İçeriğe atla

Orion (uzay aracı)

Orion
Orion'un Artemis 1 uçuşu sırasında çekilmiş fotoğrafı
Üretici
UygulayıcıNASA[1]
KullanımlarLEO ötesinde mürettebatlı keşif[2]
Özellikler
Uzay aracı türüMürettebatlı
Fırlatma ağırlığı
  • CM: 10.400 kg (22.900 lb)
  • ESM: 15.461 kg (34.085 lb)
  • Toplam (LAS ile): 33.446 kg (73.735 lb)
  • Ay'a giriş ağırlığı: 26.520 kg (58.467 lb)
Boş ağırlık
  • CM: 9.300 kg (20.500 lb) iniş ağırlığı
  • ESM: 6.185 kg (13.635 lb)
Yük kapasitesi100 kg (220 lb) dönüş yükü
Mürettebat kapasitesi2–6[4]
Hacim
  • Basınçlı: 20 m3 (690,6 cu ft)[5]
  • Yaşanabilir: 9 m3 (316 cu ft)
GüçGüneş
RejimAy aktarma yörüngesi, Ay yörüngesi
Tasarım ömrü21,1 gün[3]
Boyutlar
Uzunluk3,30 metre (10 ft 10 in)
Çap5,03 metre (16 ft 6 in)
Üretim
DurumArtemis 1'de fırlatıldı
Sipariş6–12 (+3, 2019'dan önce sipariş edildi) [6]
Üretilen4
Fırlatılan2
İlk fırlatılış5 Aralık 2014
İlgili uzay aracı
Türetilmiş

Orion veya resmi adıyla Orion Çok Amaçlı Mürettebat Aracı (İngilizce: Orion Multi-Purpose Crew Vehicle, kısaca Orion MPCV) NASA'nın çok amaçlı uzay yolculukları için tasarlamakta ve denemekte olduğu yeni nesil mürettebat aracıdır. Amerikan uzay aracının alçak Dünya yörüngesi (LEO) ötesindeki hedeflere dört astronotluk[5] bir ekibi taşıması amaçlanmıştır. Şu anda Uzay Fırlatma Sistemini[1] (SLS) başlatmak için NASA[7] tarafından geliştirilmekte olan Orion, Mars, asteroitler ve insani keşfi kolaylaştırmak ve gerekirse UUİ mürettebatı veya sarf malzemesi almak için tasarlanmıştır.[8]

Proje NASA tarafından 24 Mayıs 2011 tarihinde açıklanmıştır.[8] Tasarımı iptal edilen TakımYıldız Programından Orion Ekip Keşif Aracına dayanmaktadır.[9] Orion iki ana modülden oluşmaktadır. Orion'un kumanda kapsülü Lockheed Martin firması tarafından üretilmiştir. Orion servis modülü Avrupa Uzay Ajansı tarafından Airbus Savunma ve Uzay şirketine yaptırılmıştır.[10][11]

İlk insanlı uçuşun 2021 yılında yapılması planlanmıştır ancak sonradan 2023 yılına ertelenmiştir.[12]

İlk uçuşunu 4 Aralık 2014[13][14][15] tarihinde insansız olarak test amaçlı yapılması planlansa da yaşanan teknik aksaklıklar ve hava koşullarının elverişsiz olması nedeniyle deneme 5 Aralık 2014'e ertelenmiştir.[16] 5 Aralık 2014 Cuma günü yerel saatte sabah 07:05'te[17][18] Delta IV roketi ile Orion'un ilk uzay yolculuğu başarılı bir şekilde başlamıştır.[19] Yeryüzünden 3.600 mil (5.800 km) yükseklikte, dünya çevresinde 2 tur atan uzay aracı paraşütleri yardımı ile San Diego'nun 965 km güney batısında Pasifik Okyanusuna yerel saat ile 11:29'da iniş yapmıştır.[20][21] Orion bu yolculukta 20.000 mph (32.000 km/sa) hıza ulaşmıştır.[22]

Geçmişi

Orion Mürettebat Keşif Aracı (CEV)

2009 yılı itibarıyla Orion CEV tasarımı.

14 Ocak 2004 tarihinde, ABD Başkanı George W. Bush, Space Exploration için görüşün bir parçası olarak Mürettebat Keşif Aracı'nı (CEV - Crew Exploration Vehicle) açıkladı.[23] CEV, kısmen Columbia Uzay Mekiği Kazasına bir tepki olarak Columbia Kaza Soruşturma Kurulu (CAIB) tarafından daha sonraki bulgular ve rapor ile ve Amerikan uzay programına Beyaz Saray'ın bir yorumu idi. CEV etkili bir uzay mekiği bir yedek olarak üretilen Lockheed Martin X-33 programının iptali sonrası önerilmişti ve kavramsal Yörünge Uzay Uçağı'nın (OSP) yerini almıştır.

TakımYıldız programı iptali

ATV-tabanlı servis modülü (ESM)

Ana madde: Avrupa Hizmet Modülü
Orion uzay aracı arkasında takılı bir tahrik evresi ile ATV-türevli dahili servis modülü

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b "Preliminary Report Regarding NASA's Space Launch System and Multi-Purpose Crew Vehicle" (PDF). NASA. Ocak 2011. 19 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 25 Mayıs 2011. 
  2. ^ "NASA Authorization Act of 2010". Thomas.loc.gov. 19 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Kasım 2010. 
  3. ^ Bergin, Chris (10 Temmuz 2012). "NASA ESD set key Orion requirement based on Lunar missions". NASASpaceFlight.com. 17 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2012. 
  4. ^ Moskowitz, Clara (Kasım 2014). "Deep Space or Bust". Scientific American. 311 (6): 20. Bibcode:2014SciAm.311f..20M. doi:10.1038/scientificamerican1214-20. 29 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2017. 
  5. ^ a b "Orion Quick facts" (PDF). NASA. 4 Ağustos 2014. 3 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 29 Ekim 2015. 
  6. ^ "NASA Commits to Long-term Artemis Missions with Orion Production Contract". NASA. NASA. 23 Eylül 2019. 24 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2020. 
  7. ^ Bergin, Chris. "EFT-1 Orion completes assembly and conducts FRR". NASASpaceflight.com. 17 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2014. 
  8. ^ a b Wall, Mike (24 Mayıs 2011). "NASA Unveils New Spaceship for Deep Space Exploration" (İngilizce). Space.com. 25 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2011. 
  9. ^ Moen, Marina M. "Feasibility of Orion Crew Module Entry on Half of Available Propellant Due to Tank Isolation Fault". American Institute of Aeronautics and Astronautics. NASA Langley Research Center. 21 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Eylül 2011. 
  10. ^ "NASA Signs Agreement for a European-Provided Orion Service Module". nasa.gov (İngilizce). 16 Ocak 2013. 28 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2014. 
  11. ^ "ESA workhorse to power NASA's Orion spacecraft / Research / Human Spaceflight / Our Activities / ESA" (İngilizce). Esa.int. 16 Ocak 2013. 13 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2014. 
  12. ^ "Dawn of Orion: NASA opens new era in space" (İngilizce). AirForcetimes.com. 5 Aralık 2014. Erişim tarihi: 8 Aralık 2014. []
  13. ^ "Nasa'nın 'Mars aracı' Orion göreve hazır" (İngilizce). BBC Türkçe. 4 Aralık 2014. 11 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2014. 
  14. ^ Bergin, Chris (15 Mart 2014). "EFT-1 Orion slips to December – Allows military satellite to launch first". Nasaspaceflight.com (İngilizce). NASAspaceflight.com. 28 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2014. 
  15. ^ Clark, Stephen (15 Mart 2014). "Launch schedule shakeup delays Orion to December". Spaceflightnow.com (İngilizce). 28 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2014. 
  16. ^ "NASA, 'Mars aracı' Orion'un fırlatılışını erteledi". BBC Türkçe. 4 Aralık 2014. 5 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2014. 
  17. ^ Rhian, Jason (14 Mart 2014). "NASA's EFT-1 Mission Slips to December". SpaceFlight Insider. 13 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2014. 
  18. ^ Siceloff, Steven (5 Aralık 2014). "LIFTOFF! Orion Begins New Era in Space Exploration!". Orion. NASA. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2014. 
  19. ^ "NASA, Mars yolunda önemli bir adım olan Orion'u fırlattı". BBC Türkçe. 5 Aralık 2014. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2014. 
  20. ^ Anchorage poised to collect NASA’s Orion spacecraft after historic mission[], retrieved 2014-11-28.
  21. ^ "Orion dünyaya döndü". NTVMSNBC.com. 5 Aralık 2014. 10 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2014. 
  22. ^ Bergin, Chris (14 Kasım 2011). "EFT-1 Orion Receives Hatch Door—Denver Orion Ready for Modal Testing". NASASpaceflight.com (İngilizce). 29 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2011. 
  23. ^ "President Bush Announces New Vision for Space Exploration Program" (Basın açıklaması). White House Office of the Press Secretary. 14 Ocak 2004. 22 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2006. 

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Orion (uzay aracı) ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">NASA</span> ABDde uzay programı çalışmalarından sorumlu kurum

NASA, Amerika Birleşik Devletleri'nin uzay programı çalışmalarından sorumlu olan kurum. 29 Temmuz 1958 tarihinde ABD Başkanı Dwight Eisenhower tarafından kurulmuştur. Daire, 1 Ekim 1958 tarihinden itibaren askerî amaçlardan ziyade sivil alanda barışçıl bir şekilde faaliyet göstermeye başlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Uluslararası Uzay İstasyonu</span> Düşük Dünya yörüngesinde yaşanabilir yapay uydu

Uluslararası Uzay İstasyonu, alçak Dünya yörüngesine yerleştirilmiş bir uzay üssü, başka bir tabirle üzerinde yaşanabilen yapay bir uydudur. Bir araya getirilen modüllerin birleştirilmesiyle inşa edilmiş olan istasyonun ilk kısmı 1998 yılında fırlatılmıştır. İstasyonun yapısı temel olarak basınçlı modüller, destekleyici dış iskelet ve güneş panellerinden meydana gelmektedir. Dünya yörüngesinde bulunan en büyük yapay uydudur. Uygun saatlerde yeryüzünden bakıldığında çıplak gözle görülebilmektedir.

Bu liste, Uluslararası Uzay İstasyonu'na (ISS) düzenlenen seferlerin kronolojik bir listesidir. ISS'yi kullanan, araştırma ve test amacıyla uzay istasyonunda bulunan mürettebatı ifade eder. Seferler altı aya kadar sürebilir ve iki ila yedi mürettebat üyesini içerebilir.

Lockheed Martin çok uluslu, 1995 yılında Lockheed Corporation ve Martin Marietta iştiraki olarak kurulmuş ileri teknoloji ve havacılık şirketidir. Merkezi Maryland eyaletinin Bethesda şehrinde olmak üzere, dünya çapında 56 ülkede faaliyet göstermekte ve 140,000 çalışanı bulunmaktadır. Şu anki icra kurulu başkanı ve şirket başkanı James D. Taicklet'dir. Şirket ABD ordusunun bel kemiğidir ve son olarak beşinci nesil F35 savaş uçağı ile dikkatleri üzerine çekmiştir.

<span class="mw-page-title-main">SpaceX</span> Amerikan özel havacılık şirketi

SpaceX, merkezi ABD'nin Kaliforniya eyaletindeki Hawthorne şehrinde bulunan bir Amerikalı uzay taşımacılığı şirketidir. SpaceX; Falcon 9, Falcon Heavy, Starlink, Dragon Kargo, Starship gibi uzay misyonu araçlarını bünyesinde bulundurmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Dragon (uzay aracı)</span> Amerikalı uzay taşımacılığı şirketi SpaceX tarafından geliştirilen, kargo taşımaya yönelik, tekrar kullanılabilen bir uzay aracı

SpaceX Dragon veya Dragon 1, Amerikalı uzay taşımacılığı şirketi SpaceX tarafından geliştirilen, kargo taşımaya yönelik, tekrar kullanılabilen bir uzay aracıdır. Dragon, SpaceX'in Falcon 9 isimli iki aşamada yörüngeye çıkabilen fırlatma aracı ile fırlatılarak Uluslararası Uzay İstasyonuna ikmal görevini tamamladı. Bu görevin ardından Dragon 1'in yerini SpaceX Dragon 2 aldı.

<span class="mw-page-title-main">Takımyıldız Programı</span> NASA’nın 2005-2009 yılları arasında geliştirmiş olduğu bir insanlı uzay yolculuğu programı

Takımyıldız Programı, Amerika Birleşik Devletleri uzay ajansı NASA'nın 2005-2009 yılları arasında geliştirmiş olduğu bir insanlı uzay yolculuğu programıydı. Programın büyük hedefleri arasında Uluslararası Uzay İstasyonu'nun bitirilmesi ve "2020 yılına kadar Ay'a geri dönüş" vardı. En büyük hedefi ise Mars'a ilk insanlı uçuşu gerçekleştirmekti. Bu programın logosu hedeflenen 3 önemli görevi temsil eder: Dünya, Ay ve son olarak Mars. Mars görevinde kullanılacak itici roketlere Ares ismi verilmiştir. Bu programın teknolojik hedefleri, alçak Dünya yörüngesi ötesinde astronotların tecrübe edinmesi ve diğer gezegenlerde sürekli insan varlığını sağlamak için gerekli teknolojilerin geliştirilmesini içeriyordu.

Mürettebat keşif aracı (CEV), Amerika Birleşik Devletler NASA Uzay Keşif Vizyonu' nun kavramsal bileşenidir. Bu keşif aracı daha sonradan Orion uzay aracı olarak da bilinmektedir. Orion mürettebat keşif aracı NASA’ nın Takımyıldız Programı’ nın bir parçasıydı. Bu programın amacı insan kaşifleri Ay' a geri yollamak ve daha sonra Mars ve Güneş sistemi içerisindeki diğer duraklara yollamaktı.

<span class="mw-page-title-main">Mars keşif aracı</span>

Mars keşif aracı, Mars yüzeyinde seyahat etmek üzere tasarlanmış uzaktan kumandalı bir motorlu araçtır. Gezginlerin sabit iniş araçlarına göre çeşitli avantajları vardır: daha fazla alanı incelerler, ilginç özelliklere yönlendirilebilirler, kış aylarını atlatmak için kendilerini güneşli konumlara yerleştirebilirler ve çok uzaktan robotik araç kontrolünün nasıl gerçekleştirileceği bilgisini geliştirebilirler. Mars Reconnaissance Orbiter gibi yörüngesel uzay araçlarından farklı bir amaca hizmet ederler. Daha yeni bir gelişme ise Mars helikopteridir.

Bir dizi farklı uzay aracı uzay istasyonlarından yük taşımak için kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Space Launch System</span>

Space Launch System (SLS), NASA tarafından geliştirilen tek kullanımlık aşırı ağır yük fırlatma aracıdır. SLS, 2022 itibarıyla operasyonel hizmetteki herhangi bir roketten daha fazla yük taşıma kapasitesine ve aynı zamanda daha fazla havalanma itiş gücüne sahiptir. Artemis aya iniş programının ana fırlatma aracı olan SLS, mürettebatlı Orion uzay aracını ay ötesi yörüngeye fırlatmak için tasarlanmıştır. İlk mürettebatsız görev olan Artemis 1, 16 Kasım 2022'de fırlatıldı.

<span class="mw-page-title-main">H-IIA</span>

H-IIA (H2A), Japon yapımı bir sıvı yakıtlı fırlatma roketidir. Roket, JAXA ve Mitsubishi Heavy Industries tarafından geliştirilmiş olup uyduları jeostatik yörüngeye göndermek, ay yörüngesine uzay aracı göndermek ve Venüs'e gezegenler arası bir uzay sondası göndermek amacıyla kullanıldı. H-IIA, güvenilirliği artırmak ve maliyetleri en aza indirgemek için büyük ölçüde yeniden tasarlanan daha önceki H-II roketinin bir varyantıdır.

<span class="mw-page-title-main">SpX-DM1</span>

SpX-DM1, SpaceX'in Dragon 2 kapsülü için test uçuşudur. Kapsül gelecekte insanları Uluslararası Uzay İstasyonuna (ISS) taşıyacak kapsüldür. Bu uçuş, kapsülün insan kullanımına güvenliğini test eden insansız uçuştur. 2 Mart 7:49 AM UTC 2019'da fırlatılmıştır. 3 Mart'ta, kalkıştan 24 saat kadar sonra ISS'e yanaşmıştır. Görev 8 Mart 13:50 UTC 2019'da kapsülün denize başarılı bir iniş gerşekleştirmesiyle sona ermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Artemis Programı</span> Ay ve Marsta insan keşfine olanak sağlayacak üç aşamadan oluşan uzay programı

Artemis Programı ya da Artemis görevi, Amerika Birleşik Devletleri Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA) liderliğinde, Avrupa Uzay Ajansı (ESA), Japonya Uzay Araştırma Ajansı (JAXA) ve Kanada Uzay Ajansı (CSA) gibi uluslararası ortaklar tarafından yönetilen bir robotik ve insanlı Ay keşif programıdır. Projenin amacı "ilk kadın ve sıradaki erkeği" Ay'ın güney kutbuna indirmek olarak ifade ediliyor. Projenin ismini aldığı Artemis, Yunan mitolojisinde tanrı Apollon'un ikiz kız kardeşi ve ay tanrıçasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Mars 2020</span>

Mars 2020, NASA Mars Keşif Programı'nın bir parçasını oluşturan ve keşif aracı Perseverance, küçük robotik müşterek eksenli helikopter Ingenuity ve ilgili teslimat araçlarını içeren bir Mars keşif aracı görevidir. 30 Temmuz 2020'de 11:50:01 UTC'de bir Atlas V fırlatma aracıyla Dünya'dan fırlatıldı ve Mars krateri Jezero'ya iniş onayı 18 Şubat 2021'de saat 20:55 UTC'de alındı. NASA 5 Mart 2021'de, keşif aracının iniş yerini Octavia E. Butler iniş alanı olarak adlandırdı. Perseverance ve Ingenuity 15 Ekim 2024 itibarıyla, 1299 Mars güneş günü boyunca Mars'ta bulunuyor.

<span class="mw-page-title-main">Ay Geçidi</span>

Ay Geçidi veya kısaca Geçit, güneş enerjisiyle çalışan bir iletişim merkezi, bilim laboratuvarı, kısa süreli yaşam modülü, keşif araçları ve diğer robotlar için bekletme alanı olarak hizmet vermesi amaçlanan Ay yörüngesinde planlanmış bir uzay istasyonudur. 2024'ten sonra NASA'nın Artemis Programı'ndaki ana odak noktalarından biri olması beklenmektedir. Geçit, Ay'ın güney kutbunun hem robotik hem de mürettebatlı keşfi için hazırlık noktası olarak hizmet verecek ve NASA'nın Mars'a yönelik Derin Uzay Taşımacılığı konsepti için ana durak noktası olacaktır. Daha önce Derin Uzay Geçidi (DSG) olarak bilinen istasyon, NASA'nın 2019 Birleşik Devletler federal bütçesi için 2018 teklifi sırasında Ay Yörünge Platformu Geçidi (LOP-G) olarak yeniden adlandırıldı. Bütçeleme süreci tamamlandığında, Amerikan Kongresi tarafından ön çalışmalar için 332 milyon ABD doları bütçe ayrılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Artemis 1</span> Ay ve Marsta insan keşfine olanak sağlayacak bir dizi görevin ilk aşaması

Artemis I, Kasım 2022'de gerçekleştirilen fırlatmayla başlamış mürettebatsız bir Ay yörüngesi göreviydi. NASA'nın Artemis programının ilk büyük uzay uçuşu olan Artemis I, ajansın elli yıl önce sona eren Apollo programından sonra Ay'a dönüşünü simgeliyordu. Orion uzay aracı ve Space Launch System (SLS) roketinin ilk entegre uçuş testiydi ve ana amacı, sonraki Artemis görevlerine hazırlık olarak Orion uzay aracını ve özellikle de ısı kalkanını test etmekti. Bu görevler, Ay'da yeniden insan varlığı oluşturmayı ve Mars'ın araştırılması da dahil olmak üzere gelecekteki bilimsel çalışmalar için gereken teknolojileri ve ticari yaklaşımları göstermeyi amaçlamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Trace Gas Orbiter</span>

ExoMars Trace Gas Orbiter, Avrupa liderliğindeki ExoMars programının bir parçası olarak 2016 yılında Mars'a atmosferik araştırma için bir yörünge aracı ve Schiaparelli test iniş aracı gönderen Avrupa Uzay Ajansı (ESA) ile Rus Roskosmos ajansı arasındaki ortak bir projedir.

<i>Opportunity</i> (keşif aracı) NASA Mars keşif aracı

Opportunity, 2004'ten 2018 yılına kadar Mars'ta faaliyet göstermiş olan robotik bir keşif aracıdır. Opportunity Mars'ta 5111 sol boyunca faaliyetini sürdürmüştü. NASA'nın Mars Exploration Rover programının bir parçası olarak 7 Temmuz 2003 tarihinde fırlatılan araç, ikizi Spirit'in (MER-A) gezegenin diğer tarafına inişinden üç hafta sonra 25 Ocak 2004'te, Meridiani Planum'a iniş yaptı. Spirit, planlanan 90 sol faaliyet süresiyle 2009 yılında mahsur kalana ve 2010'da iletişimini kesene kadar işlev görürken, Opportunity inişten sonra 5111 sol boyunca çalışır durumda kalabildi. Güneş enerjisi kullanarak pillerinin sürekli şarj edilmesiyle gücünü ve kilit sistemlerini korudu, güç tasarrufu için toz fırtınaları gibi olaylar sırasında kış uykusuna yattı. Bu dikkatli operasyon, ilk taslak planı 14 yıl, 47 gün aşarak, Opportunity için tasarlanan ömrün 57 katı boyunca çalışmasını sağladı. Keşif aracı, NASA ile en son temasa geçtiği 10 Haziran 2018 tarihine kadar 45,16 kilometre mesafe kat etmişti.

<span class="mw-page-title-main">Dragon 2</span> Roket

Dragon 2, Amerikalı havacılık şirketi SpaceX tarafından öncelikle Uluslararası Uzay İstasyonuna (ISS) uçuşlar için geliştirilmiş ve üretilmiş, kısmen yeniden kullanılabilir bir uzay aracı sınıfıdır. SpaceX ayrıca Inspiration4 ve Axiom Mission 3 gibi özel uzay uçuşlarını da başlatıyor. Dört mürettebatı taşıyabilen bir uzay aracı olan Crew dragon ile Cargo Dragon olmak üzere iki varyantı vardır. Uzay aracı, yeniden kullanılabilir bir uzay kapsülü ve harcanabilir bir gövde modülünden oluşur. Uzay aracı bir Falcon 9 Blok 5 roketinin üzerine fırlatılır ve kapsül, suya iniş yoluyla Dünya'ya geri döner.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.