Omurilik soğanı
| Omurilik soğanı | |
|---|---|
| Latince isim | medulla oblongata |
| Sistem | beyinsapı, Art beyin |
| Tanımlayıcılar | |
| JSTOR | medulla-oblongata |
| Microsoft Academic | 2909748268 2778110749, 2909748268 |
| MeSH | D008526 |
| TA | 5983 |
| FMA | 62004 |
Omurilik soğanı veya medulla oblongata, ya da basitçe medulla beyin sapının ayrılmaz bir parçasıdır. Beyin sapının alt segmenti olarak konumlanmış olup, beyinciğin önünde ve biraz altında yer alır. Koni şeklindeki bu nöron kümesi, çeşitli otonom (istemsiz) bedensel işlevler için çok önemlidir. Bunlar kusma, hapşırma ve daha fazlası gibi refleks eylemleri içerir.[1]
Dahili olarak medulla, kalp merkezi (kalp atış hızını düzenleyen), solunum merkezi (nefes almayı denetleyen), kusma merkezi ve vazomotor merkezi (kan basıncını düzenleyen) gibi hayati merkezleri barındırır. Dahası, uyku-uyanıklık döngüsünün yönetilmesinde çok önemli bir rol oynar ve vücudun dinlenme ile aktivite arasında sorunsuz geçişini sağlar.[2]
Embriyonik gelişim sürecinde, medulla oblongata miyelensefalondan ortaya çıkar. Miyelensefalonun kendisi, genellikle arka beyin olarak adlandırılan rhombensefalonun olgunlaşma sürecinin bir ürünüdür.
Tarihsel olarak "bulb" terimi medulla oblongata'yı ifade etmek için kullanılmıştır. Bu terim artık geçerliliğini yitirmiş olsa da, türevi olan "bulbar" çağdaş tıp terminolojisinde yerini korumaktadır. Örneğin, "bulbar palsi" medulla oblongata ile ilişkili bir durumu ifade eder. Ayrıca, "bulbar" tanımlaması medulla ile doğrudan bağlantısı olan sinirlere ve yollara da uygulanabilir. Buna ek olarak, dil, farinks ve larinks de dahil olmak üzere bu yollar tarafından innerve edilen kaslarla da ilişkilidir.[2]
Anatomi
Beyin sapının bir parçası olan medulla iki ayrı bölüme ayrılabilir:
1. Üst Kısım : Bu bölge, sırt yüzeyinin beyinde sıvı dolu bir boşluk olan dördüncü ventrikülün varlığıyla şekillendiği medullanın üst kısmını oluşturur.
2. Alt Bölüm : Bu bölümde dördüncü ventrikül, medullanın kaudalinde (kuyruğa doğru) yer alan obeks adı verilen bir noktada daralır. Burada, beyin içindeki bir diğer sıvı dolu kanal olan merkezi kanalın bir kısmını çevreler.
Dış Yüzeyler
Medullanın anterior median fissürü, uzunluğu boyunca uzanan ve pia mater adı verilen bir doku kıvrımı içeren bir oluktur. Ponsun alt sınırında sonlanır ve foramen çekum olarak bilinen küçük üçgen bir alan oluşturur. Bu fissürün her iki yanında medüller piramitler adı verilen yükseltilmiş alanlar bulunur. Bu piramitler sinir sisteminin kortikospinal ve kortikobulber yolları gibi önemli sinir yollarını barındırır. Medullanın kaudal (alt) kısmına doğru, bu nöral yollar piramitlerin dekussasyonu adı verilen ve bu noktada fissürü gizleyen bir yapıda kesişir. Ek olarak, piramitlerin dekussasyonunun üzerindeki anterior median fissürden kaynaklanan ve pons yüzeyi boyunca lateral olarak uzanan başka lifler de vardır; bunlar anterior eksternal arkuat lifler olarak bilinir.
Medullanın üst kısmına, anterolateral ve posterolateral sulkuslar (oluklar) arasına doğru ilerlediğinizde, olivary cisimler veya zeytinler olarak adlandırılan bir çift şişlik vardır. Bunlar, olivary cisimcikler içindeki inferior olivary çekirdekler olarak bilinen en büyük çekirdeklerden kaynaklanır.
Medullanın arka kısmında, posterior median sulkus ile posterolateral sulkus arasında, omuriliğin posterior funikulusundan giren yollar vardır. Bu yollar gracile fasciculus (medialde bulunur) ve cuneate fasciculus'u (lateralde bulunur) içerir. Bu fasiküller, grasil çekirdek ve kuneat çekirdek olarak bilinen gri madde kütlelerinin neden olduğu grasil ve kuneat tüberküller olarak bilinen yuvarlak yükseltiler ile sonlanır. Bu çekirdeklerdeki nöronlar arka kolon-medial lemniskus yolunun bir parçasıdır ve iç kavisli lifler veya fasiküller olarak bilinen aksonları medullanın bir tarafından diğer tarafına geçerek medial lemniskusu oluşturur.
Bu tüberküllerin hemen üzerinde, medullanın arka tarafında, dördüncü ventrikül tabanının alt kısmını oluşturan üçgen bir fossa bulunur. Bu fossa, medullayı serebelluma bağlayan inferior serebellar pedinkül tarafından her iki taraftan kuşatılmıştır.
Son olarak, kuneat fasikülün hemen yanında yer alan medullanın alt kısmında tüberkülum sinereum olarak bilinen uzunlamasına bir yükselti bulunur. Bu yükselti, trigeminal sinirin spinal yolunu oluşturan sinir lifleri tabakasıyla kaplı, spinal trigeminal çekirdek olarak bilinen altta yatan gri madde koleksiyonundan kaynaklanır. Medullanın tabanı, omurilikte aynı taraftan beyin sapında karşı tarafa geçen komissural lifler tarafından sınırlandırılır ve omurilik bu bölgenin altında yer alır.[3]
Kan temini
Medulla oblongata kan kaynağını birkaç arterden alır.[4]
- Anterior Spinal Arter: Bu arter medulla oblongata'nın tüm iç kısmına kan sağlar.
- Posterior İnferior Serebellar Arter: Vertebral arterin önemli bir dalı olan bu arter, önemli duyusal yolların bulunduğu medullanın arka ve yan kısımlarını besler. Ayrıca beyinciğin bir kısmına da hizmet eder.
- Vertebral Arterin Doğrudan Dalları: Vertebral arter, anterior spinal ve posterior inferior serebellar arterler arasında yer alan bir bölgeyi besler. Bu bölge soliter çekirdeği ve diğer duyusal çekirdekleri ve lifleri içerir.
- Posterior Spinal Arter: Bu arter kapalı medulla içindeki fasciculus gracilis, gracile nucleus, fasciculus cuneatus ve cuneate nucleus'u içeren dorsal kolonu besler.
Gelişim
Medulla oblongata fetal gelişim sırasında miyelensefalon adı verilen bir bölgeden köken alır. Medullanın belirgin özellikleri gebeliğin 20. haftası civarında belirginleşir.[5]
Bu seviyede nöral tüpün alar plakasındaki özelleşmiş hücreler olan nöroblastlar, medullanın duyusal çekirdeklerini meydana getirir. Bu arada, bazal plakadaki nöroblastlar motor çekirdekleri meydana getirir.
Alar plakadaki nöroblastlar şunlara yol açar:
- Tat dahil genel visseral duyudan sorumlu lifleri içeren soliter çekirdek ve özel visseral duyu kolonu.
- Genel somatik duyusal fonksiyonları barındıran spinal trigeminal sinir çekirdekleri.
- Özel somatik duyulardan sorumlu koklear ve vestibüler çekirdekler.
- Sinyalleri beyinciğe ileten inferior olivary çekirdek.
- Gracile ve cuneate çekirdeklerini barındıran dorsal kolon çekirdekleri.
Bazal plakadaki nöroblastlar şunlara yol açar:
- Hipoglossal çekirdek, genel somatik motor fonksiyonlardan sorumludur.
- Nucleus ambiguus, özel visseral motor fonksiyonlarla ilgilidir.
- Vagus sinirinin dorsal çekirdeği ve her ikisi de genel visseral motor fonksiyonlara hizmet eden inferior tükürük çekirdeği.
Fonksiyon
Medulla oblongata, yüksek beyin bölgeleri ile omurilik arasında kritik bir köprü görevi görür ve otonom sinir sistemi içindeki çeşitli işlevleri denetler. Bu işlevler şunları kapsar:[3][6]
1. Solunum Kontrolü: Medulla oblongata, öncelikle karotis ve aortik kemoreseptörler aracılığıyla kanın asiditesindeki kimyasal değişiklikleri izleyerek solunumu düzenler. Kanın asitliği değiştiğinde, medulla oblongata göğüs kafesi (interkostal) ve diyaframı (frenik) çevreleyen kaslar gibi kaslara elektrik sinyalleri gönderir. Bu sinyal, bu kasların daha sık kasılmasını sağlayarak kanın oksijenlenmesini artırır. Bu sürece dahil olan kilit nöronal gruplar arasında ventral solunum grubu, dorsal solunum grubu ve pre-Bötzinger kompleksi bulunur.
2. Kardiyovasküler Düzenleme: Medulla oblongata, sinir sisteminin hem sempatik hem de parasempatik dallarını yöneterek kardiyovasküler sistemin kontrolünde çok önemli bir rol oynar. Bu kontrol merkezi, kan basıncındaki değişiklikleri tespit eden baroreseptörlerden gelen girdilere yanıt verir.
3. Refleks Merkezleri: Medulla oblongata kusma, öksürme, hapşırma ve yutma gibi temel bedensel eylemleri düzenleyen refleks merkezlerini barındırır. Faringeal refleks, yutma refleksi (damak refleksi olarak da adlandırılır) ve masseter refleksi dahil olmak üzere bu refleksler topluca bulber refleksler olarak adlandırılır.
Klinik önem
Beyin sapının önemli bir parçası olan medulla oblongata, çeşitli tıbbi durumlara dahil olması nedeniyle klinik öneme sahiptir. İnmede olduğu gibi bir kan damarı tıkandığında, piramidal yol, medial lemniskus ve hipoglossal çekirdek dahil olmak üzere medulla oblongata içindeki önemli yapılarda hasara neden olabilir. Bu durum "medial medüller sendrom" olarak bilinen özel bir tıbbi duruma yol açar.
"Lateral medüller sendrom" olarak bilinen bir başka durum da posterior inferior serebellar arter veya vertebral arterlerde tıkanıklık olduğunda gelişebilir.
Ayrıca, yutma ve konuşma gibi işlevlerden sorumlu bulber kasları besleyen sinirleri etkileyen "ilerleyici bulber palsi (PBP)" adı verilen bir hastalık vardır. Çocuklarda bu durum "infantil progresif bulber palsi" olarak adlandırılır. Bu koşullar, medulla oblongata'nın çeşitli nörolojik bozukluklardaki kritik rolünü vurgulamaktadır.
Diğer hayvanlar
Hem lampreyler hem de hagfish, tamamen gelişmiş bir medulla oblongata'ya sahiptir.[7][8] Bunlar, erken agnathanlar'a çok benzer olduğundan, medullanın bu erken balıklarda, yaklaşık 505 milyon yıl önce evrimleştiği öne sürülmüştür.[9] Medullanın, timsah, aligator ve monitor kertenkele gibi modern sürüngenlerdeki orantısız büyüklüğüyle ilkel sürüngen beyninin bir parçası olarak statüsü teyit edilmiştir.
Ek görseller
Loblar
Medulla (kırmızı) ve çevresindeki dokuların kesiti.
Medulla oblongata ve ponsun anteroinferior görünümü.
Beyin tabanı.
Üç ana subaraknoid sisternanın konumlarını gösteren diyagram.
Medulla oblongata
Medulla oblongatanın açık kısmının arka kısmının mikrografisi, dördüncü ventrikülü (görüntünün üst kısmı) ve CN XII (medial) ve CN X (lateral) çekirdeklerini gösterir. H&E-LFB boyası.
Kaynakça
- ^ Webb, Wanda G. (1 Ocak 2017), Webb, Wanda G. (Ed.), "2 - Organization of the Nervous System I", Neurology for the Speech-Language Pathologist (Sixth Edition) (İngilizce), Mosby, ss. 13-43, doi:10.1016/b978-0-323-10027-4.00002-6, ISBN 978-0-323-10027-4, 14 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 15 Kasım 2020
- ^ a b Waldman, Steven D. (1 Ocak 2009), Waldman, Steven D. (Ed.), "CHAPTER 120 - The Medulla Oblongata", Pain Review (İngilizce), Philadelphia: W.B. Saunders, s. 208, doi:10.1016/b978-1-4160-5893-9.00120-9, ISBN 978-1-4160-5893-9, 4 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 15 Kasım 2020
- ^ a b "Medulla Oblongata: What It Is, Function & Anatomy". Cleveland Clinic (İngilizce). 27 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2023.
- ^ Purves, Dale (2001). Neuroscience. 2nd edition. Sinauer Associates. 3 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2023.
- ^ Carlson, Neil R. Foundations of Behavioral Neuroscience.63-65
- ^ Hughes, T. (2003). "Yutma ve oral beslenme bozukluklarının nörolojisi: Değerlendirme ve yönetim". Journal of Neurology, Neurosurgery & Psychiatry. 74 (90003). ss. 48iii-52. doi:10.1136/jnnp.74.suppl_3.iii48. PMC 1765635 $2. PMID 12933914. [http://jnnp.bmj.com/content/74/s uppl_3/iii48.full]
- ^ Nishizawa H, Kishida R, Kadota T, Goris RC; Kishida, Reiji; Kadota, Tetsuo; Goris, Richard C. (1988). "Somatotopic organization of the primary sensory trigeminal neurons in the hagfish, Eptatretus burgeri". J Comp Neurol. 267 (2): 281-95. doi:10.1002/cne.902670210. PMID 3343402.
- ^ Rovainen CM (1985). "Respiratory bursts at the midline of the rostral medulla of the lamprey". J Comp Physiol A. 157 (3): 303-9. doi:10.1007/BF00618120. PMID 3837091.
- ^ Haycock, Being and Perceiving
Dış bağlantılar
