İçeriğe atla

Orta parmak işareti

Orta parmak işareti

Orta parmak, orta parmak işareti, orta parmak hareketi ya da orta parmak çekmek; Batı kültüründe müstehcen bir el hareketidir. Bu jest, orta ila aşırı derece bir aşağılamayı ifade eder ve "siktir", "seni sikeyim", "kıçına sok", "defol git", "git kendini becer" anlamlarına kabaca eşdeğerdir. Sadece orta parmağın yukarıya doğru uzatıldığı bir elin arkası gösterilerek yapılırken bazı yerlerde başparmak uzatılır. Orta parmağı uzatmak, özellikle Batı dünyası olmak üzere birçok kültürde aşağılamanın sembolü olarak kabul edilir. Pek çok kültür, saygısızlığı göstermek için benzer jestler kullansa da diğer kültürler, bunu kasıtlı bir saygısızlık içermeden işaret etmek için kullanır. Bu jest, genellikle aşağılamayı ifade etmek için kullanılırken mizahi veya şakacı bir şekilde de kullanılabilir.

Bu jest, antik Yunanistan'a kadar uzanır ve antik Roma'da da kullanılmıştır. Tarih boyunca fallusu temsil etmektedir. 1800'lerin başında zamanla saygısızlık işareti olarak bilinmeye başlandı ve müzik sanatçıları (özellikle aktörler, ünlüler, sporcular ve politikacılar arasında daha yaygın; çoğu, günümüzde bu hareketi müstehcen olarak görmekte) tarafından kullanılmıştır. Daha çağdaş dönemlerde orta parmağın dışında işaret parmağı ile yüzük parmağı, testislere benzetilmiştir.[1]

Klasik dönem

Orta parmak, 16. yüzyıl.
Gérôme tarafından içinde yaşadığı büyük fıçı içinde resmedilen Kinik filozof Diyojen; büyük hatip Dimosthenis'i görme isteklerini dile getiren handaki yabancılara orta parmak işareti yaparak "Sizin için Atinalıların demagogu bu!" diye haykırdığı söylenir.[2]

Orta parmak hareketi; antik zamanlarda cinsel ilişkinin sembolü olarak, jesti alan kişiyi aşağılamak, korkutmak ve tehdit etmek amacıyla kullanılmıştır.[3] Orta parmak, fallusu temsil ederken hemen sağ ve solundaki iki parmak ise testisleri temsil etmektedir. Testisleri temsil eden bu iki parmak,[4] orta parmağın hemen yanında yer almasıyla jest, apotropaik bir güç kazanmış olabilir.[5] 1. yüzyıl Akdeniz dünyasında orta parmak çekmek, kadim kem göz tehdidini başka yöne çevirmek için kullanılan birçok yöntemden biriydi.[6]

Yunancada bu hareket katapygon[7][8] (κατάπυγον, kata – κατά, "aşağıya doğru"[9] ve pugē – πυγή, "kıç, kalça"[10]) olarak biliniyordu. Antik Yunan komedyasında orta parmak, başka bir kişiye yönelik bir küfür hareketiydi; katapugon terimi aynı zamanda "anal penetrasyona boyun eğen bir erkeğe"[11] veya bir kadına katapygaina'ya[12] atıfta bulunur. Aristofanes'in Bulutlar (MÖ 423) eserinde[13] Sokrates karakteri öğrencisine şiirsel ölçüler konusunda soru sorarken Strepsiades ise daktilin (bir Yunan vezni) ne olduğunu gayet iyi bildiğini söyler ve orta parmak çeker. Bu jest, Yunancadaki daktylos kelimesinin iki anlamı üzerinde görsel bir kelime oyunudur: hem "orta parmak" hem de bir parmağın eklemleri gibi uzun ve iki kısa heceden oluşan ritmik ölçüdür (— ‿ ‿,, aynı zamanda bir Orta Çağ Latince metninde penis ve testisler üzerinde görsel bir kelime oyunu olarak da görülür). Sokrates, bu hareketi yapanı "kaba ve aptal" olarak nitelendirmiştir.[13][14] Bu jest, Aristofanes'in Barış'ında birinin yüzüne osurmanın yanı sıra bir tür alay konusu olarak tekrarlanır;[15][16] kullanım daha sonra Suda'da açıklanır ve Erasmus'un Adagia'sına dahil edilir.[17][18] Laertios Diogenes, MÖ 4. yüzyılda Atina'da Kinik filozof Diyojen'in hareketi Dimosthenis'e nasıl yönlendirdiğini kaydeder.[2] Epiktetos'un Söylevler'ine göre Diyojen'in hedefi sofistlerden biridir.[19]

Latincede orta parmak, "utanmaz, uygunsuz veya saldırgan parmak" anlamına gelen digitus impudicus idi.[4] MS 1. yüzyılda Persius, batıl inançlı kadın akrabalarına "rezil parmak" (digitus infamis) ve "arındırıcı tükürük" ile bir tılsım uydururken[20][21] Satyricon'da yaşlı bir kadın büyü yapmadan önce alnı işaretlemek için toz, tükürük ve orta parmağını kullanır.[22] Şair Martial, sağlığı yerinde bir karaktere sahiptir ve "ahlaksız olanı" üç doktora doğru uzatır.[4][23] Başka bir epigramında, Martial şöyle yazmıştır: "Sana cinaedus diyenlere yüksek sesle gül Sextillus ve orta parmağını uzat."[24][25] Juvenal, sinekdoş yoluyla Fortuna'yı tehdit etmek için "orta tırnağı" kaldırır.[26] Uygunsuz parmak, fallik tanrı Priapos ile ilgili bir şiir koleksiyonu olan Priapeia'da alaycı bir bağlamda yeniden ortaya çıkar.[5] Geç Antik Çağ'da "utanmaz parmak" terimi, Sevillalı İsidor'un Etimoloji'sinde birini "utanç verici bir eylemle" suçlarken sık kullanımına atıfta bulunularak açıklanmıştır.[27]

Boston Braves beyzbol atıcısı Charles "Old Hoss" Radbourn, kameramana orta parmak işareti çekerken, 1886. Bu resim, hareketin bilinen ilk fotoğrafıdır.[28]

Amerika Birleşik Devletleri

Dilbilimci Jesse Sheidlower, jestin Amerika Birleşik Devletleri'ndeki en eski tarihine 1890'lara kadar gidebilmiştir. Antropolog Desmond Morris'e göre, jest muhtemelen ABD'ye İtalyan göçmenler aracılığıyla gelmiştir. Amerika Birleşik Devletleri'nde orta parmağın ilk belgelenmiş görünümü 1886 yılına aittir. Bu belgede Boston Beaneaters beyzbol atıcısı olan Old Hoss Radbourn, rakibi New York Giants'ın bir üyesine işareti çekerken fotoğraflanmıştır.

Filmlerdeki ilk kullanımı

Alfred Hitchcock'un sessiz filmlerinden biri olan The Ring'in (1927) bir düğün sahnesi sırasında yüzük taşıyıcısının orta parmağını düğün partisinin başka bir üyesine çekmesiyle sonuçlanan bir yanlış anlamaya dayanan sahne filmde komedi etkisi yaratır. Speedy (1928) filminde Harold Lloyd'un karakteri, filmin yaklaşık 25. dakikasında Luna Park'ta çarpık bir aynaya parmağı işareti yapar.

Siyasi ve askeri kullanımı

Jest, siyasi olaylara da dahil edilmiştir. Bir Amerikan gemisinin Kuzey Kore tarafından ele geçirildiği USS Pueblo olayı sırasında yakalanan Amerikalı ekip üyeleri, Kuzey Korelilerin propagandalarında görüntüleri kullanmalarını baltalayarak yayımlanan fotoğraflarda genellikle gizlice parmak işareti yaptı. Hareketin ne anlama geldiğinden habersiz olan Kuzey Koreliler', ilk başta mahkûmlar tarafından shaka'ya benzer bir "Hawaiice iyi şans işareti" olduğunu söylendi. Muhafızlar durumu anladıklarında mürettebat son derece şiddetli dayaklara maruz kaldı.[29] Abbie Hoffman bu hareketi 1968 Demokratik Ulusal Kongresi'nde kullandı.[3] Ronald Reagan, Kaliforniya valisi olarak görev yaparken Berkeley, Kaliforniya'daki karşı kültür protestocularına orta parmağını gösterdi.[3] Dönemin Amerika Birleşik Devletleri Başkan Yardımcısı Nelson Rockefeller, 1976'da Binghamton, New York yakınlarındaki bir kampanya durağında alay eden kişilere hareketi yaptı ve bu hareketi "Rockefeller jesti" olarak adlandırdı.[3] 1982'de, zamanın Kanada Başbakanı Pierre Trudeau, Britanya Kolumbiyası'ndaki Salmon Arm'daki protestoculara parmak hareketi çekti[30] ve olaya "Salmon Arm selamı" takma adını verdi.[31] Jestin kendisi de "Trudeau selamı" olarak adlandırıldı.[32] Eski başkan George W. Bush, Teksas valisi olarak görev yaptığı dönemde Austin'deki bir üretim tesisinde kameraya parmağını uzatarak bunun "sadece tek parmakla bir zafer selamı" olduğunu söyledi.[33] Anthony Weiner, 2013 New York Belediye Başkanlığı seçimini kaybettiği gece seçim merkezinden ayrıldıktan sonra gazetecilere parmağını gösterdi.[34] Alman Sosyal Demokrat Partisi'nin önde gelen adayı Peer Steinbrück, 2013 Almanya federal seçim kampanyası sırasında Süddeutsche Zeitung'un magazin ekiyle yaptığı bir fotoğraf röportajında tartışmalı bir şekilde orta parmak işareti yaptı.[35]

Popüler kültürde kullanımı

Çek heykeltıraş David Černý'nin eseri. (21 Ekim 2013, Prag)

Orta parmak kullanımı popüler kültürde yaygınlaşmıştır. Cobra Starship grubu, "Middle Finger" adlı bir şarkı yayımladı ve insanların orta parmağını gösterdiği bir müzik videosu çekti.[36] İtalyan sanatçı Maurizio Cattelan, Milano Menkul Kıymetler Borsası'nın hemen önüne 11 metre (36 ft) uzunluğunda bir orta parmak mermer heykeli yerleştirdi.[37] Johnny Cash'in sonradan ünlü olan bir fotoğrafı, 1969'da San Quentin Eyalet Hapishanesindeki bir konser sırasında bir fotoğrafçıya orta parmak işareti yaptığını gösteriyor ve fotoğraf, At San Quentin olarak yayımlandı.[38] Cameron Diaz, Esquire için bir fotoğraf çekimi sırasında bu hareketi yaptı.[39]

Kaynakça

  1. ^ Rosewarne, Lauren (2013). American Taboo: The Forbidden Words, Unspoken Rules, and Secret Morality of Popular culture. s. 51. 
  2. ^ a b Diogenes Laërtius. "Lives of Eminent Philosophers VI.2.34" (Grekçe). Perseus Project. 6 Aralık 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2012. 
  3. ^ a b c d Oricchio, Michael (20 Haziran 1996). "Davis' Infamous Finger Salute Has Had a Big Hand in History; Folklorists: Roots Go Back At Least 2,000 Years To Ancient Rome". San Jose Mercury News. s. 16A. 11 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Temmuz 2012. (abonelik gereklidir)
  4. ^ a b c Nasaw, Daniel (6 Şubat 2012). "When did the middle finger become offensive?". BBC News Magazine. BBC. 6 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2012. 
  5. ^ a b Corbeill, Anthony (2003). Nature Embodied: Gesture in Ancient Rome. Princeton University Press. s. 6. ISBN 978-0-691-07494-8. 19 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2022. 
  6. ^ Malina, Bruce J. (2001). The New Testament World: Insights from Cultural Anthropology (3 bas.). Louisville: Westminster John Knox Press. 
  7. ^ Liddell, Henry George; Robert Scott (1940). "A Greek–English Lexicon: κατάπυγον". Oxford University Press (via Perseus Project). 16 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2012. 
  8. ^ Halperin, David M.; Winkler, John J. (1992). Before Sexuality: The Construction of Erotic Experience in the Ancient Greek World. Princeton University Press. s. 186. ISBN 978-0-691-03538-3. 2 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2022. 
  9. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; tufts1 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  10. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; tufts2 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  11. ^ Cohen, Beth (2000). Not the classical ideal: Athens and the construction of the other in Greek art. Brill. s. 186. 
  12. ^ Calame, Claude; Lloyd, Janet (1999). The Poetics of Eros in Ancient Greece. Princeton University Press. s. 136. ISBN 978-0-691-04341-8. 
  13. ^ a b Dover, K.J. (1968). Aristophanes Clouds. Oxford University Press. ss. xvii, 181. ISBN 0-19-814395-8. 
  14. ^ Aristophanes. "Clouds (ll. 650-6)". Perseus Project. 8 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2012. 
  15. ^ Aristophanes. "Peace (ll. 546-9)" (Grekçe). Perseus Project. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2012. 
  16. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; tufts3 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  17. ^ "Suda On Line: Ἐσκιμάλισεν". The Stoa Consortium. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2012. 
  18. ^ Erasmus (1992). Adages III.iii.87. University of Toronto Press. s. 311. ISBN 978-0-802-02831-0. 17 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2022. 
  19. ^ Arrian. "Discourses of Epictetus III.2.i". Perseus Project. 7 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2012. 
  20. ^ Persius. "Satires II.33" (Latince). Perseus Project. 5 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2012. 
  21. ^ Erasmus (1992). Adages II.iv.68. University of Toronto Press. ss. 225-6. ISBN 978-0-802-05954-3. 
  22. ^ Petronius. "Satyricon 131" (Latince). Perseus Project. 14 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2012. 
  23. ^ Martial. "Epigrammata VI.70.5" (Latince). Perseus Project. 8 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2012. 
  24. ^ Martial. "Epigrammata II.28.1–2" (Latince). Perseus Project. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2012. 
  25. ^ Williams, Craig Arthur (2010). Roman Homosexuality. Oxford University Press. s. 223. ISBN 978-0-195-38874-9. 15 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2022. 
  26. ^ Juvenal. "Satire X.52-3" (Latince). Perseus Project. 5 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2012. 
  27. ^ Oliver, Lisi (2011). The Body Legal in Barbarian Law. University of Toronto Press. s. 150. ISBN 978-0-802-09706-4. 27 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2022. 
  28. ^ Achorn, Edward (2010). Fifty-nine in '84: Old Hoss Radbourn, Barehanded Baseball, and the Greatest Season a Pitcher Ever Had. Smithsonian Books. s. 24. ISBN 978-0-06-182586-6. 
  29. ^ Stu, Russell. "The Digit Affair". USS Pueblo Veteran's Association. October 1, 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2010. The finger became an integral part of our anti-propaganda campaign. Any time a camera appeared, so did the fingers. 
  30. ^ "Top aide put on spot over Trudeau's one-finger gesture". The Ottawa Citizen. 25 Ağustos 1982. s. 11. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2012. 
  31. ^ "One-finger salute crude to Ont. Film Review Bd". Toronto. 7 Şubat 2009. 3 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2015. 
  32. ^ Hopper, Tristin (22 Ağustos 2016). "A B.C. museum says it's preserved the railcar from which Pierre Trudeau gave the finger to protesters". National Post. Erişim tarihi: 20 Şubat 2021. 
  33. ^ Archived at Ghostarchive and the Wayback Machine: "Bush's One-Fingered Victory Salute" (İngilizce). YouTube. 21 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2019. 
  34. ^ Dolan, Laura; Flores, Rosa; McCaughan, Tim (11 Eylül 2013). "Weiner dodges sexting partner, flips the bird as he rides off". CNN.com. 11 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2013. 
  35. ^ Maroldt, Lorenz (13 Eylül 2013). "Peer Steinbrück und die "Stinkefinger"-Pose. Sie können ihn mal". Der Tagesspiegel (Almanca). 16 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2018. 
  36. ^ "Cobra Starship's 'Middle Finger' Video Is Bird-Flipping Fun – Music, Celebrity, Artist News". MTV.com. 19 Ocak 2012. 9 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Temmuz 2012. 
  37. ^ "Middle finger sculpture pops up in front of Milan Stock Exchange". National Post. 27 Eylül 2010. Erişim tarihi: 9 Temmuz 2012. 
  38. ^ "The Story Behind Johnny Cash's Infamous Middle Finger Photo ::J". 23 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. nny Cash News |yayıncı=antiMusic.com |erişimtarihi=9 Temmuz 2012}}
  39. ^ "Milwaukee Journal Sentinel - Google News Archive Search". google.com. []

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Samuray</span> Eski Japonyada soylu asker sınıfı

Samuray, eski Japonya'da soylu asker sınıfı için kullanılan bir terimdi. Samuray, eski Japoncada 'hizmet etmek' manasına gelen saburau kelimesinden türemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Hizbullah (Lübnan)</span> Lübnan merkezli Şii İslamcı siyasi parti ve militan grup

Hizbullah, Lübnan'da bulunan, hem sivil hem de askeri kanadı olan Şiî inançlı siyasi ve askeri parti. 1982 yılında başta İsrail'i, o zamanlar işgal etmekte olduğu Güney Lübnan'dan çıkartmak ve ardından İsrail'i yıkmak amacıyla kurulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Testosteron</span> Erkek cinsiyet hormonu

Testosteron, erkeklerdeki birincil seks hormonu ve anabolik steroiddir. İnsanlarda testosteron, testisler ve prostat gibi erkek üreme dokularının gelişiminde, ayrıca kas ve kemik kütlesinin artması ve vücut kıllarının büyümesi gibi ikincil cinsiyet özelliklerini teşvik etmede önemli bir rol oynar. Ek olarak, her iki cinsiyette de testosteron; ruh hali, davranış ve osteoporozun önlenmesi de dahil olmak üzere sağlık ve esenlik durumu ile ilgilidir. Erkeklerde testosteron seviyelerinin yetersiz olması, kemik kırıkları ve kemik kaybı gibi problemlere yol açabilir.

<i>Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica</i>

Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica genellikle basitçe Principia, olarak anılır, Sir Isaac Newton'un Newton'un hareket yasalarını ve evrensel çekim yasasını açıklayan bir kitabıdır. Principia Latince yazılmıştır ve üç cilttir. Principia, 5 Temmuz 1686'da o zamanki Royal Society Başkanı olan Samuel Pepys tarafından imprimatur olarak yetkilendirilmiş ve ilk olarak 1687'de yayımlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Sülük</span>

Sülükler ya da, halkalı solucanlar şubesine ait bir alt sınıftır.

<span class="mw-page-title-main">Orta parmak</span>

Orta parmak, insanda her iki elde de yüzük parmağı ve işaret parmağı arasında yer alan, üçüncü sırada bulunan parmaktır. Genelde ellerde yer alan en uzun parmaktır. Anatomide digitus medius, digitus tertius ya da digitus III gibi adlar ile anılır. Modern kültürde, diğer parmakları bükerek, orta parmağı sergilemek kaba bir davranış olarak kabul görür.

<span class="mw-page-title-main">Cemal Abdünnâsır</span> 2. Mısır devlet başkanı

Cemal Abdünnâsır Hüseyin, 1954'ten 1970'teki ölümüne kadar Mısır'ın ikinci cumhurbaşkanı olarak görev yapan Mısırlı bir subay ve politikacıydı. Nâsır, 1952 Mısır Devrimi'ne öncülük etti ve ertesi yıl geniş kapsamlı toprak reformlarını başlattı. 1954'te bir Müslüman Kardeşler üyesinin suikast girişiminin ardından örgüte baskı uyguladı. Kendisine karşı yapılan bir suikast girişimine adı karışan Devlet Başkanı Muhammed Necib'i ev hapsine aldı ve idari görevi üstlendi. Haziran 1956'da resmen başkan seçildi.

<span class="mw-page-title-main">İşaret dili</span> anlamı iletmek için el ile iletişimi ve beden dilini kullanan dil

İşaret dilleri anlamı karşı tarafa iletmek için görsel kanalı kullanan dillere verilen addır. El işaretlerinin (manual) yanında el dışı işaretler (non-manual) ile ifade edilirler. İşaret dilleri kendilerine ait kelime dağarcığı ve dilbilgisel yapısı olan doğal dillerdir. Evrensel olmamakla beraber, işaret dilleri arasında çarpıcı benzerlikler de bulunur.

Sosyobiyoloji, davranışların sahip olmuş olabileceği evrimsel avantajları göz önüne alarak türlerin sosyal davranışlarını açıklamaya çalışan bilimsel disiplinlerin neo-Darwinci bir sentezidir. Başka bir ifadeyle, sosyal davranışın biyoloji, daha spesifik olarak evrimsel biyoloji temelli olarak ele alındığı disiplinlerarası bir çalışmadır. Sosyobiyolojinin konuları etoloji, antropoloji, evrim, zooloji, arkeoloji, popülasyon genetiği, davranışsal ekoloji, evrimsel psikoloji, felsefe gibi birçok disiplinin konuları arasındadır.

Latince: Augusta, kadınlarda Augustus unvanına karşılık gelen unvandır. Genellikle Roma İmparatorlarının eşlerine, yakınlarına verilirdi. Üçüncü yüzyılda Augustae olanlar Mater castrorum ve Mater patriae unvanları da aldılar.

<span class="mw-page-title-main">Klasik gitar</span>

Klasik gitar, klasik müzikte kullanılan gitar ailesinin bir üyesidir. Bağırsak veya naylondan yapılmış telleri olan bu akustik ahşap telli çalgı, metal telleri kullanan akustik ve elektro gitarın öncüsüdür. Klasik gitar on beşinci ve on altıncı yüzyılda İspanyol vihuela ve gittern'den türetilmiştir, daha sonra on yedinci ve on sekizinci yüzyıl Barok gitarına ve daha sonra on dokuzuncu yüzyılın ortalarında modern klasik gitara dönüşmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Kanada Liberal Partisi</span> Kanadanın en eski siyasi partilerinden birisi

Kanada Liberal Partisi, halk dilinde Grits olarak nitelendirilen, Kanada'nın en eski siyasi partilerinden birisidir. 1861 bu yana var olan merkez sol-liberal eğilimli siyasi partidir.

<span class="mw-page-title-main">Cambridge University Press</span> Cambridge Üniversitesinin yayıncılık işi

Cambridge University Press, Cambridge Üniversitesi'ne bağlı faaliyet gösteren Cambridge, Birleşik Krallık merkezli yayınevidir. Kral VIII. Henry tarafından 1534'te kurulmuştur. Dünyanın ilk kurulan yayınevi ve Oxford University Press'in ardından en büyük ikinci yayınevi konumundadır.

<span class="mw-page-title-main">Parmak kemiği</span>

Parmak kemikleri veya falanks kemikleri, çoğu omurgalının ellerinde ve ayaklarındaki parmaklarda bulunan kemiklerdir. Primatlarda, el ve ayak başparmaklarında iki falanks, diğer parmaklarda ise üç falanks vardır. Parmak kemikleri uzun kemikler olarak sınıflandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Data (Öklid)</span>

Data, Öklid'in bir eseridir. Geometrik problemlerde "verilen" bilginin doğası ve sonuçları ile ilgilenir. Konu, Öklid'in Elemanları'nın ilk dört kitabıyla yakından ilgilidir.

<span class="mw-page-title-main">Parmakla sayma</span>

Parmakla sayma, kişinin parmaklarını kullanarak sayma eylemidir. Zaman içinde ve kültürler arasında kullanılan birden fazla farklı sistem vardır, ancak bunların çoğu Arap rakamlarının yayılması nedeniyle kullanımda bir düşüş görmüştür.

Yunan mitolojisinde, Truva Savaşı sırasında efsanevi Truva kralı Priamos'un 18 kızı ve 68 oğlu olduğu söylenir. Priamos'un birkaç karısı vardı, birincisi Dymas veya Cisseus'un kızı Hekabe ve diğer çocuklarını doğuran birkaç cariyedir. Kapsamlı bir liste yoktur, ancak birçoğu çeşitli Yunan mitlerinde geçmektedir. Priamos'un hemen hemen tüm çocukları, savaş sırasında veya kısa bir süre sonra Yunanlar tarafından öldürüldü.

Lacedaemon ya da Lakedaimon, Lakonya'nın efsanevi kralıydı ve Yunan mitolojisinde, Pleaides'ten biri olan Taygete ve Zeus'un oğluydu. Eurotas'ın kızı prenses Sparta'dan, Sparta'nın kralı Amyclas ile Argos'un kraliçesi Eurydice'nin babası olmuştur. Taygete, daha önceki mitolojik anlatımlarda, Artemis ile bir ilişkilendirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Sosyalist Arap Lübnan Öncü Partisi</span> Lübnanda bir siyasi parti

Sosyalist Arap Lübnan Öncü Partisi Lübnan'da bir siyasi partidir. Parti, Temmuz 2017'deki ölümüne kadar Abdülmecid er-Rafei tarafından yönetildi. Irak liderliğindeki Baas Partisinin Lübnan bölgesel şubesidir. Parti Ekim 2011'de ikinci kongresini gerçekleştirdi. Partinin kurucuları arasında Dr. Abdülmecid er-Rafei, Cihad George Kerim, Refik Nasib Alfakiya, Kerim Muhammed Assahli, Hani Muhammed Şuhayib, Ammar Muhammed Şabli, Hasan Halil Garib ve Asaf Habin Alharakat vardı.

<span class="mw-page-title-main">Oread</span>

Yunan mitolojisinde Oread veya Orestiad dağ nemfidir. Meskenlerine göre birbirlerinden ayrılırlar: Idaeae, İda Dağı'ndan, Peliades Pelion Dağı'ndan vb. Artemis ile ilişkilendirildiler, çünkü tanrıça avlanmaya çıktığında dağları ve kayalık uçurumları tercih etti.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.