İçeriğe atla

Ornans'ta Cenaze

Ornans'ta Cenaze
Sanatçı Gustave Courbet
Yıl 1849-1850
Tür Yağlıboya
Boyutlar 315 cm × 660 cm (124 in × 260 in)
Konum Musée d'Orsay, Paris

Ornans'ta Cenaze[1] (Fransızca: Un enterrement à Ornans), Fransız ressam Gustave Courbet tarafından 1849-1850 yılları arasında yapılan tablo. Ressamın büyük amcasının 1848 yılındaki cenaze törenini anlatan tablo Paris'teki Orsay Müzesi'nde sergilenmektedir.

Ressam tabloyu yaptığında 32 yaşındaydı. Eser, 1850 yılındaki Paris Salonu’nda sergilendiğinde büyük tartışma yarattı ve ressamın ün kazanmasına sebep oldu.[2] Tabloyu bayağı bulan eleştirmenler Courbet’nin “çirkin”, “saçma” ve “değersiz” bir resim yaptığını söylediler. ‘’Ornans’ta Cenaze’’ daha sonraki yıllarda ressamın öncüsü olduğu gerçekçilik akımının sembollerinden biri haline geldi.

Courbet, bu tabloda büyüdüğü bölge olan Ornans'ı çizdi. Tablo, hiçbir dinsel mesaj içermez. Bir cenaze töreni olanca sadeliği ile betimlenmiştir.[1]

Tarihi durum

Courbet’nin tabloyu, hem modern sanat hem de Fransa tarihi açısından önemli bir dönemde çizdi. 1848’de Louis-Philippe saltanattan indirilmiş, bir sene sonra ise ileride III. Napolyon olarak imparator ilan edilecek olan Louis-Napoleon Bonaparte cumhurbaşkanı seçilmişti.

1850'deki sanayi devriminin ardından yeni üretim teknikleri ve farklı şirketlerin kurulmasıyla o güne kadar sanatta ön planda olan romantikler önemini kaybetti. Burjuva sınıfı ülkeyi yönetmeye başladı, öte yandan çalışan kesim sorunlarını ifade etmek için yollar aramaya başladı. Marx ve Proudhon gibi aynı zamanda ressamın arkadaşları olan entelektüeller sosyalist doktrinin temellerini attılar. Sanatsal bağlamda, ressamlar çalışan sınıfla çok iç içe değildi (örneğin Courbet Paris Komünü'ne sadece 1871'de katıldı) ve burjuva sınıfı ise sanatın yeni formlarını reddediyordu. Genç ressamlar gelişime açıktı, romantik meslektaşlarından uzaklaşmışlardı ve yüzyılın ikinci yarısında enstitülere ya da parayla güce sahip olanlara hizmet etmemeleri gerektiğinin farkına varmışlardı.

Sahne

Ornans, Franche-Comté bölgesindeki Doubs'ta bulunan Besancon'a 25 km uzaklıkta, 3000 nüfusa sahip Courbet'nin doğduğu köydür. Tablonun arka planında bulunan kireçtaşından kayalıklar bölgeye ait bir özelliktir.

Devrimin ardından, ölüm oranları artınca, şehir dışında mezarlık alanları yaratıldı. Ornans'ta da Eylül 1848'de köyün dışında bir mezarlık açıldı. Tablodaki mekanın, bu yeni açılan mezarlık olduğu açıktır. Ressam, kalabalığın mezarlığa girdiği anı resmetmiş ve kişileri üç gruba ayırmıştı (görevliler, kadınlar ve erkekler).

Karakterler

Tabloda yer alan 27 kişi de köy sakinleridir ve Courbet beraber çalışmak için her birinden izin almıştır. Tablonun sağ tarafında kadınlar, ortada ise erkekler yer alır. Erkeklerin hepsi siyah giymiş ve çoğunluğu şapka takmıştır. Kadınlar siyah-beyaz renklerde şapkalar takmış ve çoğu beyaz bir mendil taşımaktadır. Belediyenin kayıtları doğrultusunda, tarihçiler tüm karakterlerin kim olduğunu belirleyebilmiştir.

Eleştiriler ve tepkiler

Eleştiriler

Ornans'ta Cenaze, 1850'deki Paris Salonu'nda sergilendi. Bu kadar büyük boyutlardaki bir tablonun bu kadar basit insanların hikâyesini anlatmak için çizilmiş olması dolayısıyla eleştirmenlerden olumsuz yorumlar aldı. Çünkü o güne kadar mitolojik, dini ya da tarihi konular işlenmişti. Tablonun kompozisyonu Jacques-Louis David'in Napolyon'un taç giymesini betimlediği bir tablosuna benziyordu. Eleştirmenlerin çoğu için Courbet bir sanat sosyalisti gibi davranmaktaydı. Honoré Daumier'in bir çiziminde "İnsanları bu kadar berbat çizmek mümkün müdür?" diye soruldu.

Tablo 1855'teki Expo fuarına kabul edilmedi. Bunun üzerine Courbet, eserlerini tanıtabilmek için fuarın yakınlarında kişisel bir sergi açtı.

Ressamın bakış açısı

Tüm eleştirilere ressamın cevabı şu oldu: "Ben doğayı ya da geleneği anlatmaktansa halkı ve çalışmayı anlatmayı tercih ederim." Bu cümle aynı zamanda 1847'de temelleri atılan realizmin de açıklaması oldu. Courbet ayrıca: "Resim sanatının maddesel bir hal almasını istiyorum." dedi.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b Little, Stephen. ...izmler: Sanatı Anlamak. Yapı Yayın, Sayfa 83.
  2. ^ "pbs.org'da Gustave Courbet'nin Ornans'ta Bir Cenaze isimli tablosu". 29 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2009. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Barbizon ekolü</span> Fransız manzara ressamlarının 1830-1870 arasında oluşturduğu grup

Barbizon ekolü, 19. yüzyılda Fransız bir ressam grubu tarafından uygulanan manzara resmi tarzını tanımlamak için kullanılır. Ekol ismini ressamların bir araya geldikleri Fontainebleau (Fransa) yakınlarındaki Barbizon köyünden alır.

Édouard Manet, Fransız ressam. 19. yüzyılda modern hayatı konu alan resimler yapmaya başlamış ilk ressamlardandır. Manet, gerçekçilik akımından izlenimciliğe geçişte önemli bir rol oynadı. İlk dönem başyapıtlarından Kırda Öğle Yemeği ve Olympia, kendisinden genç ressamlara esin kaynağı oldu. Daha sonraki yıllarda ise o ressamlar izlenimciliğin en önemli isimleri oldular. Günümüzde, bu iki resim, modern sanatın başlangıcı kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Edgar Degas</span> Fransız ressam (1834-1917)

Edgar Degas, tam adı Hilaire-Germain-Edgar Degas olan, Fransız ressam, heykeltıraş ve çizer. İzlenimcilik akımının kurucularından biri kabul edilse de ressam bu terimi reddedip gerçekçi olarak tanınmayı tercih ettiğini açıklamıştır. Tekniği başarılı bir ressam olan Degas, daha çok dans temalı resimleri ile tanındı. Çalışmalarının yarısından fazlası dansçılarla ilgiliydi. Bu çalışmaları aynı zamanda onun hareketin betimlemesindeki ustalığını gösteriyordu. Dans kadar at yarışları ve çıplak kadınlar çizmekte de başarılıydı. Portreleri de sanat tarihinin en başarılılarından kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Eugène Boudin</span> Fransız ressam (1824 – 1898)

Eugène Boudin, açık havada resim yapan ilk Fransız manzara ressamlarından biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Eugène Delacroix</span> Fransız ressam (1798–1863)

Ferdinand Victor Eugène Delacroix Fransa'nın en önemli Romantik ressamlarından birisidir. Ressamın ifadesi güçlü fırça darbeleri ve renklerin optik etkileri üzerine çalışmaları Empresyonistleri, egzotik olana tutkusu da Sembolistleri etkilemiştir. Fransız şair Baudelaire, onu "Rönesans'ın son büyük ressamı ve modern dönemin ilk büyük ressamı" olarak tanımlar.

<i>Halka Yol Gösteren Özgürlük</i> Eugéne Delacroix tarafından çizilmiş resim

Halka Yol Gösteren Özgürlük, Fransız resim sanatının başyapıtlarından biri olarak kabul edilen yağlı boya tablo. Fransız romantik ressamlarından Eugene Delacroix tarafından yapılmıştır. 1830 senesinde Kral 10. Charles'in devrilişine yol açan üç günlük halk ayaklanmasının anısına yapılmıştır. Tüm dünyada Fransız Devrimi'nin simgesi kabul edilmektedir.

<i>Olympia</i> (tablo) Fransız ressam Édouard Manetnin tablosu

Olympia, Fransız ressam Édouard Manet'nin 1863 yılında tamamladığı tablosudur. Gerçekçilik akımının bir örneği olan eser, şu anda Paris'teki Orsay Müzesinde sergilenmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Berthe Morisot</span> Fransız ressam (1841 – 1895)

Berthe Marie Pauline Morisot, bir Fransız ressamı ve Paris'te İzlenimcilik (Empresyonizm) akımıyla tanınan ressam çevresinin üyesiydi.

Jean Désiré Gustave Courbet, Fransız ressam. On dokuzuncu yüzyılda Fransa'yı gerçekçilik akımıyla tanıştırdı. Courbet hayat görüşünü şöyle açıkladı:

<span class="mw-page-title-main">Honoré Daumier</span> Fransız sanatçı (1808 – 1879)

Honoré Daumier, Fransız ressam, heykeltıraş, karikatürist ve baskı resim sanatçısıydı.

Gustave Moreau, çoğunlukla İncil'le ilgili ya da mitolojik figürlere odaklanmış Fransız sembolist ressam. Bir ressam olarak görsel şekillerden çok, edebi fikirlere yöneldi. Bu yönüyle pek çok sembolist yazar ve ressamın ilgisini çekti. Bu sanatçılar Moreau'yu akımlarının öncüsü olarak kabul etti.

<i>Sanatçının Stüdyosu</i>

Sanatçının Stüdyosu ya da Ressamın Stüdyosunda Gerçek bir Alegori, Fransız ressam Gustave Courbet'nin 1855 yılında yaptığı tablosu. Şu anda, Paris'teki Orsay Müzesi'nde sergilenmektedir.

<i>Kırda Öğle Yemeği</i> Fransız ressam Édouard Manetnin tablosu

Kırda Öğle Yemeği ya da Kırda Piknik Fransız ressam Édouard Manet'nin 1862 - 1863 yılları arasında tamamladığı tablosudur. Eser, şu anda Paris'teki Orsay Müzesi'nde sergilenmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Jules Breton</span> Fransız ressam (1827 – 1906)

Jules Adolphe Aimé Louis Breton, 19. yüzyıl Fransız gerçekçiliğinin önde gelen ressamlarındandır. Çalışmalarında çoğunlukla Fransa'nın kır yaşantısını konu etmiştir. Geleneksel metotlara olan bağlılığı Jules Breton'u köylerin güzelliğinin ve pastoralliğinin önemli nakledicilerinden biri haline getirmiştir.

<i>Büyük Odalık</i>

Büyük Odalık, 1814 yılında Jean Auguste Dominique Ingres tarafından yapılan yağlı boya tablo. Eserde bir odalık ya da cariye betimlenmiştir. Dönemdaşları, bu çalışmasını, ressamın neoklasisizmden ayrılma ve egzotik romantizme yakınlaşma noktası olarak kabul ederler. Büyük Odalık, ilk sergilendiğinde büyük ilgi çekti. İnce uzun oranları ve anatomik gerçekçilikten uzaklığı ile dikkatleri topladı. Eser şu anda Paris'teki Louvre Müzesi'nde sergilenmektedir.

Lovis Corinth, çalışmaları izlenimcilik ve dışavurumculuğun bir sentezi kabul edilen Alman ressam ve grafiker.

Gustave Caillebotte, Fransız ressam. İzlenimcilik akımının hem üyesi hem de koruyucularından biridir. Gruptaki diğer sanatçılara göre gerçekçilik akımına daha yakın durmuştur. Caillebotte fotoğrafçılığa olan ilgisi ile de tanınmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Jean-François Millet</span> Fransız ressam (1814 – 1875)

Jean-François Millet Fransız ressam ve Fransa taşrasında doğan Barbizon ekolünün kurucularından. Millet, köylü sınıfına dair tablolarıyla bilinir ve eserleri realizm akımının bir parçası olarak sınıflandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Realizm (sanat)</span>

Realizm veya Gerçekçilik, 19. yüzyılda ortaya çıkan bir sanat akımıdır. Bu yüzyılda gerçekleşen endüstriyel gelişmeler, toplumsal sınıfların belirginleşmesi, insanları duygular dünyasından gerçekler dünyasına itmiştir. Sanatçılar da bu gelişmelere tepki olarak Realist (gerçekçi) çalışmalar gerçekleştirmeye başladılar. Realizm, konuların idealist bir tarzda ele alındığı Romantizm’e bir tepki olarak başladı. Realistler sıradan veya gerçekçi temaları ortaya koyabilmek için teatral dramadan ve sanatın klasik formlarından uzaklaşma eğiliminde oldular.

<i>Günaydın Bay Courbet</i>

Günaydın Bay Courbet veya orijinal ismiyle Karşılaşma, Fransız ressam Gustave Courbet'nin 1854 yılında bitirdiği, tuval üzerine yağlı boya tablosudur. İçerdiği çeşitli ögelerin kullanımı bakımından simgesellik açısından da önemli olan ve aynı zamanda çok sayıda reprodüksiyona konu olması nedeniyle de ressamın en bilinen eserlerinden biri olarak, günümüzde Montpellier'deki Fabre Müzesinin koleksiyonunun bir parçasıdır.