İçeriğe atla

Otarşi

Otarşi, (İngilizce autarky, Fransızca autarcie) kendi kendine yeterli olma niteliğidir.

Tanım

Otarşi terimi, genellikle siyasal veya ekonomik sistemler için kullanılır. Otarşi, ekonomik yapının dış yardım almadan ya da uluslararası ticaret yapmadan hayatta kalabildiği ya da faaliyetlerini sürdürebildiği durumlarda geçerlidir. Kendi kendine yeterli ekonomik yapı, dış dünyayla bütün ticaretini durdurursa buna kapalı ekonomi denir.[1]

İktisadi açıdan otarşi, piyasaları ve doğal kaynakları koruma amacı güden yayılımcılıktan (ekspansiyonizm) ya da uluslararası ekonomiden çekilme yoluyla gerçekleşir.[2]

Otarşi, yalnızca ekonomik bir olgu değildir; örneğin, askeri otarşi kavramı, ulusal savunmasını başka bir ülkenin yardımı olmadan gerçekleştirebilen ya da bütün silah ve mühimmat ihtiyaçlarını dış dünyadan ithal etmeden kendi üretimiyle karşılayabilen devlet için kullanılabilir.

Otarşi, bir bütün olarak kendi kendine yeterli olma arayışındaki devletin ya da benzer bir kurumun siyaseti olarak tanımlanabilir. Ancak otarşi kavramı, kilit önemde bir hammaddenin mülkiyetini elinde tutmak gibi daha dar bir alanda da kullanılabilir. Örneğin, pek çok ülke ulusal güvenlik nedenleriyle gıda ve su stoğu için otarşik planlar geliştirmiştir.[3]

Etimoloji

"Otarşi"nin kökeni "kendi kendine yeterlilik" anlamına gelen (Antik Yunanca: αὐτάρκεια) kelimesine dayanır ("kendi" anlamındaki αὐτο- öneki ve "yetmek" anlamındaki ἀρκέω birleşimi). Otokrasi (Eski Yunanca: αὐτoκρατία/αὐταρχία "tek bir yöneticinin buyurganlığındaki devlet") ile karıştırılmamalıdır.

Terim, Türkiye'de 1930'lu yılların başında 1929 Ekonomik Buhranı sonrası yaşanan devletçilik tartışmaları sırasında gündeme gelmiştir. Başlarda "otarki"[4] şeklinde olan kullanım zamanla bugünkü hali olan "otarşi"ye[5] dönüşmüştür.

Modern örnekler

Merkantilizm özellikle 17 ve 18. yüzyıllarda imparatorluklar tarafından takip edilen bir iktisadi politikaydı ve imparatorluk dışı ticareti yasaklayan ya da kısıtlayan bir anlayışa sahipti. 1930'lara gelindiğinde, Nazi Almanyası da dış ticareti, özellikle de rakibi olarak gördüğü Birleşik Krallık, SSCB ve Fransa gibi büyük güçlerle yapılanı en aza indirgeyen ekonomik politikalarıyla otarşik bir rejim kurmaya çalışmıştır.[6] Nazi Ekonomi Bakanı Hjalmar Schacht, dış ticaretin Almanya'yla kıyaslandığında "zayıf" olarak görülen ülkelerle, örneğin Latin Amerika, Balkan ve Doğu Avrupa ülkeleriyle sınırlı tutulmasını öngörüyor ve Nazi Almanyası'nın hammadde ihtiyacının sadece bu ülkelerden giderilmesini planlıyordu. Üstelik bu ülkelerle dış ticaretin Alman para birimi Reichsmark üzerinde dalgalanma yaratmaması için barter (değiştokuş) yöntemi izleniyordu. Bütün bu otarşik rejim çabalarına karşın Nazilerin 1932-1937 arası hammadde ihracı %10 artış göstermiştir.[7] Günümüzde, küreselleşmenin de etkisiyle, otarşik örnekler azalmıştır. Otarşiye en yakın örnek Kuzey Kore olarak gösterilebilir.[8] Ülkenin resmi ideolojisi olan Juche'nin sözlük anlamı bile otarşiyi çağrıştırmaktadır: "kendi kendine yetebilme hali".[9] Bütün otarşi çabalarına karşın 40 milyor dolarlık GSYİH sahibi Kuzey Kore'nin dış ticaret hacmi 9 milyar doları bulmaktadır.[10] 1960'yı yıllarda dış ticareti önemli ölçüde kısıtlayan Bhutan otarşi örneklerinden biri olarak görülebilir.[11] Benzer şekilde, Nâsır dönemi Mısır, Nehru dönemi Hindistan ve Sukarno dönemi Endonezya gibi SSCB uydusu olmayan sosyalist ülkeler de dönem dönem otarşik uygulamalara girişmiştir.[12] Kimi diğer otarşi uygulama örnekleri şunlardır:

  • 1996-2001 arası Afganistan'daki Taliban rejimi
  • Enver Hoca'nın 1976'da "kendi kaynaklarına dayanma" politikasını uygulamaya başlamasıyla Arnavutluk "neredeyse" otarşik bir sisteme kavuştu.[13] Ülkenin dış ticareti Enver Hoca'nın 1985'teki ölümünün ardından artış göstermekle birlikte 1991'e kadar sıkı bir denetim altında sınırlandırılmaya devam etti.[14]
  • Myanmar (Myanmar), 1962-1988 arası Ne Win önderliğinde otarşik uygulamalara girişmiştir.
  • Kızıl Kmerler yönetiminde Kamboçya (1975–1979)
  • Klasik Yunan şehir devletleri döneminde "kendi yeter" ekonomi idealleştirilmekle birlikte Helenistik dönemde imparatorluğa dönüşen yapı bu siyaseti terk etmiştir.
  • Forbes Burnham yönetiminde Guyana (1970-1985)
  • Benito Mussolini döneminde İtalya, özellikle 1935 Habeşistan işgalinin ardından otarşik bir yapı kurduğunu ilan etti.[15]
  • Japonya, Tokugawa şogunluğu döneminde (1600-1868) dış ticareti sınırlamış ve otarşik denilebilecek sakoku (dışarıya kapalılık) siyasetini izlemiştir.
  • Nikolay Çavuşesku yönetiminde Romanya, 1980'lerin sonlarında artan dış borç yükünü hafifletmek için üretim çeşit ve kalitesini artırmayı hedefleyen bir ekonomik plan hazırlamış ve dış ticareti kısıtlamalarına girişmiştir.
  • Francisco Franco yönetimindeki İspanya'da 1939-1959 arası dönemde otarşik uygulamalar denenmiştir.
  • ABD, Thomas Jefferson'ın başkanlığı döneminde 1807-1809 yılları arasında dış ticareti yasaklayan yasalar çıkararak "tam otarşik" bir dönem yaşamıştır.[16]

Ayrıca bakınız

Yerel/bölgesel otarşi

Ulusal otarşi

Sol görüş

Devletçi:

Türkiye'deki tartışmalar:

Devlet karşıtı:

Otarşi karşıtı akımlar:

Sağ görüş

Otarşi karşıtı akımlar:

Kaynakça

  1. ^ Glossary of International Economics 10 Ocak 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  2. ^ Heywood, Andrew (2003). Siyasi ideolojiler: Bir Giriş (3. basım bas.). Ankara: Adres Yayınları. ISBN 978-975-6201-20-6. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 22 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2015. 
  4. ^ (Tör), Vedat Nedim (Mayıs 1932). "Değişen cihan Münasebetleri İçinde Türkiye". Kadro, 5. s. 13. 
  5. ^ (Tökin), İsmail Hüsrev (Ekim 1933). "Milli İktisat Bütünlüğüne Doğru". Kadro, 22. s. 19. 
  6. ^ D. Evans & J. Jenkins, Years of Weimar & the Third Reich, (Londra: Hodder & Stoughton Educational, 1999), s. 348-349.
  7. ^ D. Evans & J. Jenkins, Years of Weimar & the Third Reich, s. 349
  8. ^ Oktay, Prof. Dr. Nüvit Oktay (2005). Dış Ticarete Giriş. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi. s. 120. ISBN 9750603389. 
  9. ^ Cumings, Bruce, Korea's Place in the Sun: a Modern History, New York, W.W. Norton, 2005 s. 414
  10. ^ "North Korea Economy". CIA World Factbook. 21 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2015. 
  11. ^ "Who is benefiting from trade liberalization in Bhutan?" (PDF). 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 13 Eylül 2015. 
  12. ^ Nayar, Baldev Raj (2007). Globalization and politics in India (2. bas.). New Delhi: Oxford University Press. ISBN 9780195689211. 
  13. ^ "Albania - The Break with China and Self-Reliance". Country-data.com. 11 Nisan 1985. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2014. 
  14. ^ "Albania - Foreign Economic Relations". Country-data.com. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2014. 
  15. ^ Truchy, Henry. "Beynelmilel Mübadeleler ve Otarşi". 2 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2015. 
  16. ^ "Embargo of 1807". 23 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2015. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Merkantilizm</span> Politik ve iktisadî bir teori

Merkantilizm, bir ekonominin ihracatını en üst düzeye çıkarmak ve ithalatını en aza indirmek için tasarlanmış milliyetçi bir ekonomi politikasıdır. Başka bir deyişle, ülke içindeki kaynak birikimini en üst düzeye çıkarmayı ve bu kaynakları tek taraflı ticaret için kullanmayı amaçlamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Karadeniz Ekonomik İşbirliği</span> uluslararası bir kuruluş

Karadeniz Ekonomik İşbirliği Örgütü (KEİÖ), 25 Haziran 1992 tarihinde İstanbul'da düzenlenen zirvede imzalanan anlaşma ile kurulan ve Karadeniz havzasındaki ülkelerin ekonomik iş birliğini amaçlayan uluslararası kuruluştur.

<span class="mw-page-title-main">Büyük Buhran</span> dünya çapında ekonomik bunalım (1929–1939)

Büyük Buhran, Büyük Depresyon veya 1929 Dünya Ekonomik Bunalımı, 1929'da başlayan ve 1930'lu yıllar boyunca devam eden ekonomik buhrana verilen isimdir. Buhran, Kuzey Amerika ve Avrupa'yı merkez almasına rağmen, dünyanın geri kalanında da yıkıcı etkiler yaratmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Totalitarizm</span> diktatörlükvari yönetim şekli

Totalitarizm, tüm yetkilerin merkezîleştirildiği, devlete ve hükûmet yöneticilerine mutlak itaat beklendiği diktatörlükvari yönetim biçimidir. Totalitarizm ile yönetilen devletler totaliter devlet olarak bilinir. Totalitarizmde bireysel özgürlüklere izin verilmez ve bireyin yaşamının tüm alanları devlet kontrolüne bırakılır.

<span class="mw-page-title-main">Faşizm</span> Aşırı sağcı, otoriter, aşırı milliyetçiliği savunan ideoloji

Faşizm, ilk olarak İtalya'da Benito Mussolini tarafından oluşturulan, otoriter devlet üzerine kurulu radikal bir aşırı milliyetçi politik ideolojidir. İlkeleri ve öğretileri, La dottrina del fascismo adı altında Giovanni Gentile tarafından yazılmıştır. Benito Mussolini'nin kurucusu olduğu Ulusal Faşist Parti'nin İtalya'da iktidara gelmesinin ardından, faşizm birçok milliyetçi ideolojiye örnek olmuştur. Hitler'in nasyonal sosyalizmi ve Franco'nun falanjizmi, faşizmden çok etkilenmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Augusto Pinochet</span> Şili diktatörü (1973–1990)

Augusto José Ramón Pinochet Ugarte, 1973 yılından 1990 yılına kadar Şili'yi dikta rejimi ile yöneten general. 1973'ten 1998'e kadar Şili ordusunun başkomutanı ve 1973'ten 1981'e kadar Şili Cunta Hükûmeti'nin başkanı.

<span class="mw-page-title-main">Atatürk İlkeleri</span> Atatürkün politikalarını belirleyen altı ilke

Atatürk İlkeleri, Türkiye Cumhuriyeti'nin ilk cumhurbaşkanı Mustafa Kemal Atatürk'ün yürürlüğe koyduğu, döneminin pragmatik politikalarını belirlemiş altı ilkedir. "Altı Ok" denilen altı ilkeye ilk olarak 1931'de "Kemalizm" adı verildi ve Atatürk'ün Dil Devrimi sürecinde, 1935'te Arapça Kemal adını 1937'ye dek kullanacağı Eski Türkçe Kamâl adıyla değiştirmesini takiben 13 Mayıs 1935'te "Kamâlizm" adıyla ülkenin kurucu ve tek partisi olan Cumhuriyet Halk Partisi'nin program ilkeleri olarak benimsendi. Daha sonra, 1937'de çıkarılan bir kanunla 1924 Anayasası'na eklenen ilkeler, anayasal olarak Türkiye'nin ulusal ideolojisi hâline geldi.

<span class="mw-page-title-main">Juan Perón</span> Arjantinli asker ve siyasetçi

Juan Domingo Perón, Arjantinli asker ve siyasetçi. Peronist hareketin kurucusu ve önderi olan Peron, 1946-55 ve 1973-74 arasında başkanlık yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ticaret</span> mal veya hizmet değişimi ya da anlaşması

Ticaret, malların/ürünlerin üretim sürecinden tüketimine kadar geçen zamanda, ekonomik değer taşıyan başka nesneler ile değiştirilmesi, alışı ve satışı anlamında kullanılmaktadır. Ticaretin insanlık tarihindeki ilk şekli takastır. Takas yöntemi ile, mal ve hizmetler birbiri karşılığında değiş tokuş edilir. Günümüzde ise artık değişim aracı olarak para kullanımının keşfedilmesi insanlık tarihinin erken dönemlerine dayanmaktadır. Pek çok tarihçi ticaretin, iletişimin doğuşunu takiben takas yöntemiyle başlamış olduğunu düşünmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Kızıl Kmerler</span> komünist silahlı örgüt

Kızıl Kmerler, Kamboçya'da gerilla savaşıyla iktidarı ele geçirerek 1975-79 arasında ülkeyi yöneten kısmen Maocu, radikal devrimci hareket. Hareketin kurucusu ve önderi Pol Pot'tur. Pol Pot aynı zamanda Demokratik Kampuçyanın kurucularındandır ve Kızıl Kmerler Demokratik Kampuçyanın silahlı kuvvetleridir. 1967'de, Kamboçya Komünist Partisi'nin silahlı kolu olarak kurulduğu kabul edilir. Yaklaşık olarak 1,5 ila 2 milyon insanın ölümü ile sonuçlanan Kamboçya soykırımından sorumludurlar.

<span class="mw-page-title-main">Yugoslavya Krallığı</span> 1918den II. Dünya Savaşının sonuna kadar Balkanların batısında var olmuş devlet

Yugoslavya Krallığı, Güneydoğu ve Orta Avrupa'da 1918'den 1941'e kadar var olan bir devletti. 1918'den 1929'a kadar resmî olarak Sırplar, Hırvatlar ve Slovenler Krallığı olarak adlandırıldı, ancak kökenleri nedeniyle Yugoslavya terimi onun günlük konuşma dilindeki adıydı. Devletin resmi adı 3 Ekim 1929'da Kral I. Aleksandar tarafından Yugoslavya Krallığı olarak değiştirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Macaristan Halk Cumhuriyeti</span> 1949-1989 yılları arasında Macaristanda hüküm sürmüş eski komünist devlet.

Macaristan Halk Cumhuriyeti, Macaristan'ın 1949'dan 1989 yılına kadar yani Sovyetler Birliği'nin rehberliğindeki komünist dönemde kullanılan resmi ismiydi. Komünizme karşıt geniş hareketin yapıldığı ilk yer Macaristan Halk Cumhuriyeti'dir. Bu hareketteki Macarlar özgürlük, demokrasi ve politik baskıya son verilmesini talep ediyorlardı. Kızıl Ordu'nun ülkeye müdahalesi ile hareketin liderleri öldürüldüler. Devlet, 1989 yılına kadar varlığını sürdürdü. 1989 yılında rejime karşı güçler birleşerek komünist rejime son verilmesine zorladılar. Macaristan Halk Cumhuriyeti kendini Macar Sovyet Cumhuriyeti'nin vârisi olarak görmekteydi. Macar Sovyet Cumhuriyeti 1919'da kurulan ve Sovyet Rusya'dan sonraki ikinci komünist devlettir.

<span class="mw-page-title-main">Francisco Franco</span> İspanya diktatörü (1939–1975)

Francisco Franco Bahamonde,, 1936'da İkinci Cumhuriyet'in demokratik hükûmetine karşı gerçekleştirilen askerî darbenin liderlerinden biri olan İspanyol asker ve diktatördü. 1 Ekim 1936'da isyancı tarafın başkomutanı olarak atandı, taraftarları tarafından el caudillo (önder) ilan edildi ve çatışmanın sona ermesinden ölümüne kadar 1975'e kadar devlet başkanı olarak görev yaptı. Ayrıca 1938'den 1973'e kadar hükûmet başkanı olarak görev yaptı.

Savaş Komünizmi, Batılı tarihçiler tarafından Sovyetler Birliği'nde 1918-1921 yılları arasında uygulanan ekonomik ve siyasal sistem için kullanılır. Sovyet tarihçilerine göre bu sistem I. Dünya Savaşı ve sonrasında yaşanan Rus İç Savaşı sırasında çöken ekonomik mekanizmaların yerine konan politikalardır.

<i>Juche</i> Kuzey Kore Devlet İdeolojisi

Juche veya Cuçe, hükûmet tarafından "Kim İl-sung'un ulusal ve uluslararası düşünceye özgün, mükemmel ve devrimci katkısı" olarak nitelendirilen Kuzey Kore'nin resmi devlet ideolojisidir. "İnsan kaderinin efendisidir", Kore halkının "devrimin ve inşaatın ustaları" olarak hareket etmeleri ve kendine güvenmek ve güçlü olmak suretiyle bir ulusun gerçek sosyalizmi elde edebileceğini ileri sürmektedir.

Dış ticaret politikası, bir ülkenin doğrudan doğruya bir ticaretin sınırlandırılması, engellenmesi; yapılış, uygulanış biçimlerinin belirlenmesine yönelik sistematik olarak almış olduğu yöntem ve kararları oluşturur. Küreselleşen dünyada, tüm ülkelerin ekonomi politikalarını etkiler.

<span class="mw-page-title-main">Marksizm-Leninizm</span> İdeoloji

Marksizm-Leninizm, adını Karl Marx ve Vladimir Lenin'den alan, 1920'li yıllarda komünist partiler arasında popülerlik kazanan ideolojik akım. Marksizm-Leninizm; Marx, Engels ve Lenin'in ortaya koyduğu temel öğretilere bağlı kalarak, değişen koşullara ve çağın gereklerine uygun bir biçimde sosyalist sistemde yeniden uygulanmasıdır.

Doğu Bloku ekonomileri, II. Dünya Savaşı'nın ardından Doğu Avrupa’da bulunan Kızıl Ordu birlikleri denetimindeki topraklarda Sovyetler Birliği iktidarının ve yerel komünist örgütlerin ekonomik ve toplumsal tercihleri doğrultusunda kurulan ve Doğu Bloku olarak adlandırılan ülkelerin ekonomik durumlarını anlatır.

İtalyan faşizmi, Ulusal Faşist Parti'nin 1922 ile 1943 yıllarında içerisinde yönettiği İtalya Krallığı'nda, 1943 ile 1945 yılları arasında ise İtalya'nın kuzeyinde kurulan İtalyan Sosyal Cumhuriyeti'nin resmî ideolojisi olarak uygulanmış yönetim sistemidir. "İtalyan faşizmi" kavramı, Benito Mussolini'nin kurucusu olduğu faşizmin İtalya'da uygulandığı dönemi tanımlayıp nazizm, falanjizm ve daha pek çok faşist hareketten ayırmak için kullanılmaktadır.

Kendi kendine sürdürülebilirlik ve kendi kendine yeterlilik, bir kişinin veya bir kuruluşun başkalarının yardımına veya başkalarıyla etkileşime çok az ihtiyaç duyduğu veya hiç ihtiyaç duymadığı, birbiriyle örtüşen varlık durumlarıdır. Kendi kendine yeterlilik, benliğin yeterli olmasını gerektirir ve kendi kendine yeten bir varlık, kendi kendine yeterliliğini süresiz olarak koruyabilir. Bu durumlar kişisel veya kolektif özerklik türlerini temsil eder. Kendi kendine yeten bir ekonomi, dış dünya ile çok az ticaret gerektiren veya hiç gerektirmeyen bir ekonomidir ve otarşi olarak adlandırılır.