İçeriğe atla

Odessa Kuşatması (1941)

Odessa Kuşatması
II. Dünya Savaşı Doğu Cephesi

Ekim 1941'de kuşatma sonrası terkedilmiş Sovyet araçları ve barikatlar
Tarih8 Ağustos - 16 Ekim 1941
Bölge
Odessa
SonuçMihver zaferi
Taraflar
 Sovyetler Birliği Almanya
 Romanya
Komutanlar ve liderler
Sovyetler Birliği Georgiy Sofronov
Sovyetler Birliği İvan Petrov (son)
Sovyetler Birliği Gavriil Jukov
Sovyetler Birliği Filipp Oktyabrskiy		Romanya Krallığı Ion Antonescu
Romanya Krallığı Alexandru Ioaniţiu (ölü)
Romanya Krallığı Nicolae Ciupercă
Romanya Krallığı Iosif Iacobici
Romanya Krallığı Ioan Glogojeanu (ölü)
Romanya Krallığı Nicolae Deleanu
Romanya Krallığı C. D. Nicolescu
Horia Macellariu
Nazi Almanyası Erich von Manstein
Güçler
34,500 asker (başlangıç)[1]
240 top
120,000+ asker (toplam)		 160,000 asker (başlangıç)[2]
340,223 asker (toplam)
Kayıplar
Hafif tahmin: 41,268 toplam[1]
16,578 ölü/kayıp
24,690 yaralı
1 zırhlı tren
151 uçak
Yüksek tahmin: 60,000 toplam[3]
1 destroyer hasarlı
1 denizaltı avcısı battı
1 denizaltı hafif hasarlı		 92,545 toplam
17,729 ölü
63,345 yaralı
11,471 kayıp
19 tank
90 top
20 uçak[4]

Odessa Kuşatması, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde Odessa kentinin Mihver kuvvetlerince kuşatılmasıdır. Kuşatma, Romanya kuvvetleri ile Alman 11. Ordu'su tarafından yapılmıştır. Odessa'daki Sovyet Karadeniz Donanması unsurlarının, bölgedeki 9. Ordu'nun ve bu ordunun sahil grubu olarak hızla tertiplenen Bağımsız Sahil Ordusu'nun sert direnişi nedeniyle kentin kuşatılması Romanya birliklerinin 73 gününü almıştır. Rumen birlikleri hem kuşatma hem de kentin alınması için girişilen dört taarruzda toplam 93 bin zayiat verdiler.

Harekât öncesi

Hitler, 27 Temmuz 1941 tarihinde General Ion Antonescu'ya yazdığı bir mektupla Dinyeper gerisinde Rumen kuvvetlerinin daha fazla işbirliğini talep etmiş ve Dinyeper ile Bug arasında kalan arazinin Romanya'nın yönetimine bırakılacağını bildirmiştir. Antonescu 31 Temmuz'daki yanıtında bu talebe olumlu karşılık verdi. Aslında Rumen 3. Ordusu 17 Temmuz'da zaten Dinyester'i geçmişti.

Rumen 4. Ordusu nehir üzerinden ilerlemeye 3 Ağustos'ta başladı. Öte yandan 15. Piyade Tümeni ve 1. Süvari Tugayı'ndan oluşan 5. Kolordu, nehri Dubăsari ile Bender arasında zorlamaya başladı. Rumen 1. Zırhlı Tümeni 5 Ağustos gecesi 5. Kolordu ile temas sağlamıştır. Romanya Genelkurmayı 8 Ağustos'ta 31 Sayılı Harekât Emri'ni yayınladı. Emirde, Dinyester ile Tiligulskiy arasındaki Sovyet birliklerinin yok edilmesi ve Odessa'nın alınması emredilmiştir. Kent garnizonunun, küçük bir birlik olması nedeniyle kısa sürede teslim olacağı düşünülüyordu. Gerçekte Odessa, Sovyet Karadeniz Filosu'nun varlığına dayanan, esasen tam olarak kuşatılamayacak denli güçlü bir müstahkem mevki sayılmaktadır. Savunma, üç hat halinde siperlerle, tank engel ve çukurlarıyla, makineli tüfek yuvaları ve diğer savunma düzenekleriyle güçlü bir şekilde tertiplenmişti. İlk savunma hattı kentten 25 – 30 km ileride ve 80 km boyunca uzanmaktadır. İkinci ve esas savunma hattı kenttin 6 – 8 km dışında ve yaklaşık 30 km uzunluğundaydı. Üçüncü ve son savunma hattı ise kent sınırları içinde düzenlenmişti. Başlangıçta mevzilere yerleşen kuvvetler 25. Piyade Tümeni, 95. Piyade Tümeni, 421. Piyade Tümeni, 2. Süvari Tümeni, 54. Piyade Alayı ve NKVD Alayı idi. Toplam Kızıl Ordu kuvvetleri yaklaşık 34.500 subay ve erat, 240 parça toptan oluşmaktadır. Hava desteği, iki deniz uçağı ve bir bombardıman filosundan oluşan bir hava birliği tarafından sağlanmaktadır. Daha sonra bir İlyuşin Il-2 avcılardan oluşan bir filo daha savunmaya katılmıştır. Ayrıca Kırım'dan ve Nikolaev'den kalkan bombardıman uçakları da muharebeye katıldı.

Rumen 4. Ordu'su karargâhı karma bir taarruz planı hazırlamıştır. Bu plana göre 3. Kolordu, Razdelyana - Odessa istikametinden bir cephe taarruzu yapacaktır. Bu arada 5. Kolordu, kuzeyden, Katargi ve Bolsçaya Buzhalyk yönünden bir çevirme hareketi yapacak ve devamında güneye yönelecektir. 3. Kolordu'ya bağı 3. Piyade Tümeni'nin keşif grubu, Razdelyana yönünde ilerledi ve kentin, Sovyet birliklerinin mevzilendiği demiryolu istasyonunun ve kasabanın yanmakta olduğunu bildirdi.

Muharebe

Bir Rumen alayı Panyatovka'yı tutarken bir başka alay da 9 Ağustos'ta Bakalovi civarındaki Sovyet birliğini geri attı. Razdelnaya'daki sert Sovyet direnişine karşın 7. Piyade Tümeni demiryolu istasyonunu ve güneyindeki düzlüğü kontrol altına aldı. Bir sonraki gün 3. Kolordu kesiminde 7. Piyade Tümeni'nin büyük kısmı Elssas'a, Aynı gün 1. Muhafız Tümeni ise Strassburg - Petra Evdokievka hattına ulaştı. 5. Kolordu kesiminde Bolsçaya Buzhalyk üzerine taarruz eden 1. Zırhlı Tümen, kısa sürede Sovyet kuvvetlerini geri atarak Odessa'nın ilk savunma hattını yardı. Akşama kadar Rumen tümenleri, ikinci savunma hattına Blagodatnaya - Mal. Adzhalyk kesiminde ulaşmışlardı. Öte yandan Severinovka'ya giren 1. Süvari Tugayı bu kesimde 1. Zırhlı Tümen'le temas sağladı. Aynı sırada, bir Rumen alayı Lovovaya'daki Sovyet kuvvetlerini yenilgiye uğrattı. 4. Ordu kademe kademe kent merkezine ilerledi. Fakat ileri hareketi, Antenescu tarafından 13 Ağustos'ta, kentin batısındaki hatları güçlendirmek için geçici olarak durduruldu.

Rumen kuvvetlerin taarruzu 16 Ağustos'ta tüm cephe boyunca yeniden başladı ve 17 Ağustos'ta Odessa'nın su depolarını ele geçirdiler. Kızıl Ordu kuvvetleri, ağır kayıplarla sonuçlansa da tekrarlanan karşı taarruzların yanı sıra inatla savunmayı sürdürdüler. Romanya Kraliyet Hava Kuvvetleri kara kuvvetlerini etkin biçimde destekledi ve Odessa'nın, hem içeri hem dışarı deniz trafiğini kesti. Ayrıca 20 Ağustos'ta bir zırhlı treni tahrip etti. İki Rumen torpido botu 18 Ağustos gecesi Odessa'nın güneyinde bir Sovyet destroyerine saldırarak batırdılar. Bu olay, Romanya Donanması'nın, kuşatmayı desteklemek için giriştiği birkaç manevradan biridir.

Sürekli girişilen taarruzlara karşın Rumen kuvvetleri, 24 Ağustos'a gelindiğinde Sovyet ana savunma hattı önünde batağa saplanmışlardı. Rumen 4. Ordu'sunun kayıpları 5.329 ölü olmak üzere 27.307 olmuştur. Bununla birlikte Sovyet kuvvetleri de güç kaybetmişti, Kubanka'nın elden çıkmasıyla, Romanya ağır topçusu artık Odessa limanını ateş altına alacak durumdadır. İzleyen üç gün boyunca Odessa'da silahlar suskundu.

Rumen kuvvetleri 28 Ağustos'ta bir Alman hücum taburu ve on ağır top taburu ile takviye edilmiş olarak taarruzlarını yenilediler. Bu taarruzda 4. Ordu, 11. Ordu ve 1. Kolordu Gnileakovo ve Vakarzhany yönünde ilerlemiştir. Ancak ertesi gün Kızıl Ordu birliklerinin giriştiği sert karşı taarruzlarla bazı bölgelerden geri atıldılar. İnisiyatifi 30 Ağustos'ta yeniden ele geçirmişlerdi ama bu arada çok az arazi ele geçirdiler. Bir Kızıl Ordu taarruzu Kubanka'yı geri almayı başardı fakat karanlık çöktüğünde geri atıldılar. Vakarzhany'deki Sovyet birlikleri kuşatıldılar ve 3 Eylül'e kadar çarpışmaya devam ettiler. Bu tarihte Alman ve Rumen birlikleri kasabaya taarruz ederek direnişi kırmayı başardı.

Aynı tarihte General Ciuperca Mareşal Antonesu'ya, cephe tümenlerinin içinde bulunduğu olumsuz koşullara ilişkin bir rapor sundu. Bu raporda birliklerin, neredeyse bir ay süren çatışmalar dolayısıyla muharebe bitkinliği içinde oldukları belirtilmektedir. General bu raporunda altı tümenin, 8 ağır topçu taburuyla desteklenen iki kolordu şeklinde yeniden tertiplenmesini önerdi. Bu tümenler 3. Tümen, 6. Tümen, 7. Tümen, 14. Tümen ve 21. Tümen ile Muhafız Tümeni'ydi. İki kolordunun, Sovyet savunmasını yarmak için tek bir bölgeden taarruz etmesi öngörülüyordu. Bu öneri hem Mareşal Antenescu hem de Romanya Genelkurmay Başkanı General Ioaniţiu tarafından reddedildi. General Ioaniţiu, tek bir istikametten yapılacak taarruzun, bunun dışındaki Rumen hatlarını fazlasıyla boş bırakacağını ileri sürmüştür. Mareşal Antenescu daha sonra, Gniliavko - Dalnik hattından 3. Kolordu tarafından, Tatarka - Dalnik hattından da 11. Kolordu tarafından yapılacak iki taarruz emri yayınladı. General Ioanitiu da emre, Almanya'nın Romanya askerî ataşesi General Hauffe dikkatine bir not etkiledi. Bu notta Odessa'daki genel durum hakkında bilgi verilmekte ve birkaç istihkam taburu ile hava unsuru için destek istenmişti. Romanya Kraliyet Hava Kuvvetleri'nin Sovyet kara ve hava kuvvetlerine karşı bazı başarılar elde etmiş olmasına karşın deniz hedeflerine karşı yeterli donanımı yoktu. Buna karşın Sovyetler Birliği Karadeniz'deki donanmasını düzenli olarak takviye ediyor ve bütünleme ikmali yapıyordu.

Bu arada Rumen taarruzu, takviye kuvvetlerinin bölgeye ulaşmasını beklemek için ertelenmiştir. Bu erteleme süresi içinde General René von Courbier komuta ettiği bir piyade alayı, bir taarruz istihkam alayı ve iki topçu alayından oluşan Alman müfrezesi bölgeye ulaştı. Alman müfrezesi bölgeye ulaştığı sıralarda Sovyet savunması da mühimmat yönünden ikmal edilmiş ve 15 bin kişilik bir takviye kuvveti almıştı. 4. Ordu Komutanı General Ciupercă 9 Eylül'de görevden alınarak yerine General Iosif Iacobici atandı. Yeni ordu komutanı, genel karargâh emirlerine sorgusuz uyulmasını emrederek göreve başladı. Rumen taarruzu 12 Eylül'de yeniden başladı. Fakat 14 Eylül'de Alman ve Rumen topçusunun mühimmatı azaldığı için yeniden durduruldu. İki tabur Kızıl Ordu birlikleri tarafından kuşatıldıysa da kuşatmadan kurtulmayı başardılar.

Sovyet birlikleri, 15 Eylül akşamı Rumen 1. Kolordusu ile teması kesip güneydoğu yönünde geri çekildiler. Ertesi gün 16 Eylül'de 1. Kolordu Gross-Liebenthal'ın kuzeybatısındaki tepeleri aldılar. Rumen birlikleri de Sukhoy'un güneyindeki bölgeyi işgal ettiler. Kızıl Ordu'nun 3 binden fazla askeri esir alındı. Fakat 12.600 mevcutlu 157. Piyade Tümeni'yle bölge takviye edildi. Ayrıca Novorossiysk'den 18 Sovyet bölüğü gönderildi.

Sonuçları

"Alman-Rumen Silah Kardeşliği"ni konu eden Romanya posta pulu.

Mihver devletlerine bağlı kuvvetlerin Sovyetler Birliği topraklarında ilerlemesi üzerine Stavka Odessa savunmasının tahliyesine karar vermişti. Sovyet Karadeniz Filosu 14 - 15 Ekim 1941 gecesi kentteki garnizonu Sivastopol'a tahliye etmiştir. Daha sonra bu birliklerin çoğu bu bölgede imha edildi. Bu tahliyede 350 bin asker ve sivil kentten tahliye edilmiştir.[5]

Odessa kuşatması sırasında uğranılan kayıplar

  • Romanya 17.729 ölü, 63.345 yaralı ve 11.471 kayıp
  • Sovyetler Birliği 16.578 ölü ve kayıp, 24.690 yaralı

Kaynakça

  1. ^ a b Glantz (1995), p. 293
  2. ^ Axworthy (1995), p. 50.
  3. ^ Axworthy, Mark. Third Axis Fourth Ally: Romanian Armed Forces in the European War, 1941–1945. p. 58.
  4. ^ "The Battle of Odessa - 1941". WorldWar2.ro. 4 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2010. 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2010. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Stalingrad Muharebesi</span> II. Dünya Savaşının dönüm noktası kabul edilen muharebe

Stalingrad Muharebesi, Stalingrad Meydan Muharebesi ya da Stalingrad Savaşı, II. Dünya Savaşı’nın Doğu Cephesi'nde, Mihver ordularıyla Kızıl Ordu arasında, Stalingrad kenti için yapılan savaştır. Hemen hemen tüm tarihçiler tarafından II. Dünya Savaşı’nın kesin dönüm noktalarından biri olarak kabul edilir. Bu savaş, tarafların tüm güç ve azimlerini ortaya koydukları, kıran kırana süren ve sonuçta, toplam kayıpların neredeyse iki milyona ulaşmasıyla askeri tarihin en kanlı savaşları arasında yer almaktadır. Savaşın sonu Almanya açısından bir yıkım oldu. Mihver güçlerin savaşı kendi lehlerine döndürmeleri çabasında bir dönüm noktasıydı. ve Doğu Cephesi'nde Alman zaferini olanaksız kıldı. Doğu Cephesi'ndeki Mihver kuvvetleri toplamının neredeyse dörtte biri bu muharebe sırasında kaybedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Moskova Muharebesi</span> Nazi Ordularının Moskova üzerine başlattıkları genel taaruzlar

Moskova Muharebesi veya Moskova Meydan Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde, 1941 yılında Alman ordularının, bir duraklamanın ardından Moskova yönünde yeniden başlattıkları genel taarruzlarıdır. Moskova Muharebesi bazı tarihçiler tarafından II. Dünya Savaşı'nın dönüm noktalarından biri olarak kabul edilmektedir. Sovyet savunması, Hitler'in Barbarossa Operasyonu'nun önemli stratejik hedeflerinden biri olan Moskova'nın ele geçirilmesini engelleyerek savaşın uzamasına ve Barbarossa harekâtının başarısızlıkla sonuçlanmasına neden olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Lvov-Sandomierz Taarruzu</span>

Lvov-Sandomierz Taarruzu ya da Lvov-Sandomierz Stratejik Taarruz Harekâtı, Kızıl Ordu'nun 1944 yılı Temmuz ayı ortalarında başladığı ve Alman kuvvetlerini Ukrayna'dan ve Doğu Polonya'dan atmayı amaçlayan genel taarruzudur. Bir aydan uzun bir süre devam eden Sovyet taarruzları, belirlenen hedeflerine ulaşmıştır. Lvov-Sandomierz Stratejik Taarruz Harekâtı, üç taarruz harekâtından oluşmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Bagration Harekâtı</span> Harekât

Bagration Harekâtı, II. Dünya Savaşı sırasında Kızıl Ordu'nun yürüttüğü Beyaz Rusya Stratejik Taarruz Harekâtı'nın kapalı adıdır. Harekât, 22 Haziran ve 19 Ağustos 1944 tarihleri arasında icra edilmiş olup sonuçta Alman kuvvetleri Beyaz Rusya'dan ve Doğu Polonya'dan çıkartılmıştır. Harekâta verilen Bagration kapalı adı, 18. ve 19. yüzyıllarda yaşamış ve Borodino Muharebesi sırasında ölümcül bir yara almış olan Çarlık generali, prens Pyotr Bagration'a dayanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kırım Seferi (1941-1942)</span> Wikimedia anlam ayrımı sayfası

Kırım Seferi, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde Alman ve Rumen ordularının Kırım Yarımadası'nın işgali ve Sivastopol'ün düşürülmesi için giriştikleri bir askeri seferdir. Barbarossa Harekâtı'nın başlarında Aşağı Dinyeper'e kadar ilerleyen Alman 11. Ordusu ve Rumen 3. Ordusu, Kırım'ı anakaraya bağlayan Perekop Kıstağı'nda Kızıl Ordu savunmasını 29 Ekim 1941'de aşmış, hızla Kırım işgal ederek Sivastopol'ü kuşatmıştır. Ancak Kızıl Ordu'nun Kırım Cephesi kuvvetlerinin Kerç Yarımadası'na 26 Aralık 1941'de bir çıkarma yapmaları üzerine Sivastopol taarruzu durdurulmuştur. Daha sonra Mihver kuvvetlerin Kerç Yarımadası'nda yerleşmiş olan Sovyet kuvvetlere taarruz etmiştir. Yenilgiye uğrayan Kızıl Ordu birlikleri geride tüm ağır silahlarını ve çok sayıda tutsak bırakarak denizden tahliye edilmiştir. Sivastopol'e ikinci taarruz 2 Haziran 1942 tarihinde başlatıldı ve bir aydan biraz fazla süren şiddetli çatışmalardan sonra 3 Temmuz 1942 tarihinde kent Alman-Rumen kuvvetlerinin eline geçti.

Belgorod Muharebesi, Stavka'nın Belgorod – Bogoduhov Taarruz Harekâtı sırasında gerçekleşen muharebedir. Belgorod – Bogoduhov Taarruz Harekâtı, Kızıl Ordu ile Alman kuvvetleri arasında, Kursk Muharebesi'ni izleyen Rumyantsev Harekâtı'nın bir bölümüdür.

Sinyavin Harekâtı, Kızıl Ordu'nun Leningrad Kuşatması'nı sona erdirmek için kuşatmadaki Alman birliklerine karşı giriştiği bir harekâttır. Bu harekâtla neredeyse eşzamanlı olarak uygulamaya konulması planlanan Alman harekâtı ise "Operation Nordlicht" kapalı adıyla planlanmıştır. Sovyet harekâtı Alman kuşatmasını kırmayı, Alman harekâtı ise kenti düşürmeyi hedeflemektedir. Her iki taraf da diğerinin plan ve hazırlıkları konusunda bilgi sahibi değildi ve taraflar muharebeleri, önceden hesaplamadıkları bir tarzda sürdürdüler. İlk taarruza geçen Sovyet güçleriydi ve 19 Ağustos'ta harekâta başladılar. Bu saldırı, Alman komutanlığını taarruz için hazırlanan kuvvetlerle, savunmayı takviye etmek durumunda bıraktı. Kızıl Ordu taarruzları durdurulunca da bu kez söz konusu kuvvetler karşı taarruz için kullanıldı. Sonuçta Sovyet taarruzları, kuşatmayı yarmakta başarılı olamadı. Bununla birlikte Alman tarafı da planladıkları taarruz harekâtını uygulamaya koyamadılar.

Vitebsk - Orşa Taarruzu, Kızıl Ordu'nun 1944 yılı yaz genel taarruzu Belarus Stratejik Taarruz Harekâtı'nın bir parçasıdır ve genelde Bagration Harekâtı olarak bilinir.

Minsk Taarruzu, 1944 yılının yazında Kızıl Ordu tarafından gerçekleştirilen Belarus Stratejik Taarruz Harekâtı'nın ikinci evresini oluşturan bir taarruzdur ve genellikle Bagration Harekâtı olarak bilinir.

Şyaulyay Taarruzu, Kızıl Ordu'nun 1. Baltık Cephesi kuvvetlerince girişilmiş bir taarruzdur ve genellikler Bagration Harekâtı olarak bilinir. Taarruz, Belarus Stratejik Taarruz Harekâtı'nın üçüncü evresinde girişilen bir harekâttır ve ana taktik hedefi Şyaulyay kenti olarak, Alman kuvvetlerinin Litvanya'dan çıkarılmasını amaçlamaktadır.

Radzymin Muharebesi, Kızıl Ordu'nun 1. Belarus Cephesi kuvvetleri ile 39. Panzer Kolordusu arasında gerçekleşen bir dizi çatışmadır. Bu çatışmalar esasen STAVKA'nın Belarus Stratejik Taarruz Harekâtı'nın bir parçası olan Lublin-Brest Taarruzu harekâtı sırasında, 1 - 10 Ağustos 1944 tarihleri arasında gerçekleşti. Harekât alanı, Varşova'nın yakınlarındaki bir kasaba olan Radzymin civarıdır. Bu muharebeler sırasında, Varşova'ya 20 km. mesafede, Belostok demiryolu hattı üzerindeki Wolomin kasabası civarı, II. Dünya Savaşı sırasında Polonya'da gerçekleşen en büyük çaplı tank muharebesine sahne olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">2. Yaş-Kişinev Taarruzu</span>

2. Yaş-Kişinev Taarruzu ya da Yaş-Kişinev Stratejik Taarruz Harekâtı, Doğu Romanya'daki Yaş ve Moldova'daki Kişinev gibi iki önemli kente yönelen Sovyet genel taarruzudur. Harekât, 20-29 Ağustos 1944 tarihleri arasında gerçekleşmiştir. Sovyet 2. Ukrayna Cephesi ve 3. Ukrayna Cephesi kuvvetleri, Alman ve Rumen kuvvetlerce gücü biçimde tutulan Kuzey Ukrayna Ordular Grubu mevzilerine taarruz ettiler. Kızıl Ordu'nun operatif hedefleri, bölgedeki Alman ve Rumen kuvvetlerini imha etmek, Moldavya'yı geri almak ve Romanya ile Balkanlar'a taarruz için uygun dayanaklar oluşturmaktı.

<span class="mw-page-title-main">1. Târgu Frumos Muharebesi</span>

1. Târgu Frumos Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi 'nde 1. Yaş-Kişinev Taarruzu'nun bir bölümüdür.

<span class="mw-page-title-main">Belgrad Taarruzu</span>

Belgrad Taarruzu ya da Belgrad Stratejik Taarruz Harekâtı, II. Dünya Savaşı sırasında Yugoslavya Cephesi'nde, Kızıl Ordu ve Yugoslav Partizanlar'la Wehrmacht arasında gerçekleşen muharebelerdir. Esas olarak Yugoslavya'nın başkenti Belgrad'a yönelik olan bu genel taarruz harekâtı, 14 Eylül - 24 Kasım 1944 tarihleri arasında devam etmiş ve sonunda Alman işgalindeki Yugoslavya bu işgalden çıkmıştır. Sovyet ve Yugoslav kuvvetleri ayrı ve yeterli eşgüdüm olmadan harekât yaptılar. Bu durum Alman birliklerinin Belgrad bölgesinden tahliyesi için fırsat yarattı.

<span class="mw-page-title-main">Debrecen Muharebesi</span> 1944 yılında SSCBnin Alman-Macar ordularına yaptığı taarruz

Debrecen Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi 'nde, Sovyet 2. Ukrayna Cephesi kuvvetlerince 6 - 28 Ekim 1944 tarihleri arasında gerçekleştirilen Debrecen Taarruz Harekâtı'dır. Sovyetler'in Macaristan'a yönelen genel taarruzu Debrecen bölgesini hedef almış, Mareşal Rodion Malinovski'nin 2. Ukrayna Cephesi, General Maximilian Fretter-Pico'nun Alman Güney Ukrayna Ordular Grubu cephesine yönelmiştir. Bu mevzilerde, müttefiki Macaristan'ın 7. Kolordusu da mevzi almıştı. Sovyet taarruzu, bu mevzileri atmış ve Alman - Macar kuvvetlerini yer yer 160 kilometre geri çekilmek zorunda bırakmıştır.

Halbe Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nın sonlarında Doğu Cephesi'nde gerçekleşen bir çatışmadır. General Theodor Busse komutasındaki Alman 9. Ordu'sunun, Berlin Harekâtı sırasında Sovyet kuvvetlerince bir savaş gücü olarak imha edilmesiyle sonuçlanan muharebedir, 24 Nisan - 1 Mayıs 1945 tarihleri arasında yer almıştır.

Yelnya Muharebesi, Barbarossa Harekâtı'nın başlarında Alman kuvvetlerinin Yelnya kenti ve çevresine yönelik taarruzlarıyla kentin ele geçirilmesi ve ardından Kızıl Ordu'nun icra ettiği bir karşı taarruz harekâtıdır. Karşı taarruz harekâtı, Stavka tarafından Smolensk Muharebesi sırasında uygulamaya konulmuştur ve ve Sovyet kaynaklarında Yelnya Taarruz Harekâtı olarak geçmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Toropets-Holm Taarruzu</span>

Toropets-Holm Taarruzu, II. Dünya Savaşı sırasında Kızıl Ordu'nun, 9 Ocak - 6 Şubat 1942 tarihleri arasında İlmen Gölü güneyinde yürüttüğü askeri bir harekâttır. Harekât, Holm Cebi'nin oluşmasında, Alman 2. Ordu'sunun Demyansk Cebi'nde kuşatılmasında ve Alman 189. Piyade Tugayı'nın Andreapol yakınlarında imha edilmesinde etkili olmuştur.

Velikiye Luki Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nda Sovyet Kalinin Cephesi kuvvetlerinin, Sovyet 1942 - 1943 Kış Seferi sırasında, Alman 3. Panzer Ordusu'na karşı, Velikiye Luki'yi geri almayı amaçlayan bir harekâttır. Operasyonun ayrıca Rjev-Syçevka Stratejik Taarruzu Harekâtı'nın kuzey kıskacını oluşturması da düşünülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Tatsinskaya Taarruzu</span>

Tatsinskaya Taarruzu, bir Sovyet tank kolordusunun, Stalingrad'da kuşatılan Mihver kuvvetlerin havadan ikmali için Luftwaffe tarafından kullanılan Tatsinskaya Havaalanı'nın ele geçirilmesi operasyonudur. Havaalanı, Stalingrad'daki Pitomnik Havaalanı'na sefer yapan iki havaalanından biridir. Harekât, General Vasili Badanov komutasındaki 24. Tank Kolordusu tarafından 1942 yılı Aralık ayı sonlarında, Küçük Satürn Harekâtı'nın son aşaması olarak gerçekleştirilmiştir. Sovyet kuvvetleri, taarruz ettikleri Tatsinskaya havaalanını ele geçirerek 300'den fazla uçağı yerde imha ettiler. Ağır tank kayıplarına karşın General Badanov'un başarısı parlak bir stratejik zafer olmuştur.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.