Orval Manastırı
Abbaye Notre-Dame d'Orval | |
 Orval manastırı harabeleri | |
 | |
| Genel bilgiler | |
|---|---|
| Tür | Manastır |
| Konum | Villers-devant-Orval, Lüksemburg |
| Ülke | Belçika |
| Koordinatlar | 49°38′23″K 5°20′56″D / 49.63972°K 5.34889°D |
| Tamamlanma | 1132) |
| Yenileme | 1926) |
| Sahip | Harenne ailesi |
| Teknik ayrıntılar | |
| Malzeme | Taş |
Orval Manastırı (Abbaye Notre-Dame d'Orval), Belçika'nın Gaume bölgesinde 1132 yılında kurulmuş Sistersiyenlere ait bir manastırdır.[1] Lüksemburg eyaletinde Villers-devant-Orval köyünde bulunur. Tarihi, ruhani yaşantısı ve burada üretilen Trapist birası ve peyniri ile ünlüdür. Trapist ismini kullanmaya yetkili 6 manastırdan biridir.
Kuruluş
Manastırın kurulduğu bölge Merovenj Hanedanı zamanından beri yerleşim yeri olarak kullanılmaktaydı. 10. yüzyıldan kalma bir şapel olduğuna dair kanıtlar bulunmuştur. 1070 yılında Chiny kontu Arnould'un daveti üzerine Calabria bölgesinden gelen bir grup Benediktin keşişi buraya yerleşti ve bir kilise ve manastır inşaasına başladı. Ancak 40 yıl kadar sonra kont Arnauld'un ölümünden sonra burayı terk ettiler. Keşişlerden sonra buraya kilise rahipleri yerleştiler. Rahipler 30 Eylül 1124te manastırın kilisesinin inşasını bitirdi.
1132 yılında Şampanya bölgesinden Trois-Fontaines Manastırından bir grup Sistersiyen keşişi buraya geldi. Bu iki grup birleşerek Sistersiyen tarikatına bağlı olarak başkeşiş Konstatin yönetiminde bir topluluk oluşturdular.
1252 yılında bir yangında manastır tamamen yok oldu. Yeniden yapılması 100 yılı buldu.
Edebiyat konusunda çok fazla tanınmamıştır. En tanınmış yazar Gilles d'Orval'dir.
15. ve 16. yüzyılda Fransa, Burgonya ve İspanya arasındaki savaşlardan çok etkilendi. Otuz Yıl Savaşları sırasında 1637 yılında Fransız askerleri tarafından yağmalanıp yakılmıştır.
17. yüzyılda Sistersiyen tarikatının Trappist koluna döndüyse de 1785'te yeniden asıl Sistersiyenliğe geri döndü.
1793 yılında Fransız İhtilali sırasında manastırın Avusturya askerlerine misafirperver davranmasının intikamını almak için Fransız askerleri tarafından tamamen yakıldı. Buradaki topluluk dağıldı.
İkinci Kuruluş
1887 yılında manastırın toprakları ve kalıntıları Harenne ailesi tarafından satın alındı. Aile, bu toprakları burada manastır hayatının tekrar devam ettirilmesi için 1926 yılında Sistersiyen tarikatına hibe etti. Buraya 1926 ve 1948 yılları arasında Trappist keşiş Marie-Albert van der Cruyssen yönetiminde yeni bir manastır inşa edildi. 1935 yılında Orval yeniden manastır mertebesi kazandı. 8 Eylül 1948'de de yeni kilise hizmete açıldı.[2]
Yeni manastırın bulunduğu yerde bugün dahi eski manastırın kalıntıları görülebilmektedir.
Orval Efsanesi
Manastırın kuruluşu ile ilgili bir de efsane vardır. Buna göre ünlü İtalyan asilzadesi Toskanalı Mathilda bu bölgeyi ziyaret etmekte iken bir pınarın başında ölen eşine ait yüzüğü kaybetti. Çok üzülen Mathilda tanrıya yüzüğünü tekrar buldurması için dua etti. Bunun üzerine suyun içinden bir alabalık burnunun üzerinde yüzük ile belirdi. Mathilda sevinç ile 'Burası tam bir altın vadi (Val d'Or) diye haykırdı. Bundan sonra bu topraklar Orval olarak adlandırıldı. Mathilda tanrıya olan minnetini belirtmek için burada bir manastır yapılması için gerekli parayı bağışladı. Manastırın armasında bir alabalık ve yüzük hala yer almaktadır. Bu kaynağa ait su manastırın ünlü birasının yapımında kullanılmaktadır.[3]
Kaynakça
- ^ Stallaerts, Robert (2007). Historical dictionary of Belgium (2. bas.). Lanham, Md.: Scarecrow Press. ISBN 978-0810855953.
- ^ Editiepajot. "HALLE/ ORVAL - Camille Colruyt in de Abdij van Orval". editiepajot.com (İngilizce). 1 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2023.
- ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Orval". www.newadvent.org. 19 Ocak 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2023.
