Oniwaban - Turkipedia

Oniwaban (Japonca: 御庭番) veya niwaban niwaban (庭番), Edo döneminde hükûmet tarafından istihdam edilen gizli ajanlar (onmitsu) grubuydu. 8. Tokugawa şogunu Tokugawa Yoshimune (1684-1751) tarafından kurulmuş olup şogunun doğrudan komutası altındaydılar ve gizli istihbarat operasyonlarından sorumluydular. Gerçekte, çalışmaları daha çok Edo şehri hakkında herhangi bir haberi şoguna bildirmekten ya da kırsal kesimdeki durumları incelemek ve rapor etmek için gizli kalmaktan ibaretti. Faaliyetleri, şogunun doğrudan emirleri altında da olsa, şogunluğun müfettişleri ve genel müfettişlerininkiyle karşılaştırılabilirdi.

Dönemin tarihi oyunlarının ve romanlarının çoğu, onları popüler kültürde bu zamana kadar devam eden bir gelenek olan casus veya ninja olarak tasvir etti. Oniwaban, genç yaşlıların komutası altında hizmet ettikleri Edo şogunluğu sırasında şogun iç sarayında erkek sunuculardı. Şogunun güvenliği için güvenliği sağlayan ve her şeyi kontrol eden Edo Kalesi'nin de muhafızlarıydılar. Yabancılarla temasları konusunda kendilerine kısıtlamalar getirildi ve sadece meslekleri dahilinde evlenebilirlerdi.^[1]

Ninja olarak ortaya çıkan Oniwaban, Edo şogunluğunun kurulmasının ardından faydalarını kaybetti. Sıralamada nispeten düşük olsalar da, şogun ile doğrudan iletişim kurabildikleri için, bir miktar güç elde edebildiler. Aralarından bazıları yakın danışman olabildiler veya diplomatik elçi olarak gönderildiler.

Adlarındaki bahçe veya avlu anlamına gelen "niwa" karakteri, Edo Kalesi'nin bahçesinde kaldıkları söylentisine atıfta bulunur.

Kaynakça

^ Japan Ninja Council. "Ninja History: Frequently Asked Questions from Japan". Nick Gray. 16 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2021.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ii Naosuke</span> Japon derebeyi/daimyō (1815 – 1860)

Naosuke Ii , Japon devlet adamı. ABD ile ilk ticaret antlaşmasını 1858 yılında imzalayarak, Japonya'nın batıya açılmasında önemli rol oynamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Oda Nobunaga</span>

Oda Nobunaga , asıl adı Kichihōshi, sonradan Saburō, Japon savaşçı. Ashikaga şogunluğunu devirmiş ve Japon eyaletlerinin yarısını kendi yönetimi altında birleştirerek yıllardır sürmekte olan Sengoku dönemini sona erdirmiştir.

Edo dönemi veya Tokugawa dönemi , Japonya tarihinde 1603-1868 yıllarını kapsayan dönemdir. Bu dönem 24 Mart 1603 tarihinde Edo'da Tokugawa Ieyasu tarafından Tokugawa Şogunluğu'nun kurulmasıyla başlar ve 3 Mayıs 1868'de Meiji Restorasyonu'nun başlamasıyla sona ermektedir. Bu dönemde Japonya Tokugawa Şogunluğu ile 300 yerel daimyōnun yönetimindeydi. Edo dönemi Japonya'nın ilk modern dönemi olarak tanımlanmaktadır ve bu yıllar arasında Japonya dış dünyaya kapalı kalmış olup ekonomik büyüme, sıkı toplumsal düzen, istikrarlı bir nüfus ile sanat ve kültür alanında gelişmeler yaşanmıştır.

Şoğgun , Japonya'da bir askeri rütbe ve tarihsel unvandır. "General" kelimesinin Japoncada iki kanjisi vardır: "kumandan", "general" veya "amiral" anlamına gelen şoğ ve "ordular" veya "savaşçılar" anlamına gelen gun. Modern askeri seviyelendirme sistemindeki karşılığı Harekât Komutanı‘na eşittir. Unvan olarak Seii Taişoğgun'un (征夷大将軍) kısa biçimidir. Japon tarihindeki çeşitli zamanlardaki feodal yönetimdir ve 1867'de Tokugawa Yoşinobu'nun Meiji İmparatorluğu için feragat edişiyle son bulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Meiji Restorasyonu</span> Japonyada reform dönemi

Meiji Restorasyonu, Meiji Ishin, Islah, Devrim, Reform ya da Meiji Yenilenmesi olarak da bilinen, 1868 yılında İmparator Meiji idaresi altındaki Japonya'nın imparatorluk yönetimini yenileyen bir olaylar zinciridir. Yeni Meiji hükümdarları, iktidarı o zamanlarda Güneş Tanrıçası Amaterasu'nun soyundan geldiğine inanılan İmparator Meiji'ye iade etmişlerdir. Meiji Restorasyonu'ndan önce de imparatorlar başa gelmiş olsa da bu olaylar uygulamadaki kabiliyetini yenilemiş ve politik sistemi Japonya İmparatorluğu altında birleştirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Boshin Savaşı</span>

Boşin Savaşı (Japonca) Boşin Sensō 1868 yılından 1869 yılına kadar Japonya’da iktidarda bulunan Tokugawa Şogunluğu ile iktidarın imparatorluk hanedanına dönmesini isteyenler arasında yaşanan iç savaş.

Shinsengumi 1864 yılında Bakufu tarafından Japonya'daki Bakumatsu periyodu sırasında kurulan özel bir polis birliğidir.1869 yılına kadar aktif olarak görev aldı. Şogun temsilcilerini, imparatorluğun yabancı ülkeler ile ticaret ilişkilerinin gerçekleştirilmesini sağlayan, tartışmalı bir imparatorluk fermanının yayımlandığı sırada Kyoto'da korumak üzere kuruldu.Shinsengumi üyelerinin birçoğu Edo'dan bulunan kılıç okullarından gelen kişilerdi. Popüler kültürde cesur ve kararlı kahramanlar olarak gösterilmelerine rağmen tarihçiler tarafından merhametsiz katillerden oluşan bir birlik olarak tanımlanmaktadır.

Kondō Isami, Japon kılıç ustası ve Shinsengumi'nin komutanı.

<span class="mw-page-title-main">Tokugawa Iemochi</span>

Tokugawa Iemochi 1858 ile 1866 yılları arasında hizmet etmiş, Tokugawa Şogunluğu'nun 14. şogunudur. Komodor Perry komutası altındaki Amerikan Donanması'nın 1853 - 1854 yıllarında gerçekleştirdiği seferler sonucunda Japonya, ABD ile ilk büyük temasını gerçekleştirmiş ve bu temaslar yüzünden şogunluk döneminde ülke içinde pek çok iç karışıklık yaşanmıştır.Iemochi dönemi şogunluğun zayıflaması olarak görülmektedir.

Azuchi-Momoyama dönemi, Japonya tarihinde 1573-1603 yılları arasında Sengoku döneminin sonlarını kapsayan dönemdir. Azuchi-Momoyama döneminde Oda Nobunaga ve Toyotomi Hideyoshi'nin önderliğinde tüm Japonya birleştirildi ve daha sonra Sekigahara Muharebesi'nde Tokugawa Ieyasu'nun Tokugawa şogunluğu kuruldu.

Sakoku, Edo döneminde Japonya'nın dış dünyadan soyutlanma politikasıydı. Bu politika ile ülkeye yabancı uyrukluların girişini ve Japon uyrukluların ülkeye giriş ve çıkışını kısıtlamış olup ülkeye izinsiz giriş veya çıkışın cezası ölümdü. Bu politika Tokugawa şogunluğu döneminde Tokugawa Iemitsu zamanında 1633-1639 yıllarında uygulanmaya başlanmış ve Amerikalı Komodor Matthew C. Perry'nin Japonya'ya gelişi ile ülkenin Batı ticaretine açılmaya başlanmasından sonra resmi olarak 1866 yılına kadar uygulanmıştır.

İmparator Kōmei, Japonya'nın geleneksel veraset düzenine göre 121. imparatorudur. Saltanatı 1846'den 1867 yılında ölümüne kadar sürmüştür.

Edo Kalesi, 1457 yılında Edo'da inşa edilen bir düz arazi kalesiydi. Kale, Tokugawa Ieyasu'nun Tokugawa şogunluğunu kurduğu yer olup şogunun ikametgâhı ve ayrıca Edo döneminde Japonya'nın askeri başkentiydi. Meiji Restorasyonu'nun ardından Tokyo İmparatorluk Sarayı haline geldi.

<span class="mw-page-title-main">Okazaki Kalesi</span> Japonyada Edo döneminin sonunda Okazaki Beyliğinin daimyōsu Honda boyuna ev sahipliği yapmış kale

Okazaki Kalesi, Japonya'nın Okazaki kentinde bulunan bir kaledir. Kale, Edo döneminin sonunda Okazaki Beyliği'nin daimyōsu Honda boyuna ev sahipliği yapmış olup bununla birlikte kale daha çok Tokugawa Ieyasu ve Tokugawa boyu ile bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Matsumae Kalesi</span>

Matsumae Kalesi, Japonya'nın Matsumae kasabasında bulunan bir kaledir. Kale, Hokkaidō'daki tek geleneksel tarz Edo dönemi kalesi ve Japonya'nın en kuzeyindeki kale olup Matsumae boyu hanının ana ikametgâhıydı.

<span class="mw-page-title-main">Fudai daimyō</span>

Fudai daimyō, Japonya'nın Tokugawa şogunluğunda Sekigahara Muharebesi'ndan önce Tokugawa boyunun kalıtsal vasalları olan bir daimyō sınıfı idi. Fudai daimyō ve onların soyundan gelenler, tozama daimyōlara karşı Tokugawa yönetiminin saflarını doldurdu ve Edo döneminde Japonya'daki gücün çoğunu ellerinde tuttular.

Gokaidō, Japonya'da Edo döneminde şogunluk merkezi olan Edo'yu diğer vilayetlere bağlayan merkezi olarak yönetilen beş yol idi. Tokugawa şogunu Tokugawa Ieyasu, 1601'de ülke üzerindeki kontrolünü artırmak için bu beş güzergahın inşasına başladı, ancak Ieyasu'nun torunu olan dördüncü şogun Tokugawa Ietsuna döneminde ana güzergahlar olarak belirlendi. Yol boyunca yolcuların dinlenmesi ve malzeme satın alması için posta istasyonları kuruldu. Yollar, daimyōların Edo'ya giden rotalar boyunca alternatif yıllarda seyahat etmesini gerektiren sankin-kōtai politikasıyla geliştiler.

Sankin-kōtai, Japonya'da Edo döneminin çoğunda Tokugawa şogunluğunun bir politikasıydı. Amaç, daimyōların üzerindeki merkezi kontrolü güçlendirmekti. Daimyōların kendi bölgelerinde ve şogunluğun merkezi Edo'da bir yıl boyunca yaşamlarını değiştirmelerini gerektiriyordu.

Kanō Tan'yū, Edo döneminde yaşamış bir Japon ressamdı. Kanō Takanobu'nun oğlu ve Kanō Eitoku'nun torunu olup ünlü Kanō okulundan gelmekteydi.

Hatamoto, feodal Japonya'nın Tokugawa şogunluğunun doğrudan hizmetinde olan yüksek rütbeli bir samuraydı.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.