Otto von Bismarck, 19. yüzyılda, bağları kuvvetli olmayan bir konfederasyon olan Almanya'nın birleşmesinde önemli rol oynayan ve Birleşik Almanya'nın ilk Şansölyesi olan Alman devlet adamıdır. Bismarck-Schönhausen Kontu ve Lauenburg Dükü olarak da anılan Otto von Bismarck, Yeni Almanya'yı kan ve demir politikasına göre kuracağını söylediği için kendisine Demir Şansölye adı verilmiştir.
Alman İmparatorluğu ya da İkinci Reich, 18 Ocak 1871'de Prusya ve diğer Küçük Alman Devletlerinin özellikle Otto von Bismarck'ın katkılarıyla, birleşmesiyle oluşan birleşik Alman devletidir. İlk imparatoru I. Wilhelm'in taç giymesiyle imparatorluk resmen kuruldu. Yeni İmparatorluğu Habsburg Hanedanı yerine Hohenzollern Hanedanı yönetti, başkent Berlin yapıldı. Yeni İmparatorluk, Avusturya'yı toprakları dışında bıraktı. 1884'ten itibaren Almanya, Avrupa dışında sömürgeler kurmaya başladı. Hızlı büyüyen ekonomisiyle, dünyanın en büyük ekonomilerinden biri oldu, ordusu ve donanmasıyla Büyük Britanya'ya kafa tutar hale geldi.
1848 Devrimleri veya bazı ülkelerdeki kullanımıyla Halkların Baharı, 1848'den 1849'a kadar bir yıldan fazla bir süre boyunca Avrupa çapında gerçekleşen bir dizi devrimdir. Avrupa tarihinde bugüne kadarki en yaygın devrimci dalga olmaya devam etmektedir.
Alman Konfederasyonu Orta Avrupa'da, 1815 Viyana Kongresi ile 1806'da yıkılan Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu'nun boşluğunu doldurmak amacıyla kurulan konfederasyondur. 1848'te, liberal ve milliyetçi ihtilalciler birleşmiş bir Alman Devleti kurmaya çalıştılar. Fakat Alman eyaletleri arasındaki görüşmeler olumsuz sonuçlanınca konfederasyon 1848'de dağıldı. Buna karşın 1850'de tekrar kuruldu. İki üstün ülke, Prusya ve Avusturya arasındaki Alman devletçiklerinin lideri olma konusundaki çekişme, 1866 Avusturya-Prusya Savaşı'nın çıkmasına neden oldu ve konfederasyon dağıldı. Böylece 1866'da, kuzey Almanya'da, Kuzey Almanya Konfederasyonu ve birçok devletçik kuruldu ve bunlar 1871 yılına kadar varlıklarını sürdürdü. Bu sürecin sonunda Prusya'nın önderliğinde Alman İmparatorluğu kuruldu.
Avusturya-Prusya Savaşı veya Yedi Hafta Savaşı, 1866'da Avusturya İmparatorluğu liderliğinde Alman Konfederasyonu ile Prusya Krallığı ile Alman müttefikleri yanında İtalya ve Alman müttefikleri arasında gerçekleşti. Sonuç olarak Alman devletleri üstünde Prusya egemenliği ve Üçüncü İtalyan Bağımsızlık Savaşı denilen İtalyan birleşmesi süreci gerçekleşti.
Resmî olarak Almanya'nın birleşmesi ile siyasi ve idarî olarak birleşik bir ulus devletin ortaya çıkması 18 Ocak 1871'de Fransa'daki Versay Sarayı'nın Aynalar Galerisi'nde gerçekleşti. Fransa-Prusya Savaşı sonrası Fransızların silah bırakmasının ardından, Alman devletlerinin prensleri Prusyalı I. Wilhelm'i Alman İmparatoru ilan etmek için bir araya geldi. Pratikte, Almanca konuşan halkların çoğunluğunun birleşik bir devlet altında toplanması, resmî ve soylu yöneticiler arasındaki gayriresmî ittifaklar sayesinde bir süredir düzensiz olarak gelişmekteydi. Ancak birleşme fikirleri, tarafların kendi çıkarları yüzünden Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu'nun 1806'da dağılması ve Napolyon Savaşları'nın gerçekleşmesi üzerine kuvvetlenen milliyetçilik hareketlerine kadar neredeyse yüz yıl gecikerek aristokratik bir deneme olmaktan öteye gidemedi.
Alman sorunu, 19. yüzyılda, özellikle de 1848 Devrimleri boyunca süren Almanya'nın birleşmesinin en iyi yolu hakkındaki bir tartışmadır. 1815'ten 1871'e kadar, Alman Konfederasyonu'nda 37 bağımsız Almanca konuşulan eyalet bulunuyordu. Großdeutsche Lösung tüm Almanca konuşan insanları bir devlet altında birleştirmeyi amaçlıyordu ve Avusturya İmparatorluğu ile onun destekçileri tarafından benimsenmişti. Kleindeutsche Lösung ise Avusturya'yı içermeyecek şekilde sadece kuzey Alman eyaletlerini birleştirmeyi amaçlıyordu ve Prusya Krallığı tarafından benimsenmişti.
Zollverein ya da Alman Gümrük Birliği, bölge içindeki gümrük ve ekonomi politikalarını yönetebilmek amacıyla Alman eyaletleri arasında kurulmuş bir koalisyon. Birlik, 1818'de kurulduğunda çeşitli Prusya ve Hohenzollern toprakları arasındaki ekonomik bağları güçlendirdi ve aynı zamanda Prusya'yı da yöneten Hohenzollern ailesinin komşu olmayan toprakları arasında ekonomik temas kurulmasını sağladı. 1820'den 1866'ya kadar çoğu Alman eyaletini içine alacak şekilde genişledi. Avusturya sıkı korunan endüstrisi sebebiyle dışarıda bırakıldı; bu ekonomik dışlama özellikle 1850'ler ve 1860'larda orta Avrupa egemenliği için Avusturya-Prusya arasındaki rekabeti alevlendirdi. 1866'da Kuzey Almanya Konfederasyonu'nun kurulmasıyla Zollverein yaklaşık 425.000 kilometrekarelik bir alana ulaştı ve İsveç, Lüksemburg gibi Alman olmayan ülkelerde ekonomik anlaşmalar yapılmaya başlandı.
Avusturya ve Prusya arasında 18. ve 19. yüzyıllarda Orta Avrupa'da hakimiyet kurmak için uzun yıllar süren rekabete Almancada Almanca: Deutscher Dualismus denilmektedir. Bu rekabetin bir parçası olarak savaşlar yapılırken, rekabet aynı zamanda Almanca konuşan halkları temsil eden bir siyasi güç olma yolunda da bir prestij yarışı haline gelmiştir. İki ülke arasındaki çatışma ilk olarak Yedi Yıl Savaşları'nda kendini gösterirken, Napolyon Savaşları ve İkinci Schleswig Savaşı gibi durumlarda zaman zaman aynı safta bulundukları da olmuştur.
Prag Barışı, 23 Ağustos 1866'da Prag'da imzalanan ve Avusturya-Prusya Savaşı'nı sonlandıran bir barış antlaşmasıdır. Antlaşma şartları Avusturya İmparatorluğu için özellikle çok sert belirlenmemiştir. Çünkü Otto von Bismarck, I. Wilhelm'i Avusturya'nın Avrupa'daki konumunu korumanın, ileride Prusya için daha iyi olacağı konusunda ikna etmiştir. Avusturya sadece III. Napolyon'a bıraktığı Venetia bölgesini kaybetmiştir. Napolyon da daha sonra bu bölgeyi İtalya'ya bırakmıştır. Avusturya, savaş sırasında İtalyanlara karşı büyük üstünlük sağladıkları için Venetia'yı doğrudan İtalya'ya vermek istememiştir.
Erfurt Birliği, Alman devletlerinin bir federasyon çatısı altında toplandığı kısa ömürlü bir birlik. Erfurt Birliği Meclisi Erfurter Unionsparlament 20 Mart 1850'de açılmış, 29 Nisan'da kapanmıştır. Prusya Krallığı tarafından ortaya atılan birlik etkin olarak hayata geçememiş ve Avusturya İmparatorluğu'nun baskısı sonucu 29 Kasım 1850'de Olmütz Antlaşması'yla feshedilmiştir.
Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu'nda, bir özgür imparatorluk şehri, diğer şehirler gibi prensler ya da dükler tarafından değil doğrudan imparator tarafından yönetilen şehirlere verilen ad. Özgür şehirler aynı zamanda Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu İmparatorluk Diyeti'ında da bağımsız temsil hakkına sahipti.
Prusya Donanması, resmen Kraliyet Prusya Donanması, 1701'den 1867'ye kadar Prusya Krallığı'nın deniz kuvvetiydi.
Ried Antlaşması, 8 Ekim 1813 tarihinde Bavyera Krallığı ile Avusturya İmparatorluğu arasında imzalanan bir antlaşmadır. Bu antlaşma ile Bavyera, Napolyon ile müttefik olan Ren Konfederasyonu'ndan ayrıldı ve devam eden egemen ve bağımsız statüsünün garantisi karşılığında Napolyon'a karşı Altıncı Koalisyona katılmayı kabul etti. 14 Ekim'de Bavyera, Napolyon Fransa'sına karşı resmi bir savaş ilanı yaptı. Antlaşma, Veliaht Prens Louis ve Mareşal von Wrede tarafından tutkuyla desteklendi.
Küçük Almanya çözümü, Alman sorununun ayyuka çıktığı 1848/49 devrimi döneminde ve sonrasında tartışılan iki çözümden biriydi. Diğeri Büyük Almanya çözümü olarak adlandırıldı. Küçük Almanya çözümü 1867-1871'de uygulandıktan sonra terim anlamını yitirdi. Diğer terim, Büyük Almanya, Avusturya'nın dahil edilmesi için kullanılmaya devam etti.
Sonbahar Krizi ya da Kasım Krizi, 1850'de Almanya'da yaşanan siyasi-askeri bir çatışmadır. Bir yanda Alman Konfederasyonunu yeniden kurmak isteyen Alman devletleri ve Erfurt Birliğini kuran Prusya, diğer yanda buna karşı çıkan Avusturya vardı. Bu bölünme, Almanya'da neredeyse savaşa yol açtı ve sonunda Prusya'nın geri çekilmesiyle önlendi.
Büyük Almanya çözümü, 1848 Frankfurt Ulusal Meclisi'nde tartışılan ancak reddedilen Avusturya'nın dahil olduğu ve onun tarafından yönetilen bir Alman ulusal devleti modelidir. Sonunda kararlaştırılan ve Avusturya dışındaki Alman Konfederasyonunun tüm üyelerinin Prusya hegemonyası altında olmasını sağlayan Küçük Almanya çözümüne zıttı.
Büyük Avusturya, Habsburg'un yönettiği Avusturya'nın kontrol ettiği Alman dışı unsurlar ile Alman Konfederasyonunda bulunan tüm Alman bölgelerin katılmasını içeriyordu. Doğu-Orta Avrupa'daki Habsburg topraklarının geniş alanları, önceki Alman devletler konfederasyonu Alman Konfederasyonu'a ait değildi. İlgili planlara, Büyük Avusturya, Yetmiş Milyon Reich veya önerenlerin ardından Schwarzenberg Planı veya Schwarzenberg-Bruck Planı gibi isimler verildi.
Üç Kralın İttifakı 26 Mayıs 1849 tarihli bir anlaşmaydı. Prusya Krallığı, Hannover Krallığı ve Saksonya Krallığı arasında akdedilmişti. Devrimi şiddetle bastırmaya devam ederken, "Alman işlerinin birleşik yönetiminin kurulması" konusunda anlaştılar. Amaç, bir Alman federal devleti olan bir Alman İmparatorluğu'nun kurulmasıydı. Proje daha sonra Erfurt Birliği adını aldı.
Prusya'nın Main Nehri Harekâtı ya da Main Harekâtı, Prusya ordusunun 1866 Avusturya-Prusya Savaşı sırasında Güney Almanya'daki Avusturya müttefiklerine karşı Main nehri bölgesinde gerçekleştirdiği bir harekâttır.