İçeriğe atla

Odalık

Odalık ile köle, Jean Auguste Dominique Ingres, 1842

Odalık Osmanlı saraylarında bulunan çeşitli bölgelerden savaş tutsağı olarak ülkeye getirilmiş ya da padişaha armağan edilmiş kadın kölelere verilen addır. Cariyelik ile padişahın eşi statüsüne yükselme şansları olan bu kadınlardan Osmanlı hareminde onlarca bulunurdu.

Görevleri padişaha hizmet sunmaktan çok valide sultanlarla ve cariyelerin gereksinimleri ile ilgilenmek olan bu kadınların cariyelik statüsüne yükselmesi de mümkündü. Odalıkların büyük çoğunluğu başta Gürcistan olmak üzere Kafkasların farklı bölgelerinden saraya getirilmekteydiler.

Genelde, odalıklar padişah tarafından hiçbir zaman görülmezdi. Odalıkların gözetim ve denetimini valide sultan yapardı. Eğer bir odalık çok güzel ise ya da şarkı söyleme, dans etme, müzik aleti çalabilme gibi yetenekleri varsa cariye olabilmesi için özel bir eğitim süreci içine sokulurdu. Bu süreç sonunda hareme cariye olarak seçilirse sultana cinsel yönden hizmet etmeye hazır duruma gelmiş olurdu. Sultan tarafından seçilir ve sultanla bir gece geçirirse yeniden statüsü yükselirdi. Genelde bu kadınlar, dans, şarkı söyleme ya da seksüel sanatlarda olağanüstü bir yetenekle padişahı etkilememişlerse, sultanı yalnızca bir kez görürlerdi. Padişah ile olan birlikteliğinde gebe kalabilirse padişahın eşlerinden biri olurdu.

Batı kültüründe, 19. yüzyıl boyunca harem yaşamı ve odalıklar sanatsal hareketlerde ortak tema hâline geldi. Oryentalizm adı ile anılmaya başlanan bu sanat akımı içinde haremi hiç görmemiş olan sanatçılar hayallerindeki Osmanlı haremini anlatan erotik eserler verdiler. Odalıkların ana temayı oluşturduğu sanatsal çalışmalarda odalık terimi batı dillerine odalisque, odahlic, odalisk, odaliq gibi biçimlerde girdi.[]

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Odalık ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.

İlgili Araştırma Makaleleri

Afife Nurbanu Valide Sultan, Osmanlı Padişahı II. Selim'in yasal eşi olarak Haseki Sultan, Sultan III. Murad'ın annesi ve Osmanlı İmparatorluğu'nun Valide Sultan'ıdır. Haseki Hürrem Sultan'ın gelinidir. Kadınlar Saltanatı döneminin en önemli isimlerinden biriydi. Çelişkili teoriler onu Venedikli, Yahudi veya Yunan kökenli olarak tanımlıyor. Doğum adı Cecilia Venier-Baffo, Rachel veya Kalē Kartanou olabilir.

<span class="mw-page-title-main">Leylâ Saz</span> Türk şair

Leyla Saz, Türk besteci, yazar, şair.

<span class="mw-page-title-main">Kösem Sultan</span> Osmanlı İmparatorluğunun Saltanat Naibi Sultan I.Ahmedin nikâhlı eşi, IV. Murad ve I. İbrahimin validesi ve torununun (IV. Mehmed) saltanatını gören tek Valide Sultandır

Mahpeyker Kösem Sultan, Osmanlı İmparatorluğu tarihinin en güçlü kadın figürlerinden birisi, Sultan I. Ahmed'in nikâhlı eşi ve IV. Murad ve İbrahim'in annesidir. Osmanlı tarihinin en güçlü ve etkili kadınlarından biri ve aynı zamanda sonradan Kadınlar Saltanatı olarak adlandırılan dönemin merkezi bir figürü oldu. Naip olarak, Osmanlı İmparatorluğu'nu yaklaşık 20 yıl boyunca etkin bir şekilde yönetti.

<span class="mw-page-title-main">Hatice Turhan Sultan</span> Sultan İbrahimin Hasekisi IV.Mehmedin validesi. Kadınlar saltanatı dönemini kapatan sultan

Hatice Turhan Sultan, Osmanlı padişahı Sultan İbrahim'in eşi ve IV. Mehmet'in annesidir. 5 yıl kadar bir süre saltanat naibesi sıfatıyla Osmanlı Devleti'ni yönetmiş ikinci valide sultandır. Osmanlı Tarihinin en uzun valide sultanlık yapan ve kadınlar saltanatının sonunu getiren Ukrayna kökenli sultandır.

<span class="mw-page-title-main">Saliha Dilaşub Sultan</span> Sultan İbrahimin Hasekisi ve II.Süleymanın validesi. Valide Sultan (1687 - 1689)

Saliha Dilâşub Sultan Osmanlı İmparatorluğu'nun Valide Sultanı, padişah II. Süleyman'ın annesi ve Sultan İbrahim'in eşiydi.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı İmparatorluğu'nda kölelik</span> Osmanlı ekonomisinde ve toplumunda insan köleliği

Osmanlı İmparatorluğu'nda kölelik, Osmanlı İmparatorluğu'nun ekonomisinin ve geleneksel toplumunun yasal ve önemli bir parçasıydı. Köle edinilen ana kaynaklar Güney Avrupa, Doğu Avrupa, Balkanlar ve Kafkasya'daki savaşlar, siyasi olarak organize edilmiş köleleştirme seferleri ve Afrika'dan getirilen siyahilerin satıldığı köle ticaretiydi. Büyük askeri seferlerin ardından köle satış fiyatlarının düştüğü bilinir. Osmanlı İmparatorluğu'nun idari ve siyasi merkezi olan İstanbul'da, 16. ve 17. yüzyıl nüfusunun yaklaşık beşte biri kölelerden oluşuyordu. Bu yüzyılların gümrük istatistikleri, İstanbul'un Karadeniz'den yaptığı ilave köle ithalatının 1453'ten 1700'e kadar toplam 2,5 milyon civarında olabileceğini gösteriyor.

<span class="mw-page-title-main">Nakşidil Sultan</span>

Nakşidil Sultan, Osmanlı padişahı II. Mahmud'un annesi, Valide Sultan ve I. Abdülhamid'in eşiydi.

Valide sultan, Osmanlı padişahlarının saltanatları sırasında hayatta olan annelerine verilen ünvandı.

<span class="mw-page-title-main">Emetullah Râbia Gülnûş Sultan</span> IV. Mehmedin tek hasekisi iki oğlunun döneminde Valide Sultanlık yaptı. Haseki Sultan ünvanını kullanan son kadındır.

Emetullah Râbia Gülnûş Sultan, Osmanlı İmparatorluğu'nun Valide Sultan'ı, İki ayrı padişahın annesi ve Sultan IV. Mehmed'in tek hasekisi. Osmanlı İmparatorluğunda Haseki Sultan unvanını kullanan son kadın sultan.

<span class="mw-page-title-main">Gülüstü Hanım</span>

Fatma Gülüstü Hanım, son Osmanlı padişahı Mehmet Vahidettin'in annesi ve Sultan Abdülmecid'in eşlerinden dördüncü ikbaliydi.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı saray mutfağı</span>

Osmanlı saray mutfağı ya da matbah-ı âmire, Osmanlı İmparatorluğu'nda saray mutfağına verilen isimdir.

Osmanlı devlet teşkilatı, Osmanlı İmparatorluğu'nun idari, askeri ve siyasi olarak teşkilatlanmasını, yapılanmasını bütünüyle ele alan konudur. Osmanlı, genel olarak merkeziyetçi bir yapıya sahipti. Padişah, devlet teşkilatında en üst mertebede sayılmasına rağmen Harem, Divan ve çeşitli odakların fikirleri baskın olabiliyordu. II. Abdülhamid, kendi devrinde devletin yönetim şeklini değiştirerek meşrutiyet şeklini getirdi.

<span class="mw-page-title-main">Köçekçe</span> Köçeklerin dans müziği.

Köçekçe, köçeklerin dans etmesi için çalınan müzik olarak ortaya çıkmış ve zaman içinde halk türkülerinin bir araya getirilmesinden oluşan bir müzik biçimi hâline gelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Kadınlar saltanatı</span>

Kadınlar saltanatı, Osmanlı İmparatorluğu'nda haseki sultanların veya valide sultanların veya hanım sultanların devlet yönetimine müdahale etmeleri, zaman zaman bizzat devleti yönettikleri döneme verilmiş olan bir addır. Kanuni Sultan Süleyman, döneminde başlamış olup 1656 yılında Köprülü Mehmet Paşa'nın sadrazam oluşuna kadar devam etmiştir.

Kadınefendi, on yedinci yüzyılın başlarına doğru Osmanlı İmparatorluğu'nun padişahın dört adet zevcesine yada eşine verilen unvandı. Bu unvan onyedinci yüzyılın sonunda resmi kullanıma girdi ve ondokuzuncu ve yirminci yüzyıllara kadar kullanıldı.

<span class="mw-page-title-main">Eski Saray</span>

Eski Saray ya da Sarây-ı Atîk-i Âmire, İstanbul ili Fatih ilçesine bağlı Beyazıt mahallesinde Süleymaniye Camii ile Bayezid Camii arasında İstanbul Üniversitesi ana yerleşkesi içerisinde Osmanlı döneminde İstanbul'da inşa edilmiş ilk saray.

Hasekiler, Osmanlı İmparatorluğu'nda padişahların hizmetindeki kişilere verilen isim. Haseki olarak adlandırılan bu kesim, İslam devletleri arasında sadece Osmanlılar ile Memlûklulerde mevcuttu. Padişahın gittiği her yerde bulunan hasekilerin sayısı ilk zamanlar 20'yi aşmazken daha sonraları 1000'i geçmiştir. Hasekiler düzenli maaşlarının yanı sıra sultandan hediye alırlardı. Saraydaki diğer hizmetlilerden farklı olarak sırmalı elbise giyerler ve taç takıp kılıç taşırlardı.

<span class="mw-page-title-main">Müşfika Kadınefendi</span> II. Abdülhamidin eşi

Müşfika Kadınefendi, ,, II. Abdülhamid'in eşi, Ayşe Sultan'ın annesi.

<span class="mw-page-title-main">Dürrinev Kadınefendi</span>

Dürrinev Kadınefendi, Sultan Abdülaziz'in birinci eşi ve başkadınefendi.

<span class="mw-page-title-main">Çerkes güzeli</span>

Çerkes güzeli, Çerkes halkının kadınlarının görüntüsünü ifade etmek için kullanılan bir stereotipik söylemdir. Oldukça geniş bir edebi tarih, Çerkes kadınların alışılmadık derecede güzel ve zarif olduklarına dair stereotipi ele almıştır. 18. ve 19. yüzyıllar boyunca Batı Avrupa ve Amerika’da Çerkes güzelliği fenomen olmuş, Çerkes kızlarına "Tanrı'nın insanlık için saf planı", gibi lakaplar takılmış, güzellik ürünleri "Çerkes güzelliği" damgası ile pazarlanmıştır. Benzer ama daha küçük bir literatür Çerkes erkekleri için de bulunmaktadır.