Oia, Yunanistan
| Oia Pano Meria Οία | |
|---|---|
 Santorini Oia | |
| Konum | |
| |
| Zaman dilimi Yaz (YSU): | DAS (UTC+02.00) DAYS (UTC+03.00) |
| Yönetim | |
| Ülke | Yunanistan |
| Coğrafi bölge: | Güney Ege |
| Nüfus İstatistikleri (2011'e göre) | |
| Kodlar | |
| Plaka Numarası: | EM |
 | |
Oia veya Ia (Yunanca : Οία, olarak telaffuz edilir [ˈİ.a][1] ), Yunanistan'ın Kiklad Adaları'ndaki Thira (Santorini ) ve Therasia adalarında, Güney Ege'de küçük bir köy ve eski bir topluluktur . 2011 yerel yönetim reformundan bu yana, bir belediye birimi olan Santorini belediyesinin bir parçası olmuştur.[2][3] Oia adası tüm Therasia adasını ve Santorini ile paylaştığı, Santorini'nin en kuzeybatı bölümünü kapsar. Ana caddesinin adı Nikolaou Nomikou'dur. Nüfusu 2011 nüfus sayımınıa göre 1.545 kişidir ve arazi alanı 19.449 km 2 dir.[4]
Oia daha önceleri Apäno Meria (Απάνω Μεριά veya Επάνω Μερι upper, "üst taraf") olarak biliniyordu, yerel olarak hala Pano Meria olarak geçiyor,[5] ve sakinleri hala Apanomeritler (Απανωμερίτες) olarak adlandırılıyor. Antik Yunan Oia, antik Thera'nın iki limanından biriydi ve şimdiki Kamari'nin bulunduğu adanın güneydoğusunda bulunuyordu.
Oia, 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında refahının zirvesine ulaştı. Ekonomik refahı, özellikle İskenderiye'den Rusya'ya Doğu Akdeniz'de ticaret yapan ticaret filosuna dayanıyordu. Köyün en yüksek kısmına inşa edilen iki katlı kaptan evleri, köyün eski refahını hatırlatıyor. Kasabanın bir kısmı 1956 depreminde yıkılmıştır.[6]
Tarih
Marco Sanudo'nun 1207'de Naxos Dükalığı'nı kurduğu ve Santorini'de feodal egemenliğin kurulduğu Venedik yönetiminin başlangıcından önce Oia yerleşiminden, çeşitli seyahat raporlarında bahsedilmiştir.[7] Da Corogna ailesinin yönetiminde, Apanomeria (Απανωμερία) da denilen Agios Nikolaos Kastell (Καστέλι του Αγίου Νικολάου) beş yerel kaleden biriydi. Yerleşim yeri olan Goulas, köyün en eski kesiminde, güneybatı ucundadır.[8]
1537'de Barbaros Hayrettin Ege adalarını fethederek Sultan II . Selim'in hakimiyetine soktu.[9] Ancak Santorini 1566 yılına kadar Crispo ailesinde kaldı, ardından Joseph Nasi'ye ve 1579'daki ölümünden sonra Osmanlı İmparatorluğu'na geçti .
16. yüzyıldan 19. yüzyıla kadar yerleşim, haritalarda Apanomeria olarak adlandırıldı. 17. yüzyılın ortalarında Jean de Thévenot, Castelli San Nicolas adını kullanıyordu. 19. yüzyılın ikinci yarısında ise isim "Oia" olarak değiştirildi.
19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında kasaba, özellikle Rusya ile İskenderiye arasındaki ticaret yolunun bir parçası olup, Akdeniz boyunca deniz ticaretinin bir sonucu olarak gelişen bir denizci kasabasıydı. 1890'da Oia'nın yaklaşık 2.500 sakini ve 130 yelkenli gemisi vardı. Ayrıca Armeni koyunda bir iskelesi vardı. İç bölgelerde çok miktarda mükemmel şarap üretilirdi ve diğer yerlerin yanı sıra Fransa'ya ihraç edildi. Ancak buharın gelişi ve Pire'deki nakliye yoğunluğu kasaba deniz ticaretini çökertti ve tarım özellikle Pire ve Laurium'a göçün artmasıyla birlikte azaldı. Kasabanın ekonomisi 20. yüzyılın başlarında savaşlar, ekonomik bunalım ve aşırı balıkçılık nedeniyle geriledi.
9 Temmuz 1956'daki 7,8 büyüklüğündeki[10] deprem çok hasara yol açtı.[6] En güçlü artçı şok 7.2 büyüklükle merkez üssü Santorini'nin kuzey kıyılarındaydı. Depremi yenilenen göç izledi ve 1977'de Oia'da sadece 306 kişi kaldı. Depremden sonra köy, çekici bir turizm kasabası olan Kiklad Adaları'na dönüştü ve yaz mevsiminde insanlarla dolup taşan "mükemmel resim" olarak adlandırıldı.[1][5]
Coğrafya
Oia, Kiklad Adaları'ndaki Santorini adasının kuzey batı ucunda yer alan manzaralı bir köydür.[11] Santorini adasını oluşturan kalderanın kuzey kenarı boyunca neredeyse 2 km (1,2 mil) uzanır. Deniz seviyesinden yaklaşık 70 ila 100 m (230 ila 330 fit) yükseklikte bulunur. Hemen doğusunda Phinikia (Φοινικιά; Finikia) ve yaklaşık 500 metre (550 yd)kuzeyinde Tholos (Θόλος) bulunmaktadır. Amoudi Körfezi, şehrin altında yer almaktadır. Küçük balıkçı köyü Ormos Armeni (Όρμος Αρμένης) güneyde Oia'nın aşağısında yer alır ve merdivenlerle ulaşılır. Batıda, Ormos Ammoudi liman köyünden Therasia'ya feribot bağlantısı vardır (Όρμος ύμμο spιού; ayrıca Amoudi olarak yazılmıştır). Oia ile liman arasında 300 basamak vardır. Küçük Agios Nikolaos adası güneybatıda yer almaktadır.[12]
Oia köyü Kalderanın dik yamacına inşa edilmiştir, evler ve restoranlar, deniz tarafındaki kalderaya oyulmuş nişlerin içine inşa edilmiştir. Köyün dar geçitleri ve merkezinde bir meydanı vardır.[5] Bu köyün üzerine gelen güneş ışığı saatleri Fira kasabasından çok daha uzundur. Yolları çok dardır ve bu nedenle turizm sezonunda tıkanır.[1] Kasabanın pastoral çevresi, uçurumun tepesindeki kayaya oyulmuş beyaz badanalı, mavi kubbeli kiliseler ve büyüleyici, geleneksel Kiklad evleri ve mağara evlerinden oluşan bir komplekse sahiptir. Kaldera üzerinden gün batımının mükemmel manzarasını sunan bir konumda yer almaktadır.[13] Kasabadan yaya veya katır ile ulaşılabilen, güneybatıdaki Armeni Körfezi, bir zamanlar önemli bir tekne yapım merkeziydi. Küçük onarımlar artık tek bir iskelede yapılıyor. Ada çevresinde geziler için gezi tekneleri ve Therasia'ya feribotlar buradan kalkmaktadır . Kasabanın batı tarafındaki Ammoudi limanına Fort Londsa'nın kuzeyindeki dik merdivenlerle ulaşılır; burada birkaç taverna ve çakıllı bir plaj bulunmaktadır.
Köy, yaklaşık 150 metre (490 ft) yüksekliğindeki bir tepenin üzerinde yer almaktadır. ve Palia ve Nea Kameni yanardağlarının görüldüğü "Kartal yuvası" ve ayrıca Therasia adası olarak bilinir. Burası adanın kuzeyinde yer almaktadır ve Fira 11 kilometre (6,8 mi) uzaklıktadır.[12] Kasabanın merkez meydanda bulunan ana caddesi, kalderayı çevreleyen tepeden yukarı çıkan "Nikalaou Namikaou" adı verilen, Arnavut kaldırımlı ana yürüyüş yoludur. Adaya, ulaşımın durağı olan Fira'dan ulaşılır.[5][13] Kaldera tekne gezisi seçenekleri, Oia veya Fira'da mevcuttur.[14]
İklim
Oia'da genellikle sıcaklık ılımandır. Kışları yağışlı, yazları sıcak ve kuraktır. Kayıtlardaki mutlak Maksimum sıcaklık 40 °C (104 °F) derecedir. Haziran ayında ve Aralık ayındaki mutlak minimum sıcaklık değeri ise 0 °C (32 °F) derecedir. Rüzgar hızları 56 kilometre/saat (35 mph) arasında değişir Ağustos, Ekim ve Şubat aylarında 98 kilometre/saat (61 mph) olarak ölçülmüştür.[15]
Kaynakça
- ^ a b c Rick Steves' Greece: Athens & the Peloponnese. Avalon Travel. 19 Nisan 2011. ss. 437-440. ISBN 978-1-61238-060-5. Erişim tarihi: 7 Haziran 2013.
- ^ "Kallikratis law" (PDF) (Yunanca). Greece Ministry of Interior. 24 Nisan 2011 tarihinde kaynağından (pdf) arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2013.
- ^ "Censimento 2001" (Yunanca). 23 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2013.
- ^ "Population & housing census 2001 (incl. area and average elevation)" (PDF) (Yunanca). National Statistical Service of Greece. 2 Aralık 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
- ^ a b c d Greece 9. Lonely Planet. 2010. s. 434. ISBN 978-1-74220-342-3. 31 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2013.
- ^ a b Frommer's Greece. John Wiley & Sons. 2 Mart 2010. s. 382. ISBN 978-0-470-64566-6. Erişim tarihi: 5 Haziran 2013.
- ^ Nicol, Donald M. (1993). The Last Centuries of Byzantium, 1261–1453 (İngilizce) (İkinci bas.). Londra: Rupert Hart-Davis Ltd. s. 60. ISBN 0-246-10559-3.
- ^ Santorini: a guide to the island and its archaeological treasures. Ekdotike Athenon. 1983. s. 33. Erişim tarihi: 9 Haziran 2013.
- ^ Dictionary of Wars. Infobase Publishing. 2006. s. 588. ISBN 978-1-4381-2916-7. Erişim tarihi: 9 Haziran 2013.
- ^ The 1956 earthquake and tsunami in Amorgos, Greece (PDF), 178, 2009, ss. 1533–54, doi:10.1111/j.1365-246X.2009.04237.x, 18 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF), erişim tarihi: 2 Ocak 2021
- ^ Greece: Charming Small Hotel and Restaurant Guide. Hunter Publishing Incorporated. 1 Nisan 2002. ss. 194-. ISBN 978-1-58843-291-9.
- ^ a b "Oia Santorini". Greeka.com. 24 Temmuz 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2013.
- ^ a b "Oia Santorini". In2greece.com. 27 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2013.
- ^ Let's Go Greece 9th Edition. St. Martin's Press. 27 Kasım 2007. ss. 42-. ISBN 978-0-312-37450-1.
- ^ "World Weather Online.Com". 13 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi.
