İçeriğe atla

Norito

Makale serilerinden
Şintoizm
Torii kapısı
İnançlar
İbadetler
Önemli kamiler
Edebiyat
Ayrıca bakınız

Şintoizm'de, Norito (祝詞), genellikle belirli bir kamiye ithaf edilen litürjik metinler ve ayinsel sözlerdir.[1][2][3]

Tarihçe

İlk yazılı norito kaynakları MS 712 yılından Kojiki ve MS 720 yılından Nihongi'dir.[3]

MS 927'de derlenen kanun ve düzenlemeler kitabı Engişiki, noritonun yirmi yedi örnek biçimini belgeler.[4][5]

Etimoloji

Bu kavramı açıklayan genel kabul görmüş bir teori yoktur.[6] Bir teoriye göre norito kelimesi noru fiiline (宣る, 'duyurmak'; bkz. inoru 'dua etmek' ve norou 'lanetlemek'[6]) -to takısı eklenerek oluşmuştur.[3] Bir diğer kavram notto, norito ile kotonun ('kelime') birleşiminden oluşur.[3]

Bu kelimenin kanji ile yazımları çeşitlidir: mevcut standart yazım olan 祝詞 dışında 詔戸言, 詔刀言 ve 諄辞 yazımları da kabul görür.[3]

Biçim ve içerik

Şinto dini yazılı kaynak üretmediği için teoloji bilgileri noritolara, destanlara ve mitlere dayanır.[7] Buna istisna yalnız, Kojiki ve Nihongidir. Ancak, bu yapıtlar kutsal metin olmanın ötesinde Şinto geleneğinin efsanelerini içeren tarihsel çalışmalardır.

Noritolar başlıca saflaştırma ayinlerinde, kamilere şükran ederken ya da iklim değiştirme (örn. yağmur) dualarında kullanılırdı.[8]

Noritolar, gelecek nesillere aktarımı kolaylaştırmak amacıyla ritimli şiir biçimindedir.[8] Dualar sıklıkla kaminin üstün güçlerine iltifatlarla başlar; saygı ve huşu ifadeleriyle son bulur.[8] Nakatomi no Harae Kunge (Saflaştırma ayininin açıklaması) noritoyu açıklarken insanları kamilerin çocukları olarak niteler. İnsanlar saflıklarını kaybetmiştir ve norito aracılığıyla bunu yeniden kazanarak ilahi özlerine geri dönecektir.[9]

Kaynakça

  1. ^ Philippi, Donald L. (1990). Norito: A Translation of the Ancient Japanese Ritual Prayers. Princeton University Press. s. vii. ISBN 0691014892. 
  2. ^ "Norito". Encyclopedia Britannica. 6 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ a b c d e Motosawa, Masafumi. "Norito". Encyclopedia of Shinto. Kokugakuin University. 2 Haziran 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ Philippi (1990). p. 1.
  5. ^ Kitagawa, Joseph Mitsuo (1987). On Understanding Japanese Religion. Princeton University Press. s. 67. ISBN 978-0691102290. 
  6. ^ a b Philippi (1990). p. 2.
  7. ^ de Bary, William Theodore; Keene, Donald; Tanabe, George; Varley, Paul (2001). Sources of Japanese Tradition: From earliest times to 1600, Second Edition. New York: Columbia University Press. ss. 336. ISBN 0231121385. 
  8. ^ a b c Okuyama, Yoshiko (2015). Japanese Mythology in Film: A Semiotic Approach to Reading Japanese Film and Anime. Lanham, MD: Lexington Books. s. 87. ISBN 9780739190920. 
  9. ^ Picken, Stuart D. B. (2004). Sourcebook in Shinto: Selected Documents. Westport, CT: Greenwood Publishing Group. ss. 84-85. ISBN 0313264325. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ockham'ın usturası</span> En az varsayımla çözümün seçildiği felsefi prensip

Ockham'ın usturası, Occam'ın usturası, Ocham'ın usturası, tutumluluk yasası veya basitlik yasası, "olasılıkların zorunluluk olmadan çoğaltılmaması gerektiği" problem çözme ilkesi. Fikir, ilahi mucizeler fikrini savunmak için basitliği tercih eden skolastik filozof ve teolog, İngiliz Fransisken rahibi Ockhamlı William'a atfedilir. "En basit açıklama büyük olasılıkla doğru olandır" gibi ifadelerle çeşitli şekillerde yorumlanmıştır. Bu felsefi ustura, aynı tahminle ilgili rakip hipotezler sunulduğunda, en az varsayıma sahip çözümün seçilmesi gerektiğini savunur. Dolayısıyla, farklı tahminler yapan hipotezler arasında seçim yapmanın bir yolu değildir.

<span class="mw-page-title-main">Hunlar</span> MS 4-6. yüzyıllar arasında Avrasyada yaşamış göçebe halk

Hunlar, MS 4-6. yüzyıllar arasında Orta Asya, Kafkaslar ve Doğu Avrupa'da yaşayan göçebe bir halktır. İlk olarak Volga'nın doğusunda, o zamanlar İskitya'nın bir parçası olan bir bölgede yaşadıkları tahmin edilmektedir. MS 370 yılına gelindiğinde Hunlar Volga bölgesine varmış ve 430 yılına gelindiğinde ise Avrupa'da kısa ömürlü de olsa geniş bir hakimiyet kurmuşlardır. Gotları ve Roma sınırları dışında yaşayan diğer birçok Cermen halkını fethetmiş ve diğerlerinin Roma topraklarına kaçmasına neden olmuştu. Hunlar, özellikle Attila döneminde Doğu Roma İmparatorluğu'na sık ve yıkıcı baskınlar yaptılar. 451'de Hunlar, Batı Roma eyaleti Galya'yı işgal ettiler ve burada Katalonya Tarlaları Savaşı'nda Romalılar ve Vizigotlardan oluşan birleşik bir orduyla savaştılar ve 452'de İtalya'yı işgal ettiler. 453'te Attila'nın ölümünden sonra Hunlar Roma için büyük bir tehdit olmaktan çıkmış ve Nedao Savaşı'ndan sonra imparatorluklarının çoğunu kaybetmişlerdir (454?). Hun isminin varyantları Kafkasya'da 8. yüzyılın başlarına kadar kaydedilmiştir.

Panteizm ya da tüm tanrıcılık, her şeyi kapsayan içkin bir Tanrı'nın, Evren'in ya da doğanın Tanrı ile aynı olduğu görüşüdür. Panteistler kişileştirilmiş ya da antropomorfik bir Tanrıya inanmazlar.

<span class="mw-page-title-main">VII. Kleopatra</span> Antik Mısırın son Helenistik kraliçesi

VII. Kleopatra Filopator MÖ 51ʼden 30ʼa kadar Mısır Ptolemaios Krallığıʼnın kraliçesi ve son etkin hükümdarıydı. Batlamyus hanedanının mensubu olan Kleopatra, Makedonyalı Yunan generali ve Büyük İskenderʼin refakatçisi olan Soterʼin soyundan gelmekteydi. Kleopatraʼnın ölümünden sonra Mısır, Roma İmparatorluğuʼnun eyaleti haline gelmiştir; bu da Akdenizʼdeki son Helenistik devlet ve İskenderʼin hükümdarlığından bu yana süren çağın sonuna işaret etmektedir. Yerli dili Yunanca olmasına rağmen, Mısır dilini öğrenen ve kullanan tek Batlamyus hükümdarıydı.

<span class="mw-page-title-main">Amaterasu</span> Şinto inancında Güneş tanrıçası

Amaterasu (天照), Amaterasu-Ōmikami (天照大神／天照大御神) veya Ōhirume-no-Muchi-no-Kami (大日孁貴神),, önemli Shintō kamisi. Japon imparatorluk ailesi bu güneş tanrıçasının soyundan geldiğini öne sürer. Amaterasu, babası Izanagi'nin sol gözünden doğmuştur. Mitolojide, erkek kardeşi Susanoo'ya kızıp bir mağaraya saklandığı ve dünyayı karanlığa boğduğu anlatılır. Japonya'nın en önemli Shintō tapınağı olan Ise Jingu'da bu tanrıçaya ibadet edilir.

<span class="mw-page-title-main">Japonya imparatoru</span> Japonyanın devlet başkanı

Japonya imparatoru, Japonya İmparatorluk Ailesi'nin başı ve Japonya'nın sembolik hükümdarıdır. İmparator, Japonya Anayasası'na göre "ülkenin ve halkın birliğinin sembolü" olup aynı zamanda tarihsel olarak Şinto dininin de en yüksek otoritesidir.

<span class="mw-page-title-main">Havariler Çağı</span>

Havariler Çağı, Hristiyanlık tarihinde geleneksel olarak M.S. 33 yılında Kudüs'te İsa'nın dirilişiyle On İki Havari'ye verdiği Büyük Görev'den M.S. 100 yılında Anadolu'da Yuhanna olduğu düşünülen son havarinin ölümüne kadar geçen süreye verilen ad. Geleneksel olarak havarilerin Kudüs'ten dağıldığına ve Havari Makamları'nı kurduklarına inanılır. Hristiyan geleneğinde İsa'nın havarilerinin çağına büyük önem verilir. Havariler Çağı ile ilgili en önemli birinci kaynak Elçilerin İşleri'dir ancak bu kaynağın tarihsel doğruluğu kimileri tarafından sorgulanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Japonya'da din</span> Japonyada yaşayanların dinî demografisi

Japonya'da Şintoizm ve Budizm olarak 2 din hakimdir. 2006 ve 2008 yıllarında yapılan araştırmalara göre, Japonya nüfusunun %40'ından azı örgütlü bir dine mensuptur.

Kilikyalı Simplikios veya Latinceleştirilmiş şekliyle Simplicio, Öklid ve Aristoteles de dahil olmak üzere diğer filozofların ve matematikçilerin çalışmaları üzerine yorumlar yazan bir Yunan matematikçi. Ammonius Hermiae ve Damaskios'un bir öğrencisi ve Yeni Platoncuların sonuncusuydu. Eserleri, Simplikios'un çalışmaları olmadığı takdirde kaybolacak olan eski filozoflar hakkında birçok bilgiyi korumuş ve günümüze ulaşmasını sağlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Torii</span>

Torii Kapısı en çok Şinto tapınaklarının girişinde veya içinde bulunan geleneksel bir Japon kapısıdır ve sembolik olarak dünyadan kutsal aleme geçişi ifade eder.

<span class="mw-page-title-main">Shintai</span>

Shintai veya go-shintai , ruhların veya kamilerin bulunduğu mahzenler olarak Şinto tapınakları veya yakınında ibadet edilen fiziksel nesnelerdir. Tapınak Şintoizmi'nde kullanılan shintai, mitamashiro olarak da adlandırılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Kamidana</span>

Kamidana, bir Şinto kamiyi korumak için sağlanan minyatür ev sunaklarıdır. En yaygın olarak kami ibadetinin evi olan Japonya'da bulunurlar.

Sarutahiko Ōkami, Şintoizm'de dünyevi kami lideri olan kamidir. Norito tarafından Ōkami yerine Daimyōjin unvanıyla bahsedilmektedir. Sarutahiko Ōkami, kunitsukaminin başıydı.

<span class="mw-page-title-main">Hakozaki Tapınağı</span>

Hakozaki Tapınağı, Japonya'nın Fukuoka kentinde bulunan bir Şinto tapınağıdır. Tapınak, MS 923'te Daibu Hachiman Tapınağı'ndan kami Hachiman'ın ruhunun transferi ile kurulmuş olup Higashi semtinde yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Akazome Emon</span> Japon şair (956 – 1100)

Akazome Emon, Heian döneminde yaşamış bir Japon şair ve tarihçi. Hem Otuz Altı Yaşlı Şiirsel Bilgenin hem de Otuz Altı Kadın Şiirsel Bilgenin bir üyesidir.

<i>Gagaku</i>

Gagaku, tarihsel olarak imparatorluk saray müziği ve dansları için kullanılan bir Japon klasik müziği türüdür. Gagaku, Kyoto İmparatorluk Sarayı'nın saray müziği olarak geliştirildi ve yakın güncel formu, 10. yüzyıl civarında Heian döneminde ortaya çıktı. Günümüzde, Tokyo İmparatorluk Sarayı'ndaki Törenler Kurulu tarafından yapılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Sakanoue no Korenori</span> Japon şair

Sakanoue no Korenori, erken Heian döneminde yaşamış bir Japon şair ve devlet adamı. Doğum ve ölüm tarihleri kesin olarak bilinmemekle birlikte Sakanoue no Tamuramaro'nun dördüncü kuşak soyundan gelmekteydi ve şair Mochiki'nin babasıydı.

Kegare (穢れ・汚れ, kirlilik, pisletme) kirlilik ve pisletmeye işaret eden bir Japonca terimdir; özellikle şintoizm inancında önemli bir yere sahiptir. Kegare'nin tipik nedenleri her türlü ölü bedenle olan etkileşim, doğum, hastalık, adet döngüsü, ve tecavüz gibi eylemlerdir. Şintoizm'de kegare birey tarafından düzeltilmesi gereken bir çeşit tsumi'dir. Kegare durumundan arınmak için misogi ve harae gibi arınma ritüellerinden geçmek gerekir. Kegare yalnızca bu durumdan etkilenen bireyin üzerinde kötü bir etkiye sahip değildir, aynı zamanda ait olduğu toplum üzerinde de kötü bir etkiye sahip olduğuna inanılır.

<span class="mw-page-title-main">Minamoto no Yoshiie</span>

Minamoto no Yoshiie, geç Heian döneminde yaşamış bir Japon samuray. Chinjufu-shōgun olup aynı zamanda Ülkedeki En Yiğit Savaşçı (天下第一武勇之士) ünvanına sahipti.

<span class="mw-page-title-main">Yasaka Tapınağı</span>

Yasaka Tapınağı, Japonya'nın Kyoto kentinde bulunan bir Şinto tapınağıdır. Tapınak, MS 656 yılında inşa edilmiş olup Kyoto'nun Higashiyama semtinin Gion mahallesinde yer almaktadır. Shijō-dōri'nin doğu ucunda bulunan tapınak, kapılar, ana salon ve sahne gibi çeşitli binaları içerir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.