
Kanji, Japoncada kullanılan Çin karakterlerine verilen isim. Bu yazı Japonya'ya Budizm ve Konfiçyüsçü dini metinler yoluyla gelmiştir. İlk olarak Wu Hanedanı zamanında, daha sonra Han Hanedanı zamanında ve son olarak 1185–1573 yılları arasında, Çin'den Japonya'ya geniş çaplı yazı geçişleri olmuştur.
Hiragana : Japonca yazmak için kullanılan hece yazısı. Kanji adı verilen Çince kökenli yazı karakterlerinin hızlı yazımından türemiş olup Japoncada kullanılan üç temel yazım dizisinden birini oluşturmaktadır. Erken dönemlerde daha ziyade kadınlar tarafından kullanılmıştır. Daha sonraları Japonya'daki dil reformları ile kelime köklerine getirilecek eklerde ve Kanji yazımı zor olan harflerin yazımında kullanılmaya başlanmıştır. Bugün aynı zamanda yabancı kelimelerin veya kanjilerin okunuşlarını göstermek için de kullanılmaktadır.

Aikidō bir "modern Japon savaş sanatı" dır.

Kana, Japoncanın yazımında kullanılan heceyazılarıdır. Kana hiragana ve katakana olmak üzere ikiye ayrılır. Hiragana pek çok Japonca kökenli sözcük ve dil bilgisi unsurunun yazımında, katakana ise yabancı dil kökenli sözcüklerin ve ses yansımalarının yazımında kullanılır. /n/ sesini karşılayan 'ん' karakteri ve /a/ あ, /i/ い, /u/ う, /e/ え, /o/ お ünlü sesleri dışında her karakter bir ünlü ve bir ünsüzden oluşmak üzere hece şeklinde bir okunuşa sahiptir. Normal yalın halde kırk altı karakterden oluşurken yazımda bazı karakterlerin üzerinde ", veya sonrasında bir o vardır. Tenten ve maru, iki alfabede de sert bir sesi yumuşak bir sese çevirmek istediğiniz zaman kullanılır.

Japonca, Japonlar tarafından konuşulan Japon dil ailesine bağlı bir dildir. Başta Japonya ve Japon diasporasındakiler olmak üzere yaklaşık 128 milyon kişi tarafından konuşulmaktadır. Japonya'da de facto millî dil olarak kabul edilip Palau'da tanınmış azınlık dilidir.

Abhazca, Kuzeybatı Kafkas dillerinden biridir. Esas olarak Abhazya, Türkiye’de, Suriye, Almanya, Hollanda, Rusya ve Acaristan 'da konuşulur. Abhazya Cumhuriyeti’nin Rusça ile birlikte resmi dilidir. Abhazca, Abhazya’da yaklaşık 150 bin kişi tarafından konuşulur.
Sıfat ya da ön ad; isimlerin ya da diğer sıfatların önüne gelerek onları miktar, sıra, konum, renk, biçim, bıraktığı izlenim gibi çeşitli yönlerden tanımlayan, tarif eden kelime türüdür. Sıfat ile nitelediği veya belirttiği ismin oluşturduğu kelime grubuna "Sıfat Tamlaması" denir. Her sıfat, bir Sıfat Tamlaması kurar. Sıfatın olduğu heryerde aynı zamanda Sıfat Tamlaması'ndan da sözedilir. Sıfat Tamlaması'nın çeşitleri yoktur.
Ek-fiil, ek-eylem veya cevher fiil, Türkçede isimlerin sonuna eklenerek onları yüklem haline getiren bir ektir. Bu ek Eski Türkçe "ér- : olgunlaşmak, yetişmek, tamam olmak" fiilinden evrilip zaman içinde "i-mek" haline gelmiş ve zamanla kökünün de erimesiyle bugün sadece “şu veya bu durumda bulunmak” manalarını cümleye katan (i)-di, (i)-miş, (i)-se ve (i)-dir halleri kalmıştır. Diğer dillerden muadil olarak İngilizce "to be",Latince "esse" fiilleri örnek verilebilir.

Modern Japon yazı sistemi, logografik kanji, heceyazısı kana ve rōmaji olmak üzere üç yazı sisteminin bir kombinasyonudur. Kana ise hiragana ve katakana olmak üzere ikiye ayrılır. Çok sayıda kanji karakterine ek olarak birçok karışık hece yazısının bulunması nedeniyle Japon yazı sistemi genellikle en karmaşık yazı sistemi olarak kabul edilmektedir.

Logogram, yazı dilinde bir kelime veya ifadeyi temsil eden yazılı karakterdir. Alfabe ve hece yazısı olan fonogramların aksine herhangi bir sesi veya heceyi değil doğrudan bir ifadeyi anlatırlar. En bilinen logogramlar Çince karakterler ve Japon kanjileri olup bazı Mısır hiyeroglifleri ile Çivi yazısındaki bazı sesletimler de logogramdırlar.

Japon rakamları, Japoncada kullanılan sayı isimlerinin sistemidir. Yazılı Japon rakamları tamamen Çin rakamlarına dayanmaktadır ve büyük rakamların gruplandırılması, Çin geleneğinde 10.000'e kadar gruplandırılmasını takip etmektedir. Japoncada rakamlar için biri Çince karakterlerin Çin-Japon (on'yomi) okumalarına dayanan diğeri ise Japon yamato kotobaya dayan iki dizi telaffuz bulunmaktadır.

Jōyō kanji, Japonya Eğitim Bakanlığı'nın kanji karakterleri ve okumaları için resmî rehberidir. Mevcut jōyō kanji, 2010 yılında yayınlanan 2,136 karakterin listesidir. II. Dünya Savaşı'ndan sonra standartlaştırılmış ortaokul düzeyindeki kanjilerin ilk listesi olan tōyō kanjinin hafifçe değiştirilmiş bir versiyonudur. Liste, düzenli olarak kullanılan tüm karakterler ve okumaların kapsamlı bir listesi olmayıp daha ziyade, zorunlu eğitimi tamamlamış olanların yanı sıra resmi hükûmet belgelerinde kullanılmak üzere izin verilen karakterlerin ve okumaların bir listesi için bir okuryazarlık başlangıç noktası olarak tasarlanmıştır. Resmî hükûmet belgelerinin sadece jōyō kanji ve okumalarının kullanılma zorunluluğu nedeniyle, bazı nadir karakterler de Japonya Anayasası'nın bir parçası olmakla kalmaz, aynı zamanda yazılmış olan orijinal 1,850 karakterli tōyō kanji listesi derlenmiştir.
Esperanto dilbilgisi, kuralları aşırı şekilde düzenli olması için tasarlanmıştır. Eklemeli bir dil olan Esperanto'nun kelime dağarcığı Hint-Avrupa dil ailesi, özellikle de Latin, Slav ve Germen dilleri esas alınarak hazırlanmıştır. Esperanto serbest cümle dizimine sahiptir, cümledeki ögelerin yerleri değiştirildiğinde cümlenin anlamı değişmez.

Japonca giriş yöntemleri, bir bilgisayara Japonca karakterler girmek için kullanılır.
Hentaigana, hiragana ve katakananın değişik biçimleridir. Aynı sesi temsil etmek için birçok kanjinin kullanılabileceği man'yōgananın büyük ölçüde tarihsel kalıntıları olup man'yōgananın günümüzde bilinen biçimlerde hiragana ve katakana hecelerini doğuran aynı basitleştirmenin sonucuydu.
U, Japoncadaki kanalardan biridir. う, 宇 kanjisinin soshō stiline dayanırken ウ, aynı kanjinin köküne dayanır ve olarak telaffuz edilir. Modern Japoncada üçüncü sırada yer alır ve ayrıca Iroha'nın 24. harfidir.
Ta, Japoncadaki kanalardan biridir. た, 太 kanjisinin soshō stiline dayanırken タ, 多 kanjisinin köküne dayanır ve [ta] olarak telaffuz edilir.
Hi, Japoncadaki kanalardan biridir. ひ, 比 kanjisinin soshō stiline dayanırken ヒ, aynı kanjisinin köküne dayanır ve [çi] olarak telaffuz edilir.
On'yomi, Kanji karakterlerinin Çince telaffuzuna dayalı olarak okunmasıdır. Tek bir kanjinin, farklı dönemlerin veya bölgelerin Çince telaffuzlarını yansıtan birden fazla 'on'yomi' telaffuzu olabilir.
Kun'yomi, Kanji karakterlerinin yerli Japonca bir kelimenin veya yamato kotobanın telaffuzuna dayanan ve ilgili Çince karakterin ilk tanıtıldığı zamanki anlamına çok yakın olan bir okumadır.