Tuna Ötenel, Türk caz müzisyeni, piyanist, saksofoncu ve besteci
Aaron Copland,, Amerikan klasik müziğinin öncüsü kabul edilen bestecidir.
Saksofon veya saksafon, çoğunlukla koni ve “S” biçiminde pirinçten üretilen, ağzındaki kamış vasıtasıyla ses çıkaran bir çalgıdır. 1840’lı yıllarda, Adolphe Sax tarafından tasarlanmıştır. Saksofon genellikle pop ve caz müziği ile ilişkilendirilse de, önceleri klasik Batı müziği ve ordu müziği çalgısı olarak tasarlanmıştı.
John William Coltrane Amerikalı caz müzisyeni ve saksofoncu.
Louis Daniel Armstrong, Amerikalı caz müzisyenidir.
Caz, ilk kez ABD'nin güney eyaletlerinde, 1900'lerin başında gelişmeye başlamış bir Afro-Amerikan müzik türüdür. 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında New Orleans, Louisiana'daki Afrikalı-Amerikalı topluluklarda ortaya çıktı. Caz müziği, mavi notalar, senkop, swing, çoklu ritim, atışma ve doğaçlama tekniklerini kullanır; Afrikalı-Amerikalı ve Batı müziği tekniklerinin harmanlanmasıdır. Bu müziğin dünya ile tanışması ise 1917 yılında Dixieland Jazz Band'in ilk plaklarının piyasaya çıkmasıyla olmuştur. 1920 ile 1930'larda popülerliğinin artmasıyla başta ABD olmak üzere tüm dünya genelinde Caz Çağı yaşanmıştır. Caz yalnızca geçmişte değil, bugün dahi çok sevilen ve ünü gün geçtikçe artan müzik türlerinden biridir. 1920'lerin Caz Çağı'ndan bu yana, geleneksel müzik ve popüler müzikte önemli bir müzikal ifade biçimi olarak kabul edilmiştir.
William "Count" Basie Amerikalı caz piyanisti, orgcusu ve caz orkestrası şefi.
Jimmie Noone veya Jimmy Noone, Amerikan caz müzisyeni ve klarnetçi.
Dear Ella, Dee Dee Bridgewater tarafından 1997 yılında çıkartımış albümdür. Dee Dee Bridgewater, bu albüm ile 1997 Grammy Ödülleri'nde En İyi Caz Vokal Albüm ödülünü kazanmıştır.
İsmet Sıral, Türk müzisyen, saksofonist, flütist ve neyzen. Türkiye'nin ilk caz orkestrası şeflerinden.
Pete Fountain, Amerikalı klarnetçi.
Theodore Walter "Sonny" Rollins, Amerikalı caz tenör saksofoncusu. Yaşayan caz efsanelerinden biri olarak kabul edilmektedir. Birçok bestesi "St. Thomas", "Oleo", "Doxy", and "Airegin", caz standartları arasına girmiştir.
Yuri Yunakov (Bulgarca: Юри Юнаков), Bulgaristanlı saksofoncu.
Sidney Bechet, Amerikan caz saksofoncusu, klarnet müzisyeni ve besteciydi.
Ferdinand Joseph LaMothe, Jelly Roll Morton takma adını kullanan, kariyerine Louisiana, New Orleans'te başlamış Amerikan besteci, grup lideri, arjantör,caz ve Ragtime piyanisti.
Red Hot Peppers, 1926-1930 yılları arasında Jelly Roll Morton tarafından yönetilmiş caz grubu. Grubun üyeleri arasında Omer Simeon, Johnny Dodds, Johnny St. Cyr, Bud Scott, John Lindsay, Andrew Hilaire ve Baby Dodds bulunmaktadır. Grup 1926-27 yıllarında Chicago'da kayıtlar gerçekleştirmiştir.
George Rufus Adams, Amerikalı Caz müzisyeni ve bestecidir. Adams Saksofon, Flüt ve klarnet gibi müzik aletlerini çalmıştır.
Caz Çağı, 1920'lerde ve 1930'larda caz müziğinin ve dans tarzlarının ülke çapında hızla popülerlik elde ettiği dönemdir. Caz Çağı'nın kültürel yansımaları öncelikle cazın doğduğu yer olan Amerika Birleşik Devletleri'nde hissedildi. New Orleans’ta Afrika ve Avrupalı müziğin bir karışımı olarak ortaya çıkan caz, bu dönemde daha geniş kültürel değişimlerde önemli rol oynadı ve pop kültürüne olan etkisi uzun süre devam etti. Caz Çağı'na genellikle Kükreyen Yirmiler ile bağlantılı olarak atıf yapılır. Amerikalı yazar F. Scott Fitzgerald, ilk olarak 1922'deki kısa öykü koleksiyonu Caz Çağı Öyküleri'nin adında bu terimi ilk defa kullanarak terimle genel olarak ilişkilendirilmektedir.
Lorenzo Tio Jr. (1893–1933), babası Lorenzo Tio Sr. (1867-1908) ve amcası Louis "Papa" Tio (1862-1922) gibi New Orleans'lı usta bir klarnetçidir. Babası ve amcasıyla birlikte bu üç Tio'nun enstrümanı çalma yöntemleri, caz sololarının geliştirilmesinde ufuk açıcı bir öneme sahiptir.
Pit orkestra, operalarda, balelerde, müzikallerde ve müzik içeren diğer gösterilerde sanatçılara eşlik eden bir tür orkestra türüdür. Bu terim, bir piyanodan daha fazlası kullanıldığında sessiz filmlere eşlik eden orkestralar için de kullanılmıştır. Opera ve bale performanslarında, çukur orkestrası tipik olarak bir senfoni orkestrasına benzer boyuttadır, ancak parçaya bağlı olarak daha küçük yaylı ve bakır çalgı grupları içerebilir. Bu tür orkestraların boyutları yaklaşık 30 kişiden 90-100 müzisyene kadar değişebilir. Bununla birlikte, finansal, mekân ve hacim kaygıları nedeniyle, 2000'lerde müzikal tiyatro çukur orkestrası önemli ölçüde daha küçüktür.