İçeriğe atla

Organofosfat

Organofosfat fonksiyonel grubun genel kimyasal yapısı

Organofosfatlar (fosfat esterleri olarak da bilinir) genel yapısı O=P(OR)3 olan bir organofosforlu bileşik sınıfıdır. Fosforik asit esterleri olarak kabul edilebilirler. Birçok fonksiyonel grupta olduğu gibi, organofosfatlar da, DNA, RNA ve ATP gibi önemli biyomoleküller ve birçok insektisit, herbisit ve sinir ajanları gibi önemli örneklerle birlikte çok çeşitli formlarda ortaya çıkar.

Kimya

Sentezi

Organofosfatların sentezi için çeşitli yollar mevcuttur.

Fosforik asitin esterleştirilmesi

OP(OH)3 + ROH → OP(OH)2(OR) + H2O
OP(OH)2(OR) + R'OH → OP(OH)(OR)(OR') + H2O
OP(OH)(OR)(OR') + R"OH → OP(OR)(OR')(OR") + H2O

Alkoller, yukarıdaki reaksiyonların tersi olan hidroliz ile fosfat esterlerinden ayrılabilir. Bu nedenle, fosfat esterleri biyosentezde organik grupların ortak taşıyıcılarıdır.

Fosfit esterlerinin oksidasyonu

Organofosfitler, organofosfat vermek için kolayca oksitlenebilir.

P(OR)3 + [O] → OP(OR)3

POCl3'ün alkolizi

Fosfor oksiklorür, organofosfat vermek üzere alkollerle kolayca reaksiyona girer.

O=PCl3 + 3 ROH → O=P(OR)3 + 3 HCl

Kimyasal özellikleri

OH grupları taşıyan fosfat esterleri asidiktir ve sulu solüsyonda kısmen deprotone edilir. Örneğin, DNA ve RNA, "[PO2(OR)(OR')-]n" tipinde polimerlerdir. Polifosfatlar ayrıca esterleri oluştururlar; Bir polifosfat esterinin önemli bir örneği, trifosforik asidin (H5P3O10) monoesteri olan ATP'dir.

Doğada

Anatoxin-a(S), siyanobakteriler tarafından doğal olarak üretilen bir organofosfattır.

Anatoxin-a(S)

Pestisitlerde kullanımı

Günümüzde organofosfatlar kimyasal böcek ilaçlarında öldürücü ajanların yaklaşık% 50'sini oluşturmaktadır.[1]

Bazı sinir ajanları gibi, organofosfat pestisitler, böceklerde ve aynı zamanda insanlarda ve diğer birçok hayvanda normal işlevler için geniş ölçüde gerekli olan asetilkolinesteraz nöromüsküler enzimini inhibe eder.[2] Organofosfat pestistler, bu enzimi çeşitli şekillerde etkilerler. Bunlardan biri de geri dönüşü olmayan kovalent inhibisyon ile olur ve bu nedenle zehirlenme potansiyelleri yaratırlar.[3] Beyin, sinir ileticilerini vücuttaki sinir uçlarına gönderir; Organofosfatlar bu işlemin gerçekleşmesini engeller. Asetilkolinesteraz, vücuttaki diğer sinir uçlarına sinyal gönderen asetilkolin nörotransmitterini yıkar. Beynin bu nörotransmiterleri olmadan, insan vücudundaki sinirler düzgün bir şekilde işlev göremez.[1]

Örneğin, ticarileştirilen ilk organofosfat pestisitlerden biri olan parathion, Akdeniz meyve sineği ve Batı Nil Virüsü yayan sivrisineklerle mücadelede kullanılan bir böcek ilacı olan malathion'dan çok daha güçlüdür.[4] İnsanlarda ve hayvanlarda maruz kalma, bunları içeren yiyeceklerin yenilmesi yoluyla ya da deri veya akciğerler yoluyla emilim yoluyla olabilir.[2]

Organofosfat pestisitlerin insan ve hayvan toksisitesi, onları toplumsal sağlık ve çevre kaygısı yaratır hale getirmektedir; EPA, 2001 yılında organofosfatların çoğunun konut kullanımını yasaklamıştır. Ancak bunların tarımsal kullanımına ve meyve ve sebzeler üzerinde böcek ilacı olarak kullanılmasına hala izin verilmiştir. Parklar gibi kamusal alanlarda sivrisineklerle mücadelede kullanılmaktadır.[2] Örneğin, ABD'de en yaygın kullanılan organofosfat pestisit olan malathion, tarım, konut peyzajı ve haşere kontrol programlarında (kamusal rekreasyon alanlarında sivrisinek kontrolü dahil) geniş uygulama görür.[5] Yaygın olarak kullanılan organofosfatlar şunlardır:

Araştırmalar, Organofosfat pestisitlere uzun süre maruz kalmanın (örneğin, tarım işçileri için) kardiyovasküler ve solunum yolu hastalıkları ve kanser için artan riskler de dahil olmak üzere sağlık sorunlarına yol açabileceğini ve gebe kadınlarda maruziyetin erken doğumla sonuçlanabileceğini göstermiştir.[8] Ek olarak, hamile kadınlarda, fetüste beynin kimyasal yapısına kalıcı zarar verebilir ve davranış ve duygu bozuklukları meydana gelebilir.[9]

Organofosfat pestisitler, güneş ışığına, havaya ve toprağa maruz kaldıklarında hidroliz ile hızla bozulurlar, ancak yiyecek ve içme suyunda küçük miktarlar tespit edilebilir. Organofosfatlar, topraktan yeraltı suyuna karışarak içme suyunu kirletir.[10] Böcek ilacı bozulduğunda, çeşitli kimyasallara ayrılır.[10] Organofosfatlar organoklorürlerden daha hızlı bozulur. Organofosfat pestisitlerin daha büyük akut toksisitesi, bu bileşik sınıfıyla ilişkilendirilir.

Biyolojik etkileri

Zehirlenmeler

Birçok "organofosfat", sinir hücrelerinde asetilkolinesteraz enzimini inhibe ederek işlev gören güçlü sinir ajanlarıdır. Bunlar dünya çapında zehirlenmenin en yaygın nedenlerinden biridir ve sıklıkla kırsal alanlarda intiharlarda kasıtlı olarak kullanılmaktadır. Organofosfat pestisitler, inhalasyon, yutma ve dermal absorpsiyon dahil olmak üzere tüm yollarla absorbe edilebilir. Asetilkolinesteraz enzimi üzerindeki inhibitör etkileri, vücutta asetilkolin fazlalığına neden olur. Bunların toksisitesi akut faz ile sınırlı değildir, ancak kronik etkiler uzun zamanda gözlemlenir. Asetilkolin gibi nörotransmitterler, beynin gelişmesinde büyük ölçüde önemlidir ve birçok organofosfat, düşük seviyede maruziyette bile, gelişmekte olan organizmalar üzerinde nörotoksik etkilere sahiptir. Tedavi hem pralidoxime bağlayıcısı hem de atropin gibi antikolinerjik içerir.

Kronik toksisitesi

Organofosfatlara tekrarlanan veya uzun süreli maruz kalma, akut maruziyetle aynı etkilere neden olabilir. İşçilerin tekrar tekrar maruz kaldığı vakalarda etkiler arasında hafıza ve konsantrasyon bozukluğu, yönelim bozukluğu, şiddetli depresyon, sinirlilik, kafa karışıklığı, baş ağrısı, konuşma güçlükleri, gecikmiş tepki süreleri, kabuslar, uyurgezerlik, uyuşukluk veya uykusuzluk sayılabilir. Baş ağrısı, bulantı, halsizlik, iştahsızlık ve halsizlik gibi influenza benzeri bir durum da bildirilmiştir.[11]

Hindistan'da Madurai Kamaraj Üniversitesi tarafından yapılan son bir çalışma, Hindistan tarımsal popülasyonunda diyabet ve organofosfat kullanımı arasında doğrudan bir ilişki olduğunu göstermiştir.[12]

Düşük dozda maruziyet

Nispeten düşük seviyelerde bile, organofosfatlar insan sağlığına zararlı olabilir. Pestisitler, beyin kimyasallarında bulunan bir enzim olan asetilkolinesteraz üzerinde etki eder,[13] bu nedenle beyin gelişiminin önemli olduğu fetüsler ve küçük çocuklar en fazla risk altındadır.[14] Akciğerler ya da deriden emilebilir ya da yiyecekler üzerinden alınabilir. ABD Tarım Bakanlığı'nın 2008 tarihli bir raporuna göre, bakanlık tarafından test edilen ürünlerin temsili numunesinde donmuş yaban mersini numelerinde % 28, kereviz numelerinde % 20, yeşil fasulye numelerinde % 27, şeftali numelerinde %17, brokoli numelerinde %8 ve çilek numelerinde % 25 oranında ″ saptanabilir ″ organofosfat izleri bulundu.[15]

Amerika Birleşik Devletleri Çevre Koruma Ajansı, olası bir insan kanserojeni olarak parathionu listeler.[16]

Organik bir diyet, tarımsal üretimde yaygın olarak kullanılan organofosforlu böcek ilaçlarına maruz kalmanın azaltılmasında etkili bir yoldur.[17] Organik bir diyet tüketildiğinde organofosfat metabolit düzeyleri hızla düşmektedir.[17]

Kanser

Uluslararası Kanser Araştırmaları Ajansı(IARC), bazı organofosfatların kanser riskini artırabildiğini buldu.[18] Tetraklorvinfos ve parathion, "muhtemel kanserojen" olarak sınıflandırılırken, malathion ve diazinon, insanlar için "kanserojen olabilir" olarak sınıflandırıldı.[19]

Kaynakça

  1. ^ a b "Organophosphates: Background, Pathophysiology, Epidemiology". 29 Kasım 2016. 24 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2018. 
  2. ^ a b c Goodman, Brenda (21 Nisan 2011). "Pesticide Exposure in Womb Linked to Lower IQ". Health & Pregnancy. WebMD. 4 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2018. 
  3. ^ Peter, J. V.; Sudarsan, T. I.; Moran, J. L. (2014). "Clinical features of organophosphate poisoning: A review of different classification systems and approaches". Indian Journal of Critical Care Medicine. 18 (11). ss. 735-745. doi:10.4103/0972-5229.144017. PMC 4238091 $2. PMID 25425841. 
  4. ^ "Malathion". Environmental Protection Agency. 21 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2018. 
  5. ^ a b Bonner MR, Coble J, Blair A, Beane Freeman LE, Hoppin JA, Sandler DP, Alavanja MC (2007). "Malathion Exposure and the Incidence of Cancer in the Agricultural Health Study". American Journal of Epidemiology. 166 (9). ss. 1023-34. doi:10.1093/aje/kwm182. PMID 17720683. 
  6. ^ "Malathion for Mosquito Control". 7 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2011. 
  7. ^ "Fenitrothion". Pesticide Information Profiles. Extension Toxicology Network. Sep 1995. 1 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2018. 
  8. ^ Morello-Frosch, Rachel; Zuk, Miriam; Jerrett, Michael; Shamasunder, Bhavna; Kyle, Amy D. (Mayıs 2011). "Understanding the Cumulative Impacts of Inequalities in Environmental Health: Implications for Policy". Health Affairs. 30 (5). s. 881. doi:10.1377/hlthaff.2011.0153. 
  9. ^ "Organophosphates". tools.niehs.nih.gov. 24 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2017. 
  10. ^ a b "Fallon Nevada: FAQs: Organophosphates". Centers for Disease Control and Prevention,Department of Health and Human Services. 12 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2018. 
  11. ^ "PARATHION". Pesticide Information Profiles. Extension Toxicology Network. Sep 1993. 1 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2018. 
  12. ^ Velmurugan, Ganesan; Ramprasath, Tharmarajan; Swaminathan, Krishnan; Mithieux, Gilles; Rajendhran, Jeyaprakash; Dhivakar, Mani; Parthasarathy, Ayothi; Babu, D.D. Venkatesh; Thumburaj, Leishman John; Freddy, Allen J.; Dinakaran, Vasudevan; Puhari, Shanavas Syed Mohamed; Rekha, Balakrishnan; Christy, Yacob Jenifer; Anusha, Sivakumar; Divya, Ganesan; Suganya, Kannan; Meganathan, Boominathan; Kalyanaraman, Narayanan; Vasudevan, Varadaraj; Kamaraj, Raju; Karthik, Maruthan; Jeyakumar, Balakrishnan; Abhishek, Albert; Paul, Eldho; Pushpanathan, Muthuirulan; Rajmohan, Rajamani Koushick; Velayutham, Kumaravel; Lyon, Alexander R.; Ramasamy, Subbiah (2017). "Gut microbial degradation of organophosphate insecticides-induces glucose intolerance via gluconeogenesis". Genome Biology. Cilt 18. doi:10.1186/s13059-016-1134-6. 10 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2018. 
  13. ^ "Organophosphates FAQs". Centers for Disease Control and Prevention. DHHS Department of Health and Human Services. 12 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2016. 
  14. ^ Jurewicz, Joanna; Hanke, Wojciech (9 Temmuz 2008). "Prenatal and Childhood Exposure to Pesticides and Neurobehavioral Development: Review of Epidemiological Studies". International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health. 21 (2). Versita, Warsaw. ss. 121-132. doi:10.2478/v10001-008-0014-z. ISSN 1896-494X. PMID 18614459. 17 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2018. 
  15. ^ "Study: ADHD linked to pesticide exposure". CNN. 17 Mayıs 2010. 15 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2018. 
  16. ^ "Parathion (CASRN 56-38-2)". IRIS Summaries. U.S. EPA. 9 Ağustos 2012. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2018. 
  17. ^ a b Lu, Chensheng; Toepel, Kathryn; Irish, Rene; Fenske, Richard A.; Barr, Dana B.; Bravo, Roberto (2006). "Organic Diets Significantly Lower Children's Dietary Exposure to Organophosphorus Pesticides". Environmental Health Perspectives. 114 (2). ss. 260-3. doi:10.1289/ehp.8418. PMC 1367841 $2. PMID 16451864. 
  18. ^ "IARC Monographs Volume 112: evaluation of five organophosphate insecticides and herbicides" (PDF). World Health Organization. 18 Eylül 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  19. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 18 Eylül 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2018. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Arsenik</span> sembolü As, atom numarası 33 olan element

Arsenik sembolü As atom numarası 33 olan elementtir. Arsenik, çoğu mineralde, genellikle kükürt ve metallerle bir arada veya saf bir element kristali olarak bulunur. Arsenik bir metaloiddir. Çeşitli allotroplara sahiptir, ancak yalnızca metalik bir görünüme sahip gri form endüstri için önemlidir.

<span class="mw-page-title-main">Pestisit</span> Haşereleri yok etmek için kullanılan madde

Pestisit, zararlı organizmaları engellemek, kontrol altına almak ya da zararlarını azaltmak için kullanılan madde ya da maddelerden oluşan karışımlardır. Pestisit, kimyasal bir madde, virüs ya da bakteri gibi biyolojik bir ajan, antimikrobik, dezenfektan ya da herhangi bir araç olabilir. Zararlı organizmalar, insanların besin kaynaklarına, mal varlıklarına zarar veren, hastalık yayan böcekler, bitki patojenleri, yabani otlar, yumuşakçalar, kuşlar, memeliler, balıklar, solucanlar ve mikroplar olabilir. Her ne kadar pestisitlerin kullanılmasının bazı yararları olsa da insanlar ve diğer hayvanlar için potansiyel toksisiteleri nedeniyle bazı sorunlar da yaratabilir. Çoğu pestisit, pestleri öldürerek iş görür. Sistemik bir pestisit, bitki tarafından emildikten sonra iletim demetleriyle taşınır.

Sinir gazı, solunum, enjeksiyon ya da deriden nüfuz yoluyla vücuda girip nöronlara zarar vererek vücutta, istemsiz kasılma ve ölüme sebep olan kimyasal maddedir.

<span class="mw-page-title-main">Tabun</span>

Tabun veya GA dünyanın en tehlikeli kimyasal silahlarından biri sayılan çok zehirli bir maddedir. Memelilerde vücuda girişi takiben, canlının merkezî sinir sisteminin fonksiyonunu bloke ettiği için sinir ajanı olarak sınıflandırılmıştır. Ayrıca bir kimyasal silah olarak kullanıldığı için, UN Resolution 687 numaralı Birleşmiş Milletler kararı ile toplu imha silahı olarak kategorilenmiş, araştırma amaçlı az miktarda üretimi çok ciddi yasal kurallara bağlanmış, büyük miktarlarda depolanması ise tamamen yasaklanmıştır. Tabun, içinde Sarin/GB, Soman/GD ve Siklosarin/GF ajanlarının da bulunduğu "G-Serisi" sinir gazlarının ilkidir.

<span class="mw-page-title-main">DDT</span>

DDT (diklorodifeniltrikloroetan), renksiz, tatsız ve neredeyse kokusuz kristallerdir. Başlangıçta bir böcek ilacı olarak geliştirildi, çevresel etkileri nedeniyle ünlü oldu. DDT ilk olarak 1874 yılında Avusturyalı kimyager Othmar Zeidler tarafından sentezlendi. DDT'nin böcek öldürücü etkisi, 1939'da İsviçreli kimyager Paul Hermann Müller tarafından keşfedildi. DDT, II. Dünya Savaşı'nın ikinci yarısında böceklerden kaynaklanan hastalıklar olan sıtma ve tifüsün siviller ve askerler arasında yayılmasını sınırlamak için kullanıldı. Müller, 1948'de "DDT'nin birkaç eklembacaklıya karşı bir temas zehiri olarak yüksek etkinliğini keşfettiği için" Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'ne layık görüldü.

Esteraz, esterleri bir su molekülü ile kimyasal tepkimeye sokarak onlardan bir asit ve bir alkol molekülü üreten, hidrolaz tipi bir enzimdir.

<span class="mw-page-title-main">Böcek ilacı</span>

İnsektisit veya böcek ilacı, böceklere karşı kullanılan bir çeşit pestisittir. Bunlar sırasıyla böceklerin yumurta ve larvalarına karşı kullanılan ovisid ve larvisidleri içerir. Böcek öldürücüler ziraat, tıp, endüstri ve ev içi kullanımında genel olarak kullanılmaktadır. 20. yüzyılda tarımsal verimlilik artışının arkasındaki en önemli faktörlerden biri olduğuna inanılır. İnsektisitlerin birçoğu insanlar için zehirlidir.

Metil bromür, diğer adıyla bromometan, CH3Br formülüne sahip bir organobrom bileşiktir. Bu renksiz, kokusuz, yanıcı olmayan gaz hem endüstriyel hem de biyolojik olarak üretilmektedir. Dört yüzlü bir şekle sahiptir ve tanınmış bir ozon tabakasına zarar veren kimyasaldır. 2000'li yılların başında çoğu ülke tarafından aşamalı olarak kullanımdan kaldırılana kadar yaygın olarak bir pestisit olarak kullanılmıştır.

Organofosfor bileşikleri, karbon-fosfor bağı ihtiva eden çözülebilir organik bileşiklerdir. Doğal çevrede uzun süre kalan ve temel olarak haşere kontrolü için kullanılan klorlanmış hidrokarbonlara alternatif olarak kullanılırlar. Organofosfor kimyası organofosforlu bileşiklerin özelliklerini ve reaktivitelerini inceleyen bilim dalıdır. Fosfor; azot ile birlikte periyodik tabloda 5. grupta yer aldığından dolayı fosfor bileşikleri ve azot bileşikleri çok benzer özelliklere sahiptirler.

<span class="mw-page-title-main">Malathion</span> kimyasal bileşik

Malathion(malatyon), bir asetilkolinesteraz inhibitörü olarak işlev gören bir organofosfat insektisitidir. SSCB'de karbofil olarak, Yeni Zelanda'da ve Avustralya'da maldison olarak ve Güney Afrika'da merkaptothion olarak biliniyordu.

<span class="mw-page-title-main">Parathion</span> kimyasal bileşik

Parathion-etil veya dietil parathion olarak da adlandırılan ve "Folidol" olarak da bilinen parathion, bir organofosfat insektisit ve akarisittir. 1940'larda IG Farben tarafından geliştirilmiştir. İnsanlar da dahil olmak üzere, hedef olmayan organizmalar için oldukça zehirlidir, bu yüzden kullanımı çoğu ülkede yasaklanmış veya sınırlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Diazinon</span> kimyasal bileşik

Diazinon, 1952'de bir İsviçreli kimya şirketi olan Ciba-Geigy(daha sonra Novartis ve Syngenta) tarafından geliştirilen koyu kahverengi bir tiyofosforik asit esterdir. Eskiden, hamamböceği, gümüş balığı, karıncalar ve pireleri konutlar ve binalarda kontrol etmek için kullanılan bir sistemik organofosfat insektisitidir. Diazinon, 1970'lerde ve 1980'lerin başında, genel amaçlı bahçe uygulamalarında ve iç mekan zararlısı kontrolünde yoğun bir şekilde kullanılmıştır. Batı ABD'de eşekarılarını kontrol etmek için yem formu kullanılmıştır. Avustralya ve Yeni Zelanda'da evcil hayvanlar için pire öldürücü olarak diazinon kullanılmıştır. Diazinon'un konut kullanımları 2004 yılında ABD'de yasaklanmıştır ancak tarımsal kullanımı için hala bir yasak yoktur. Acil durum antidotu atropindir.

Baygon S. C. Johnson & Son şirketine ait pestisit markasıdır. Cırcır böceği, hamamböceği, karıncalar, marangoz karıncaları, örümcekler, gümüşçün ve sivrisinek gibi haşerelerin yok edilmesi ve kontrolü için kullanılan bir insektisittir. 1975'te Baygon, Avustralya'da hamamböceği ve diğer sürünen böcekleri öldürmek için ilk yüzey spreyi geliştirdi.

<span class="mw-page-title-main">Glifosat</span>

Glifosat, geniş spektrumlu bir sistemik herbisit ve desikanttır. Bir organofosfor bileşiği olan madde, özellikle bitksel bir enzim olan 5-enolpiruvilshikimat-3-fosfat sentazı inhibe ederek etki eden bir fosfonattır. Yabancı otları, özellikle de mahsullerle rekabet eden tek yıllık geniş yapraklı yabani otları öldürmek için kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Parasempatomimetik ilaçlar</span>

Parasempatomimetik ilaçlar, bazen kolinomimetik ilaçlar veya kolinerjik reseptörleri uyarıcı ajanlar olarak da adlandırılırlar; parasempatik sinir sistemini (PSNS) uyaran kimyasallardır. Bu kimyasallara kolinerjik ilaçlar da denir çünkü asetilkolin (ACh), PSNS tarafından kullanılan ana nörotransmitterdir. Bu ailedeki kimyasallar, doğrudan nikotinik veya muskarinik reseptörleri uyararak veya dolaylı olarak kolinesterazı inhibe ederek, yani asetilkolin salınımını teşvik ederek veya diğer mekanizmalarla etki gösterebilirler.

<span class="mw-page-title-main">Metakolin</span>

Metakolin, parasempatik sinir sisteminde seçici olmayan bir muskarinik reseptör agonisti olarak görev yapan sentetik bir kolin esteridir.

<span class="mw-page-title-main">Asetilkolinesteraz inhibitörü</span>

Asetilkolinesteraz inhibitörleri (AChEI'ler) asetilkolinesteraz enziminin nörotransmiter asetilkolini kolin ve asetata parçalamasını engeller, böylece asetilkolinin merkezi sinir sisteminde hem seviyesini hem de etki süresini arttırır. Asetilkolinesteraz inhibitörleri, iki tip kolinesteraz inhibitöründen biridir; diğeri butiril-kolinesteraz inhibitörleridir. Asetilkolinesteraz, kolinesteraz enzim ailesinin birincil üyesidir.

Antikolinerjikler, merkezi ve periferik sinir sistemindeki sinapslarda asetilkolin (ACh) adı verilen nörotransmitterin etkisini bloke eden bir madde grubudur.

Miyozis veya miyoz, gözbebeğinin aşırı daralmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Fosforil klorür</span>

Fosforil klorür, POCl
3 formülüne sahip bir sıvıdır. Nemli havada hidrolize olup fosforik asit ve hidrojen klorür dumanı açığa çıkarır. Endüstriyel olarak büyük ölçekte fosfor triklorür ve oksijen veya fosfor pentoksitten üretilir. Esas olarak fosfat esterleri yapmak için kullanılır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.