Onuncu Kurban
La decima vittima | |
Yönetmen | Elio Petri |
---|---|
Yapımcı | Carlo Ponti |
Senarist |
|
Uyarlama | "Yedinci Kurban" –Robert Sheckley[1] |
Anlatıcı | Jacques Herlin |
Oyuncular |
|
Müzik | Piero Piccioni |
Görüntü yönetmeni | Gianni Di Venanzo |
Kurgu | Ruggero Mastroianni |
Yapım şirketi |
|
Dağıtıcı | Interfilm[2] |
Renk | Renkli |
Çıkış tarih(ler)i | 3 Aralık 1965[3] |
Süre | 92 Dakika |
Ülke | |
Dil | İtalyanca İngilizce [4] |
Onuncu Kurban (Orijinal İtalyanca başlık: La decima vittima), Elio Petri yönetmenliğinde çekilen 1965 yılı Fransa İtalya ortak yapımı bir distopik bilimkurgu filmidir. Başrollerini Marcello Mastroianni ve Ursula Andress'in paylaştığı film Robert Scheckley'in Yedinci Kurban (The Seventh Victim) adlı kısa öyküsüne dayanmaktadır.
Konusu
Yakın gelecekte insan saldırganlığını kontrol altına almak için uluslararası bir etkinlik uygulanmaya başlamıştır. Devletlerce organize edilen ve insanların birbirini öldürdüğü "büyük av" adlı bu etkinlik, toplamda on kurban öldürmeyi başarana zenginlik vadetmekte ve onurlandırmaktadır. Avlanma meselesi ülkelerde belirli kurallara tabii tutulmuş, hatta bir avcılık bakanlığı dahi kurulmuştur. Süper bilgisayarlar kimin avcı kiminse av olacağını karmaşık algoritmalar yardımıyla belirlemektedirler. Sokaklar birbirlerini kovalayan insanlarla doludur ancak dünya genelinde artık savaş yaşanmamaktadır.
Büyük avı çekici kılan bir diğer unsur maddi getirisidir. Öldürülen her kurban sonrası maddi ödül, avcılık bakanlığından alınmalıdır. Böylesi bir dünyada ürünlerini satmak isteyen markalar, av sonucu ölen insanları kayda alarak özenli bir mizansen içerisinde sergileyerek reklamlarını yapmaktadırlar. Onuncu kurbanı Marcello'yu öldürmek üzere bir firma ile anlaşma yaparak Roma'ya seyahat eden Caroline, kurbanına aşık olacağından habersizdir. Kural gereği, avcı olarak atananlar kurbanlarını tanırken, kurbanlar yalnızca birisinin peşlerinde olduğundan haberdardır. Yapılan anlaşma gereği Caroline, kurbanını kameraların hazır bir biçimde kurulu olduğu Roma Kolezyumu yakınlarındaki Venüs Tapınağı'na çekmeli ve orada infaz etmelidir.
Tamamen maddi sebeplerden büyük ava katılan Marcello, peşindeki bu kadından şüphelenmektedir. Caroline ABD'den gelerek kendisini bir gazeteci olarak tanıtmış ve Venüs Tapınağı'nda onunla röportaj yapmak istediğini söyleyerek 500 dolarlık ön ödeme yapmıştır. Avcılık bakanlığının koyduğu kurallar gereği, avcı ya da kurban olmadığı halde bir insanı öldürmek çeşitli şekillerde cezalandırılmaktadır ve Marcello şüphesinin üzerine gidip gitmemesi konusunda emin değildir. Gizli bir biçimde ziyaret ettiği Venüs Tapınağı arazisi şüphelerini daha da çok arttırır ve o da kendince bir reklam firması ile anlaşarak Caroline'i timsahlara yem edeceği bir plan hazırlar. Bu plan başarısızlıkla sonuçlanır. İkili bir şekilde birbirlerini alt etmek istemekte, bunun için çeşitli planlar yapmakta ancak bir yandan da birbirlerine yakınlaşmaktadır.
Nihayet Caroline, Marcello'yu kandırmayı başarır. Kumsalda Caroline'in verdiği uyuşturucular ile uykuya dalan Marcello birkaç saat sonra uyandığında çoktan içinde bulunduğu bir tüp ile birlikte Kolezyum'un önüne getirilmiştir. Artık kameralar da hazırdır, tek yapılması gereken Caroline'in reklama uygun repliklerini tekrar etmesidir. Caroline, Marcello'dan aldığı silahıyla kameralar önünde reklamı yapılan ürün hakkında birkaç söz söyleyerek Marcello'yu vurur. Ancak Marcello, Caroline'e kuru sıkı tabanca vermiş, kendi de kendince başka bir firma ile anlaşarak Caroline'i öldürme planı yapmıştır. Bu sefer Marcello, Caroline'i vurur. Kısa bir süre sonra Caroline'in giydiği çelik yelek sayesinde ölmediği ve kurtulduğu anlaşılır. Yaşanan bir arbede sonrası kaçarak birlikte bir uçağa bindiklerinde, aslında Caroline'in bu uçağı Marcello ile evlenmek üzere organize ettiği anlaşılır. Bu uçak içerisinde evlenilmesi mümkün olan özel bir uçaktır. İkili birbirlerine yüzük taktıktan sonra, onlara yüzüğü veren uçaktaki kişi elindeki silahı ateşe verir ve film böyle sona erer. Caroline'in mi yoksa Marcello'nun mu kurban olduğu sorusu, izleyiciye bırakılır.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ a b c d P.J.S. (1968). "Decima vittima, La (The 10th Victim), Italy/France, 1965". Monthly Film Bulletin. 35 (408). British Film Institute. s. 4. ISSN 0027-0407.
- ^ "La decima vittima (1965)". Archivio del Cinema Italiano On-Line. 4 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2020.
- ^ "La Stampa, Nov 27, 1965". 4 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2020.
- ^ "Cinema Club La Decima vittima". RAI. 2 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2020.