İçeriğe atla

Orta dalga radyo

Orta Dalga, telekomünikasyonda kullanılan bir frekans bandının adıdır. Bu bant radyo yayıncılığına tahsis edilmiştir.

Frekans bandı ve yayın kalitesi

Orta dalga bandı 300 kHz-3 MHz. arasındadır. Bu frekanslara denk gelen dalga boyları ise m. ile m. arasındadır. Toplam bandı genişliği 2.7 MHz. dir. Bu banda her biri 10 kHz bant genişliğine sahip 270 veya her biri 9 kHz bant genişliğine sahip 300 radyo yayını sığabilir.

Ne var ki 9 veya 10 kHz lık bant genişliği kaliteli müzik yayını için yeterli değildir. Çünkü bu bantta çalışan radyo vericileri genlik modülasyonu (AM) tekniği ile çalışırlar. Aynı bilgi bir taşıyıcının alt ve üst frekanslarında simetrik olarak yer alır. Dolayısıyla 9 kHz bant genişliği ile en çok 4.5 Khz, 10 kHz bant genişliği ile de en çok 5 kHz lik bilgi aktarımı yapılabilir. Bu durumda yüksek frekanslı harmonikler yayınlanamaz. Sağlıklı insan kulağını 15 kHz lik sesleri bile duyabildiğine göre, orta dalga radyo vericilerinin kaliteli müzik yayını için yetersiz olduğu ortadadır. Bu sebepten günümüzde kaliteli müzik yayını VHF bandından ve Frekans modülasyonu ile yapılmaktadır. Ancak FM modülasyonu ile yapılan yayında bant genişliği ihtiyacı çok fazla olduğundan bu banda fazla yayın sığdırılamaz. Yüksek kalite gerektirmeyen konuşma ve tek sesli müzik yayınları için orta dalga bandından yapılan ses yayını yeterlidir.

Anten konusu

Avusturya'da Gaisberg orta dalga vericisi

Orta dalga vericilerinde monopol anten kullanılır. Yani bu vericilerin antenleri dikey olarak dörtte bir dalga boyuna sahip antenlerdir. Mesela orta dalga içinde yayın yapan 600 kHz taşıyıcılı bir radio vericisinin dalga boyu 500 metre ve anten boyu 125 metredir. Bu kadar uzun bir direğin yerleştirilmesi ve rutin bakımının yapılması önemli bir sorundur. Üstelik monopol antenlerin iyi çalışması için antenin dikildiği alanın da yansıtıcı özelliğe sahip olması, hatta gerekirse toprak altına yansıtıcı maddeler yerleştirilerek yansıtıcılığın artırılması gerekir.

Yayılım (Propogasyon)

Orta dalga vericilerinde sinyaller alıcıya ya doğrudan ya da atmosferdeki Heaviside katmanından yansıyarak ulaşırlar. Gündüzleri Heaviside katmanının altında yer alan D katmanı yansımayı önemli ölçüde aksatır. Bu sebepten orta dalga vericilerinin gündüz saatlerinde yayını doğrudan görüş ile sınırlıdır. Buna karşılık geceleri hem D katmanı ortadan kalkar hem de Heaviside katmanı yükselerek yansıma uzaklığını artırır. Bu sebeplerde geceleri hakim yayılım Heaviside katmanından yansımadır ve gündüz saatlerinde alınamayan yayınlar geceleri rahatlıkla alınabilir.

Türkiye’de orta dalga

Türkiye Radyo Televizyon Kurumu radyo yayıncılığına uzun ve orta dalga vericileri ile başlamıştı. Bir dönem düşük güçlü (ve teçhizatı Türk malı) il radyoları ile yayın yapıldıktan sonra, daha yüksek güçlü bölge radyolarına geçildi. Ancak bu radyoların yüksek enerji tüketimleri sebebiyle kimi vericilerin yayını tamamen kimi vericilerin yayını ise kısmen durduruldu. TRT Orta dalga vericilerin listesi aşağıdadır.

Adı Frekansı, kHz Gücü, kW
İstanbul7021200
İzmir927200
Denizli558600
Antalya891600
Çukurova (Mersin)630600
Gaziantep765600
GAP (Diyarbakır)1062300
Malatya594600
Trabzon954300

Daha önce uzun dalgada yayın yapan Ankara, Van ve Ağrı vericilerinin yayınları sonlandırılmıştır.

Kaynakça

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Anten (elektronik)</span> elektrik gücünü radyo dalgaları ile çeviren elektronik aygıt

Elektronikte antenler, boşluktaki elektromanyetik dalgaları toplayarak bu dalgaların iletim hatları içerisinde yayılmasını sağlayan veya iletim hatlarından gelen sinyalleri boşluğa dalga olarak yayan cihazlardır. Antenlerde enerjinin iletimi ve alınması anteni oluşturan metal iletkenlerin uygulanan elektrik akımı ile yüklenmesi ile gerçekleşir. Alıcı antene eşlenen güç sinyalin arttırılması için bir amplifikatöre iletilebilir. Antenler radyo, telsiz ve benzeri kablosuz iletişim cihazlarının temel elemanlarındandır.

<span class="mw-page-title-main">Genlik modülasyonu</span>

Genlik modülasyonu İletişim teknolojisinde (yayıncılıkta) kullanılan bir modülasyon türüdür. Uluslararası literatürde AM kısaltmasıyla gösterilir. Dilimizde ise, zaman zaman GM kısaltması kullanılmaktadır. Bu modülasyon türü 1906 yılında ilk defa Kanadalı mühendis Reginald Fessenden tarafından (1866-1932) geliştirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Modülasyon</span>

Modülasyon ya da kipleme, bir taşıyıcı sinyal ile bilgi sinyalini birleştirmekten ibaret olan ve iletişim teknolojisinde (yayıncılıkta) kullanılan bir yöntemdir. Yöntem, başlarda anten yoluyla yapılan yayınlar için öngörülmüş ise de, günümüzde kablolu, kablosuz her tür iletişimde kullanılmaktadır. Çok alçak frekanslı sinyallerin çok uzak mesafelere gönderilmesi güçtür. Bu nedenle alçak frekanslı sinyalin, yüksek frekanslı taşıyıcı bir sinyal üzerine bindirilerek uzak mesafelere taşınması sağlanabilir. Bu noktada kiplemeye başvurulur.

Aşırı düşük frekans (ADF) ya da ELF frekans aralığı 3 ile 30 Hz arasında değişen radyo dalgası bandıdır. Amerika Birleşik Devletleri Donanması ve Sovyet/Rus Donanması tarafından dalışa geçmiş denizaltılarla iletişimde kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Analog televizyon vericisi</span>

Televizyon vericileri televizyon yayını yapan, yani stüdyolarda oluşturulan haber ve programların konutlardaki alıcılara ulaştırılmasını sağlayan en önemli teknik araçlardır. kablo ve uydu gibi alternatif yayın araçlarıyla karıştırmamak için TV vericileri bazen "yer vericileri" olarak da isimlendirilir.

Stereofoni ya da kısaca stereo her türlü müzik sisteminde canlılık etkisini artırmak amacıyla çift ses iletimini sağlayan teknik düzenlemelere verilen isimdir. Bu tür sistemler stereofonik sıfatıyla tanımlanır. Stereofoni stüdyo, teyp, gramofon veya CD çalar sistemleri için söz konusu olabilir. Bütün bu sistemlerde stüdyolarda üretilen ses ya farklı yerlere yerleştirilmiş mikrofonlar ya da iki ayrı faz ile ses alan tek bir stereofonik mikrofon tarafından algılanır ve iki ayrı ses kanalı olarak işlem görür. Stereofonik mikrofon 1932 yılında İngiliz mühendis Alan Dower Blumlein (1903-1942) tarafından geliştirilmiştir.

FM radyo yayınlarında kanal bant genişliğini hesaplamak için kullanılan ampirik formül.

<span class="mw-page-title-main">Frekans modülasyonu</span> frekans modülasyonu, İletişim teknolojisinde (yayıncılıkta) kullanılan bir modülasyon türü

Frekans modülasyonu, İletişim teknolojisinde (yayıncılıkta) kullanılan bir modülasyon türüdür. FM kısaltmasıyla gösterilir. Bu modülasyon türü 1933 yılında Amerikalı mühendis Edwin Howard Armstrong (1890-1954) tarafından geliştirilmiştir.

Radyo frekansı yayıncılıkta bir bilgi sinyali ile modüle edilmiş olan taşıyıcı sinyal anlamına gelir. Ancak, bu isim zamanla modüle edilsin, edilmesin, yüksek frekans anlamına da kullanılmaya başlanmıştır.

Aktarıcı, radyo ve televizyon yayıncılığında bir önceki istasyondan aldığı yayını değişik bir radyo frekansla yeniden yayınlayan yardımcı vericilere verilen addır. "Aktarıcı" terimi TRT kurumunda 1970'li yıllarda Fransızca transposer kelimesinin karşılığı olarak kullanılmaya başlamıştır. Buna karşılık halk arasında kullanılan yansıtıcı terimi yayıncılıkta kullanılmaz.

<span class="mw-page-title-main">Radyolink</span>

Radyolink iki nokta arasında elektromanyetik dalgalarla iletişim için kurulan düzenektir. Bu düzenekle sadece iki nokta arasında iletişim sağlanır. Yani radyo ve televizyon vericilerinin aksine yapılan yayın dar bir koridor içinde yönlendirilmiş yayındır ve bu dar koridor dışında izlenemez. Düzenek genellikle telefon santralleri arasında veya radyo televizyon stüdyoları ile radyo televizyon vericileri arasında kurulur.

Enterferans ya da girişim, istatistikten genetiğe kadar çeşitli alanlarda kullanılan bir terimdir. Terimin en yaygın kullanılışı ise iletişim teknolojisindedir. İletişimde enterferans iletilmek istenen bilginin yanı sıra farklı bilgilerin de alıcıya ulaşması halidir.

<span class="mw-page-title-main">Uzun Dalga Bandı</span>

Uzun Dalga Bandı veya kısaca LW, telekomünikasyonda kullanılan bir yayın bandıdır. Her ülkeye bir istasyon koyarak kıtaya yayın yapabilir. Çok uzun mesafeye yayınlar için kullanılır. Genellikle TRT Radyo gibi ulusal kanallar ve uçak ve helikopterlerde kuleye iniş ve kalkış izni alınırken, durum sinyali olarak adlandırılan ve hava üssüne hava aracının durumunu gönderirken LW bandı kullanılır. Sinyalin menzili 600-800 kilometreye kadar çıkabilir. Genellikle zayıf sinyal verir. Bunun nedeni yayının çok yüksekten verilmesidir.

Telekominikasyonda Monopol anten direk şeklinde yani dikey antenlerdir. Bu antenlere 1895 yılında bu antenleri geliştiren Guglielmo Marconi adından esinlenerek Marconi anten de denilir.

<span class="mw-page-title-main">Geçirim bandı</span>

Geçirim bandı elektronikte bir cihazın frekans spektrumunda kullandığı frekans bölgesidir. Bu bölge genellikle elektronik filtrelerle belirlenir. Geçirim bandını birimleri hertz (Hz) ya da üst katlarıdır. Geçirim bandı kavramı optikte de kullanılır. Ancak optikte geleneksel olarak dalga boyu birimleri kullanıldığı için optik geçirim bandı birimleri de saniyenin askatları veya ångström birimidir.

Nyquist filtresi televizyon yayıncılığında, alıcılarda kullanılan bir elektronik filtre türüdür. Filtre adını İsveçli mühendis Harry Nyquist'ten (1889-1976) almıştır

Heaviside katmanı telekomünikasyonda büyük önemi olan bir atmosferik katmandır.

<span class="mw-page-title-main">Radyo vericisi</span>

Radyo vericileri radyo yayını yapan, yani stüdyolarda oluşturulan haber ve programların konutlardaki alıcılara ulaştırılmasını sağlayan teknik araçlardır. Programlar kent merkezlerindeki stüdyolarda hazırlanır. Stüdyolarda sesler ses sinyaline (AF) çevrilir. Ses sinyali kablo, radyolink veya uydu yardımıyla verici istasyonlara gelir. Yayın verici istasyondan yapılır.

İstenmeyen yayın telekomünikasyonda yayıncının yaptığı bant dışı yayındır. Bu yayın iki sebepten ortaya çıkar:

1. Taşıyıcı harmonikleri
2. Bant içinde birden fazla taşıyıcısı olan yayınlarda taşıyıcılar arası çapraz modülasyon