da artar.

IV. Perde

İago mendili Cassio'nun kaldığı odaya gizlice koyar. Sonra da Othello'yu öğütleyerek, İago Cassio'yu bu mendili nereden bulduğunu soruşturken Cassio'nun reaksiyon olarak tavır ve hareketlerini iyice gözlemesini ister. İago Cassio'yu zorlayarak onun bir yerli hayat kadını olan Bianca ile olan aşk macerasının servüvenini anlatmasını ister. Fakat bu İago ile Cassio arasındaki konuşmada İago kadının ismi olan Bianca'yı başkalarını duyamıyacağı kadar fısıltı ile verir. İago'nu konu ettiği kadının ismini duyamayan Othello, İago ve Cassio'nın Othello'nun karşı Desdemona hakkında konuştuklarından şüphe etmeye başlar. Sonradan gelen Bianca Cassio'yu kendine hediye olarak verdiği mendili aşk macerası geçirdiği diğer bir kadından almış olmakla ve kendine ikinci elden bir hediye vermekle itham eder. Othello bunu da duymuştur. İago'da Othello'nun bu şüphesini pekiştirip Cassio'nun bu mendili Desdemona'dan aldığına inandırıcı sözler söyler.

Othello karısına karşı, bu şüphesi ile, gayet kırgındır ve ona kızgındır. Kendine ihanet ettiğini şüphe ettiği karısı Desdemona'yı öldürmeye karar verir. Aynı zamanda İago'dan Cassio'yu öldürmesini ister. Adayı ziyarete gelmiş olan Venedikli ileri gelenlere yapılan ağırlamalar sırasında Othello Desdemona'ya devamlı çıkışarak onu sanki hayatından bezdirir. Bu sırada Roderigo İago ile konuşarak Desdemona'yı kendi lehine ayartmak için Iago'ya verdiği paralardan ve yaptığı uğraşlardan kendine uygun hiçbir sonuç alamadığı için şikayette bulunur. Fakat İago bunun Cassio'nun tutumuna bağlı olduğunu Roderigo'yu inandırır ve Roderigo'yu buna çarenin Cassio'yu öldürmesi olduğuna ikna eder..

V. Perde

Roderigo Cassio'ya, o Bianca'nin yaşamakta olduğu evden hemen ayrılmış olduğu zaman, sokakta hücum eder. Cassio Roderigo'yu yaralar. Bu iki kişinin birbirine geçmiş halde kavga etmesi sırasında, İago gizlice Cassio'nun arkasından gelir ve onun bacağından ciddi olarak yaralar. Fakat sokak karanlıktır; bu İago'nun bu hareketinin görülmesini önler ve kendisinin tanınmamasını sağlar. Venedikli bir asil olan Lodovico ve Gratino kavgacıların yardım isteyen seslerini duyarak oraya gelirler. Kavga sırasında kendini gizlemiş olan İago'da bunlar arasına katılır. Cassio kendine hücum eden iki kişinin başında olarak sadece Roderigo'yu tanımıştır. Roderigo'nun İago ile birlikte giriştiği entirakaları açıklamasını önlemek için İago üzerinde saklı tuttuğu kamaşını çıkarıp Roderigo'ya saplar ve onu öldürür. Bundan sonra İago, Cassio'yu öldürmek için bu başarısız suikast planının yapıcısı olmakla Bianca'yı itham eder.

Othello ise evine gitmiştir. Yatak odasında yatakta yatmakta olan karısı Desdemona'yı kendini ihanet etmekle suçlar. Bu ithamı kabul etmeyen yatakta olan karısını Othello boğazından iki eliyle yakalayıp boğarak öldürür. Karısının oda hizmetçisi olan Emilia hemen yatak odasına girmiştir. Othello ona karısının kendine ihanet ettiğini bildirir. Emilia hemen bu cinayetin haberini vermek ve canıyi yakalatmak için kent otoritelerini çağırır. Adanın Venedik idaresinde eski vali olan Montano gelir ve yanında Gratino ve İago bulunmaktadır. Othello bu cinayeti karısı Desdemona'nın kendine ihanet ettiği için yaptığını onlar anlatır. Karısının ihanetini delili olarak ona verilen mendili gösterir. Bunu gören Emilia hemen tüm olayların kocası olan İago'nun karmaşık entrikaları sonucu ortaya çıktığını anlar. Bunları açıkça ifşa etmeye karar verir ve konuşmaya başlar. Bunu hemen anlayan İago karısı Emilia'yı öldürür. Othello çok geç olmakla beraber Desdemona'nın masum olduğunu anlamıştır. Hemen İago'ya hücum eder ve onu ölümcül olmayarak ama yara iyileşse bile hayat boyunca devamlı acı verecek bir şekilde yaralar. Onun öldürmemesinin sebebi, İago'nun bundan sonra hayatı boyunca devamlı acı çekmesini istemesidir.

İago bundan sonra bu entrikalarını hangi güdülerle yaptığını açıklamayı kabul etmez ve bu andan itibaren ağzını açıp konuşmamaya yemin ettiğini bildirir. Bir Venedikli asil olan Lodovico duruma el koyup hem İago hem de Othello'yu birlikte Roderigo ve Emelia'nın cinayetleri ile de suçlayıp tutuklatır. Lakin Othello bir kamayı göğsüne saplayıp intihar edip kendi canını alır. Lodovico Kıbrıs deniz gücünün komutanı olan Othello yerine Gratino'yu general olarak tayin eder. Lodovico Cassio'yu İago'yu adil olarak yargılayıp cezalandırmaya teşvik eder ve bunun günün geleneklerine göre ağır işkence ve sonunda idam edilme olduğu gayet aşikardır.

Türkçeye çeviriler

  • Othello. Jean François Ducis’in Fransızca çevirisinden Çev. Hasan Bedreddin, Mehmet Rıfat. Temaşa c.2, cüz 3. İstanbul, 1293.
  • Otello. Çev. Mihran Boyacıyan. İstanbul: Mansume-i Efkar, 1328.
  • Othello. Fransızcadan Çev. Refet Ülgen. Ankara: Maarif Vekâleti, 1931.
  • Othello:Venedikli bir magribînin faciası. Çev. Orhan Burian. İstanbul: Yücel Yayınevi, 1940.
  • Othello. Çev. Ülkü Tamer. İstanbul, 1964
  • Othello: Venedikli bir magriplinin faciası. Çev. Orhan Burian. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, 1966.
  • Othello. Çev. A. Vahit Turhan ve A. Turan Oflazoğlu. İstanbul, 1965.
  • Othello. Çev. Özdemir Nutku. İstanbul: Remzi Kitabevi, 1985.
  • Othello. Çev. Orhan Burian. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, 1999.

Galeri

Kaynakça

  1. ^ "Othello". Oxford Advanced Learner's Dictionary. Erişim tarihi: 1 Ekim 2020. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">William Shakespeare</span> İngiliz oyun yazarı ve şair (1564–1616)

William Shakespeare, İngiliz şair, oyun yazarı ve oyuncu. Genellikle İngilizce dilinin en büyük yazarı ve dünyanın en iyi dram oyunu yazarı olarak anılır. İngiltere'nin ulusal şairi ve "Avon'un Ozanı" olarak da bilinir. Günümüze ulaşan eserleri, bazı ortaklaşa yazılanlarla birlikte 38 oyun, 154 sone, iki uzun öykü şiir ve birkaç kaynağı belirsiz şiirden oluşur. Oyunları bütün önemli dillere çevrildi ve diğer bütün oyun yazarlarından daha çok sergilendi.

<span class="mw-page-title-main">Odisseia</span>

Odysseia ya da Odesa Homeros'un derlediği ünlü destanlarından biridir. Diğeri de İlyada'dır. Modern Batı kültürünü oluşturan temellerden biridir ve İlyada destanından sonra günümüze ulaşan ikinci en eski Batı edebiyatı örneğidir. Bilim adamları MÖ 8. yüzyılın sonlarında, Anadolu'nun bir kıyı kenti olan İyonya'da oluşturulduğunu tahmin etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Dördüncü Haçlı Seferi</span> Bizans başkenti Konstantinopolisin ele geçirilip yağmalanmasıyla sonuçlanan Haçlı seferi (1204)

Dördüncü Haçlı Seferi, 1202-1204 yılları arasında gerçekleşen ve Papa III. Innocentius tarafından çağrılan bir Latin Hristiyan Haçlı seferiydi. Seferin amacı, öncelikle Mısır'a hakim olan güçlü Eyyûbî Sultanlığı'nı yenerek Müslümanların kontrolündeki Kudüs şehrini yeniden ele geçirmekti. Ancak, bir dizi ekonomik ve siyasi olay; Haçlı ordusunun başlangıçta planlandığı gibi Mısır'ı fethetmek yerine, 1202'de Zara'yı kuşatması ve 1204'te Konstantinopolis'i yağmalamasıyla sonuçlandı. Bu durum, Frankokrasi ya da Yunancada "Frankların yönetimi" olarak bilinen bir döneme yol açtı. Bu dönem, Bizanslılar tarafından Partitio terrarum imperii Romaniae olarak adlandırılır ve Bizans İmparatorluğu'nun Haçlı ve Venedikli müttefikleri tarafından bölünmesini ifade eder.

Valeria Messalina, Messallina olarak da bilinir, İmparator Claudius'un üçüncü karısı ve İmparatoriçe olan Antik Romalı kadın. Güçlü ve etkileyici bir kadın olarak pasaklı olmasıyla ünlüdür ve kocasına karşı yapılan bir komploya dahil olduğu anlaşılınca idam edilmiştir.

<i>Ak Şeytan</i>

Ak Şeytan, İngiliz oyun yazarı John Webster'ın 1612'de yazdığı intikam trajedisidir. Beş perdeden oluşan oyun, Webster'in tek başına yazdığı ilk trajedidir.

<i>Kısasa Kısas</i> Ünlü İngiliz yazarı William Shakespeare tarafından yazılmış bir oyundur

Kısasa kısas ünlü İngiliz yazarı William Shakespeare tarafından yazılmış bir oyundur. Kesin olarak ne zaman yazıldığı belgelenememekle beraber 1603 veya 1604 yıllarında yazıldığına dair ipuçları bulunmaktadır. Önce bir komedi olarak sınıflandırılmıştır fakat çağımızda ne komedi ne de trajedi olarak görüldüğü için problem oyunlar sınıfına konulmaktadır. İlk defa basılması Birinci Folyo içinde 1623'tedir. Bu oyunun belgelenen ilk sahneye konulması 1604'tedir. Oyunun ele aldığı önemli temalar merhamet ile gerçek ve bunların gurur ile alçak gönüllükle ilişkileridir. "Bazıları günahla yükselir ve bazıları faziletle yere düşer."

<span class="mw-page-title-main">VIII. İoannis</span>

VIII. İoannis Paleologos, VIII. İoannis 1416'da babası imparatorluk görevine başlarken ortak imparator olarak ilan edilmiş; 1425 ile 1448 arasında, tek Bizans imparatoru olarak hüküm sürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">IV. Aleksios</span> Bizans imparatoru

IV. Aleksios Angelos veya IV. Alexius Angelus, Ağustos 1203 ile Ocak 1204 yılları arasında Bizans imparatoru olarak babası II. İsaakios ile eşit yetkilerle ortak imparatorluk yapmıştır. İmparator II. İsaakios'un birinci karısı İrini'nin oğludur. Babası doğumundan sonra 1185'te bir darbe ile tahta çıkmış ve 1195'te tahttan bir saray darbesi ile indirilmiştir. Saray darbesini yapan amcası III. Aleksios olup, 1203'te bir Venedik donanması ile Konstatinopolis'e getirilen Dördüncü Haçlı Seferi sırasında Latin ve Venedik ordularının 1203'te ilk hücumundan sonra amcası tahtan indirilip; II. İsaakios ve oğlu IV. Aleksios tahta geçirilmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">II. Aleksios</span> Bizans imparatoru

II. Aleksios Komninos. 1180-1183 döneminde Bizans İmparatoru.

<span class="mw-page-title-main">Otello</span> Verdinin bestelediği 4 perdelik bir opera eseri

Otello Giuseppe Verdi'nin bestelediği 4 perdelik bir opera eseridir. Libretto "Arrigo Boit" tarafından ünlü İngiliz oyun yazarı William Shakespeare'in Othello oyunundan uyarlanarak hazırlanmıştır. Verdi'nin en son eserinden bir öncekidir. Verdi 71 yaşında iken bestelenmiş olup birçok kişi tarafından Verdi'nin en güzel eseri olarak kabul edilmektedir. Prömiyer sahnelenmesi 5 Şubat, 1887de Milano'da La Scala Operaevi'nde yapılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">IV. Mihail</span>

IV. Mihail Paflagonyalı, , 11 Nisan 1034 ile 10 Aralık 1041 döneminde Bizans imparatoru olmuştur. Tahta çıkışı VIII. Konstantinos'un kızı olan Zoi ile birlikte hazırladığı bir komplo ile Zoi ile daha önce evlenip imparator olarak tahta geçen III. Romanos'u Saray'da öldürmeleri sonucunda olmuştur. Zoi ile evlenen IV. Mihail Paflangonyalı tahta çıkmış ve 1041'de ölene kadar karısı Zoi ile birlikte imparatorluk yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">L'incoronazione di Poppea</span> ilk kez 1642-43te oynanan bir prolog ve üç perdeden oluşan İtalyan operası

L'incoronazione di Poppea (SV308), 1642-43 yıllarında Venedik karnaval sezonunda ilk kez oynanan bir prolog ve üç perdeden oluşan İtalyan operasıdır. İtalyan müzisyen Claudio Monteverdi tarafından bestelenmiştir. Libretto "Gian Francesco Busenello" tarafından hazırlanmıştır. Bu operanın konusu ilk defa olarak klasik mitoloji konusundan ayrılmış ve Antik Roma döneminde meydana gelen olayları konu almıştır. Antik Romalı tarihçi Tacitus'dan kaynaklarak İmparator Neron'un metresi olan Poppea'nın nasıl entrikalar içinde imparatoriçe tacını giydiğini anlatmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">I. Alvise Mocenigo</span>

I. Alvise Mocenigo, 1570-1577 döneminde Venedik Cumhuriyeti'ne "Doçe" unvanı ile devlet başkanlığı yapan 85'inci Venedik dükasıdır.

<span class="mw-page-title-main">II. Mehmed (opera)</span>

II. Mehmed bestesi Gioacchino Rossini, libretto yazarlığı "Cesare della Valle" tarafından yapılmış ilk prömiyer temsili 3 Aralik 1820 tarihinde Teatro San Carlo, Napol'de temsil edilmis iki perdelik operadır. Türklerle ilgili operalar içinde en önemlilerinden biri kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Otello (Rossini)</span>

Otello Gioacchino Rossini tarafından bestelenen 3-perdelik operatik müzikli dram janrında bir operadır. Salsa Markisi Francesco Mario Berio tarafından İtalyanca olarak yazılan opera librettosu, 1792'de Jean François Ducis'in Fransızca çevirisi Othello ou Le More du Venise oyununa ve 1813'te Giovanni Carlo Baron Cosenzas'ın İtalyanca çevirisi olarak hazırladığı Othello oyununa dayandırılmıştır. Bu Fransızca ve İtalyanca oyun eserlerinin orijinali ise tanınmış İngiliz oyun yazarı William Shakespeare'in 1603 basımlı İngilizce yazılmış Othello, the Moore of Venice tregedyasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Iago</span>

Iago Shakespeare’in yazdığı Othello oyunundaki hayali karakter. Iago, oyunun ana antagonisti ve Othello’nun emri altındaki askeri ve sancaktarıdır. Othello'nun eşi Desdemona’nın hizmetçisi olan Emilia'nın da kocasıdır. Iago, Othello'dan nefret eder ve Othello’yu Desdemona'nın teğmen Michael Cassio ile bir ilişkisi olduğuna inandırarak onu yok etmek için bir plan yapar.

Othello ( ) Shakespeare’in Othello isimli oyunundaki bir hayali karakter. Karakterin kökeni, Giovanni Battista Giraldi Cinthio'nun Gli Hecatommithi'deki "Un Capitano Moro" hikâyesine kadar uzanır. Orada sadece Moor olarak anılır.

Desdemona ( ) William Shakespeare’in Othello. isimli oyununda yer alan bir hayali karakter. Desdemona, çok güzel bir Venedikli genç kızdır ve Venedik senatörü babasını hayal kuraklığına uğratarak Othello ile evlenir. Othello, bir Mağribi’dir ve Desdemona’dan yaş olarak büyüktür. Kocası Venedik Cumhuriyeti'nin hizmetinde Kıbrıs'a gönderildiğinde Desdemona da ona eşlik eder. Orada, kocası, Iago tarafından Desdemona’nın onu aldattığına inandırılır ve son perdede, eşi tarafından öldürülür.

<span class="mw-page-title-main">Emilia (Othello)</span>

Emilia William Shakespeare'in Othello trajedisinde bir karakterdir. Karakterin kökeni Giovanni Battista Giraldi Cinthio'nun Gli Hecatommithi isimli eserindeki 1565 tarihli "Un capitano Moro" hikâyesine kadar uzanır. Orada, karakter genç ve erdemli olarak tanımlanır, basitçe teğmenin karısı olarak anılır ve Desdemona'nın Kıbrıs'taki arkadaşı olur. Shakespeare'de ise Emilia olarak adlandırılır, Othello oyununda teğmen Iago'nun karısıdır ve Othello'nun karısı Desdemona'nın hizmetçisidir. Dramada küçük bir karakter olarak kabul edilirken, filmde birçok önemli aktris tarafından canlandırıldı ve Joyce Redman bu performansı için Akademi Ödülü adaylığı aldı.

Othello, William Shakespeare'in aynı adlı trajedisinden uyarlanan 1995 Birleşik Krallık, ABD yapımı drama filmidir. Oliver Parker'ın yönettiği filmde Othello rolünde Laurence Fishburne, Desdemona rolünde Irène Jacob ve Iago rolünde Kenneth Branagh yer alır. Bu film oyunun, Ted Lange ve Yaphet Kotto nun oynadığı düşük bütçeli bağımsız filmler serisinden gelmesine rağmen, Othello rolünü oynaması için bir Afrikalı-Amerikalı aktörü görevlendiren ve büyük bir stüdyo tarafından yayınlanan ilk sinematik reprodüksiyonudur.